onderging, gezond bleef, of waarin van vier mannen, die op den
26»ten Juni gebeten waren, een niet-ingeënte stierf en van de drie
oveiigen, die drie-en-veertig dagen na het ontvangen van den beet
zich lieten inenten, twee behouden bleven. In zulke bijzondere gevallen
is het altijd de vraag, in hoeverre de vatbaarheid bij den eenen
mensch grooter was dan bij den anderen.
Dat de goede gevolgen der inenting in sommige gevallen uitbleven
(b.v. bij de Russen, die door eenen dollen wolf gebeten waren en
die geen genezing vonden), is volgens pasteur wellicht het gevolg
van de omstandigheid, dat inentingen met een krachtiger virus noodig
zijn. Hij gebruikt daarom nu het virus, dat uit het ruggemerg van
een denzelfden dag gedood konijn getrokken is, en la at, vooral wanneer
ernstige verwondingen aan onbedekte deelen van het lichaam zijn
toegebracht, de geheele reeks der inentingen binnen veel korteren tijd
geschieden dan vroeger. Een patiënt ondergaat b. v. drie inentingen
op éénen dag, telkens met een virus, dat een dag'jonger is, zoodat
op den derden dag het krachtigste reeds gebruikt wordt. Daarop vangt
eene nieuwe reeks van inentingen aan.
Om één bezwaar van zijne tegenstanders uit den weg te ruimen dient
de laatste mededeeling van pasteur , dat bij honden in het gesticht
eerst door trepanatië het gif van dolle honden in de schedelbotte wordt
gebiaeht en dat zij daarna tegen de- ziekte worden ingéënt. Vroeger
mislukten déze proeven gedeeltelijk. In de laatste maanden worden de
inentingen op deze honden- ook binnen een veel korter tijdsverloop
toegepast en thans leveren zij altijd den gewenschten uitslag op.
D. v. O.
DE BEREIDING VAN ALUMINIUM UIT ZIJN OXYDE.
In den vorigen jaargang werd in het Wetenschappelijk Bijblad melding
gemaakt van eene welgeslaagde poging van e. en a. cowles om
het metaal aluminium uit zijne verbinding met zuurstof af te scheiden
door het mineraal korund met kool te gloeien, zooals met behulp van
gloeiende kolen in de hoogovens aan de ijzerertsen en bij de tinmijnen
aan den tinsteen de zuurstof onttrokken wordt. Bij de afscheiding van
aluminium uit korund werd hierbij voordeel getrokken van de hitte
van het elektrisch fornuis; door verbranding van kolen had men vroeger
den vereischten warmtegraad niet kunnen verkrijgen.
De zaak bleek echter niet alleen uit een wetenschappelijk oogpunt
maar ook met het oog op de toepassingen van zeer groot belang te
zijn. Sints de bereiding van het aluminium toch door deville had
men recht de grootste verwachtingen omtrent de diensten van dit
metaal te koesteren. »Het is toch lichter dan glas, bijna even schitterend
en even bestendig aan de lucht als zilver en bestand tegen de
meeste scheikundige werkingen. Wegens zijne smeltbaarheid, pletbaar-
heid en smeedbaarheid verdient het als een edel metaal naast goud,
platina en zilver te worden genoemd; het smelt eerst bij eene hooge
temperatuur en vervluchtigt niet. Wat zijne algemeene verbreiding in
groote hoeveelheden aangaat, overtreft het zelfs het ijzer; de bovenste
aardlagen bevatten er in haar klei een rijkdom van, voldoende voor
de behoeften der meest beschaafde tijdperken.”
Met de eigenschappen, die zoo even werden opgesomd, blijkt, hoe
geschikt het aluminium zou zijn in den scheepsbouw, voor telegraafdraden,
voor wetenschappelijke toestellen , voor huishoudelijke artikelen
enz. Eén ding alleen stond aan deze toepassingen in den weg, namelijk
de omslachtige en kostbare bereiding. Vergeleken met den prijs van
het eerste door deville bereide aluminium (20,000 gulden voor één
K.G.), was de prijs later wel zeer gering (in Frankrijk bedroeg de
prijs in 1884 80 francs per K.G. , maar toch was het aluminium
veel te kostbaar voor een algemeen gebruik.