que vna natura eft. Sed vt milium ,Tfimul & pirum duæ, vc
vëro arbor vriaéflè res dicitut, quid obeft vnitati perfonæ,
fi Chriftum düas res eflè dicamus ? Aut quid naturarum
duâlitati,fi eutâ vnam remcortfiteàmur exiftere ? Infuper,
etfi refpondeàmus fîibftântiüüm quidertiélïè Chriftum,
non ob hoc éritvnafobftantia; vnam fîquidem perfonam
dicimusfubftarttiuam: ficütfiatî'qùis |vçrbigratia) dicat
hune mundum nbn eflè infïibftantiuum ; non tarnen ex
I hoc ejùs vnam cogeretur âffirmâïe fubftantiam. Si vero,
aliqùis omnino irnanüs & ëoütëntjioiïffimüs, dicatvttam
mundi eflè fubftantiam; ièqüituteum heè in quibuslibet
rebusalitetvflatenus diceïè, nifiquiavna fobftantiafit.' Si
enim cun&æ quæ in orbe flint diuerfîtates « non faciunt
foi? numéro efle flibftahtias,vn|quæqlie ad àliam compa-
rata, vna erit cumëa : vnà agiturTubftantia hominis & la-
pidis &elephantiâtque formicæ,& ccelî aenaontis.,^.,
H A R. e T i ç v s. In hune müiidüm, talis non èuënit v.
nitio» quia nec vnus eft filiusjvnüs Chriftus, ynus Dominus.
Etfi vnus'fimplicitermundus, fed eft millia millium
reperire, qui vocentür fîlij & perfona, 8e fj|bftantiæ,in
Cnrifto aiitçm inçonuulfibilis vnitio fada éihw*
R y s tic V s. Nonne prædixi, quia exemplum non per
omhiaèftinçqnueniéns: alias non erit exemplum, fl per
omnia idem. Qu ia i j ^ t# dixifti fobftantiuüm quiddam
{eüç Çhnftum,oftendi qüia & alitid àliquid dici tur quidem
S mbftariiiuum, non Vniüs autem fu bftantiæ, fed mulcarum
I eft.* Si vero éa quas arte fîunt,^icere velim, multamillia
* tâ ia inuenire polfibilè eft,vtriauern, vtdomum,vtlucer-
1 nam ardentën^, & hîsfimilià: vniuëriàënim talia, ftibftan-
tia quidem font,no,nvnius vero iuhftanciæ^ |
H Æ R. et. Nunquam natura coritinet minus à perfona:
- quippe çonfùeta^ amplius çqntinere: died autem nunc
! de naruris rariphalium, & ideo duas naturas diccre ablior^-
; re^flSjâietu,entés riéconfèquenterdfcamiis duas quoqüë
perfonas., R v s t iç v s. Infàrtiflïmus timo n nec enim
i fpnt duæ rationales naturaê, quæ non millia céntifieant
perfonarumjTëd neqüé vnâ, quæ nonplures qiianiduas
perfonas ohtineat. N o n erit ergo neqüe vnaChrifti natura,
ne fin teius non düæ tant urn fed plures qüôquëpër-
fonæ. Info per autem nec exdüabus fècundum nos natiir
ns eft Chriftus ne fit aut pliiribus perfonis feii filiis, aut
Chriftiis, aut dortiinus. Si vero coS qüiex duabus natùris
diciint Chriftum, fîuejex dïïàbüs( ficut vos contfequitur)
pprmnisautpluribüSjhpri cdnfèqtiitùr dt cfoÔbüsChri-
ftis aut filiis, dicere ; nec il! oshæi ericos qui difàs^etiain di-
curaChrifti perfonas , èadem confèquentur incongrua:
quare multo minus ortiiodöxös Dominum Chri-
,ftum induabusnaturis confitentufffequetur düostliceie
domino^, aut ÇBriftos ,aut fîlios. înfuper, fl ob hocdüaS
naturas metuiris diccre, né forte (fècündüm quod con-
