Ite'S
|i,4|
l. te
: A
il ... Y
• i :
•.!
' i tf te
:
i . Jri
I) -v;:
102
dernemingen was hij trouw bijgestaan door een Indiaanschen
bediende, Manuel Incah Marnami, die, als oud barkcutter, met
de kina zeer vertrouwd was. In ’58 vertrok Ledger voor zijn
alpaca-onderneming naa r Australië. Manuel bleef in zijn land
en ontving van Ledger 50 dollars op rekening, ten einde
daarmede te trachten hem aan goed rijp Rojazaad te helpen
en dat wel, ingevolge eene door liem reeds in ’56 aan zijn
heer gedane belofte. Manuel had Ledger hoog opgegeven van
de moeielijkheden, die aan ’t verkrijgen van echte, edele kinazaden
verbonden zijn, zoomede van de knoeierijen, waaraan
de inlandsche verzamelaars zich schuldig maakten, om reizigers
te misleiden. Hij kende de goede streken en boomen,
en beloofde edel en kiemkrachtig zaad te zullen leveren.
Manuel’s zoon, Santiago, vergezelde Ledger naar Australië
doch keerde in ’61 naar zijn land, voor zijn vader nog 200
dollars medebrengende, met de boodschap, er voor te zorgen,
dat Ledger bij zijne terugkomst niet zou worden teleurgesteld.
In Ju n i ’65 bezorgde Manuel zijn ouden, in Januari te
voren in Peru teruggekeerden, meester, een paar zakken zaad,
dat hij in de provincie Caupolican van een vijftigtal boomen
verzameld heette te hebben. Ledger was, zooals hij later zelf
schreef, »penniless and in debt” maar beloonde zijn trouwen
Manuel niettemin ruim. Hij droogde het zaad en zond het,
goed verpakt, aan zijn broeder George te Londen, om het
hier te verkoopen. Deze was er niet weinig mede verlegen.
Sir William Hooker, aan wien Ledger de zaden had willen
aanbieden, was ju is t overleden. Zijn opvolger, directeur der
Kew-gardens, J. D. Hooker, was wegens ziekte afwezig en
de vermaarde reiziger en kinoloog C. R. Markham, was juist
weder naar Britsch-Indië vertrokken. Vreezende, dat de zaden
door lange bewaring zouden bederven, bood George Ledger nu
der Nederlandsche regeering een deel (één ffi) aan. E r werden
hem daarvoor dadelijk f 10 0 .— uitgekeerd, en, ruim een
ja a r later, toen van Java het bericht ontvangen was, dat
er eenige duizenden plantjes van gewonnen waren, nog fòOO.—
j+ i.
103
G. Ledger was zeer ingenomen met de prompte en loyale
wijze waarop de Ned. regeering die transactie behandeld had. ')
En, dat er tevredenheid over dezen handel bestond, bleek wel
uit het voorstel, dat hij zes jaren later (’71) aan onze regeering
deed, om andermaal een partij zaad, die hij wachtende was,
op dezelfde voorwaarden als in ’65 te verkoopen. Cfschoon
door de Ned. regeering aangenomen, is het aanbod niet door
eene levering gevolgd en uit Ch. Ledger’s hiervoren in eene noot
aangehaalden brief kan ons de reden daarvan bekend warden.
Manuel was bij zijn vernieuwde poging om zijn meester
te dienen, niet gelukkig geweest. » P o o r ... is dead also; he
»was put in prison by the corregidor of Coroico, and beaten
»so as to make him confess who the seed found on him was
»for. After being confined in prison for some twenty days,
»beaten and half-starved, he was set a t liberty, robbed
»of his donkies, his blankets, and everything he had, dying
»very soon after. His son came personally to account for
monies received. He had refused to get seeds for others who
»applied to him to do so. Although the authorities were
»strict in prohibiting seeds from being taken out of the
»country, he offered to obtain some for me. Seeing the danger
»which these poor fellows were exposed, having no direct
»application for any, feeling also th a t I had been miserably
»recompensed for what I had previously done, I told him to
»collect no more on my account or for any one else. You
»cannot b u t feel with me, how sad has been the fate of my
»faithful servants; one served me for eleven, the other for
thirty years.”
9 Hij (d.i G. Ledger) scLreef aan onzen consul-generaal, den heer May
te London. „1 also feel bound to express my sincere and bearty tbauks
for tbe prompt and generous manner in which your government has
responded to the condition suggested by me as to future reward.”
Het is niet denkhaar, dat Charles Ledger zijn breeder te Londen geen
wenken gegeven zou hebben omtrent de te eischen prijzen voor het kost-
haar zaad.
riijvte
■ '''■'■te.;
te •
; ■ .'t:
' te' ter-
' ■ te- : te te'%. '
; t e - |; ; : t e , . |
:':;tetete: ■ :
t e t e 'l . r i :
te-"- S ” 'i,
te;-.U:.:.'"
- • testete
t e '- '
4- .V.:
fv
.ite
'• te',; ■
• '.r
' f; te