
 
        
         
		635  Petri  de 
 Circa  tertiam.  Confidera,  fi talis  intelligentia effet  
 ôcc.  Numquid  effet animaliterappeficiva,  &   die  
 qubd  fecundùm  öpinionem  qubd  eadetn anima  nan  
 d t   fenfitiva  ,6c  intellediva,  poteft  diel  quod  nön.  
 ôcc.  Et  eit apparentia  quia 3  nam intelledualis, angelica  
 vel divina  non  eft  fenfitiva, Sc per confequens  
 nön  animaliter  appetitiva,  nifi  volitivè,  fed  fecundùm  
 aliam  opinionem  poteit probabiliter dici  oppofitum. 
   •  '  ' 
 Circa formam prima: conclufionis,  nota quod propriè  
 loquend.0  ,  libertas  ôc  voluntas  non  diftingun-  
 tur  ratione.  Tarnen  intëlligendo ad  bonum fenfùm, 
 . illo  conceflo  non fequitur :  ergo  aliquo modo  diftin-  
 guntur.  &c. 
 Item,  hîc confidera  quod non  fequitür :  A  non eft  
 B  eflentialiter 3  ergo  aliquo  modo  npn  funt  idem,  
 vel  diftinguntur.  Exemplum,  non fequitur :  A non  
 eft B  convertibiliter, vel neceflàrio, vel  perfe.  Ergo  
 ôcc. 
 Item,  nota qubd  voluntas eft neceflàrio prödudi-  
 va, Sc tarnen produdiva  contingenter  ôcc.  Et hoc  eft  
 pro  fecunda  conclufionc. 
 Item, circa intefledum conclüfionls confidera.Non  
 Oritur  fpecifica  diftinbtio  inter  intelledionëtn  Sc vo-  
 litionem :  fummum  bonum  denominatur  ille  adus  
 intelleüio,  ôtifte, volitio,  ii inter intelledum &   völun-’  
 tatem ex natura  rei,  nulla omnino  fit diftindio  See. . 
 Item,de diftindione formali inter intelledum Sc vo-  
 luntatem  D e i,  Sc  voluntatem,  Sc  libertatem.  See.  
 Cur  aliquid dicitur de uno quidem  negaturdealioôcc. 
 Circa primam  propofitionem  fecundæ  conclufio.-  
 nis :  nota  illud quod dico.  Pjjjma propofitio  claudit  
 Sc  implicat  conwadictionem,  fed non  explicat  con-  
 tradictionem,  fcilicet nobis  evidenter apparentem. 
 Circa  fècundam :  nota  illud  quod  dico :  ipfa  ftat  
 de  produci,  fed  non de  fieri.  Ratio  diverfitatis eft,  
 quia produci  dico  folùm  effe  ab  aliquo/  Sed  fieri  
 ultra produci,  addit  tranfirede  non efle ad  efle.  Pri-  
 mum eft poffibile  fine  fecundo, fecundùm Fidem See. 
 Circa  modurn  probandi  conclufionem : nota  quod  
 caufa fecunda,  æquè  contingenter  agit,  ficut caufa  
 prima :  fcilicet quantum  ad  modum  contingentée,  
 quia ftat  non  pofle  agere,  Sc pofle  non  agere  3  fed  
 non quantum  ad omnem modum :  quia  prima independenter  
 agit  contingenter,  fecunda non  ôcc.  nec  
 fequitur :  æquè  contingenter agit,  ergo  æquè  libéré  
 agit.  Sec.  i 
 Item, per formalem  rationem  libertatis  intelligitur  
 illud  ex  quo formaliter  aliquid  concluditur  effe  liberum  
 ,  fie  quod  unum  neceflàrio  convertibiliter  fequitur  
 ad  reliquum.  Sec. 
 Circa materiam conclufionis :  nota  quod  fblus  actus  
 voluntatis  propriè  eft  liber 5  adus  tarnen  intel-  
 ledûs vel  fènfus  poteft aliquo modo  dici  liber,  de-  
 nominatione  extrinfeca  Sec.  quia  ab  ipfa  volitivè  
 libera. 
 Nec  dicitur  aliquis adus  liber,  quia  eft  à  libéra*  
 te vel  potentia libera 3  fed quia  eft talis  potentiæ actus  
 volitivus,  vel mediante  tali  volitione elicitus ôcc.  
 Pone  exemplum  in  pueris Ôc  furiofisôcc. 
