ceflauerint k turbätione, & per inanle eint in Operational
fcilicetbona,per aliquod tempus fentiet homo pacem3tarnen
quoulque defecerit homini o ccurlus Sc membra eius
ceflauerint a diffufionecogitatiqmiin,& ad fe colleger«
fometiplum, non poterit cognofcere fiiam mfirpiitatem'.
Quietudo enim,ficut ait beat us Bafilius, initium eil munditia:
animse» Cum exteriora membra ceflauerint abexte-
riori fchifmate & difträäibne ad exteriorem regionem,
expergefit cor ad lerutationem intentionum,qua: intus in
anima lu n t, & fi bene pernuuilerinc, homo huiufinodi in-
cipiet ad mundiciam anima: ambulare. R . Arbor tjuat
quotidie ir rigatur, quandq ficcatur radix eius & iniriüitur
Vas quotidie recipiehs mcremcntura.fEt fi raunditia vielt,^
aliud eft,quä euitaie conuerktiö ne§ & recedere a confine-;
tudine,ille qui a&ualiter in femetipfövel in aliis per fenfiis
fuos innouat eiüfdem Übeitatis commemorationem, qu*
eftagnitio malitia: non potent animam fuam ex hoc mun-
dare,vel quandopoterit ceflareab impugriatoribus exte-
rioribus,licet contemplqtur. Si enimebr qCrotidie iorde-
Icit, quando mundatur a fordibus, & fi exteriorum effe-
&ui refifteie nequit, quantö minus poteft cor muridare?
E t qui eft in medio exercitus eönftitutus,&expe6tat quo-
ridie frequenter belli nünöarioneVi audire, quando pra:-
lumitpacilciinanimafaa. Veruntarucn cum ex hocelon-
gatus fuerit, tunc jirimo modicum quiefeere poterit ab in-
tus, quia quoulque fluuius foperne confluit, aqua: ipfius
inferius minime deficcantur. Gum aliquisvenitin quie-
tem,tuncpoteftanima icrutatiyitia &dilcemere fapien-
tiam qua: eft in ea, tuncinterior homo expergefit ad opera
Ipiritus, & de die irl diem percipit läpientiam occultam,
quae floret inanima fua, ftatim ad gratiam lach ry märum
pertingit,quae line violentiafiunt & perducit ipiiun ad per-
te&ioncm dile&ionis Dei. Q^C^u®%nt certaargumenta
Lachrymz
tat m otus mteriores, led extrihiecaöpetatio iftorüth 0®n-
traria operatur. Q^Quæ eft ifta caula! yifionum & reücla-
rionum, quia quidam vident, quidam yero laborant : plus
eis, & vilio non operatur in eist* R. Çaulæ muit® lunt.
quædam enim fiunt per dilpenktionerh gratia generalis
vtilitatis, quædam veto fiunt ad confortarionem, & do^
«ftrinam.Et primo quidem per milericordiam Dai dilpen-
fanturhæc omnia hominib. Et tribus quoqjmödis ex maxima
parte. Vel in fimplicioribu§ qui lunjablque maliua
penitus, vel in quibulHam perfeófcelanólis, vél habentibus
zelumignitum fidei,& de hoc lçcuïq defperatis, qui perfecte
abrenunciauerunt & à cohabitatione hominum re-
ceflerunt, & poft Deum nudi egrelli funt, nullum auxi-
lium àvifibilibus expe&antesj mper quosirruitaliqüan-
do formidö propter folitudînçrn : Vel quando èïreumdat
periculum mortis ex feme, vel iqfir«ntate,aiitetiatti exali-
quo incurfuaut tribuiacïö'ne, ita yt etiam appropiiiquet
defperationi.ConfolationuraejrgoVqu® fiunt talibus,nec
fiunt illis qui eos foperant in labore : prima caula hæc eft,
quod quanto quis haber co nfofatiqném humanam àb ali-
quo vmbïliunr, tanto fibi huiufmodi confblationes non
fiunt nifi per di^>ehlationém aliquam co mmunitatis. Nobis
autem fèrmo defoUtariis , &hocteftatur vnusdePa-
tribus qui pro ipla conlolationé preces effudit & audi-
uit. Suftecit cónfolatio & colloquium Jiominum. Alius
eodem modo cumefletin (blitudine & viiieret iuxta con-
iuetudmem folitariorum, cpulabatur in omni hora gratia
conlblationis. Cum autem appropinquafiet mundo,quæ-
fiuit earn iuxta conluetudinem, nee inuenit : & fupplica-
uitàDeocauEm fibi fignificari dicens: Nünquid D omine
propter Epilcdpatumreceflit à me gratia? Relpónlïim
eftéi,Nonrled quiaDominusdilpenlatcumhis q ü iin e-
remo commorantur vt eos hüius -conlblationis dighös
& fignaappropinquantiaincipienti viderefrudum occtil- I feciat. Indecens eft enim queniquam diuinam recipere
^ L a c h r y r a i
f i & ï . g e n u s .
