stukken der continenten onder het zeeoppervlak bedolven en met sedimenten
, waarvan het omringende land het materiaal opleverde, bedekt.
Lange tijden moeten er ongetwijfeld somtijds verkopen zijn, gedurende
welke slechts eene geringe 'daling plaats vond, totdat eindelijk
weder het oogenblik bereikt was, waarop de korst de zijdelingsche
drukking niet langer verdragen kon, ineenzakte of zich in de meest
gecompliceerde plooien buigen moest, welke als bergketenen de randen
of uitgestrekte neergezonken deelen in het inwendige der continenten
begrenzen.
Wij durven van het geduld onzer lezers niet vergen, dat zij ons
nog langer op dit duistere gebied der natuurverschijnsels volgen.
Oneindig veel is er nog, dat door nauwkeurige waarnemingen opge-
helderd zal moeten worden , eer wij van het ontstaan der continenten
en van de vele veranderingen, die zij in den loop der tijden ondergaan
hebben, een duidelijk begrip zullen hebben verkregen. Zooveel hebben
toch reeds de talrijke geologische onderzoekingen der laatste jaren
ons geleerd, dat wij niet alleen het ontstaan der continenten, doch
ook dat der bergketens tot werkingen mogen terug brengen, wier
eigenlijke oorzaak in de toenemende afkoeling en contractie der aarde
moet gezocht worden en dat de hypothese van den grooten ouderdom
der continenten veel beter met de geologische feiten overeenstemt,
dan de oude hypothese, welke men ndg zoo dikwijls hoort verkondigen
en die door vele zoölogen zoo gretig te baat genomen wordt,
om moeielijke dierengeographische problemen op te lossen !
Sneek 1886.
WAT MEN IN VIJF SEKONDEN DROOMEN KAN.
Het is een opmerkelijk, ofschoon algemeen bekend verschijnsel,
dat men in den droom vaak uren, ja dagen meent te doorleven,
terwijl het ten slotte blijkt dat men slechts eenige minuten, zelfs
geene minuut, gedroomd heeft. Het herinnert ons aan de oostersche
vertelling aangaande zekeren sultan in Egypte, wien een toovenaar
begrijpelijk wenschte te maken, dat voor God jaren en eeuwen.slechts
oogenblikken zijn. De sultan moest zijn hoofd in een kuip vol water
dompelen en het dan terstond er weder uit opheffen. De sultan deed
d it. . . . doch er volgde niets bijzonders op. Heftig vertoornd op den
toovenaar, die hem,'zoo hij meende, voor den gek had gehouden,
liet hij dezen ter dood brengen. Doch de toovenaar had een grooten
en machtigen aanhang; vandaar een opstand, tengèyolge waarvan de
sultan, in schamele kleeding vermomd, moest vluchten. Hij zette
zich nu in eene ver afgelegen stad, — ik meen Damascus, —r neer,
oefende daar een bedrijf u it, huwde-, kreeg ettelijke kinderen enz.
Op zekeren dag zijn hoofd willende wasschen, dompelde hij het in
een tobbe met water. Hij licht het hoofd weer op. . . . .en bevindt
zich in zijn paleis in Egypte, omringd door zijne hovelingen met
den toovenaar. Al die lotgevallen had hij beleefd in het korte oogenblik
dat zijn hoofd in het water was!
Zullen echter voorbeelden van dit verschijnsel eenige psychologische
waarde hebben, dan wordt vereischt, vooreerst dat hetgeen in den
droom schijnt te gebeuren eene min of meer goed aaneengeschakelde
gebeurtenis vormt, waarvan het geheele verloop ons dadelijk na het
ontwaken duidelijk voor den geest staat en blijft staan, en vervolgens
, dat men in staat is geweest den tijd te meten, gedurende
welken men gedroomd heeft. En aan die voorwaarden ontbreekt het
meestal.
Wij vinden echter een voorbeeld er van onder het bovenstaand
Opschrift medegedeeld in de Revue Scientifique van 30 October 188fi,
dat ons de moeite waard toeschijnt hier mede te deelen.
»Ik was” —: zegt de verhaler »gezeten naast een divisie-chef