 Item,  nota quod  voluntas  non  neceflltatur,  contra  
 Braduardinum,  nec poteft  co g i,  feu ncceffitari •  
 fimpliciter  3  tarnen  benè  fecundùm  quid  ,  fcilicet,  
 neceffitate naturali,fecundùm Olkot.  Vide cafus Ôcc.  
 E t   refpedu  talis adûs volendi,  ipfa  effet  libera  fim- J  
 pliciter  ,  libertate contingentiæ  Sec.  non  tarnen  liberate  
 indifferentiæ  ,  nec  libertate  à  neceffitate  
 coadus naturalis.  Ut patet  Sec.  Déclara hoc. 
 Item, Ecclefiaftici xv.  14.  Deus  dédit  hominem  in  
 manu  conflit fui.  Ubi notatur,  quod  liberum  arbi-  
 trium hominis  præfupponit  confilium,  quod pertinet  
 ad  intelledum  ôcc. 
 Item  ,  nota  Braduardinus :  quod  fblus Deus  qui  
 omnibus  aliis  pofitis  ôcc.  poteft agere Sc non  agere,  
 Se  ipfe  folus  eft  liber  ,  refpedu  omnium caufarum 
 oAttiaco  636 
 fimpliciter;  creatura autem  fecundùm quid,  refpedu  
 omnium  caul arum  iqfcriorum  Sec. 
 Item, nota quomodo fumus  domini aduum noftro*  
 rum,  non primo Se  principaliter See.  Exemplum de  
 milite  Sec. 
 Circa  tertiam  conclufionem.  Nota  quod  ficut  
 propriè  loquendo,  una libertas  non  eft  ad  aliumdu-  
 pla,  vel  tripla eflentialiter,  fie  nec. quanta  perfedio-  
 {  naliterj quia nec materialiter difcïeta,  nec  dimentio-  
 naliter  extenfa  ,  nec  gradualiter  intenfa,  qui  funt  
 modi propriè  quantitatis ;  poteft  .tamen  aliquo mode  
 dici  quanta  ,  ôc  aliâ major,  quia aliquot ôc plures  
 denominàtiones  perfedionis  fimpliciter  fibi  conve-  
 niunt 3  nec  tamen confimiliter  poteft dici dupla, quia  
 in duplo plures denominàtiones Sec. quia femper pofte-  
 riores denominàtiones funt majoris perfedionis. Poteft  
 faciliter patere per exemplum de perfedionibus homi-  
 nis,  ad  perfediones afini Sec.  Igitur ôcc. 
 Circa conclufionem  refponfalem ad titulum, quafi.  
 Nota quod  una potentia non  eft magis libera  ,  quàm  
 fit  eflentialiter  perfeda 3  nec magis  capax  vitaliter,  
 quàm  fit  adiva ;  nec magis adiva, quàm fit  perfeda,  
 eflentialiter.  Ex  quo  poteft  oftendi  quod  voluntas  
 non  poteft  quantumlibet  definiri.ôcc. 
 Item circa quæftionem ôc  refponfionem in fe. Nota  
 quod aliquam  libertatem  efle æqualem,  vel. æquè li-  
 .b e rè a g ç re ,  poteft multipliciter intelligi.  Unomo-  
 > do æqualis intrinfecé, fcilicet quantùm  ad  principium  
 agendi  intrinfecum :  ôc  hoc  quærit  quæftio  5  ôc  ad  
 hoc eft  refponfum.  Alio modo  æqualis  extrinfecè,  
 ôc  hoc dupliciter,  vel  quantùm  ad agendi  modum,  
 fcilicet quod æquè  expeditè ôc faciliter agat  fuum actum: 
  vel  quantùm ad adionis  effedum ,  fcilicet quod  
 pqffit effedum  æquè  perfedum  ôc  bonum.  E t   de  
 iftis modis  non  quærit  quæftio,  fed  excludit,  pro  
 hoc  quod  in  titulo quæftionis ponitur intrinfecé.  Ta men  
 de  fecundo modo dico quod  fie non æquè  libéré  
 agit  voluntas 5  ante  ôc  poft  lapfum 3  &  fie  intelligitur  
 quod  naturalia funt  læfa,  vel  corrupta  per pec-  
 catum.  Sed  tertio  modo  æquè  libéré agit  ante  ÔC  
 poft  ipfa  voluntas,  quantùm  eft de  fe ,  cùm  fit æ-  
 qualis adivitatis,  ôc  per cmifequens  poffit  in æqualem  
 effedum  ôcc. 
