nam, kwam door die vergelijking tot de volgende gewichtige gevolgtrekkingen.
° S
In de eerste plaats zijn sommige zeer schoone protuberancen, die
men tijdens de verduistering ziet, onzichtbaar als men bij volle zonneschijn
de spektroskopische methode toepast. Gedurende de totaliteit zijn
de protuberancen w it, vooral aan hunne toppen; hunne lichtkracht is
echter zeer klein, zoodat men ze met het bloote oog slechts zien kan
wanneer zij boven het meest heldere deel der corona uitsteken. Overigens
zijn alle protuberancen breeder en hooger gedurende ,een totale
verduistering dan bij vollen zonneschijn. Het is dus waarschijnlijk dat
men m het laatste geval slechts een deel van de protuberancen te
zien krijgt.
Men heeft tijdens de verduistering op Grenada een groot aantal
photographiën vervaardigd van de corona en van haar spectrum. Deze
moeten nog onderzocht worden , wil men een volkomen overzicht hebben
van de resultaten door de engelsche expeditie verkregen; zulk een
onderzoek echter kost in den.regel zooveel tijd, dat de leden daarvan
op die uitkomsten niet hebben willen wachten met het doen van deze,
al zij het dan ook voorloopige, mededeelingen.
v. d. v.
BERICHT VAN EENEN OOGGETUIGE AANGAANDE
DE DRONTE (Did u s hieptiis).
In het tijdschrift De Navorscher, aflevering 1 van den loopenden
jaargang 1 8 8 7 , deelt de heer a. j . servaas van r o o y en , archivaris
van ’s Gravenhage, op bladz. 4 eenen brief mede (uit het Haagsche
archief?), ten jare 1 6 3 1 door eenen ongenoemden nederlandschen zeevaarder
geschreven. Die brief bevat het verhaal eener reize van Batavia
naar »Suratten,” en van daar naar ’t eiland Mauritius, en wel hoofdr
zakelijk vele bijzonderheden aangaande eenen grooten hongersnood en
eene hevige besmettelijke ziekte te »Suratten ,” en aangaande de dierenwereld
van ’t eiland Mauritius. Onze reiziger vond op dit eiland nog
den vogel Dronte of Dodo (Didus meptus), dien de oude Nederlanders
»Dodaers ofte Walchvogel” noemden. Men weet betrekkelijk weinig
van dezen, kort na dien tijd uitgestorvenen vogel. Dus komt de volgende
mededeeling aangaande dezen merkwaardigen vogel hier zeker met
van onpas.
»De burgemeesters” (dit is de bijzondere naam, die hier aan de
Dronte gegeven wordt) »de burgemeesters sijn seer superbe off hovaer-
»dich, sij vertoonden haar ons met een steyl straff gesicht ende op-
»spalkende mont, seer permantich en driest van ganck, wilden schier
»niet een voet voor ons versetten, haar oorloochs geweer was haar
»mont , daar mede sij fel wisten te bijten , haar spijse was rauwe freuyt,
»waren oock niet wel gehabyt, maer waren seer rijck ende vet van
»middelen, soo sij met menichte van haer aan boord hebben gebracht,
»tot contentement van ons allen.”
Dat de Dronte hier »Burgemeester” genoemd wordt, vindt zijne
oorzaak in eene bijzondere liefhebberij van den briefschrijver om verdichte
namen te geven aan de zaken, die hij behandelt. En zulke namen
geeft hij niet enkel aan de dieren, die hij op ’t eiland Mauritius aantreft,
maar ook aan de verschillende soorten van scheepsproviand. Zoo
spreekt of schrijft hij van »Siv Speex” in plaats van »gesouten speek;