polen verbanden zijn. Evenals bij onzen ring stroomen dus in a,b,c, d
twee tegengestelde stroomen, die elkander in 1,2 ontmoeten. Verbinden
wij nu beide ontmoetingspunten door een koperdraad , dan zullen beide
tegengesteld geiiishte stroomen als een stroom van onveranderde richting
in dien draad afvloeien. Het is ons dus nu gelukt, door de beweging
van de spiraal over den ringvormigen dubbelmagneet, in de‘buitengeleiding
een stroom te verkrijgen, die steeds dezelfde richting behoudt.
In plaats. van een magnetischen rin g nam gramme een weekijzeren
ring, omwikkelde hem met geïsoleerd koperdraad en liet den aldus
gevormden »ring van gramme” tusschen de polen van een hoefmagneet
ïonddraaien. De deelen van den ijzeren ring, die onder de noordpool
van den hoefmagneet voorbijgaan , worden door inductie zuidmagne-
tisch, terwijl zij,.voorbij de zuidpool gaande, noordmagnetisch worden.
Ieder deeltje wordt dus beurtelings noord- en zuidmagnetisch, doch
de plaats van de beide polen in den ijzeren ring, blijft; bij de omwenteling
steeds dezelfde, en dit is blijkbaar voldoende om dezelfde
werking te verkrijgen als bjj de beweging van de draadspiraal om den
ringvormigen magneet.
Bij de machine van gramme sleepen de koperen veeren die den
stroom moeten opnemen, natuurlijk niet direkt iegen de windingen
van den ring. Deze zijn groepsgewijze verbonden met rechthoekig omgebogen
koperen stukken, die van
elkander geïsoleerd zijn en waarvan de
eene groep been en radiaal ten opzichte
van de as loopt, terwijl de andere
groep een hollen cilinder vormt, waar
de as van de machine doorheen loopt.
De straalstukken zijn van de as en onderling
geïsoleerd. Tegen den koperen
cilinder , door de straalstukken gevormd
en collector genoemd, zijn de veeren
in den vorm van koperen borstels, geplaatst.
Natuurlijk moet men zorg dragen
de borstels op de goede hoogte
aan te brengen ; dus moeten de raaklijnen
gelegen zijn in een vlak, dat loodrecht
staat op de lijn, die de polen van den
hoefmagneet verbindt, want zooals wij gezien hebben is daar de plaats
waar de beide tegengestelde stroomen, in den ring geïnduceerd,
elkander ontmoeten. Bij het ronddraaien van den ring komen dus
steeds andere segmenten van den collector met de borstels in aanraking
, doch steeds zijn het juist die segmenten, die verbonden zijn
met de draadgroepen waarin de beide stroomen elkander ontmoeten;
deze kunnen dus door de straalstukken en de borstels in de buitenleiding
afvloeien. Natuurlijk bepaalde gramme zich niet tot magnetoelektrische
maar bouwde hij Ook, voor elektrisch licht en galvanoplastische
doeleinden , dynamo-elektrische machines.
Talrijk zijn de veranderingen, niet altijd verbeteringen, die de
Gramme-maichine door verschillende constructeurs heeft ondergaan.
Wij noemen hier o. a. de machines van schuckeut , Bürgin , fein enz.
Er blijft nu nog een groep machines over, die evenals de ring-
machines, zonder hulp van een commutator gelijkgerichte stroomen
leveren, en waarvan het hoofdbestanddeel, de zoogenaamde trommel-
inductory'in het jaar 1872 het eerst door von hefner-alteneck , Chefingenieur
bij Siemens en halske te Berlijn, werd toegepast.