 F I N I S . 
 P E T R I   DE  A L L I A C O   
 Cardtnalis  Cameracenjis, 
 Æ   S  T   I  O. 
 Utrùm confcientia erronea exeufet à culpa.  
 Nunc frimttm prodit  ex  Cod. Navarnce. 
 U TTtfU A i   creatura  rationali  confcientia  erronea  
 aliquem  ejus allum  exeufare pojfit a culpa. 
 A  R guitur  primo  quod fie ,  quia aliterfequere-  
 tur  quod  creatura  rationalis  in  cafu  neceffitarc-  
 tur peccare,  ôc  per  confequens obligaretur ad  im-  
 poffibile.  Utrumquc  confequens  eft  abfurdum,  ÔC  
 contra Auguftinum  dicentem :  quod  Nu/lus peccat  in  
 eo quod vitare non poteft.  Sed confequentia  prôbatur: 
 > quia  ponamus quod  Sor habeat  Præceptum  per quod  
 teneatur  ad  aliquid  ,  puta  ad  credendum  Trinita-  
 tis  Articulum  3  ôc  tamen habeat confcientiam  erro-  
 neam,  per  quam  diélet  fi  teneri  ad  oppofitum,  puta  
 ad  non credendum.  Vel ergo Sor  credet, vel non.  
 Sinon,  tune  Sor  peccabit3  quia  faciet  contra  Præceptum  
 ,  ni fi  dicatur  quod  in  hoc  ejus  confcientia  
 erronea  exeufât  eum.  Si  fie,  tuncetiam  peccabit3  
 quia  faciet  contra confcientiam :  hoc autem,  fecundùm  
 Doétores,  femper eft peccatum.  Cum  igitur Sor  
 neceflàrio  credet,  vel  non  credet3  ôc quodeumque 
 De Confcientia  erronea. 638 tionaient  creaturani mortalitérpeccare, conformando fe con* jÊt  
 6 3 7   . . . iftomm  faciat peccet  :  fequitur quod ncceffitaturad  
 peccandum ^ 6c habetur propofitum. 
 Oppofitum  arguitur fic.  Quia  fi  fic  :  fequerctur  
 quod videns,  non credens Articulös Fidei,  6c habens  
 firmam confcientiam qubd tenetur non crfcdere Legem  
 Chrifti,  per  hujufmodi  confcientiam  erroneam  ex-  
 eufaretur  ä  culpa,  6c per  confequens  abfblveretur  a  
 pcena.  Utrumque  confequens eft abfurdum, 6c contra  
 Chriftum dicentem:  qubd Qui non  crediderit  condem-  
 nabitur.  Marc. xvi.  16.  Sed  confequentia  probatur:  
 quia fi  aliqua confcientia  erronea  aliquem adtum  ex-  
 cufare  poflita culpa,ciimnon ratio 
 feientia fua  erronea,  quia non tenetur de necejjitate faluns  
 deponere.  Patet clarè ÔCc. 
 Tertia confideratio  ,  erit una  fuppofitio  de  confcientia  
 erronea ,  ôc  erit hoc,  qubd  Thulia confcientia  
 erronea eft Lex feu  régula  obligatoria.  Et  hoc  eft Contra  
 Thomam de  Argentina  ,  ÔC  contra  imaginatio-  
 nem  multorum.  Patet  tamen  propofitum  :  quia  
 omnis  L e x ,  feu régula obligatoria eft conformis primæ  
 L e g i,  feu  confona  divinæ  voluntati  :  fed  nulla  
 confeîentia  erronea  eft  hujufmodi.  Igitur ôte.  Major  
 patet  :  quia  ,  ficut  impoffibile  cuiare  pome a cuipa,  cum non  appareat  major  ratio  >»r  pacci  qu»a  iicut  impomonc  cefnt   qquuooud   aauli--  
 de una,  quamde  alia:  fequitur qubd hoc poterit ifta, ^   qua  res  creata  fit  caufa  ,  nifi  a  prima  caufa  3  fic 
 Sc  habetur propofitum. 
 Primo,  præmittam  très confiderationes» 
 Secundo,  ponam  très  quæftiones. 
 'J ei'tib,  evadam oppofitas rationes. 
 Quantùm  ad primum,  præmittam  de  confcientia  
 erronea très  confiderationes. 