Grcailotum
in anima fila. _
R. Eft quod quis promerüit gratiam lachrymarura mul-
tarum, quæ fine violentia fiunt. Nain ficut, termjnus po-
fitæ fiint lachrymæ menti inter corpôralia Ôc Ipiritualia, &
inter vitiofitatetâ&mundidem quoulq; non recipit homo
iftud donum, adhuc in exteriore homine mahet effiça-
cia operis lui, nec perlenfit adhuc efficaciam occulter um
fpiçitualis hominis. Nam cura quisinçceperitâ cOrpora-
libus huius lèculi feparari,&ita terminum,qui eft intra na-
turam,viius fuerit tranlèundoad hanc gratiam lachryma-
rum,ftatim pertigiffé. Et fok prima occulta conuerlàtione
incipiunt lachrymæiftæ, quæ perdu cunt ipfiim ad perfe-
étionem diledipnis De i,& quanto magis procedit illic,
tanto magis ditaturin ipk,donee bibat iplàslachrymas in
potu & citfo fuo, propter mïiltam perfeuerantiam earun-
dém,’&hoc fignum certitudinis, quod mens receffit de
mùndoiftô&perfcntitmüdüm ilium Ipiritualem. Quanto
magis quisappropinquatmente fiianuic mundo,tanto
plus de his lacnrymis defedum incurrit: &'cum mens eius
omnino fuerit in mundo ifto,totalem defedum patitur
huiulmodikchryrmrum. E t eft fignum, quod in vitiîs fît
fepultusiLachrymarum quædam adurentes v & quædam
impinguantés. Omnes autem kchrymæ qu® ex corde
procedunt propter peccata,deficcant corpus dcvadurunt,
& ipfiim cerebrum lædiint. P e primo quidem, per Jiunc
ordinem ex neceffitate oeçurrit h omo, & per eas aperitUr
fibi oftium intradiinfêcundum ordinem meliorem J qUod
eftgaudium,in quo recipit horâo milericordiam. Hæ lachrymæ
finît, quæ àb intellcdu projBuunt, quæ corpus décorant
pariter& impinguant, & fine violentia per lêméti-
pfàs émanant. Et aipedus hominis altetatur : ficüt dici-
tur, lætificati cordéfades viret. Q^Quæ eft refiirredio a-
nimæ,qUam dixit Apoftolus: fi confurrexiftis cum Chrtfio,
&c. R. Illud quod dixit Apoftolus : Deus qui dixit de te-
nebris lücemirradiari, verein-cordibus veftris refiirredio-
nem vocàns, oftendit recefiùm à vetuftate, videlicet, vt
fiat homo nouus » nihil habehs de vetere. Dabo eu cor
meum &Jpiritum nouum. T une enim figurât ur Çhriftus in
nöbis per Ipiritum làpientiæ & reuelationis agnitionis
| Dei. Quid eft breuiloquium:. R . Virtus operari onis
folitudinis: l'olitudo fenfus mortifisateXteriores, & fufciconlbktionem,
& iftam, nifi fie ob dilpenktionem aliquam
prædidorum. Quæftio. Eft idem reuelatio & vino?
Relponfio. No n , inimo differentiàçft. Reuektio
enim mukories dicitur de duobus : nam quia reuelatur
oçcultum.
