182 DE PLANTEN VAN ITALIË.
deze eigenschap blijkbaar een uitstekend middel om voor de verspreiding
harer zaden zorg te dragen.
En hiermede nemen wij van Capri afscheid, van Capri, waarvan
een geestig man eens gezegd heeft, dat men, wanneer het slecht weer
is niet weg kan en wanneer het goed weer is niet weg wil, van het
aardseh paradijs, helaas voor zoovelen een Paradise Lost !
DE AUTOTOMIE OF ZELF-AMPUTATIE
IN HET DIERENRIJK.
DOOR
Dr. D. LUBACH.
De heer léon fredericq heeft aan dit door hem reeds sedert 1882'be-
studeerd verschijnsel eenige bladzijden van de Revue Scientifique (13 Nov.
1886 pag. 613-^620) gewijd. Ik meen, dat een overzicht daarvan den
lezers van het Album der Natuur niet ongevallig zal wezen.
Het verschijnsel zelf is van ouds bekend. Men weet, dat sommige
dieren (de hazelworm, de gewone hagedis en vele schaaldieren, spinnen
en insekten) wanneer men ze bij den staart of een der pooten forsch
aanvat, die lichaamsdeelen laten varen eu op die wijze ontsnappen.
Dit verschijnsel is door fredericq met den naam van autotomie (zelf-
afsnijding of zelfverminking, van óutóit en tsp«j bestempeld, en ik zal
in de volgende regelen mij van dien naam blijven bedienen.
Schaaldieren. Wanneer men een der pooten van eene krab, b. v. van
de gewone strandkrab (Carcinus moenas), aanvat en sterk knijpt, dan
breekt die poot dicht aan het lichaam af, en de krab loopt zoo spoedig
zij kan weg. Men kan zoo, op een en dezelfde krab, achtereenvolgens
alle tien pooten doen afbreken. De vrees inboezemende scharen
van de groote Noordzeekrab (Cancer of Platycarcinus pagurus) vallen
op die wijze even gemakkelijk af als de dunne pooten van de snavel-
of spinkrab (Maja squinado).
Bij deze dieren geschiedt de afbreking van het lid niet, zooals men
denken zou, in een gewricht, maar door het in tweeën breken van