 Prima y  erit una deferiptio.  Secunda  ,  erit una di-  
 flindio.  Tertia,  erit una  fuppofitio. 
 Prima  igitur  confideratio  ,  erit  deferiptio  hujus  
 termini, Confcientia  erronea 3  ôc  erit hæc ,  qubd  Confcientia  
 erronea.  eft judicium quo  rationalis  creatura diktat  
 ji ad aliquid teneri  ,  ad quod non  tenetur  ;  vel ad  aliquid  
 non teneri,  ad quod  tenetur.  Patet  ;  quia  omnis  
 rationalis creatura habens confcientiam erroneam, habet  
 tale  judicium.  Et è contra.  Igitur  deferiptio eft  
 bona.  Confequentia patet,  ôc antecedens apparetin-  
 dudtivè. 
 Ex  hac deferiptione fequuntur duo corollaria.  Primum  
 eft,  quod  Pofftbile eft  rationalem  creaturam habere  
 erroneam  confcientiam 3  &   tamen  impoffibile eft  ipfam  
 feire vel opinari  illqm  confcientiam  effe  erroneam.  Prima  
 pars  fatis  patet  ex deferiptione, ôc perexperientiam:  
 fed fecunda probatur 3  quia  aliter  fequeretur qubd rationalis  
 creatura  haberet  fîmul judicia oppofita,  ôc  
 judicaret contradidoria  fore  vera,  ficut patet.  Igitur  
 ôcc. 
 Secundum  corollarium  eft  ,  qubd 'Pofftbile  eft rationalem  
 creaturam effe dignam vita aterna, fecundùmpra-  
 fentem  juftitiam  ,  CT*  tamen  impoffibile eß ipfam, ftante  
 cafu,  de hoc certificari, fecundùm Legem ftatutam.  Probatur  
 de  illo  qui habet confcientiam  erroneam qubd  
 fit  in mortali  peccato :  nam ex  hoc  fequitur  qubd  
 talis  eft  in  gratia,  ôc per confequens  dignus  vitâ alterna  
 3  ÔC  tamen  certificari  non poteft  qubd  fit  di-  
 gnus vitâ æternâ,  ftante ilia confcientia,  quia fi effet q   
 certus  qubd  effet  dignus  vitâ  æternâ  ,  effet  certus  
 qubd  non  effet  in  peccato mortali, Ôc  per confequens  
 non  haberet confcientiam  illam.  ôcc. 
 Secunda  confideratio  erit  una  diftindio  de  confcientia  
 erronea,  ôc erit hæc,  qubd duplex  eft  confcientia  
 erronea  :  quædam  eft  quam  rationalis  creatura  
 tenetur deponere  de neceffitate  falutis, utfiquis  
 judicaret  fe  teneri  ad  non  credendum  Legem Chrifti  
 :  alia  confcientia eft  erronea,  quam non  fic tenetur  
 deponere,  ut  fi  quis  judicaret fe  teneri  ad  credendum  
 Legem Chrifti  fub  tanto gradu, vel tanto af-  
 fenfu,  puta ut  fecundo, vel  tertio ôcc. 
 Ex  hac  diftindione  fequuntur  duo  corollaria.  
 Frimum,  eft qubd  Impoffibile  eft rationalem  creaturam  
 mortalitér  non peccare,  conformando f i  confcientia fua er-  
 nonea  ;  quia  tenetur de  neceffitate  falutis  deponere. 
 impoffibile  eft qubd  aliqua res  creata  fit Le x vel  j  
 gula,  nifi  a Lege prima,  quse eft voluntas divina:  Sc  
 per confequens  ,  ficut  impoffibile  eft  qubd  aliqua  
 Le x  vel  regula  fit  primas L e g i,  feu  divina: voluntati  
 diflbna.  Igitur See.  Minor  patet;  quia nulla  fal-  
 fitas  eft  conformis Legi  prima: ,  feu  divina: voluntati  
 confona,  cum  ipfa  fit  veritas fumma.  Igitur  6cc.  
 Multa: fationes poflunt  fieri  See. 
 Ex  hac  fuppofitione  fequuntur  duo  corollaria.'  
 Primum  eft,  quod  Poffibile  eft quod ftntdua  confcientia,  
 quarum una  eft alters oppofita s  dr  tamen  quod neutra fit  
 obligatoria.  Patet:  quia  fi  quis  habeat  confcientiam  
 erroneam  qubd  ipfe  tenetur vovere  fummampauper-  
 tatem  ,  feu mendicitatem  ,  ha:c  confcientia ipfum  
 non obligat,  per fuppofitionem,  nec fimiliter oppofita  
 confcientia, ut probatur.  Igitur See. 
