mum; quales Apoftolus notavit habere s-jelnm, fed non identitatem realis exillenti® •, de qua dieit Chri'ftus
fscmdmn fcientiam, Rom. 10.2. adeb ut fi nonhumili* Joan. 10. Ego & Pater mum fumus, immo in omni-
ter fapiant, 6c nifi fele contrahant intra metas fuce cog- bus aliis libris fuis protellatur ipfe , quod creature
nitionis, nulli pertinacius inveniuntur neque abfur- non potell fieri Creator. N ec loquituretiam .de il-
diüs errores confingere. Propterea non leviterfcri- la unione qua; eft folum per confenfumSc conformi-
bere debent vel' docere ; led nec abfque cautela tatem voluntatis, qua; eft omnibus fpiritualem gr^
magna adhierendum eft eis , non prasvia difcuflione tiam habentibus , quemadmodum legitur A6t. a
diligenti 6c Doblorum examinatione. In talibus quod multitudinis crcdentium erat anima una , & COf
quippe plurima fiepe reperimus aut felfe , aut male ex- A unum in Domino. Sed loquitur de ilia unione qua*
plicata, ac proinde multam erroris materiam praeben- eft per amorem liquefe&ivum 6c exceflum conteintia
fimplicibus , quamquam in multis divina altilfima-
que fint. Inter tales fcripturas najrrantur aliqua; nar-
fationes aut regular vel dobtrina; particulares aliquo-
rum Patrum veteram, quae magis admiranda; quam
imitanda; dicuntur. Quemadmodum Joannes qui
Climacus dicitur , ponit virtutes efle impallibili-
tates 6c qusedam valde auftera fuper poeniten-
tia 6c peccatis. Et Caflianus de libero arbitrio
notatus, 6c alii alia parum examinata, aut nimis ri-
gida tradunt, qua; communis fchola Theologies:
veritatis meritö non admittit aut rejicit. Quamob-
rem bonum eft mel cum fevo, faporfcilicet devo-
tionis cum lumine eruditionis: aut fi alterum dun-
taxat obtigerit, utatur quilibet dono fuo , ambulet
in vocatione fua, abundet in fenfu fuo, 6c comedat
mel quantum fatis eft, non plus fepiens quamoporplationis
extaticæ, quæ præ nimia fuavkate 6c ma-
gnitudine interni dulcoris 6c vehementia amoris a-
nimam liquefecit 6c relolvit, 6c totam virtutem ra*
tionis abforbét, de qua dixit Paulus 2. ad Corinth.
6. 1 7. .Qui adhieret Deo, unus fpiritus eft. Ex per-
ceptione enim divinæ præfentiæ 6c deguftatione interna;
dulcedinis anima devota in leipià quietatur
6c fibi ac omnibus rebus creatis per defiderium in-
flammatum, 6c in Deum totaliter expanfum fiin-
ditùs moritur, ut verè pofiit dicere cum Apoftolo.
Gal. 2. 20. Vivo ego jam non ego , vivit autem in me
Chrftus, id e ll, ègo totus transformatus in Deum
per amorem, non fum in me j fed in Chrillo, 6c i-
deo per amorem totus deificatus loquor ut Chriftus.
Quod etiam idem Apoftolus dicit Corinthiis : 2.
Cor. 1 3. An experimentum quant is ejus qui in me lo-
. . . . Rectum quidem verbum enunciat Horatius _ ejmtur Qoriftus ? Quod autem liqueicit 6c relolvitur
quod ab iplo poliea Hieronymo nonlorfge a materia leiplo non e x illit , fed recurrit 6c transformatur
tradublum eft. Quod Medicorum eft promittunt Medi- in illam imaginem qua; fibi praslentialiter exhibetur.
c i, trattant fabrilia fabri. Confonniter latis ad illam Ex quo patet quod imago anima; rationalis per effi-
logicorum maximam. XJnicuiquein fua arte perito ere- caciam divini luminis in luam imaginem increatai
dendum eft. Bene vale Pater 6c Frater in Chrillo
apud quern tuarum me orationum participent fee.
Amen.
L I B E L L U S
Fratris Joannis de Schoenbavia, quinititur de-
fendere quadam ditfa fratiis Joannis Ruy
deificè potent a-ansformari, prout docet Apoftolus
2. ad Corinth. 3. i'8r autem, revelata facie da.
riam ‘Domini contemplantes in eandem imaginem transfor-
mamur a claritate in claritatem, tanquam a Domini (ji-
ritu, quia à claritate imaginis creatæ per quamdam
fimilitudinem transformabimur in claritatem imaginis
increatæ : 6c in hac transformatione imago rationalis
Conftituitur in tanta conformitate divinæ aflimila-
tionis quæ eft inexplicabilis omni linguas. Quod
broech, contramagijirumjoanntm de Ger/ön, fubtiliter videtur innuere Apoftolus cum dicit i.