fueuit)in reliqtys duas inducatis perfonas :dicitis énim,
quia nunquam minus flint àduabus perfonis duæ nâturæ,
nejwllud yn'quam cdnfitpri debeds, quia Dominus Chri-
ftu?Deuspcrfe<ftus 8e hom^perfèôtus eft; quiain reliqüis
•ranonalibusyiiiü'erfis, përfedi D ei & perfeâi hominis
i mpoflibile eft vnam folamque efleperfonam. Si verö de
Koc opinauffimo miraculo, nobis ( quippe Chriftiànis
Vxiftentibus ) dub^rare periculofum eft jduoniam, quango
voluir De us perfeëtuS, potuit eum perfeifta humanita-
| ë vna eflèperfonà, quia riuneft ei impoßibile omne verbum,
ïuxra Euangelium : cur dubitamus, quia haec ipfàperfona
n duabus perfedis nathrisfît, nönfeparahda,fodpötiifs
'.gnofeenda ? SicutigiturDeuspeifedius&homoperfc-
ctus,inæftimabiliter vna fola perfona eft, ne duæ perfedtæ
naturæîurit mirabiliter vnus filius. Et hæc ( vt ita quis
dicat) regulæin reiiquis quidem cunëfcis immobilis eft, in
fofoyero C h riftb ^û taeft.N o tfig itu r eo quod malevta-
türfomtantiarum atlalitaté Neftofcius, idcirco tâcendum
eft duas elfe fubftantias ; alioquin quoniam male ytitur
perfed a D eo & petfeéto homine, orthodoxi non h o c ‘
4ebeiitdicërç/ Et vtfimpliçiterdicamuspfi tacere debe-
mus, vel omnino aufene omnia quæ ab hæ&tiçistttafè
vforpantur, nihil nobis eftconfitendum ; 8c præomnibus
aijferremui S^ipiufæ.
H æ ret. Cogisme idem répétera: quando natura
diuina minus continuic àperfona faut quando fubftantia,
minus àfubfiftentiaîdicite. R v s t . Ad hoc quidem iam
fufficienterrefpondimus, veruntamen & hoc competen-
tèr adiieiam; quia nec hic duæ natùræ folum continent
Chïifti ptrfonam ; licet in ipfo folo fècundum fobfîftcn-
tiam fin t vnitæ : eteni m diuina eius natura pariter conti-
het &Patrem & Spiritum fandum; 6ohumana eius fubftantia'teliquos
homines. Sed quemadmodum ïn diuina
natura fubflftens , vt & Paterne Spiritus fâ n d u s, non tarnen
purus eft Deus j & in noftra yero, fèdnon nudus eft
homo; fiç in duabus fubflftens, non eft partitusjncc enim
‘ duas habet perfonas. Quæro v ero à te, quömodo dixifti
naturam ? vtrum ne vniuerfàlem, an potius indiuiduam.^
H æ r e t. Ego indifferenter accipiô; quæcnimomni-
no differentia eft, aut quid iritèreft? R vst. Multaete-
n im : fienimvniücrfàlem,vel communem dieis,.verum
eft,quia non minus cqntinet à perfona, imo magis & am-
■ plius: fi vero particularem vél indiuiduam, ficut meam
tuamque}velalterius indiuidui,alii nulli communem (non
enim idem furàego, q u i& m ) in Chrifto proprereaex-
emplum non inuenimus (vt dixi ) quiafblæ rationales naturae
flint,,Deus & militiæ coeleftes, & homo j nunquam
vëro ex his duæ vnitæ ad inuiçem funt naturæ, v tvnam fa-
çerentfolamque perfonam, ficutinDomino Chrifto circa
vnitionetudeitatis atquë human itatis. Hæc eft enim in-
opinatifflmaproprietas illius vnitionis, cuius exemplum
