iampe*;lbna:;ficutinanimatorUFn& irrarionabilium:Nam Quis enim(die mifii)piasccrhuncahus^tali>vcliic: iü to
& hom o dum conftet exanitna & corpore, non tarnen ex ifte non Iccundum qonfuettfdinislegem fatftuseft quoni-
duabus dieitureife perfonis; quam, confeflumeft, ex dua- j am nemo a femetipfo ia&us eft ficutifte , led nouo nipdo
busindiuiduis conftarcnaturis. Si enim homo ex duabus : houavnitione, noua & fingulari atqueifregulari; imo verö
fiiperirregukri legeia&us t ft.Nunquam liquidem,neque
hom o , neque Angelus, fieque quis ex fuperiorum ratio-
naliumDeus erat ; nccerit, in vnam» Deo-jlli qui «sonlub-
. Chrifto in-
fint, vni aliraculorum
nos diffideperfonis
eft; erit Chriftus ex tribus; &; Trinitas ex quinque
perfonis:veaimtamen & arbores, &lurcuios,&.herbas, &
lapides, &aliainanimata indiuiduas quidetn lolemus vo care
naturas non vero & perfonas.
H æ r . Multa quidem de jioc dicere eft ; & fi non apte
ad id quod propofitunxeft Ego vçro,çætëra præteriens: jp-
pofitionem dçfinio fiecQmfiis indiuidüa& rationalis natura,
perfona eft ; dümenim très exiftant cönfel&rationa-
Jesnaturæ (id eft $ Dei, & militiar um coeleftium, & hominis)
in iis vnaquæque indiuidua natura, pérfonaeft. Quia
igitur v o s, fiiper Chrifto, duas dicitis rationales natuças;
dyasetiam perfonas ineuitabilitér introfertis^; fqperflue i-
gitur Neftorij anathematizatis liomen cuius dogma dc-
fenditis; aut (vt leuins dicam) cuius error, veftrum dogma
neceffiiriaratione comitatur.
R v $t Si rationalis apte dici tur Deus;ince|(m non quç-
ram: ledilludmagi^ffirmoj quia,inDeoindiuidua(dico
vero fingularis) id eft, non communis ^ledvnius & folius
perfon«. nulla natura eft : fola enim in Deo Communis
natura efttrium perlbnam j illic vero nec fic definitur per-.
fona:non jgnim illic peripnaelLiiidiuidua natura, neque çô!j
munisjfedindiuiduumnaturæ communis.
H æ r. Ergo vt dieis, rqagis duæperfonæ limt in Domino
Chrifto.-Vnicaïqùefiquidemfucundûmyosfnaturæ
propria perlbnæ ratio conuenit 1 Deus enim Verbum indi-
uiduum eft diuinæ nature,humanitas ve^naturçradona-
lis indiuidua: hæe verojduænaturæjduæ igitur & perfonæ.
Necenim potes dicere, quia non quæ æquiuoce, fed quæ
vniuoce dicuntur, connumeranttir *qui communem Trinitatis
naturamindiuiduæ humanitati cönumerans, eciam
obhocduasnaturasfateris. .-■*£. . *
;• R y s t. Etfi in reliquis rationalibus creatures, iqbftan-
ciaindiuidua,perfona eft; led n onin Domiiip Chrifto:non
enim quia eum ex duabus perfects naturiseflè côfitcmini,
ob hoc ex duabus ( fecundum vos )eritperlbnis :aIioquin
iam non erit incöngrüum dicere, Verbum, hominis fiqi v-
nilfe perfonamj quod in Ephefo exclulum eft commun»
fententia.Quià vere id olimeft demonftracum ^addam et-
iamillud; qma communiterquidem nobis çqn^eftùm cft,
quod diuerlæ quidç.mquæai^nitacem veraih^concurre-
runt nature;non tarnen ctiatri quia diue^l« quæ ad;vnicate
yeram conuenece perfonæ. Sienini vos q u o q u ^ fe ip itis
lànâ i Cyrilli Epiftolam, cuilynodus Ephefina lufilaipfit,
hoc refutare nequaquam poteftis.« ? .
H æ r . Et vbihoc aliquandoiàndus vir ilieconlcriple-
rit j vnquam probare nonpoteris.