Cancellarium Panfienfem. Cor. 2. 9. Oculus non vidit, nec auris audivit, nec m
cor hominis afeendit bonum, fcilicet inenarrabile quod
» enarrabile quod præparavit Deus diligentibus: fe , ■U o ni am quidam Do<5lor eximius Parifienfis
Ad eofdem MSS. Codd. recognitus. c pr«parmjt Dem dUigemibrn:^ Hoc enim bonum in-
rtis Theologicæ quædam diéta fratris Joanpoteft
dici perfe&a conformitas 6c indicibilis claritas
divinæ alfimilationis quæ omni linguæ indicibilis eit
& incomprehenfibilis eft omni menti, nec unquam
perfe&è cognofeitur nifi in fpeculo æternitatis, quod
eft verbum divinum 6c eflentia divina : 6c
nis ae Ruysbroech in libro qui intitulatur de Orna-
tu fptritualium nuptiarum minus juftè ut opinor, calumniator
6c reprobat, aflerens doftrinam ejufdem
'C* veritaris. “ Traditi° “ ?
—— — ----- — ergo de
nta unione 6c transformatione credendum eil magis
™ c «. emanaiie qui mamit-ey eit veritatis & , & de hac ünio'
nonei-roris, planius elucefcatf inquantum reW.,.>..p d f ™ p n t qus verba & recipien
mei ingenioh-ac exiguitas meæ feientim fuppetänt, da ' ^ qUa Um° ne l0aU1Wr beatUS n,mwfin' 1
tna per ordinem fecere, Dei gratia afpirante, at-
tentabo. Primo , intentionem verborum fuorum
quantum ad ea quæ ibiarguuntur6creprehenduntur,
6c tanquam erronea judicantur explicabo. Secundo
, qualiter hæc doétrina non fit nova adinuentio
6c fuperftitiofej fed omnino fententiis nominatillî-
mis Doélorum Catholicæ Fidei confona, 6c ipforum
auéloritate commendata 6c approbata, prout Dominus
dederit explanabo. Et tertio, qualiter rationes
objeétæ minus efficaces funt, nec prædiétam dodri-
nam évacuant declarabo.
q U a n t u m ad primum, eft feiendum quod
1> V /rater Joannes de_Ruysbroech Au6lor pnedidi
libri de Ornatu fpirituahum nuptiarum in tertia parte
ejufdem libri non loquitur de ilia unione qua; clt per
qua unione loquitur beatus Dionyfius lib. de
divinis nominibus cap. de amore. „ E t amor divinus cx-
,, tafim feciens ,6c non linens fiii ipforum efle amatorcs
„ fed a,mandorum. Propter quod Paulus magnus in
„ continentia divini amoris, divino amore participans,
„ Gal. 2.20. Vivo ego jam non ego , vivit verb 'int tne
B tanquam fui amativivens vita, ficutvalde
»dihgibiliter. Hæc Dionyfius. Unde patet quod à-
mor octaticus duo fupponitj fcilicet efle natuioenofi
træ & eflç gi-atiæ , quæ introduqit in tanto graduut
anima potius Chriftum ièntiat quam feipiàm. Gnui*
a enim tanquam deifica, habet mentem Deoaflinii*
t e , & ip:Tarn deiformi difpofitione inducere. Ad
hcK deifoi-mes habitus tam exeelfos, tam à noftra
mfirmitate longinquos & vifui noftro 'tam abfcdndi-
tos exponendos omnino minores fumus -, .quia, ilia
hint myfteria regni D e i , . quæ ut exilliino.,;. noa
commumter omnibus, fedpuritate intelligentiæ, dîvinis
iUumjnationîbuS -6Ç :ei'atiâ privilegia^s^commu,*- „ vbqtur in quanufefn charitatis fc gratiæ unitatem.
