i 6 j
Unde jam dicta
de S .G rework)
C a p u t VII.
I . A n g lix Mo n a c h i fite re ah initio B e n e d id in i. Uncle jam d ifla c o n firm a n te de S . Gregorio S . B e -
n ed ié ü legibus adfiriBo. 1 1. T r im a ratio e x A ld h e lm o . I I I . Secunda e x S . W ilfr id i v i u
Striptore cox vo. I V . T ertia ratio e x ve teribus lita n iis, quibus S . B e n e d iû i nomen infertum.
V . Clo'uesho'viana Synodi file n tium fr u fir a nobis objeélum. V I . î t vencrabilis B e d a . V I I .
A l i u d argumentum e x S , Bcncdtclt Régula p e r Monachos A n g lo s in Germanium delata.
V I I I . Bollandianorum ea de re fen ten tia . I X . M a re sh am u s alite r fentiens refeüitur.
;N* Moni- Ommcmoratum S. Benediâi nomen à fummo Pontifice Bonifacio, addito ctiam prxceptoris Mo-
Lieb v J nachorumtitulo.ubi maxime de Monachorum Anglicanorum tranquillitate agebacur, non obfcuto
Bcncdi- r(k nobis conjiciendum prxbet Anglia: Monachos tune fiiiffe Bcncdidinos ; five ii effent Àuguftini fo-
cii fuperftites, five illi quos fibi poft legitimamprobationem fuxque Congregationi fociarunt. Verùm
quid opus eft conjeduris, ubi tot adfunt demonftrationcs ? hoc lane nomine dignx funt rationes
quas dodiffimus Mabillonius in hoc argumentum congeffit tum in Prxfat. ad Scculum I. Benedid!
§. 8. tum in obfervationibus prxviis ad S. W üfridi vitam I. parte Scculi IV. Benedid. tum Anale-
s Bcncdiftüc. a ° rum tomo in differtatione de S. Gregorii monachatu parte n . §. 8. pag. 173. Sc fcq. tum deni-
gibiSàtào. I3ue Annalium Benedid. lib. x. §. 18. ac in appendice r. pag. 6jy.'& feq. Prxcipuas autem delibare
zib.i.t. in . ad noftrum fatis crit inftitutumi unde confequens erit (quod jam quoque diximus) S.Gregorium
S-1.&C.& Benedidinam Rcgulam ob'fcrvaffe, obfervandamque fuis commendaffc.
11. Primaducitur ex indubitato S.Aldhelmi teftimonio, qui ab Hadriano Abbate monafterii S.Pètri
S B h B I af UC* Ontuariam primùm eruditus, deinde Monachus Sc.Abbas in coenobio Maildunçnfi feu Mal-
c™°' mefburienfi apud Weft-Saxones, quorum etiam Epifcopus fuit, in Carmine de virginitate, S. Benedidum
hoc elogio defignat :
Primus qu i fta tu it noftra eertamina v i t e ,
g j ia l i t e r cp totem tentant coencbïa normem,
Jpuoque modo properet diredo tramite fa n c lu s ,
A d jitperos fean dens calorum culmina cuitor
C u ju s pr.ee/'eram pandens ab origine v itam
Gregorius P r e fill chartis deferipßrat olim.
Hxc manifeftè S. Aldhelmusj^Ionachus Sc Abbas, qui eodem feculo quo S. AuguiHnus ejufque focii
Anglos ad fidem Chriftianarfi adduxerunt, floruir, ( devixit enim tantüm an. 709, teftc Beda ) palam
teftatur Benedidum vita: monaftiex, quam profeffus fuerat obfervabantque Anglicana monafteria
primum fuiflè inftitutorem. - 1
Secundam rationem luppeditat vita: S. V^ilfridi fcnptör cöxvus Eddius Stephanus, apud quem
S. W lfridus ita loquitur ad Synodum ejus caufa congregatam : Nonne ( al. néenon ) ego primus poft
ooitum primorum procerum à S . Gregorio diredorum curavi u t Scotica v iru len te plantationis germine era-
* a s * ! B< ,i. ‘ c a nm ................g g f quomodo v itam Monachorum fecundum Regulam S. B e n e d id ip a t r i s , quam nuUus p r io r
’ . ‘ " f x it conftituerem; fcilicet apud Ultra-humbrenfes : naro in regno Cantii jam rccepcam fuiffe S.Bc-
Ufpiudii,. nedidi Regulam, indeque ad Nordam-humbrorum coenobia vcl inftituenda vel reftituenda à S. \^il-.