R v st. Ipfa illius fandiflfîmi verba làtisfàdent.T eftiino-
nium ex lêcunda E piftola ad Nfeftorium lantfti Cyrilli;C<ir-
nem animatam anima rationali, vnmis Verbumfibimetipfificun-
dümjubfißetiam-, ineffabiliter atfy %teüïgMitcrfaftns eft homo,
vosatus eft film hominit nonfecundufoa voluntatevelbenigni-
tatem,fed neque velut in Ajfumptionefolius perfon<e:&quia diuer-
fa quidem, qua advnitatem veram conduäavatura; vnus vero abgj
ambabus Chriftus &filius,non taquam naturarum differentia in- '
inter empta propter vnitionemperficicntibufjuejiotM vobu vtium
Doniinum Cbriftum & Ytliumdeitate & humanitate ,per ip-
effabilcm vnittonem & inenarrabilemcocurfumlgitm ScCi iuper
alijs natura rationalis indiuidua perfona eft, in Chafto
vera hæc régula nulla te nusvera eit.
H Trrarionabile mihi nimis videtur elle quod dicitu
t, quia in omnibus quidem verum eft,inChrifto verô
hçc régula nequaquâ v era elbSienim fimfticer nobisjpairti-
cipatus eft Ûnguine & carne, & per omnia nobis affimila-
tûs eft ablqj péccato, curin eo IqIo non verum fit, quqd in
omnibus verumeftî,- , >
• R v s t; Si quidem hoc lolum inæftimabile atque inlue-
tum efFët ifiChrifto.equidem nequetqncre ^ffiderehu-
iulce.miraculisoportere,conuen'eratiSi vero&multa(imo
vniuêrlajin illo inæltimabilia, hoc magis eftè irratioha-
biler, vertardp-iam relpice,. quia çum tanta mirandaatque
inæftimahiïia fiâë percipits, ad vuum hprum dubius es.
ftantialis eftPatri, pèrlbnamvnitus,nuUusexalianatura,
ynjis cum Vè rbo&Dco Çhriftus eft Faëtus , neque quif-
q u am ,vnus Dominus,,nec vnus vnigenitusDeijfiçutin
ho c credipaus faâiin^: duarum nam que perfeëhlfimarum
rationalium naturarum, nunquam lecundum veritacem,
fà<âa eft vnaperfona» ficut in D omino Chrifto eft faëkum.
AmpUus vero adhue dicara j quia neque ÎQter iplàs crea-
curarum lùbftantias>vi^miam qde aiiquid laâum eft,vt vni-
rentur in vnitate pcrlonæ:Non igicur aliorum rationalium
regulae fupponitur iplè Dominus-, nön enim,cæterorum
faûus eft lege.Sicüt igitur Neftorij fyllogilmos, quin poci*
pdiralo^^iosiid eft, fklias cplledioncs, ita&alio.nim qui
limiliter confuèta 6^ inæeftimabiiia innonæftimabilibus,
& mir'âbilibus,& mentem fiipereminentibus quærurit»ab-
ominamur : ex talibus enim non poteft colligi, quodidem
fit Peus perfedus de homo perfe«ftus. Sic credentcs, omv
nia^egenti & omnipocenti Deoîvobis qupquc reiiltimus.
qui dum vultis comparationibus, &ç exemplis, & legibus
régufilque lubijeere vnitionem luper cu n a a fulgentem,
iam non earn creditîs fingularem. .
H æ r.Ego homo lum,rationabilicer perluaderi delide- j
rou'ationalem me creauicDeus. : v
R vst i ç. Recole quælo, & patticipem te eflè illius di-
uini baprifinatis i recole, deillo myfterioeiïè lecmonenl,
cui nunquam æquum quid vel fimile contigit: quia hoc ip-
lè^ in lèmeriplbsjniuerlbrum D ominüs fecit | ficut per
Propheras iplè d^rat,inquiens: Fuciam nouumitt famtua,
quodomnes mirabimini.. Verum,quia valde me cogis verbo
inire, quæ lupet^iliuut animairi;priusà Deoveniampe-
cens, vt polfum aggrediar dilquirere iniperlèrutabilé rem.
Dico autem, quoniamfi fides accommodanda eftexem«'
plis j.omniaquidem fine exceptionehabet noftüæ natuifæ
Chriftus, non omnia vero humanæ; perlbnæ : videtn’âs e-
nim vnamquamque hurufmodi fubfiftenriaruiq^vpmne
quod fiium eft elle,in lemetiplà habentem, prætçr cæteras
alias lèqueftratam. Neçenimmeaanima alterius corpus
per femetipfum vel prime, gùbernati etiamfi lèeundum ac-
cidens, velue filios auc lèi uos dicimurgubernare. A t vero
Deus illam humanam naturam nunquam lùa prælèn-
tia arque gubernatione depofitam reliquir, tanquamft ai-
cat aliquis eftrenate liberp arbitrio a b u ti, lèd & ob hoc
cam creauit,non vt fuæ,led vt eius eflèt: & lùperlèmettplb
earn fundauit, tanquain luper bafim quandam, vel fun-
damentum (vtvera dicam) vtper earn, perficère propofi-
tam fuæ immenfelargicati pulcherrimam dilpenfationcm.