 Secundum corollarium  e ft,  quod  Poffibile  eft  quod  
 ' aliqua confcientia fit retta, dr tamen quod  non fit Lex  obligatoria. 
   Patet  ex  prsedido  corfollario:  quia  fi  aliqua  
 confcientia eft  erronea,  cujus oppofita eft reda 5  
 Igitur See. 
 Quantum ad  fecundum, ponam* tres  conclufiones,  
 in  quibus videbuntur  tres  difficultates. 
 T in  prima  ,  pro  materia  argumenti  ante oppofi-  
 I  turn.  Utriim  rationalis  creatura  per  confcien-  
 J  tiam  erroneam  ad  impoffibile  poffit obligari ?  
 Lin fecunda^  pro fblutione ad  argumentum.  U -  
 i  tram  rationalis  creatura  contra  confcientiam er-  
 f»roneam  licite  poffit operari?  
 j  In tertia j  pro  refponfione ad  qiuefitum.  Utriim  
 I  rationalis  creatura  ,  propter  confcientiam  erro-  
 Lneam a  crimine  poffit excufari. 
 Prima  igitur  conclufio  erit ha:c.  Quod  ficut  impoffibile  
 eft rationalem creaturam ad impoffibile obligari  
 3  fic impoffibile  eft  earn  teneri ad  illud quod fua  
 confcientia  erronea  didat  fibi.  Prima  pars probatur  
 :  quia impoffibile  eft  Deum  praecipere  impoffibile. 
   Igitur  See.  Confequentia  tenet  :  quia  nihil  
 poteft  rationalem  creaturam obligare, Deo non obli-  
 gante:  juxta  illud Apoftoli. Rom. xm. f .  Non  eft po  
 teftas  nifi a Deo.  Et  antecedens  patet  per  illud Hie-  
 ronymi  :  Quicumque dicit  ‘Deum pracipere aliquod impoffibile. 
   Anathema fit.Scc.  Sc illud Auguftini: Deus fer-  
 vum pigrum  non  damn are t  i  f i  ea qua fieri  nullo  modd  
 poterant  imperaret.  Et ad hoc  poflent fieri multa:  rationes  
 6cc.  Secunda  pars  probatur  :  quia  illud  implicat  
 ,  immo explicat  contradidionem,  ficut poteft  
 deduci  ex deferiptione  confcientia  erroneae  See. 
 Ex  hac conclufionefequuntur duo  corollaria.  Pri- 
 Et hoc eft  contra  quemdam Dodorem  alterius  Stu- u  mum eft,  qubd Nulla  rationalis  creatura,  five ex culpa 
 dii qui  tenet oppofitum.  Patet  tamen  corollarium :  
 quia  nulla  confcientia  erronea,  de  neceffitate falutis,  
 eft deponenda  j  nifi  quæ  didat  aliquid  contra  falu-  
 tem :  Sc per  confequens  ,  quicumque  conformât  fe  
 tali  confcientia, vel didamini, facit aliquid contra fà-  
 lutem.  Sed omnis qui  facit  contra  falutem mortalitér  
 peccat,  quia  nihil  eft Gilut-i  contrarium,  nifi  m'or-  
 tale  peccatum.  Igitur  Sec.  Multæ  rationes poflent  
 ad  hoc  fieri 3  fed  tranfeo ôcc. 
 Secundum  corollarium  e ft,  qubd Impoffibile eft rafua, 
  five alia caufa,  vel ratione,  obligatur ad aliquid fibi  
 impoffibile.  Et  hoc  eft  contra aliquos qui dicunt oppofitum. 
   Patet  tameneorollarium  ex  prædida  conclu-  
 f?one,&  ejus  prob^ione:quiaficutinco’nvenienseflèt  
 Deum  præcipere aliquod  fimpliciter  impoffibile3 fic  
 etiam  præcipere  aliquod  impoffibile  illi  cui  fuit præceptum, 
  ficut  arguitur ante oppofitum  ôcc. 
 Secundum  corollarium  eft  ,  qubd  Nulla ratioM-  
 lis  creatura  , five  ex  culpa fua  ,  five  alia  caufa  ,  vel  
 ratione  ,  obligatur  ad  volendum  impoffibile.  Et  hoc 
 eft