Omnis vifio dicitur reuelatio,led non omni s reuektio
dicitur vilîo. Nam reuektio ex magna parte defedis & à
mente guftatis accipitUr.Vifio fit quafi imagimbÜc fbrmis,
ficut olim fiiebatantiquis velin fomnqprofundo, vel vigi-
kndo,&aliquando certius, aliquando véro in phantalma-
te,&quodammodo oblcuro: proptefqpod & ipfèqui vi-
det,multoties ignorât vtrumvigilado videat, an dorithkn-
do,autpervocem audit fiilçeptipuern. Quandoque vero
formata vider,aliquando magis, jcindctfiicie adfaciem. Et
vifio & çoUocurio yirtutelfiiht k h d â ï dignis apparentes
&reuelarioneskcientésindelerri0ribdbcis & rémôtifli-
mis ab fipmimbiâ.;'Hâe^jeit^Eùht cuih exneteffitate homo
eget eis,fi non habet^iamlulceptibnem vel 'conlbla-
tionem ex lpço. Reuelatibnes vétb>quæièquûtur in men-
té per mundi tiam,&accepta funt,’&folummodqperfedo
rüm&peritofum exiftunt. Q^Si perüenit alïquis àd mim-
ditiamcordis,quodeftfignumeius,& quando cognolcit
homo quod jperueneric ad mundiuam cor ipfius? R, Cum
vider quis omnes homines elîéijonos,necappareteiquifi
quam immundus vel contaminatus, tune eft mundus corde,
quoniarn èriim perficitur verbum Apoftoli: Reput at e
omnespotioret ex cordisfinàritate jàSi penlénkt ad illud qubd
dicitur, oculns bonus non videt mala. Q^Quid eft muriditia,
&vlquéquo eft terminus eius. R. Munditia eft obliuio
ipecierum feientiæ,quæ lunt contra naturam^quas in mun-
do adinuenit natura: terminas autem qixoquis liberetur
ab eis,eft,vt redeat homo ad primam fimplicitàtem natu-
ræ lûæ&innocentiam, vt puer fine puerili defeéhi. Q^
Decet aliquémadhunc ordinem peruenire? R . Sic,Ec-
ce Abbas Sylbis fie peruenit ad hanc menfùram,vt quære-
rét à fuo difcipulo, fi comedilïèt an non? Et alius qili-
dem de Patribus ad talem fimplicitàtem paulominus pue-
rilem deuehit,vt omnium f quæ hic lù n t, eflet oblitus
& com édifie t ante;communionem nifi à dilcipulis im-
pediretur, & dilcipulilui ducebant ipfiim ad communio-
nem , quafi puerum, & mundo quidem puer érat, lèd in
De rnundt contempt u.
animaperfeduserat apud.Deum. Q^Quam meditatio- j Deuin,&lpeciesinconüetribilesöperürn folitudinis, quæ
nem 8c exercitiura habere debèt folitariiis in folitudine nafcunturexittültaabftinentia&elongationc Iccukrimn,
fiia, ne ftudeat mens in dogitationibus vanis? R . De mè-
I hcccftadeoneceliàriüm Ipecies horum operum per fin
ditatione&exèrcitio qûibus îtiortificetùr hotno in cella
g u k recitare, qaiafunt pluribus notæ i vernntarnen quia
fiia. Nunquid hoiïio péniigil defeftinus , qui ad animam
indemnise!! occurrenabus expofitio erundcm,quinimo
egetincerrOgatione, quomodô conuerlecur, durrimodo
vtilis elle poteritjficutego duco, ilksexplicate non pigri-
fit fecum. Quid aliud eft ttieditario moiiachi, quamlù-
tabor. Q^iæfuntiftæ,fames,leâ:io,peruigiles rotins noôtis
&us in ccUa füa ? N unquid ob lu&um valeât etiam ad a-
vigiliæ iuxta polie vniulcuiulque, multitudo genuflexioliaihcogitationemrefpicere?