Igicur fi pmn. s indiuidua natura,perlbnaeft; lèdillaom-
nisquænenad hoccreatus, vtaltcri inlèpaçabiliter vnita
pei'maneat.Nani & humanum corpus non eft altèrius peis
fonæ ab anima lua, alioquin, vc iam dixi, erit Chriftus ex
jïribus perfbnis;& ex quiriqueTrinitas lànâa.
H ær ET.Prius oportet me,ea quç ante dixifti recipere:
fi tute ad reliqua peruçnire contendis.Miror namque quo*
modo dicitis, quia inhumanario Domini caret exemplo,
dum multi patrum ,exemplorum comparationibus, hanc
affiroilent: n^>non & iplà fenda & vniüerlàlfs^fynodus
Ephefina, infmyfterij explionationem , hominis vtatur
exemplo, & hoc,, ex le&ionibus antiquorum perdocear,
quia ficut ex anima & corpore, vna eft hominis naaura; fie
ex diuinitate & humanitate; vna eft ÇHrifti Domini natu*-
ra,ficaliquatenusmquiens 1 Natura quidetn dua,Deus &
homo, quia & anima & corpus ; F ilij vero non duo, neque Dij,
neque enim hic duo hommes , ,^rßfic Paulus, quod intus eft hominis
& quodforis-eft appellauits &fi oportet breuiter dicere i aliud
quidem & aliudeaex quibus Chriftus. Si igitur hoc lànttiffimi
Patres rationalis anima: & humani corporis exemplum.
fulcipiunt ad Domini inhumanationem, fie ynitasdicen-
tes in Chrifto nariiras,fiéut in vnam Ratura hominis , ani- i
mam fimul&corpus;quomodo,noshocfuperinhumana- i
tiorfe
Nullum ex
empjü pe
omnia fi
mile eft.
tione lapere prohibetis extra exemplum dicentes eftè vnitionem,
cüius,tanti actaies Patres umilitüdinem proferut?
Rv s t. Ergo in nullodiftbnare dicitis eam quæ in Chri-
fto eelebraca elt vnitionem; ab ea vnitione quæ inceflàn-
ter fit in vniuerlo mundo,vbiciimque componitur homo.
H ær. Quomodonondiffert;dumfemel& lolumfa-
â:a.lit luper dkiini täte atque carne?
R v s t . Hoc non ipfius vnitiohis; lèd eorum tantum
qua: vniurtyir, differeUtiam fecit. Si enim, lie verb! gratia
dico,aut hominem & Angelum, aut D eum &.rirtutem
forlan aliquam ex Rationalibus coeleftium adunari con-
tingeretjab iis quæ vnirentur vnitione non diftarent.Quare",
‘altçrüm eft; difFerre ea ex quibus àliquid eft, & alte-
riim, iplè vnitibnis eorum modus. v
JHTæ r. Et aliqüid diftat vnitio : effedus tamèn, minime:
in vnam liquidem perlbnam cortuenerunt /
R y sT . Sed nos nunc abvnitiône argumentamur ad
effect um: & quoniam communiter Chrifti confitemur v-
nam Iblamqueperlonam jfivnaquoquenatilraut, quæri-
mus. 'Sed quia omhcm coqiparacionem aut exeinplum,
non per omnia fimile nec pcr cundh diffimile ’poniihecef-
lèeftj t um multos modos circahominis confideremus ex-
empium: Ex duabus enim naturis , non modo vnus homo,
vnaperlona, vnafùbfiftentia, lèd & vna(peciesjvnum
animal, & vna lubftantia vel natura. Exiis ipiis apparet
quia à lin&is Patribus,nonvtvnius naturæ fiue lubftan-
tiæfigiiificatiuû filmer Domino liimicur;quia hoc vt exemplum
ftxlcipiunr. Si vetohon modo vna p e r lb n a ,v n a
lublîftenria,.& vyus idemque eft, lèd & vna Ipecie^ fub-
ftantia, & natura,& fimplicicer nullo rnodo*ynitorüîn làl-
uus çft numerus; iam non erit exemplum. Hoc autem
nec verum, nec hac intentiohe di&um eft à Icriptôre, lèd
ad demonftranduni tantummodo , quia ficut illic quæ vr
nitalimt, vnumeundemque hominem perfecerunt; fic &
hic viturttÇhriftum, vnum Filium, vnum Dominum, v-
nam perlbnam, Ôc vnamfiiblîftctiam : quod eft, & exipfis
cqnfiderare lèrmonibus. N o n enim d iâum eft, ex duabus
quidem naturis, Deus & homo3 quia & anima & corpus : at vero
naturæ iam non duæ, lèd vna per vnitionem. Sed' poft-
quam dixit; dua natura, Deus&bomo: addidityPiltjautem non
duo. Cur ergo peruertis ea quæ ob h o c clarelcunt diifla,
vt'vnus Filius mohftretur, & non duo Dij; neque inrerio-
tem & exterîoremf velut alterum & alterum)duos quis
Çhriftos elle putaret; lèd vt, velfiquid Chrifti interius &
quiddam extèrïus fiixta exemplum propofitum, & ficut
de homineinquit Apoftolus, non tarnen velut interiorem
&e|teriorem, duos Çhriftos exiftere.