nicanda fiinty Intüs audrmltor j , ib>iquie dicuntur, JHlæc Gilbertys übi ^Lipra. Gum' prædiclis. coiicor-
rdeo his quiforis funt dici [non debu^rjrflt-i i. N e ta t dat Dionylîu? Magnus, ficut patet rin au&oritat:e fiu-
men hi quiforis lûnt ddinquerentur , ,fî.â&tfÿg -periùsallegata.,6cpluribuslocis libromm fuorum. j^t
intüs funt non voçateikur)). : afiquafiter- érant ippor Hugo de lànâp^Viétore cojpmeiitator præfeti Dio-
telcénda » kit difcerentninfirmi, quanty^^i ei^, dent nyfli fuper feptimum AngeUcæ îïierarchiæ, dicehs :
& ad quâÉi> perfedionem-afpirare dpbeifent hæc A » . f e mtelligas .quanta .eft’yis .ÿëri amoris & dilccenim
arcana profunda fi ,'non g^iftaiifur non
mantur-i fi non amantur .npn intelliguntur, , 6c: ergo
dijudicanda. non funt ab„his qui nop, guftaveiniit^
unufquifque enim bene judicat qui npvfe,; ^ horum
ell bonus Judex, ut ait ,PhilofophusVl E t hoc de
primo.. u.
SE c u n d o videndum eft qualiter do6lrina prxia,-
ti viri i fententiis fim6toram Patrum nop difere-
patj fed per omnia iplis confonat 6c concordat:
de hac enim imitate dicit 'beatus Bernai'dus in Epif
tola ad Frattes de monte Dei. „ Unitas fpiritus cum
„ Deo, hominis cor furfum habentis proficientis in
„ Deum voluntatis eft perfe6lio, cum jam non fo-
,5 lummodo vult quod Deus v u lt , fed fie eft non
„ tantuiri; affe£lus > fed etiam in affedlu perfec-
.„pjtjqfiis, fi tamen intelligi potell j quoniam dilec-
,, tio fupereminet Icientia; 6c major eft intelligen-
tia; plus enim diligitur quam intelligitur. Intrat
„• ,dile^lio 6c appropinquat upi. feientia foris ftat:
6c reddit rationpm iluusj , quia y-eras amor , fi-
. „ ;!ye charitas, ; niillpm patitor medium inter le &
„ qbjedtum quqd Deus, fed Vehementer tendit in
,, ipllim immediate , 6c ideo nunquam quielcit , do-
„ nec omniij. tranfeat 6c ad ipium dileclum 6c in ip-
lum veniat. Unde lubdit ibidem: Dilediio five
,. amor impetum fequens ardenter defiderii lui., nec
.„ diflimulare valens, donee ad amatum pervenerit j
„ amato appropinquat quantum potell,, 6c eo am-
„ plius fitiens intrare ipium cupit 6c efle cum iplo,
„ 6c efle tam prope ut li fieri pollethoc idem ipium
____ .r — : 9? fit quod iple. Nihil enim velocius_, nihil acutitus
ut non poflit velle mil quod Deus vult. ?> us, nihil fubtilius amore aut penetrabilius, quia
„ velle autem quod vult Deus, hoc jam fimile Deo
„ efle eftj non pofle velle nifi quod vult Deus, hoc
}, eft jam efle quod Deus eft, cui jam velle 6e efle
„ idipfumeft: unde bene dicitur, quia tunc videbi-
,, mus eumftcuti eft cum fic ftmtles ei erimus Joann. \ . z:
„ hoc erimus quod ille eft. Quibus enim poteftas data
„ ell Alios' Dei fieri, data ell poteftas non quidem
„ ut lint Deus, fed fini; tamen quod Deus eft. Poft-
modum loquitur de triplici fimilitudine hominum
cum Deo, 6c deinde liibjungit: „ Dicitur autem haze
„ fimilitud(4 Dei unitas fpirjtus, non tant-um quia
„ afficit fpiriuim homiriis Spiritus fendtus, fed quia
„ ipfa eft Spiritus fendlusDeus charitas, qui cum fit
„ amor Patris6c Filii, 6cunitas, 6c luavitas, 6c bo-
„ num, 6c ofculum , 6c amplexus, 6c quicquid com-
„ mune potell die amborum in fumma ilia unita.te
„ veritatis, 6cveritateunitatis ,höcidemhomini,lup
n modo fit ad Deum quod confubftantiali unitateFilio
, eft adPatrem vel Patri ad Filium, cum in ample?
