(stijfsel), bestemd voor de waschstijfsel, voor appretuur van
weefsels, voor het lijmen en vullen van papier, voor kos-
metiek (poudre de riz) enz.
Rijst, en dan bij voorkeur de kleefrijst, wordt voorts
gebruikt te r bereiding van alkoholische dranken (arak). De
Japanners en Chineezen maken er van een soort wijn
(sake, lo-tsioe). De afval van rijstbereiding (dedek) is een
zeer goed veevoeder, houdende 8 <>/o vet, 9 % eiwit en
58 o/o koolhydraten.
Het stroo der padi doet in waarde niet onder voor dat
van andere granen. Rijststroo heeft een grootere voedingswaarde
dan tarwestroo, omdat het ongeveer tweemaal
meer ruw-eiwit bevat; het moet in den vorm van haksel
toegediend worden, en bevat omstreeks 3 % eiwit, 1 %
vet en 36 % koolhydraten. Onlangs is de waarde van
rijststroo als grondstof voor papierbereiding bevestigd;
zie Bull. Kol. Mus. n®. 31.
Voedingswaarde. De voedingswaarde van rijst overtreft
die van den aardappel, (in menig land hoofdvoediugs-
middel) doch staat beneden die van ta rwe ; rijst heeft
evenwel het voordeel der zeer gemakkelijke verteerbaar-
heid. Volgens de in het laboratorium van het Koloniaal
Museum te Haarlem onder leiding van Dr. M. G e e s h o p p
verrichte onderzoekingen bedraagt het voedingscijfer van
rijst 116, tegenover 135 van maïs, 254 van kadelé, 176
van katjang-merah, 88 van tapioca. Voor de berekening
der voedingswaarde neemt men daarbij aan, dat eiwit 5,5
en vet 2,3 maal zooveel gelden als zetmeel. Van andere
granen verschilt rijst door een laag eiwit- en een hoog
zetmeelgehalte.
Rijst moet vast en droog zijn, wit of geelachtig van
kleur, doorschijnend; u it gave voile korrels bestaan, aan
de er in gestoken hand geen wit poeder afgeven, geen
muffen reuk of zuurachtigen smaak hebben, vrij van bij