fndo dclatam fuiffe probant hare Eddii verba c. 14. Bcbertus quoque R e x Cantuariorum r e lig io fu s ,
* ' Eontificem noftrum a d f t accerftvit, & iltic Presbytères mu lto s . . . . q r d in a v it____ _ omnibus cams epifeopa•
l ia ojficia p e r plura fp a t ia a g en t , eum cantoribus M d d e & M o n a , & ceementariis............in regionem fu am
r e v er tens cum Regula. B e n e d ic t , inftituta Ecclefiarum bene melio ra vit.
IV. . Tertia ratio petitur ex veteribus litaniis Anglicanis,-quas à mille faltem annis, & ante feculum
-’M sM a VIII: concinnatas probat doftiflimus Mabillonius, tum ex pervetufti codicis charafteribus femi-Sa-
L's'scmdi- ?toI,‘c's ’ tum maxime quod in eis nullus invocetur aut commemoretur fandus meijio feculo vn.
inon,™con- inferior j non Mellitus, non Paulinus, Cuthbertus, ^ ilfr id u s , Aidanus & alii plurimi, multis re-
«niibo.. cenfitorum in litaniarum ferie Beatorum fanditate & dodrina longé illuftriores i qui fane prxtertnifli
non fuiffent, fi diem jam claufiffent extremum, Sc dc eorum fanditate, quemadmodumpoftea
feculo vin. conftitiffet. Inhis autem licaniis S. Benedidi nomen bis inclamatur poft S. Hierony-
mutn , ante SS. Hilarium Sc Marcinum; quod argumentum eft validilfimum, S. Benedidum apud cos
qui hujufmodi litaniis utebantuf, patroni locum obdnuiffe : alioquin cur hîc folus commemoraretur
omiflis Pachomio, Antonio, Bafilio, Columbano i Cur bis invocaretur, quod nulli alteri conceffum,
prxtcrquam S. Stephano Sc S. Maria: ter appcliatx ? Porro uficacas fuiffe litanias illas in Anglia s
imo pro Anglia concinnatas, probat hxc fupplicatio : derum & plebem Anglarum confervare digne
rts, te rogamus, audi nos ; nullius alccrius gentis fafta mcncionc.
V. His-«qua lance ponderaris, Clovcshovianac Synodi & vcncrabilis Bed* filentium de Regula S.
^nodl?" ^ cncdi^ » R p l adverfariis olim objedtum nobis eft, minime caufa: noftra: nocere poflet, eciam-
tium fruftra “ nu^.a auc Bcnedidli, aut promulgata: ab eo Regula: fierct mentio. Verùm ne illud quibis
ob/c^ dem licet nobis opponere ; nam in Synodo Cloveshovia: legitur : Vicefimo quarto fancitum e fi capita-
im‘ lO yU t f i q u is fecularium fan ö le profefsionis famulatum fu b ir e deßderat, non antea tonfurx habitant [upcipiat,
quam illius converfatio & morum qualitas fecundum monaflica reguU definitionem manifeßius pro-
betur,Juxta apofiolicum puceptum ; Probate fpiritus, fi ex Deo funt; nifiallqu a ratio;,abilis caufa, at
*nte Jufcipianmr in Çongregatim r»,riti perfuadeat. Quacnam , rogo, mediance oftavo feculo; quo
tempor«
in.
