mindert als de hoek, waaronder de lichtstralen invallen , grooter wordt.
Voor nitgebreider landschappen levert deze methode niet, wat men
zou verwachten, want door dat de verlichting niet in alle deelen van
het landsehap even sterk zal zijn, zal men gedeelten hebben , die te
lang, andere die te kort geexposeerd zijn.1
Iemand, die een camera met objectief bezit, zou ik altijd aanraden ,
aan deze de voorkeur te geven, maar de methode zonder objectief
is zeer aan te bevelen voor liefhebbers; terwijl nu de dure camera’s
met de nog duurdere objectieven onnoodig zijn geworden, de photo-
graphie weer meer algemeen eigendom kan worden , dan zij tot heden
is. De behandeling dér droge platen is gemakkelijk te leeren en ver-
ëischt slechts oplettendheid en netheid. De platen zijn bij vele photo-
graphen te verkrijgen en goedkooper dan wanneer men ze zelf maakt;
o. a. worden uitstekende platen geleverd door de H.H. Wegner en
Mottu op het Eokin te Amsterdam.
1 Uit latere onderzoekingen is mij gebleken, dat een volkomen scherp beeld niet te
verkrijgen is.
Dr. H. E kama.
DE LE ER DER ALCHIMISTEN.
DOOR
Dr. G. D O Y E R V A N C L E E F F .
In het begin van de achttiende eeuw en wel in hetjaar 1715 werd,
' naar men verhaalt, aan de juridische faculteit van de universiteit te
Leipzig eene vraag gedaan en werd op die vraag een rechtskundig
advies ten antwoord gegeven, die beide, vraag en antwoord, ons zeer
zonderling in de ooren klinken. Omtrent het volgend geval toch werd
het oordeel der faculteit ingewonnen. Eene gravin erbach had in haar
slot Eranckerstein in het Odenwald eenige dagen gastvrijheid verleend
aan eenen vreemdeling , die wegens een , of ander misdrijf werd vervolgd.
Toen hij het gevaar der vervolging als geweken beschouwde,
had de onbekende zijnen dank aan de gravin niet bij woorden bepaald
, maar als een bewijs zijner hulde bovendien aangeboden het
zilveren tafelgereedschap der gravin in goud te veranderen. Na veel
aarzelens was de edele vrouw er toe overgegaan den geheimzinnigen
gast éénen zilveren beker te geven; hij had er zijne kunst aan beproefd
en der gravin een gouden staafje tér hand gesteld, dat van
het gegeven zilver afkomstig was. De goudsmeden »in de stad” hadden
het goud beproefd en voor echt verklaard. Het kostte den' vreemde-
-ling nu minder moeite de verdere aarzelingen van zijne gastvrouw
te overwinnen en bij zijn vertrek liet hij haar. achter in het bezit
van eene aanzienlijke hoeveelheid goud, waaraan deskundigen wederom
hunne goedkeuring hebben gehecht. De gast vertrok en thans niet als
debiteur, maar als crediteur. Immers de honderden thalers, die de
gravin hem als reisgeld wilde schenken, waren slechts een geringe