non poteft i nue ni ri : nunquam ehim duæ rationales naturæ,
in vngm perfonam infèparabili te r, font vnitæ. Inluper
nec eft Dei particularis natura ( id eft, nullius àlteriusnifi
vnius foliufqu^përfonæ) fed vna & fola diuinitas inexcef-
fibiliter, omnium trium natura eft petfonarum ;vnum liquidem
Dcum veraeiter confitemur. H æret. Si vnus
Ôiindiuidûus Chriftus ; omnis vero indiuidui vnafpecies
gftj vnavero fpecies, vna natura eft j vng igiturÇhrifti na-
tura eft; R ys t i c v s. Sunt multa millia indiuiduorum
quorum nee vna fpecies nec natiira vna, fed multæ flint; v t
ciüitates, vt domus, v t naues, vt cha rts, & earum quafeillic
feriptæ font literarum. H æ r e t; Sed hæc exartefunt,
non à Deo neque à natura. R v st . Interim fi effet con-
fequens exomnineceflitate ; fi ynü fitindiuiduum vnam
quoqiie eflè naturam; ^ i n his omnibus vna vtiqüé nàtura
fièrer. Si vero dicis ; omne uidiuiduum quod à Deo fit,
.Vnam habet fpeciem & vnam naturam: ncc h o c verum
eft; murtdus enim i Deo faiftus eft, & nôn habet vnam na-
turàm. H æ r e t . Sed adhuc volo circumfcribere adie-
(ftionèfèrmonem ; aëdieo : Omne indiuiduum fobflanti-
uüm quod à Déô fit, & infèparabile eft ; vna eft fpeciès iSc
vnartamra. R vst. Rurfosinadmirabilinon admirabilc
quæris, & in incomparabili comparationem ; & exem-
plum,in his quæ exempIumTeciperenequeunt. Si vero id
eflè rationabilis hominis aibitraris; & ego tibi multas affe-
ro huiufmodi régulas, quas nonpoterisexplicare infæcu-
la feculbrum. Die enim ; quando perfëda diuinitas 8c
perfeâ a hufflanitas vna fàéfonaturafir, & nonmaiiferint,
düæ,quando creator & creafura,vna eftper vniçionem fa-
<fta fubftantia? quando düæ pei fe&ifïimæ naturæ, alte-
:r,um quiddamperfedum èffecrint ? &;non vtiqueperfe-
(ftiüsflmüi & meliüs, quandqyna fpecies düabüs perfe-
«ftis fpeciebus inexceffibilitcr fuit confobftantiali s.
H æ r e t . Qubiiiam nunquam taléallquid fa6tum fit;
cönfitemür Ârnosjex tunc verb vrtiüerfahæc inæftimabi-
lia&miràfà6t%font,^x quo vna per vnitionemfeëtaper-
fonaeft: tüveiroma^alia & inæftimabilia Dei accufas vt
incongrua. Si igitur ex his lion fatftum putas vnüm fi-
lfom,vnum Chriftum,vnum Dominum ; die aperte. Si yero
vnam confiteris (fècundum vetitatem ) perfonam ; da,
quæ vnum nëcellario confeqüun tur. R vst. Da tu con-
fequentià përfeétæ deitati, humanitatique perfeéhæ : da
quodeftpfoprium confobftantiali Deo, Patri jfàpientiæ,
& confobftantiali nobis carni animatæ anima rationali.
Rcdde fois rébus proprium numerum ; non auferas quan- i
tîtatem, fi fubftantiam perfedionem confiteri no fimulas:
vbi enim perfedio fècundumfubftantiam, illic 8c fub-
ftaütiarum quantitas : vb i vnitio mcbnfufà, illic &nume-
Cus vnitorum- OninisVero fubftantia fimulacçipit &elfe
m
Vnionis n
plum dati
poteft.