. H æ r . Ego,alium lulpicor eorum quæ di&a fiint, m-
telledum : quod enim dixit; dut natura, Deus & homo, quia
& a n ih u& f orpuSi Pilij veto non duo, neque dij, neque enim hte
homing,& f i fie Paulus ; quod interius homines & quod exterius
appellant, taie eft, ac fiquis dicat, non lunt duo Chrifti,
Dçàs h omo, etfi fic Apoftolus interiorem & exterioretn
-velut duos honiines nuncupauic,id e ft, animam, & co t—
pus. Igitur hominem quçm Apoftolus velucin duo parti-
‘tus eft, lâiuftæ memoriæ Gregorius vnum modura omnibus
riqminat , ne Chrifto cum conferens, duos videatur
Cfiriftos afièrere. Quia igicur luper vno èodemque ho-
vminç a r e a Apoftolum ”, licet Hicere ; interior homo & exte-
rwr : .d^Çhnft© Verp.hqh'hcec dicere, » qui intus eftcbri-
ftus, {s qui fork eft Cbriftùr, lèeundum Patres iàn&os qui'
*in Épjbemm conuenCrunt', ne duos ladamus Çhriftos:
d a r ç t, quia in Chrifto maior vnitas quam quæin homi-
ne fada fit; multQan^plius igitur per vnirioneiq, vnana*
tura eft Chrifti. * ;
RvSiT. j^ianius audire defidero, qùæàte didtalùntnu-
per; oblcurilïimaenim fiint.
. H æ r . I^reuiterfimui(1&planeeademiepetcntur. Dixit
alicubi Apoftolus : quia quanto is quiforu eft hofier homo
comimpitnr, tantois qui intus eft renouatur? & tanquam de
aliQjlqqueretur : eum qui intus eft & eumqui foris eft,fe-
p^iauit; vt yeluri d u o homines pqtarentur,alter interior,
exjgrior. D jcir ergö-Gregorius y fie ex duabus naturis
chriftus,ficut ex corpore & amnia homo: non tarnen li-
ce^yel/ichos dicere de Chrifto ficut de homine, quate-
, Bibliotl},yet‘Pat. Tom.6.Pars z,
nus ficut ille qui intus eft, & ille qui foris eft homp, quo •
dam mo do duo lùnt homines, fic duo fint filij : non enim
circa hocexemplum, lUmimus, quafi v t alter fit interior
Films&alter exterior, lèd circa hoc tantum, quia ex ambabus
ynus eft Fihus : quare ex parte,.& non ex toto lùm-
pfitexemplum. Infupernonfolummodö duo,lèd &tres
veluti videtur Apoftolus homines fubfignare, dices enim:
Interior ne fier homo, &; exterior homo no fier: In eo quod di-
cit, nofter, ahum velut hominem monftrat, cuius ifti fine
duo,alius enim ego,& alius ille qui meus eft.