,, natura fua non quielcit donee naturaliter amabilis
j, totam penetraverit virtutem 6c prolunditatem 6c
,, totalitatem quantum potell. „ Huic etiam fenten-
tijc alludit per omnia Vercellenfis fuper Cantica
dicens: „ quod affedhis 6c intelledlus fimul coamr
bulant ufque ad noviflimum defedlum intelledtus,
„ ubi habet fua; cognitionis 6c lui luminis couium-
„ mationem : affeclus autem adhuc continet prin-
„ cipalia in Deum fufpiria 6c fuperintelledluales ex-
5, tenfiones 6c immifliories , feruidos fulgores 6c ful-
„ gidos feruores ad .quorum omnia, lublimes excef-
„ liis 6c excedentes fublimitates intelligentia tra-
„ hi non potell; fed folus principalis affedtus Deo
„ unibilis : 6c poliea ibidem dicit. „ Tantaellvirtus
„ veri amoris oc pulchritudinis quod non folum fa-
„ cit homines 6c Angelos excedere naturam propri-
„ am ut in Deum afeendant; fed etiam Deumqua-
fi naturam propriam egredi, ut ad creatoras quafi
infra naturam propriam luam, producendo condef*
xu Patris6c Filiimediam quodammodo fe inuenit^pendat, Ecce quomodo omnes iiii excellentiffimi
„ hominis beataconfcientia, cum modo ineffebili in-
in cogitabiliquefierimereturhomo D e i, non Deus,
„ fed tamen quod Deus eft. Ecce quomodo ilia fen-
tentia Beati Bemardi concordat dodlrinjeFratris Joannis
de Ruysbroech 6c mutob fibi confenant. Hoc
idem patet ex Epiftola inferius annotata quam qui-
dam vir devotiflimus 6c dodtiflimus compofuit, in
qua fub brevibus verbis deferiptus eft totus procef-
fus libri fratris Joannis Ruyfbroech de ornatu fpirituahum
nuptiarum. . Cum his concordat GilbertuS fuper
Dodbores in hoc cpnveviunt, quod anima quandom-
pitor in divini luminis abyflum, tota deficit a feipfa
,6c in ilium quern diligit tota liquefeit 6c luperintel-
leclualiter ei unitur6cunitiflime tiansformatur in ip-
fum : ita ut in anima dum ä feipfe alienator , dum
in iftud divini aicani fecretarium rapitur , dum ab
illo divini amoris incendio circumdatur, intime pe-
netiator, 6c inflammatur; feipfam penitus exuit,
6c divinum quemdam affeblum indüit 6c infpedl«
puichritudini configurata tota in aliam gloriam
.ti-aiilit.
Hi s prselibatis refpondendum eft tertio ad ob-
Cantica. fermone z. ubi diftinguit de triplici ledlulo.
n Primus eft proprius fponfie. Secundus eft com-
w munis fponfie 6c fponfi. Teitius proprius eft
fponfi. Sponfa; le£lulus eft cum quietis 6c pacatis
sj cc compolitis moribus intra fe colledla requiefeit.
5? Communis eft cum jam incipit obledtari in Iponlo:
jj fed proprius fponfi e ft , quando fui oblita penitusD de Ruysbroech videtur aliqualiter calumnari 6c
6c fe exuta, tota tranfiit in ipium, 6cqualiindui-* reprobare. Sciendum eft ergo quod Audtor pn&-
fnv r--~ T- r-~ : faci libri de ornatu Jpiritualium nuptiarum , .iion> fir
jcbliones 6c rationes quibus Dominus Gan-
cellarius Do&or venerabilis 6c vir eloquentiffimus
doblrinam prtefeti viri videlicet Fratris Joannis
cut ille Magifter arbitrabatur hofno idiota fuit 6c
line litetis, in hoc male erat informatus ; fed
erat Sacerdos ut lpero Deo acceptilfimus, primus
Prior 6c fundator cujufdam Moflafterii Ganoni-
corum Regularium in Brabant-ia appellati Viridis
Valiis, Cameracenfis Dicecefis, 6c fiti in quadam
filua quse vocatur Zonia, juxta eivkatem femo-
fam qu^ dicitur Bruxella. Qui do6hinam luam
non Latino fermone , fed Theutonico confcripfit :
licet enim competentis feientise fuerit; non tamen
tam eminentis lcientite' era t, quod pnefetam doc-
trinam Latino fermone tam compofito 6c Hilo tam
E ele-
» tur ipfo dileéla ipfius. In leblulo fuo non effiuit
w Iponla extra fe , nec turbatur in fe. In leólulo com-
» niuni affluunt illi delitiæ quædam de præfentia
» Iponfi. In illo leblulo qui felus ell fponfi , amo-
55 r's exagitata incendio ebullit 6c excrefcit, effulà 6ç
jj effluens tota transfunditur in idiplum, 6c in fimk
5> lem ablbrbetur qualitatem. In primo penes fe eft.
53 In fecuildo penes illam fponlus. In tertio penitus
33 eft ipfe penes ipfum, ôc fi dici potell non eft nifi
»3 ipie. In primo quærit. Infeeundoadhæret. Inter-
3> tio unitur illi. In primo tranquilitatem propriam
33 poliidet. In fecundo quamdam meretur communita-
33 rem cum dileblo. In tertio abfumitur 6c ablor-
. Vomi I. Pars T.