Tdiftindas circâ indiuiddorum numerum : Natn fi hoc noh
eft quod dicunt: ergo vn^ mens prius per omnia cra t&
poftea meritis difereta eft in diuerfas. Sed quomodo vna
nô vniüsëiîèt métiti mens, omnimodo vna8c dfèipfa non
I riifferens ? At fi propter hoc tantummodo differre incipere
ilia mens potuit; qüia non idem lit, 8c quæ illius difcrctio-
në fubfiftuntjac per hoc,8c mea mens tôt indiuiduis debet
diftingui quot meritis. Sed abfit ab omni anima rationali,
hæc véfània, yt peccati numerus miilriphcandatum caufâ
blafphemetur animaru. Si igitur am plëderistaliü dogmata:
& vna eflè, 6c fîcvna,vtvhicollatadüasimpleatvnitioad- i
i iëd â , hon numenis interemptüs : alias tu mihi pftendev- I
nitioné inconfufam perfeëbrü remm,quæ,périmât earuiiv
nümerum (bluihy&nullius, fècundurnnullam parte périmât
eflè quod eft,vt Videatis aliquicl nô irrationabiliter di-
cére.' His Vero, & illud adîiciam. Dixifti, quia omne
'foiduum à Deo fa<Stum,fubftantiùum infèparabile,vna fpe-
eies eft. Si igiturfic fàdtaeft inhumanatio, vt alia qu;ædam
creata, habes quid dicere ? Volo autem vt non dicas'verba
tantum,fed ipias res. Die igitur vel vnü fubftantiale indiuiduum
à Deofa&ü & infèparabile, & vnam fpeciem, vt
exindeinueniasveritarem. Hæret. .Om n iaquidem
talia elîè eonfoicimüs; verumtamen dicam &vnum ex his.
Ecce vnufquifque noftrum, & indiuiduum , & vnum eft
àliquid, 8c fobftantiuum & à Deo fiidus, & infèparabilis;
8c tamen'vna fpeeics eft, & vna nàtura, 8c vna fubftantia.
R v s T, .Omnîa vt Cônfueuifti pofuifti dolofd Qgia igitur
exemplum màriifeftiofa quæ di«Sta flint, fecit; dicemus
& n o s, quoniam non fimiliter hæc fomunturih Domino
Chtïfto tu vero,ëà de quibus difquiritur,vt confel|àfum-
pfifti: non eniin fic indiuiduus Chriftus, vt reliquaivel vt
nos,noftrum flquidëmquïfque,indiuidûamJiabet perfb-
nam': id ëft, aJij nulli communem, 8c,indiuiduarii flibftan-
tiam foam : in Chrifto vero, perfona quidem indiuidua
fipflus eft enim Iblius) Natura vero,non eodem modo indiuidua,
cômunfs enim cunéfcaru.m trium perfbnarum ; 8c
nificomnmnem, non eftpofflbile rèpei ire. Rurfus.vnum
non limpliciter dicitur de C hriftb,quia vnum quid fît; fed
çautius.quiavnus,ficutfopraofténfum eft.' Similitèrvero
8c de fubftantiitoefi démonftratum |q u ia nô folum quod
' in vna fil i) ftantia fobfiltit , flibftantiuüm eft, fed 8c in plu-
res ; 8c quod à D eo fit, non cumfacieme Deo vnum dicitur;
fèd taôtura ,'vnutn cum fa âo re ; ficut, cumcorpote,a-
nima; Etindiuifom quidem confitemurFilium, De iDo-
minumnoftrumIefomChriftum; ôectus infèparata perfona
ëft: Natuiævcro eius non infèparâtur vna , fèd infèpa-
ratarvtduæ vnitæ font; Igitur claret, qiion:am non eadem
fada font in Domino Chrifto,quæ in aliis.Infànum eft igi-
tur quod dolofè verbolatus és talia , dum magis dicere cô-
ucriiret,quia in creaturis fè fie habet; in creatore vero creaj
