I
als ongesteelde, bijna kogelronde, n etvorm ig gerimpelde
korrels van m.M. doorsnede, w a a ra an de sporen
van de 3 of 4 Stempels nauwelijks zichtbaar zijn.
De zaadkorrel b e s ta a t u it een roodbruine zaadhuid, v ast
samenhangend m e t h e t vruchtvleesch, u it een k ra ch tig
ontwikkeld k iem w it (endospermium), dat, n a a r b u iten hoorn-
hard, donkerder gekleurd en glanzig, n a a r binnen melig en
geelachtig is, alsmede u it een opgedroogde, zeer kleine kiem,
in een kleine holte aan den top der korrel.
De w itte peper k om t voor als kogelronde, v u ilw itte , doffe,
gladde korrels, gemiddeld grooter dan de zw a rte peper,
w aa ra an men een verheven navel en daartegenover een
sp itsen of in g ed ru k ten top w aa rn e emt. Ofschoon hooger in
prijs, hetgeen verklaarbaar is door hare bereiding en h e t
hiermede verbonden gewichtsverlies, w o rd t w itte peper veel
minder aangevoerd dan de zwarte.
De handel onderscheidt de peper n aa r de pla atsen of naa r
de landen van h e rk om s t: Tellicherry, Singapore, Malabar,
Pinang, Lampong, Aleppi. Ook sp re e k t men in den peper-
handel van Engelsch, Hollandsch en Portugeesch (uit Voor-
Indië, z.g. Goa-peper).
De van Singapore aangevoerde sch ijn t wel h e t me est
gewaardeerd, volgende dan die van P inang, te rw ijl die van
Batavia, incl. die u it Zuid-Sumatra, v r o e g e r ’t m in s t gezocht
heette. Aangezien de q u a lite it voor een groot deel afhankelijk
zal zijn van de zorg aan de plantage besteed, mag men
aannem en dat, waar de Europeanen zich m e t de cu ltu u r
bezig houden, wel op de w in n in g van een goed handelsproduct
gelet zal worden.
Peper moet groot en stev ig van korrel zijn, h ru in zw a rt,
n ie t te s te rk gerimpeld, n ie t m e t sten g els en stof of zand
verontreinigd en vooral: m o e t k ra ch tig van geu r en
sm a ak wezen. Bij w itte peper w o rd t h e t m e e st gelet op
groote, gladde, gee lw itte korrels.
De aanleg van een pep e rtu in ') eischt een h umusrijken,
tegen feile winden besch ü tten , zorgvuldig bewe rkten hodem.
De p ep e rcn ltu u r kan onder günstige voorwaarden gepaard
gaan m e t de te e lt van koffie of van gambir (gele catechu).
Vooral in de ee rste levensjaren eischt zij n auw le tten d toez
ich t en gestadige verzorging, aangezien de stekken h«
u ite rs te n van droogte of n ath e id licht afsterven.
p lan ten eenmaal to t krachtige h ee ste rs ontwikkeld, dan
h eeft men ze sle ch ts zuiver te houden en n u en dan matig
te snoeien. Ook aan den grond mag eene gestadige verzorging
n ie t onthouden w o rd en ; men werke hem n u en dan
om, houde hem vrij van schadelijk onkruid, en spare, waa r
noodig, geen bemesting. In den Riouw-archipel, w a a r e
uener en de gambir m e t succès samen geteeld worden.
Left men de afgewerkte (uitgetrokken) gamhirbladeren
tro uw aan de tu in e n te ru g , en m e s t men m e t vischafval.
De opbrengst van een p ep e rstru ik kan, bij me a e
ongunstige weêrsgesteldheid, dooreen op een kilo ’s ja a rs
g eschat worden, doch een k ra ch tig exemplaar h a a lt ook
wel 3 kilo. Hij bloeit tw eema al ’s ja a r s , even vöor en even
n a den regenmoesson. Ongeveer vier maanden n a h e t bloeien
rijpen de v ru c h tje s ; men heeft dus tw ee oogsttijden.
Op Java, w a a r de p epe rcultuur ee rtijds den rijkdom van
B antam u itm a a k te en w a a r zij in ’t begin der vorige eeuw
onder Daendels, du Bus en van den Bosch weer werd bevorderd,
verloor zij van lieverlede aan beteekenis, doch is
zij in de la a ts te ja re n weder meer in eere gekomen, en
w o rd t nu ook door Europeesche p la n te rs te r hand genomen.
fe fe fe fe fe iizo n d e rh ed en over den handel, teelt, literatuur, enz. van peper zg
verwezcn naar de „Handleiding Toor de Pepercnltuur, door P . J. van Houten
(Amsterdam, J. H. de Bnssy 1890); belangrijke aanvnlhngen op deze mt-
voerige studie vindt men, ten opzichte der cultuur in N.-Indie, m het tgd-
sohrift „Teysmannia” 1891, hlz. 261 en vooral 1900, blz. 65.
I ■