jj behalve dezelven, ook de Nagtegaalen, Bas*
A fdeel. terd-Nagtegaalen , Roodborfljes en meer der-
LXI[[. gelyke Vogeltjes bevat. Alle die Vogeltjes,
stok * byna , zyn by den Heer Brisson in zyn Geflagt
van Vygen-eeters, Ficedulct, geplaatft.
Kenrner* De Kenmerken zyn : een Elsvormige regte
ken. '
B ek, met deKaaken nagenoeg gelyk van langte:
de Neusgaten omtrent ovaal: de Tong met
infnydingen , als gefcheurd zynde. De meelte
Kwikftaarten leeven van Infekten, niet van Zaa-
den; hierom vertrekken z y , tegen den Winter,
uit de Noordelyke naar de Zuidelyke Landen;
zegt L innasus. Brisson onderfeheidt, in zyn
tiende Rang, de Meezen van de Leeurikfeen en
Vygen-eeters ; doordien zy de Neusgaten met
de Vedertjes of Pluimpjes van den wortel des
Beks gedekt hebben: terwyl die, in de anderen
, ongedekt o f bloot: zyn. In de Vygen-
eeters is de Nagel van den agter-Vinger krom,
en niet langer dan de Vinger.
Soorten. Van Vygen-eeters heeft Brisson twee-en-
tagtig Soorten, ’t Getal der Soorten van Kwikftaarten
, welken onze Autheur heeft, is vier-
en-dertig.
I. ( 1 ) KwikJlaart die ros Afchgraauvo is , met de
Nagie^al’. ringen der Kniejen Afchgraauw.
Lïn-
(1) Motacilla rufo cinerea , Genuuni annulis cinerei*.
Faun Snee. 221- Syft-, JVat. X, Gen,,‘99. Lufcinia. G esn.
*Av. 592. Aldr. Orn 1. 18. c 2, WiLL. Orn. 161. T.
41. l la j . iAV' 78. n. 2. Alb. ^4 t. III, p. 49. X. yj.
LiNNAiUs begint dit Geflagt met den Nagte-
gaal3.ó\e de dertiende is der Vygen-Eeteren van ^xill.
Brisson. Men noemt hem in ’t Latyn Lufci- Hoofd-
nia, in ’t Franfch Roftignol of Rouftignol; waar stuk.
van de Italiaanen hun Luscigniulo en Roftignolo Nagegaal.
afgeleid hebben. De Spanjaarden noemen hem
RuiJJenor, de Engelfchen Nightingale, deDuit-
fchers Nachtegal. De Hebreen hebben hem
Tacbmas geheeten , de Grieken Aêdóon en Pbi-
lomêlé, waar van hy ook Philemelci, by de Au-
theuren, geheten wordt.
Deeze Vogeltjes woonen in de Bofichen van zyn lieflyk
Europa, zingende ’s avonds en in de vroege Gezang,
morgenftond zo verrukkelyk , dat ’er , in dat
opzigt, niets aangenaamevs bedagtkan worden.
Daar is een kragt van Geluid, een verandering
van Toonen, en eene aanhoudendheid, zonder
tuflehenpoozing: om kort te gaan, een Stem
van zulk 'een langen adem, en zo konflig be-
ftuurd in hun Gezang; dat iedereen , die de
kleinheid van het Beeftje ziet , ’er over verbaasd
Raat. De Nagtegaalen zyn , derhalve,
het voornaame vermaak van ’t Buitenleeven in
de Zomer, en dit zal de reden z y n , dat het in
onze Provincie is verbooden, dezelven te vangen
, hunne Netten te ttooren o f de. Eijeren
te zoeken, op eene Boete van honderd Guldens
voor ieder gevangen Vogel o f gefloord
E y (*>
Men
{*) Nederl. Jaarbotitn van 1750, blad«. 1081. * i. dïej., v. Sm*. Nd 3