1 T T
■ '■■J
M :
i iL f .
■ I :
Een ja a r nadat Ch. Ledger zich zoo b itte r uitliet in zijn schrijven
aan Howard, einde ’75 dus, begon hij zich bij de Ned.
regeering te beklagen over de karige vergoeding van zijne
diensten. Aanleiding vond hij daartoe in de schitterende u itkomsten,
welke zijne zaden op Java geleverd hadden. Toen
hij in ’71 op nieuw aanbood zaden te verkoopen, kon hem
het succès nog niet bekend zijn; wij zelven werden er ons
immers niet vóór medio ’72 bewust van. Nu gaf hij te kennen,
van meening te zijn, dat het recht was, er van de behaalde
winsten ook eene ruime bate aan hem werd uitgekeerd. Mochten
zulke meeningen algemeen toegepaste beginselen worden,
hoe anders zou het er met den handel, i n ’t groot en' t klein,
gaan uitzien en hoe groot zouden ook de teleurstellingen en
verwachtingen, bij koopers en verkoopers beiden, dikwijls
zijn ! Ledger’s pogingen bleven dan ook zonder vrucht, daar
de regeering niet te rug meende te mögen komen op eene
tien ja ren te voren to t genoegen van partijen gesloten tra n s actie.
Nochtans leidde een brief van Ledger u it Tucuman,
20 Ju n i ’80, tot het besluit: om, lettende op de omstandigheid,
dat ’s lands schatkist jaarlijks aanzienlijke voordeelen
aan het product van Ledger’s kinazaad ontleende, en de
armoedige omstandigheden van dien heer, hem alsnog als
eene nadere belooning, f i 2 0 0 .— te r zake toe te kennen,
welke som, op de Indische begrooting van ’81 uitgetrokken,
hem in dat ja a r werd uitbetaald. In het geheel ontving Ledger
van de Ned. regeering dus voor het door deze ontvangen
pond zaad, de sornma van f 1800.— Ledger toonde zich
dankbaar maar niet voldaan, ten minste, al zijn later ontvangen
brieven strekten slechts om aan te toonen, dat de
hem toegekende belooningen in geene verhouding stonden tot
den door hem bewezen dienst, — noch to t de kosten en
het tijdverlies welke hij zich getroostte om het kostbaar zaad
mächtig te worden. Het wil mij voorkomen, dat er verwarring
van begrippen, zoowel als van waardeering, dreigt, als
wij hier aan het woord »belooning« vasthouden. Immers,
Ledger had bij zijn voornemen en gestie te r verkrijging van
edel kinazaad niet een belang van de Ned. regeering op het
oog. Ook de Engelsche regeering had zich de zaak der kina
reeds lang en met goeden uitslag aangetrokken en te London
moest Ledger’s broeder, George, trachten het zaad van de
hand te zetten. Door een toeval, eerst nadat Engelsche koopers
afwezig waren, wendde zijn broeder zich tot den
Nederlandschen consul-generaal en ontving deze een betrekkelijk
klein deel van de geheele massa, die George Ledger dus
wel degelijk in bewaring hield, met de hoop daarvoor nog eens
Engelsche koopers te vinden. En hij vond een liefhebber in den
bekenden J. W . B. Money, die er 50 pond sterling voor betaalde,
Meer vertrouwen stellende in de cultuur van C. succirubra,
sloeg Money der Britsche regeering voor om dertien pond
der Ledger-zaden in ruil te geven voor eene hoeveelheid
succirubra-zaad. Dertien ponden! En wij ontvingen, zooals
de archieven van het département van koloniën bevestigen
kunnen, slechts een pond! De Britsche regeering nam Money’s
aanbod aan en Mac Ivor meende, dat men u it het zaad van
Ledger vier millioen planten had kunnen kweeken, doch een
gedeelte was bedorven en in het geheel verkreeg hij niet
meer dan 60000 planten, waarvan er, bij het einde van ’80,
nog ongeveer 50 in de Nilgherris over waren 1 Gelukkiger was
men met deze soort in de Bengaalsche kinatuinen. Gammie
ontving een klein pakje van het oorspronkelijk zaad uit Oota
camund en kweekte daarvan 800 planten, die door stekken
en later door zaad vermenigvuldigd werden, zoodat, bij het
einde van ’80, een vrij aanzienlijk getal dezer uitmuntende
soort in den vollen grond was geplant.
Achtte Ch. Ledger zich door de Nederlandsche regeering tekort
gedaan, geen betere behandeling ondervond hij van de Engelsche.
Markham deed vergeefs zijn best voor hem een geschenk
van zijne regeering te bekomen. Inderdaad, de Ledger-g e -
sohiedenis moet ook meer als eene van algemeen, van in te rnationaal,
belang beschouwd worden, waarom wij met inu
W v
S..'-;!
'■i.i; ' :
.■'■'■‘■MM,
'■■MIM