turarnfofcipiente,nonfîc. Necenimin qublibetaliofadu
eft y nquam, vt du æ perfediflîmæ naturæ præexifterent a
priiicip.0 in aliis indiuiduisfofs', 8c poftea ex his eflètvna^
perfona. H æ r e t . Quidenim(quæfo,diçmihi ) nonne
omnes dodore s Ecclefue Catholicæ exéplohoc vfl font,
iriquien^es, ficut vnus eft homo anima 8c corpus, fie vnus
eft Chriftus Deusperfèdus 8c homopërfedus.Sic ergo &
Chriftus,8c indiuiduum. 8c vnum,8cfubftantiuum,8c reli-
• qua ficut dixi. R v s t. Et fopra iam dixi: régula eft vniuer-
forum ratio nalium cômunifflma,vt exemplaà parce fomâtur,
nô vero à tqtietate.Vfi font igitur pâtres hoc exemplo,
non vt éa quæ dixifti,oftendei enc, quæ 8c olimfalfàmon-
ï ftrauimus : fed vtôftepiJerentvnum Filium, vnum Chri-
ftüm, vnum Dominü, 8c eius vnam perfonam fubftanria-
lem.Vcvero non putes hoc exemplum per omnia conue-
, nire; audi d nobis inrefurabiles rationes, quæ veftrü men-
dacium euertunt. Si enim Genrilium fabulas hadenus te-
nes,8c putas,qüiapræextiteruntanimæ rationales corpo-
ribus fois ; duæ nihilominus erunt perfediffimæfobftan-
tiæacüaturæ,Deus8cmens; Infuper DeiVerbi8cvnitæ
illi animæ,quæ fècundum te àprincipio præfùbfiftent per-
funæ.Ex duabus veto præexiftentibus perfonis;Vnarn per-
fbndmi mpoflibile eft fieri: Dici t enim fàndu's Cy ti^us in
Epiftola, quâ 8c fedes Apoftolica 8c làndaEphefina fyno-
dus confirmauit, hæc: Vel fi perfonarum vnitionem diffament
quidem. non enim dixit feriptura, quia Verbum,bominis vniue-
ritfibimetipfi p:rfinam',Ced quiafàdum fitcaro. Eccevfque
adeoaeçufat dicentcs in Chrifto vnitionem perfbnarü fa-
d am fuiffe, vt 8c contra illud id ponat quod legitur ; quia
Vetbum caro fattuin eft. Ad caufam vcronihil difterunt qui
dicüncpræexiftere vnitionem hanc, q u i afliimptus eft,ho-
minem: 8c qui aflèrunt præexiftere mentem Cnrifti,& ifti
namq; illàs métes proprias volunt,habere perfonas, æqua-
les > etenim præextitiliè,, & fimiles ëas 8c indifférentes pèr
omnia naturaliterac fobftantialiter afferunt, nô tamen in-
riecfic animæcorpotifq; exemplum per omnia côueni-
re cognofce; nô enim ex duabus perfediflimis perfonis eft
homo, neq; ex præexiftentibiis perfediflimis naturis, & fi
(fècundum corpus ) ex præexiftentibus materia. Infuper
ipfiim corpus humanum non ad âliud àliquid fàdü eft,nifi
vt huius fitanimæ (velut fi quis dicatj organü. Mens vero
circa taies remotam fobfiftentiamhabuit; non enim quæ
in Chriftb vnitio fada eft,à principio fuit. Nam fi i princi-
pio vnaquæque mens ( quod ab fitj Chriftus erat, in nullo
namq; v oluntdilpares k principio fodas; nôenim propter
„corpus tantummodo Chriftus eft;alias noninhumânario,
fèd incar riatio eft fadafolummodq. Similiter fi vna mens
vnita eft Verbo; non a Virginé inhumanatio : quia non ex
tunc e ft n oftræ natut æ vni ta totietas , fèd iam ptius,illud q»
eft,multo amplius fubfiftc bat. Quinimo quod magis proprie
