i
als op nieuwe gronden, als men tijd g u n t, d.w.z. a ls
m en niet te vroeg p lu k t of snoeit, dan overwinnen zij d e
minde r günstige voorwaarden, waaronder zij gebracht
werden. In oude tu in e n m e t Java-heesters, veredelt men
op die manier zijn plantsoen zonder verstoring van geregelde
oogsten.
Evenals bij de koffie- en kina-cultuur, zijn tu ss ch en de
plantenrijen gegraven kuilen een u its tek e n d middel to t
geleidelijke grondverbetering en hevordering van den groei
der theeheesters. De kuilen voorkomen stagneerend water,,
helpen de inw erk in g en wisse ling van lucht, beletten verlies
van aarde door uitspoeling en, als m en ze telken ja re
n a h e t snoeien der h ee ste rs verlegt, — n a ze te hebben
gevuld m e t h e t snoeisel en ’t onkruid - dan mag men er
op rek en en , d a t de cultuurvoorwaa rden in den bodem
voortdurend zullen verbeteren.
Over houtasch beschikt m en op elk thee-établissem ent en
de verspreiding daa rvan in de tu in e n is zeker wel de m in s t
kostbare bemesting, die geenszins werkeloos gebleken is .
IT. O o g st, b e r e id in g , v e r p a k k in g .
De beste the ehe este rs verzekeren den ondernemer nog geen
succès, zoo hij zijne grondstof n ie t goed w e e t te bewerken.
Te Am ste rd am werden in 1896 in a c h t veilingen 4,456,161
halve kilo’s Java-thee to t den middenprijs van 32 cents
verhandeld. De prijzen liepen over de 32 ondernemingen,
w aa rvan de theeën kw am en , van 14'/2 to t 181 cents uiteen.
Zulke verschillen spreken! Voor de fljnste me rk en wo rd en
fancy-prijzen, dikwijls nog aanzienlijk hooger dan h e t h ie rvoren
aangeteekend m aximum, bedongen.
Op J a v a n am men als regel aan, d at een th e ep lan tso en
in h e t of 4^® ja a r oogstbaar wordt. De eerste pluk
heeft n ie t veel te beteekenen en w o rd t gevolgd door een
lichte snoeiing, w a a rn a men allengs, m e t beleid en zorg,
rege lmatig m e er g aa t oogsten. Een jaarlijksche productie
van 500 ä 600 kilo’s bereide th e e per bouw, mag als een
zeer goede worden beschouwd. Niet elk ja a r noch overal
w o rd t zulk een q u an tum b e re ik t; daarentegen w o rd t h e t
onder bizonder günstige omstandigheden overschreden en
schijnt de Assam-heester in doorslag me er e n ook vroeger
dan de Chineesche te produceeren, — sommigen beweren
to t 1000 kilo’s. In groote hoeveelheden heeft men de voordeelen
echte r n ie t alleen te zoeken; deze zullen meer van
h e t quale dan van h e t q u an tum afhankelijk zijn, al blijft
n a tu u rlijk waa r, dat groote producties minde r bezwaard
worden door de kosten van beheer en exploitatie.
Men oogst in de tropische landen, Br.-Indiö, op Ceylon en
Java, schier ’t geheele ja a r door, zij h e t n ie t onafgebroken
van dezelfde tu in en , noch in gelijke m a te bij elke weersge-
steldheid of in elk seizoen. Aangezien de jongste, nauwelijks
ontloken blaadjes - de tip s - de fljnste theeén leveren, en
h e t blad m e t den toenemenden ouderdom aan waarde v e rlie
s t en een h ee ste r voorts n ie t te veel in eens ontbiaderd
mag worden, k omt h e t bij een rationeel oogsten vóór alles
aan op een wel overlegde regeling, die alleen de v ru ch t
van plaatselijke erv a rin g kan zijn.
Men onderscheidt aan den th e eh e este r top-, fljn-, middelen
grofblad en velen oogsten tegenwoordig de stengeldeel-
tje s m e t 2 ä 3 of 4 jo n g ste blaadjes, tenzij men groene
th e e bereiden wil, in welk geval alleen h e t blad w ordt
geplukt. Jacobson noemde h e t u ite rs te blad - n ie t veel
m e e r dan de ontplooide knop - topblad; de daarop volgende
tw e e blaadjes onderscheidde hij als fijn- en h e t vierde
en vijfde als middelblad. Hij ma ak te nog gebruik van ’t
zesde en zevende blad en w as van oordeel, d a t de groene
en zeer saprijke loten een min d e r geurige thee leveren
4 »