Quænam meditatio niélior j h üm j quæ ad keiendum finit necelTàriæ in horis dieac
haeexiftit? Ip k namque le lîio & lo litudo monachi fimilis iiodte multoties. Fiant autem ad minus xxx. qualibetvice
eft conuerkntibus in (èpulchris quæ ab humano gaudio & adoretur crux, & fie deinde recédatur.Sunt quidam qui
diftat. Docet eum,qui Iu6tus eft operatio éius & ipfiim addiderunthuienumeroiuxta pollefiium, Alij in oratio-
cognomen nominis fuiadhæc inducit eum, luduofüs ete- j nefaciuntper triginta, habente»mentemperuigilem abf-
nimappelktur,idcft,amarus corde. E t omnes qüoque | quevioléntia&fektione,proftratiinfaciem,&hæduælpe-
fandi lugendo egrelïï font de haevita. Ex quo.iàndi lu- ciesmanifeftant, &exponunt multitudinem diuitiarum
gebant&eorumocuUplehikchrymis fempèr erant, do^ I gratiæquæcuilibethomini diuiduntur lecundum fiiane-
nec egredërentur du haevita, omnes plorabant. Conlo- j ceilaria. Quis vèro fit modus alteriusorationis &perfehe-
k tio u n em o n a c h i d e p k n d u nalcitur & vbiqueperfe&i ran ci æ in iplâ fine violentia.indignum reputauimus pubfi-
& triumphatores hicplorauerunt. llle qm vulneribus eft [ care,nec verbis linguæaut exaratione câlami, nefilèd o r
repletus, quoraodo iuftinebit vt à plandu quiefeat ? Q u i ! inueniretur comprehendere,quod legefet,æftimaret ihu-
mortem fuam habet ànte fè pofitarn,eget d o d rin a , quo ; tilia&quæ lcriberentur. Vel «inueniretur, &fdreparui-
cogitatione VtatUrlachrymis. Anima tua mortificata eft ! penderet , vtique nullum qui rerum ordinem ignpraret,&
inpeccatiSjVtiacet anteconlpedtimtuum,quæ mater eft I « exhocvltimocontingeretvilipenfio,ex præfidenti vero
apud te,quam ttitiis mundus, & p k n d u non eget. $ iv e - ' defiderio&hoc modo apparent vt barbarusin huiufmodi
niremus in folitudinemipoflèmus in plandu manere,pro- I rebus.iuxta verbum Apoftoli quiaitde prophetantc. Qui-
pterquod aflidua mente Domino fupplicemus,vt nobis cunque igicur homo adiiecre cupit,& viam ambuletliipra-
hoclargiatur. Nani fi gratiam hanc obtinuerimus præ cæ- didam & operationcm menti faciat conlbnantem, &
teris donis eft potior &fuperior, ad mundiciem ingredie- eum qui in his k d u s fuerit iplè addifeet per lèmeripfum,
mur&cumingreffifuerimusadeandem,non aufereturà | vnde dicjtur^fede in cella tu a , & eadem omnia tedo-
nobis munditia, vfque ad noftrum exitum huius vitæ. ; cebin
Bead mundo corde, ætati quoniàm non eft tempus in quo I Beatus eft homo qui feit infinnitatem fiiam, quiahæc
non percipiant deletioriemhuiulmodikchrymarum,&i- fcientiainitiumfibifit&etiam fimdamentum. Cum enim
plæ lemper Dominum contempkntur : xiftentibus ad- j didicerit aliquis & in veritate perlenlcrit fuam infirmitähuckchrymisimoculisfuispromerentur
vilionem reue- | rem, tune compefcitanimamfuamàkxationequæ deni-
ktionum eius. Irr excellenria autem fuarum orationum, ; gratIcientiam 8ç thekurizat cuftodiam fibi ipfi. Nemoau-
nec eft eis oratio fine kchrymis.Et hoc eft quod Dominus ' tem. poteft percipere infirmitatem , nifi tentari modi-
ait: Bean qui lugcnt,quomam ipficonfoLbuntur. D e lu d u q u i- ' cumpermittaturinhis, quæ fiue animam opprimunr.fiue
dem venit homo ad milericordiam animæ, propter quod \ corpqs.Tunc enim comparationem faciès infirmitatis fîiæ
dicitDominus, quoniarn ipficonfolabuntur. Non expreffit ; adauxilium Dei,eius magnicudinemfeire poteft. Etidem
quamconfoktioncm.Namcuinmonachusperkchrymas j cumperlpéxerigidomniaarcifida fiia, videlicetadcufto-
regionem tranfire promerueric vitiorum & peruenerit ad | diam, abftinentiam, protedionem animæfuæ, per quæ
campum munditiæ animæ, tunc oeçurrit ei huiufmodi fperat confidentiam inuenire,nec inuenit fibi portanti
confolatio quæ non pertranfitur àb his qui inueniurit eam, tranquillitatem, propter timorçm percipiat &cognolcat
& in ifta oeçurrit confolatio quæ hic nulktenusinuenitur. : ex eo,quid timor cordis defignat& manifeftat,quod egeat
Et tuncintelligit, quam confolationem fufeipit finis lu- vtique confilio alicuius. Cor enim teftatur interius ex
d u s , quam Deus per munditiam lugentibus elargitur. timoré, quoniarn producit ab intus demonftrans, quod
Q u k indecens eft continue lugentem aliquem viciis mo- I defedum alicuius patjatur, ob hoc cbnfidentia nequeat
leftari. Impoflibilius enim eftiftud,quod fi m entemlu- ! habitare. Et quoniarn auxilium Dei eft quod làluarèpo-
rentis ad tempus à commemoratione poflunt kchry- j reft,quando fçitaliquis quod egeat auxilio Dei, orationes
næ alterare. Qu id dicemus de his qui experientia ha- I multiplicat, & quanto magis augeat eas, tanto plus cor
bent die noduqüe hanc confolationem? Auxilium au- eius humiliacur., Nullus enim egens & poftulans poteft
tem , quod fit exkchrymis, nemo nouit, nifi illi, qui huic non humiliàri: Cor enim contritum & humiliatum Deus non
operationi foas animas tradiderunt. Omneslàndiintro- j Jpernit. Igiturquoufque humiliaturcorab ektionibusnon
De côtein
platione ôi
%
Qupmodo
méditait
debeat afi
qtiis info-'
litudine. ,
Cap. t e .