Secunda ratio
exviræS. Viltempore
Concilium Cloveshovia: celebratum eft, Regula monaftica ita Celebris drat, ut fimplicitcr
hülloque addito, nomine Regulg: monafticx defignaretur, prxeer S. Benedidi Regulam in cujus
cap. y8. legitur : Nov iter vehiens quis ad converfionem, non ei fa c ilis tribuatur ingrejfus, fe d ficut ait a.
Apoftolus: Probate fpiritus fi ex Deo funt: Deinde ptxfcriptis omnibus ad probacioncm Sc receptio-
nem novidorum, fubjungitur: E tjam ex ilia die in congregatione reputetur. Neque filentio prxtermit-
‘tendum videtur jn utroque contextu S. Johanncm , prxter folitum, vocari Apoftolum fimplicitcr,
quod foli Paulo ex more tribuitur; unde fufpicari liceret (fi alia non fuppeterent argumenta ) Synodum
Cloveshovienfem, Johannem fcndando fub Apoftoli nomine, morem geffiffe S. Benedido.
Quod fpedat ad venerabilem Bcdam , in * hiftorix Abbatum Wiremutenfium Sc Gii wenfium ab v :
ipfo editx libro t. legimus S. Benedidum Bifcoputn quarcam profedionem Romam aggreffum effe, b'cH” ” 1’'”'
poftcompofitum juxta Rt:gtd.:m mon.:ftcrium. Quam Regulam intelligic nifi Benedidinam, prxter « ' *’
quam nulla fuit in Occidente late propagata > Verum hanc ipfam poftea clarè defignat Bcdarefe-
rens in finelibri i. hxc Abbatis fui verba in oratione extrema ad difcipulos habita : Multum caveto-
te tfra tres, ne deforis aliunde vobis pattern quaratis; fe d ju x ta quod Regula magni quondam Abbatis
R enedilii, ju xta quod p rivileg ii veftri continent decreta, in conventu veftra congregationis, communi con-
ftlio perquiratis, qui fecundum vita meritum & fapientid doSrinam, aptior ad tale minifterium perfeien-
dum, digniorque probetur. Ha: funt dotes quas in eligendo Abbate poftulat S. Benedidus Regulx
cap. 84.
Ceolftidus Abbas Bifcopi fucceffor mate tranfmiffurus, eadem fuis fratribus prxeepit. Vtilius de-
crevit, inquit Bedaejufdem congregations Monachus lib. i . dato fratribus prscepto, ut ju x ta fu i fta-
tu ta p rivileg ii, juxtaque Regulam S. rstbbatis Benedidi , de fu is ipfts patrem qui aptior'ejfet eligerent.
Cmn idem venerabilis feriptor afferat lib. i. Bifcopum cam difeipulis fuis Keo-uiam tradidiffe
-quam in decem Sc feptem monaftetiis a fe perluftratis invenerat, quorum unum crar Cantuaricnfe-
S. Petri ccenobium , evidentiflimè pater longè ante ipfum S. Benedidi Regulam in Anglix monaf-
tcriis reccptam fuiffe Sc viguiffe.
Non minus validum depromitur argumentum, ex propagation Regulx Benedidinx in Germania vir.
Sc vicinis regionibus feptentrionalibus, audore S. Bonifacio aliifque Monachis ex Angtia profedis Mhdargh-
ad fidem Chriftianam diffeminandam: qui videlicet plurima ccenobia condiderunt, in bis maxime' E S "
Fuldenfe monafterium tota Europa nedum Germania ccleberrimum, ubi ritus Bvnedidinos ab exor-
dio viguiffe inficiatur nemo. Nimirum quam a majoribus fuis Auguftino ejufque fodalibus Grrgorii “ ' l?s A“‘
Magni difeipulis Romanique monaftetii alumnis acceperant hi faeri verbi prxcones , eamdem in. manianSk-
eredis a fe afeeteriis obfervandam tradiderunt, Sc in ipfius inftitutis ad amuffim fedand’is ad mortem “ •
ufque perfeverarilbt. Hue tevocanda funt qux libro i. diximus cap. m , de S. Benedidi Regula in
Romano S. Andrex monafterio fufeepta, Sc ab ipfbmet S. Gregorio fervata.
