
1 11
I Ijlj
l ilI
Want, met dien naam worden de in menigte bij elkaar gelegene woonplaatsen
aangeduid. Men kan uren lang tusschen de heuveltjes door
blijven dwalen, die door de uit den grond uiigekrabde aarde worden
gevormd en waarvan de top aan de schildwacht tot standplaats dient.
Deze heuvels liggen op 6 è, 7 meter van elkaar en hebben één of
twee ingangen. Daar de buren dikwijls bezoeken bij elkaar afleggen,
vindt men meestal tusschen de nesten vastgetredene paden. Elk hol
wordt door twee of meer dieren bewoond.
Het bovengenoemde gras, dat met enkele plantenwortels het eenige
voedsel schijnt uit te maken, verdort in den winter en de dieren,
die er van leven, zijn dus gedwongen in den slaap de kwellingen
van den honger te vergeten. Of zij voedsel verzamelen, schijnt niet
bekend te zijn. In het laatst van October sluiten zij hunne poorten
en de geheele knaagdierenstad blijft een uitgestorven voorkomen behouden
, totdat de eerste warme lentedagen dè levend begravenen weer
uit den schijndood opwekken. De Indianen beweren, dat zij, voelende
, dat er warmer weer in aantocht is , reeds een paar dagen te
voren, als er nog strenge koude heerscht, hunne gangen openen.
Geheel onmogelijk is dit niet. (Zie hoofdstuk IV.)
(Slot volgt.)
OVER HET VERVAARDIGEN VAN SPIRITUS-
PRAEPA RATEN UIT HET PLANTENRIJK.
Bij het brengen van plantendeelen in spiritus worden de natuurlijke
kleuren, zoowel die der bloemen als die der bladeren, uitgetrokken,
tengevolge waarvan in vele gevallen de praeparaten volkomen kleurloos
worden, wanneer men den alcohol van tijd tot tijd verversebt,
om de opgeloste bestanddeelen te verwijderen. In andere gevallen
nemen de plantendeelen echter, zoodra zij in den spiritus gedompeld
zijn en terwijl deze in hunne weefsels binnendringt, een vuile bruine
kleur aan. Dit is een gevolg van de aanwezigheid van stoffen in het
celvocht, die, hoewel zelven kleurloos, terstond na den dood der
cellen door de binnendringende zuurstof geoxydeerd en in bruine verbindingen
veranderd worden. Deze laatste zijn ten deele in den alcohol
oplosbaar, ten deele niet. Het oplosbare gedeelte kan men natuurlijk
door herhaald vernieuwen van den alcohol verwijderen, doch ook
daarna blijven de planten zelven een onaangename kleur vertoonen.
Orobanche's j Monotropa’s en vele andere soorten geven dientengevolge
steeds onoogelijke praeparaten.
Om dit bruin worden te voorkomen pleegt men het volgende middel
aan te wenden. Men dompelt de plantendeelen levend in kokenden
alcohol; hierdoor wordt de lucht terstond verdreven, en de bestanddeelen
van het celvocht worden uitgetrokken, voordat zij zich oxydeeren
kunnen. Het is echter duidelijk, dat dit» middel, vooral bij het aanleggen
van groote verzamelingefii, omslachtig en tijdroovend is. ■
Op een veel gemakkelijker wijze kan men in verreweg de meeste
gevallen hetzelfde doel bereiken , door gebruik te,maken van de omstandigheid
, dat zuren de oxydatie van de bedoelde bestanddeelen van het
celvocht beletten. Men behoeft namelijk slechts aan den alcohol een kleine
hoeveelheid van een sterk zuur toe te voegen en kan de praeparaten verder
met dit mengsel op de gewone wijze behandelen. Verreweg de meeste
soorten , die anders een bruine of bijna zwarte kleur aannemen , blijven
dan geheel kleurloos; andere, en met name die, welke een lederachtige,
moeilijk doordringbare opperhuid hebben, worden wel is waar licht