D
dudionem hanc affedant, quia per kchymas aperietur
oftium coram eis, yt ad regionem confoktionis ingre-
dkntur,in qua regione veftigia Dei per reuektionem ima-
ginafttur.
Ex operatione violenta. prieur calor fine menfîira,qui
n corde ingeritur ex nouis cogitationibus, quæ de no-
uofuperueniuntmenti. Nam operatio & euftodiamen-
temacuunt in ipfarum fèruore, & præftant vilionem, &
hæc vifio parie feruentes cogitationes, quas ptædixî in
çeflàre nonvpoteft, quia humilitas colligit cor. 1 Cum
autem humiliatus fuerit homo , ftatim circundat eum
mifericordia& dhiinum auxilium, tune enim lèntit cor,
quia inuenerit virtutem confidentiæ , quæ m ouetur in
ipfo.
Quando homo vere percipit diuinum auxilium præ-
ftari fibi,ftatim fide replétur, & intelligit ex hoc,quoniarn
oratio refiigium eft auxilij & fons lalutis & confidentiæ
thelâurus,& lumeniis qui tenebrisfimt,&portus liberans
profunditate vifionis anima:,qiue contempktio appella- a tempeftate, & auxilium in segrltudinis violentk, &cly-
tur. Uxc autemcontemplatio parit feruorem,&hocfcr- | peus liberationis in pra:lio, & kgitta acuta contra inimi-
uore qui fit ex gratia contempktionis.dum fluxusgigni- ! cos.Etfimpliciterdico,perorationemhabet iudiciumtotu
r laclirymarum: In principioquidem prius modic* Ici-
licet fiiperueriient homini per diem & iterum deficiunt,
& ex hoc proueniunt eidem indeficientes lachiymar,& re-
cipit anima pacem cogitationuin & ad mentis munditiam
exaltatur.Per mundickm vero mentis peruenitadviden-
dumfecreta, quiamunditia eftabfconlainpace, quaepu-
gnis fuccelfit.Poft hocautem contingit mens ad videndum
reuektiones & figna,ficut videt Ezecniel Propheta qui de-
fignant tres ordines per quos appropinquat aninia Deo.
Initum omnium horum eft bonum propolitum erga
ta multitudo bonorum, & ideo epulatur homo in oratio-
nefidei,&cor eiusdecoraturexconfidentia,& nullatenus
in priori cæcitate & oris locutione moratur cum taliter
animo percipit,tunc poffidetorationem in anima lùa, fie-,
ut thelaurum 8c præ milita lætitia formas orationis, in
voces gratiamm commutât. Et hiceftformo * quem dixit •
ille,quictiilibet rerum formam propriam diflSniuit.Quo-
niam oratio gaudium , eftgratiarum referens adiones:
hanc exponens,qui perficitur in Iqientia De i, ideft,àDeo
deftinatur. Quomodo &ex tunc 8c in labore non erit ho-
Btbhotb. vet. Çatr.Tom.6. Pars i.
Humilitas
fequitut
orationem.
Quod on
eft refu-
gium,&
ions klu-
Ca p . :