R v s T. Falfiiume atque verfuti flime inquis : non enim
vel Apoftolus lie incongrue icripfit,vel ilia vniuerlàlis lyn-
odus ira deli puit : vc hanc ingrltitatem velut ex jjeifona
fan&i Gregorij' exponeret ad demon ft rationem propriæ
fidei : quoniam non hoc eft interior & exterior homo
quod fimplicicer homo, lèd quod hon integer homomon
enim vel animus vel corpus integer homo. Omhe fiqui-
dem quod negàtur,adie<ftancgatiua parti cilia pofiitiir, Vt-
puta: Anima -rationalis, homo lioii ëft. Fonitur homo : $c
id non ellèdicitur. Circumlcribit ergo PaiiluS hominiS
partem, dicens: oxieriorhomo, id eft, non & interior: a t her
hoc not) totus homo. Rurfiis,qui ihtmeft homo,igitur noii
e tia.n qui foris : ergo nec homo' /èd aliquid hominis, neque
imperfetftum. Quia vero fic iritellekerit Pater ; noil
modo ex oppofita èdiuerlb incongruitate,lèd & ex conlè-
quentia rarionum licet oftendi,inquit enim:5i quis duosfilios
introduit,vnum quidem ex Deo Pâtre, fecundum vero ex Maria,&
non vnum&eundem9&adoptione décidât ijuapromiffa efiA
relie credmtibus : Natttta quidem dtia, Dtus & homo -, quia &!■
anima & corpus. Ttlij vero hon duo,neque dip. nec enim ij duo homines
, & f i fie Paiilus, quod intus hominis & quod for is nomihaitit:
& , fi oportet breuiter dicere s aliud quidem &a,tiud edex quibus
Saluator. Siquidem hon idem vifibile ihuifibili, intemporale
et quod fub tempore\ non alius Verö & aliüs, abftt: ambo en ini hac,
vnummiXtione, Deo quidem inhumanato ; homine Vero deitaió,
vel qualitercunique quis hothinet. Dico vtro,âliud&âliud,ècon-
uerfo quant fiiper Trimtate fe habet: illic namque àitus & alius
vti nefiibfiflenttas confundamüs : non aliud & aliud: vnum îriim
tria &idem deirate. Primum quidem, hórïdftcit; éxduabus
nattiris Chriftus,Ced potiüs ; dua nature, -, Deus & homo > id ëft
Chriftus. Si enim de alio dicetet, Aóh adderec, filij véro Hon
duo. Nullus enim, Deus fimul & hoirie) Vrids filiüS -, hifi
Chriftus. Nec vero dixic fuiftè,lèd elle duas natutas ; qüod
enim m o i adiçûum eft,hoh èrat, lèd eft: dixit eriiiri,iquià
& anima & corpus, & addidit .■Fi/» Vero non duo,neque dtj : &
non addidit , funt. Et ideo noli ob hoc àdiëcit & hoc ipfutft
eft, quafi vt non fine duæ natutæ ; heçjsniiri hic ideo dèeft
(quodabfit) eo quod tanquam fine duo Filij;lèd proprietas
locutionum eft, haric particulam orarionis in àudientis
inrelletturelinquere : Si igicür du in attiræ lü rit, Deiis&
homo,(id quod Saluator piarie confeîTus eft )qiiornodô
tu per quaâ am diabôlicas Verfiitias jeius iri contrâriuni,
yerba peruertis; die triihi. ;
HÆRET.dnterim cötttfa ta quædiâ» fiint j përôrifi-
neiri,te oporcet, fi tatrienomniiio aliquid habes opponc-
re,& tune me inteito^re,fi ad hæc habeam ration es.Quid
ergôâpud enm vidtfigrtificâte; & fificPdulus , quod intus fn-
minis & quodforjs appeliakit}
* R v s T.Patiehtef aëcipi^hoe enim & fa&ürtis lum.Poft>*
quam igicur dixit; dua natufa 4 Deui & homo, quia & anima
&torpusiFilij vero no düoxnec dij^Àdièitjpetehirh hic duo bomi-
ms. Non igitur dilo dicërtdi fiint homines de Vno &eo-
dem;noCebit namque & hoc lion ttlediocriter pietatis my-
ijterio, fidicamus;quiaDeus&duohomittes, 'Çhriftus;
lèu quia Verbam nônhomo fetftus fit led hominês fadti
funt-.&cft, per hoc, decem miliia concludere incongrua
fimul atque bialbhema. Ante omfiia quàniam tu dua»
naturas elle non dicens Domini Chrifti, duos homines
eücis in e o ; & negans duas Dei & hominis elle nàturas.
rurfiis fijlumqüe nora |nêm, authoritate Apoftoli, duos
eftèVhomines contendis aflèrëre ; & A poftôlo contraria
! dixilïe Gregorium. Di£tum vero eft quod prædiximus,ab
Apoftolo atque à Patribus, quoniam quædam quidem
fiint quæde vno 5c Iblodicuhtur&hûn etiam de duobus
'aut pluribus, quædam vero fimiliçèt & de vno ôc non de
JL T X fi>l»