homo,eft, ideftinteriorhomo; 8c erit inhumnario,
eius tantum qqi for is, vnitio. Sed non ficfàpueruntfàndi
Patres; perfedam fiquidëm naturam noftra Verbo vnita,
8c non folum carnem à tempore eoncept ibnis quæ in Vir-
gine fadaeft,çonfonantiflimc docuerunt. Continet enim
prædida epiftola etiam hæc: Diuerfit quidem qua advnitio-
nom ver am conuenere natura.-, vnus vero ex ambabusChitfiusér
filius, non tanquam naturarum diuerfitateconfianpta propter v-
nitionem : perficientibus autem potius, nobis, vnum Dominum &
Chriftum & Filium deitate atque humanitate ; per ineffabilem
éHnenarrabilem, advnittonem concurfum. Ecce differentes
quidem naturas in Domino vnitas eflè dixit, 8c hoc ad faciendum
Chriftum; ne putarcs quod alio tempore præter
id quo fada eft conceptio corporis: 8c ne quis putetqina
fplacaro tüc vnitaëft Vëtbo;addidit qui*diuinitas & hü-
manitasadvnitatê concurreiint. H æ r ê t ., Nos prædi-
d um dogma npneolimus: hoc eft enim quod dicitur Ori-
genis,de præexifteriria; quod8c fàndiPatres noftri 8c Ar-
chiepifcopi Alexandriæ. fob anathemate damnauctunt;
maxime fandus Theophilus, qué8cfandiflimus Cyrillus
inomm oithodoxacopSféflionc fecutusefl Superflue igitur
ea quæ à nobis nô coluntur dogmata,«Mbluifti.Opot-
te tau tem (eo q u o d femelita elegeris v t ^ u f e s noftrum
dogmà,8c in côtraria parte ftc sja d rem pertinentia loqui.
g j . Quia inter vos, nonnullos habetis talia fèntien-
tes; & conicqucns cftvcftço dogmarivt iftadicafis,ficut
poftea oftendetur,ideiréo hæcdicerc fum coaflus : qnoniâ
veto tu non vindicas talia'; conuertar ad reliqua. Quia igitur
non præeKiiiunt corpotibus hominü, aninaïiplbnim,
claret quia propter inuicc crcantür àDeo:Anima quidem
ficut ad gubernandum corpus fècundum naturam, Corpus
vero; fie vtfinequoimpoflibilç eft taies illius opéra- ,
tiones impleri: Idèo enim indiuidua anima indiaiduo vti-'
nircorpore; & non aiiaanima, alcerius corpons gubema-.,
trix eftnaturaiiter, fed proprij vnaquæq; ad boc,namque
etiam fubfiftir. At veto Deus Verbum, non ad incaman-
dum & inhumanandum fubftitit, (id fempiternus eft: ne-
que ergo humanitas, ad hoc vritavnirethr', fubftitit,fed
alteram habet fubfiftendi cau&m : nec Ituroanitatem dico
folum modo, indiuiduam quæ Verbo vnitaeft; fedeom-
mùnem. Vides igitur longe imparvninonis exemplum.
H æ r e t . Etfi difcreparDei Verbi,&animæexemplum
(quia Deus non tanmpræextititai)im.T,fed& infinite
præextitit homini ; & quia ipfe, & torius naturæ & fuæ
humanitatis creator cft)& nec iolum mouet ptopriam hu-
manitatem,6cvniueréquæ vult &quemadmqdumvult,
no tamen humanitatis, à carne : ficut enim ad hoc fefla eft
humana caro, Vt à rationali id cftjhumabaànimagubernata,
vtilisfitadanimæopèfotioneiexplendasquæaliterim.
plen no'queuht:ficDci verbi humamcasjvcdümoueretur
— : ' abeo,
Tiièàphi- lum Cyril- ’
lus fccutus
Anima 8c
corpus propter
feinui-
ccm, creata
;àDeo;