His rationibus v idi Bollandiani focii, contrariam olim fecuri fententiam, tandem ultro confeifi. vrxr-
fimt Bencdidinos maxima cum vcroftmilitudine ac propemoetum ividentia Auguftinum ejufque fodales B»”andiaöo.
inter fuos numerare. Quibus fi videre contigiflet laudatam fupra Eddii lucubrationcm de S. i“” ” .d<;re ,
fridi vita (nondum enim earn è tenebris erucrat nofter Mabillonius, cum hxc dodiviri feriberent) '°KutM-
remora omni dubitatione ac fluduatione, S. Auguftinum Anglorum Apoftolum ejufque fociosBe-
nedidinx familix adjudicaffenr.
Aliter fane fentic Johannes Mareshamns in propylxo ad Monafticum Anglicanum: qui licet fitea- r x
c maximaiff apud Anglos olim fuiffe Regulx S. Benedidi reverentiam, eamdem tarnen ab anno Mared™,»
tantum 965. in Anglicanis monaftetiis receptam effe contendit, ob Synodi Cloveshovix ac venera- alg f fc""“ s
bibs Bcdx hac dc Regula filentium. Verum negantia hxc argumenta jam fufficienrer diluimus, prola- " 0
tis turn ex laudata Synodo, tum ex venerabili feriptore non dubiis de Benedidina Regula teftimo-
niis. Aliunde verb ab hiftorix veritate prorfus aberrat Mareshamus, cum ante feculum x. S. Benedidi
Regulam Anglicanis monaftetiis ignotam afferit: quod quam fit temere didum vcl’ unus Johannes
Diaconus oftendit lib. iv. vitx S. Gregorii cap. 81. fu o d verb, inquit ,Monachi qui i Gre- '
gorio tn Saxoniam { tranfinarinam fcilicet feu Angliam) mifsi fu n t, Ï. Benedidi Regula fu trin t man-
cipatti inter aha etiam Ulud oftendit, quid ex ipfius difeipulis v ix poteft in Ulis fartibus Monachus in*
ven tri,a quo non obfervetur tarn in propoftlo quam in habitu ReguU S. Benedidi. Scribebat. Johannes Dia-
conus nono feculo, centum pene annis ante Concilium Vintonienfe habicum an. 96c. in quo de
S. Benedidi Regula in Anglicanis monaftetiis admittenda adum cenfet Mareshamus; Sc jam co tempore
ita paffim S. Benedidi Regula in Anglix monafteriis obtinuerat, ut vix in tota reperiretur
Anglia vel unus Monachus, qui S. Benedidi leges non obfervaret. Neque veto id levifts affertum
a Johanne vitx S. Gregotu feriptore fufpicabitur, qui adduda fupra ex Aldhelmo, Brda, Eddio Sc
Cloveshovicnfi Concibo teftimonia non ofeitanter legerit. Prxterea Johannem, ut de S.Greeórii
rebus geftis, acprxfertim de Anglicana Ecclefia ab ejus difeipulis fundata, gubernata , propagata
aeriDeret.non perfundotiam Angbcanarum rerum notitiam fibi comparaffe conftat: unde ignorare non
potuit quibus adftringerentur legibus Anglix monafteria. Verum dc hoc argumento plufquam fuis;
maxime cum illud occupaverit dodiffimus Mabillonius. Nunc ad S. Gregorium redeamus, de con-
»ems Anghs in Domino exultantem, ac de abfolvendo tantq opere follicitum.
J fjMc hifloiiam CQJUS menuoic GuUldmus Walincibur. lib. j. c, 3. prinjus edidit Jicobul VCarxus etjuci *nr«m Dablini isih
Tom. TV.