o XWEEDE KLASSE.
10. Hoewel ook in den beginne meestal zonder koorts,
hebben de Dermapostases tocb eenen sterkeren invloed
op het geheele Organismus, dan de meeste Dermatonoses,
an drukken doorgaans vroegüjdig hären Stempel,
dien der dyscrasie, tot welke zij behooren, op het aangedane
voorwerp. Zij worden gaarne tot gewoonte en
leven als wäre parasitisch groeijende gewassen, ten koste
van het Organismus, van het bloeijende uiterlijke, der
krachten en der lijvigheid van de aangedane personen.
Gaan zij, hetgeen meestal het geval is, in verzwering
Over, dan ontbreekt bij eene verdere uitbreiding, ook
de deelneming van het vaatstelsel, uitteringskoorts niet,
en menigmaal sterven de zieken aan haar,
E r k e n n i n g.
Vergelijken wij de kenmerken der Dermapostases met
datgene, wat er over de Dermatonoses werd aangemerkt,
dan vinden wij, dat zij zieh niet slechts van de idiopathische
huidziekten door hare beteekenis en haar wezen,
maar ook door hare uitwendige verschijning onderscheiden.
De hoofdzakelijkste kenmerken zijn de
volgende:
1. Bij de Dermatonoses lijdt primair en doorgaans
alleen de huid; bij de Dermapostases daarentegen gaan
er doorgaans algemeene verschijnselen eener dyscrasie
vooraf, en nevens en dikwijls ook vóór haar neemt men,
tot hetzelfde ziekteproces behoorende, veranderingen
in andere Organen waar.
2. In de veranderingen, welke de Dermapostases in
de huid te weeg brengen, kan men gedeeltelijk door
den renk, het gezigt, den smaak enz., gedeeltelijk door
chemische proeveu, in het organismos gevormde, aan
de normale afscheiding der huid echter vreemde, meer
ofmin eigenaardige zelfstandigheden aantoonen, Stoffen,
die bij de Dermatonoses niet voorkomen. Omtrent dit
punt blijft nog veel te wenschen overig; vele belangrijke
zaken is men echter in den nieweren tijd, voornamelijk
DERMÄPOSXASES. '
door de organische scheikunde en het mikroskoop, te
weten gekomen.
3. DeEczematoses, met welke de Dermapostases nog de
gi-oötstegelijkenis hebben en het menigvaldigste gepaard
gaan, doen de oppervlakkige lagen der lederhuid aan;
de Dermapostases daarentegen menigmaal primair, en
bijna aanhoudend in haar verder beloop , ook de diepere
lagen der lederhuid en het onder haar gelegene celweefsel.
4. De roodheid, ten gevolge van den vermeerderden
bloedtoevoer, die de meeste Eczematoses en andere
bloedziekten der huid vergezelt, iszuiver; de roodheid
der Dermapostases daarentegen is bijna altijd met andere
kleuren vermengd, en naar het verschil van het ziekteproces
vail, blaauwrood, koperkleurig enz.
5. Bij de Eczematoses komen de ziektevormen zonder
duidelijke vorming van vruchten of met knopjes en
blaasjes het meeste voor; de puisten zijn zeldzamer en
de tuberkels der huid komen als idiopathische haidziekten
in het geheel niet voor. Toor het overige woekeren
de Dermapostases veel meer en is de afscheiding
bij haar veel grooter, dan bij de Dermatonoses ; zij breiden
zieh in het algemeen meer over het ligchaam uit,
brengen belangrijke stoornissen in de verrigtingen te
weeg, en de meeste barer ziektevormen eindigen met
vorming van zweren, hetgeen slechts bij weihige idiopathische
huidziekten, tenzij zij kwalijk behandeld of
zamengesteld worden, het geval is.
6. Het beloop der Dermapostases is over het algemeen
langduriger, dan dat der idiopathische huidaaildoeningen
en haar duur geheel en al onbepaald. Zij
gaan ligter tot gewoonte over en oefenen eenen grooteren
invloed op het geheele Organismus uit. Met de genezing
der huidverandering is de geheele ziekte nog niet
opgeheven, terwijl bij de Dermatonoses, door de verwijdering
van gene, reeds genezing voorondersteld wordt.