mus ucrùm melius divinarit, quando cofdem, jubentc fan&iflimo Pontifice, in Cantüarienfi Ecclefia
inftitutos aflèrit.
IX. Primé quidcm fingit ex Monachis ad Anglorum converfionem procurandam dele&is, à S. Grego-
NovunuIcS^ jj0 nuijunj aut ordinatum aut ordinandum cx ejufdcm fentcntia fuifle, prater Auguftinum : Necdum
ciis numquam fe i l ic e t , inquit, Gregorius cogitabat de cMonachorum ordinatione : tantummodo Auguftinum e is Epifcopum
ordinatis com- § rd in a n dum ,fiab f n g l i s fUfiiperentnr| difpofnerat. Ergo cos nonadvcrbi divini pradicationem auc ad
memum. a facrum minifterium (quod ramen ipfe ubique clamat; a eonfentientibus Beda, Bonifacio IV. feri-
Lib.xi. fy.ss. ptorc Vit* S. Auguft. Sec. ) fed fortafle ad olera ferenda, auc ad coquina: curam habendam. Cui cnim
fapienti veniat in mentem, mittcre ad opus apoftolicum la’icos cciam numquam ordinandos $
maxime cum facrorum miniftrorum adeft copia ?
Haud cquidem diffitcor à Gregorio folum Auguftinum ad epifcopalcm dignitatem, ftatim , cum
adhuc anceps effet deeventu, deleótum fuifle. Verum de aliis ordinibus aut nondum collatis, aat
numquam confcrendis Auguftini fodali bus altum ubique filentium. Imb ex Monachis ejus adjutori-
bus ferè quoequot novimus, Epifcopi fuere, ut Mellitus Londofiienfis, Juftus Roffcnfisi qua de re
legendus Beda.
X. Secundo placet Canonicorum Rcgularium patrono, Laurcntium Prelbyterum unum ex Augufti-
Laurentius& ni fociis, cx numero Sc cenfu Monachorum expungere, fuifque adferibere. Quo vero jure, cùm
n^'focHomncs cos omncs Monachos clament S . Gregorius, Beda, Sc alii qui de ipfis loquuncur ? Num quia Prcfby-
Monachi. ter erat ? quafi tunc nulli extitiflent in monafteriis Prcfbyteri, contra quàm probant tot S. Gregorii
b b Epiftol*. Gotfclinus in vita S. Auguftini eum cjufquc fymmyftas, a maternis vifeeribus monafttrialis
Ecclefi‘a avulfos fu ijfe dicit ; additquc tot Dominic* legationis manipulates, a d quadraginta numerari} quot
videlicet Beda narrat ad infulam Tanetum applicuifle. Ergo niillus locus relinquitur Ppcibytcris non
Monachis five ex Italia, five cx Gallia aflumtis, nequidem Arclatenfibus quos fuo Ordini liberalif-
fime tribuit Difquifitor : fingicque rcligionem Canonicam ad Anglicam Ecclefiam detulifle. In-
junxerat quidcm Papa Auguftino ejufque fociis ut a d agenda hac é v ic in o fecum deberent Presbytcros
ducere. Veriim fortafle nullus adfuit qui ad legationem Sc peregrinationem banc paratus eflet; quan-
iAi. I. cay is. doquidem .docet Beda acccpifle eos d e gente Francorum interprètes, at de aflumtis Prefbyteris omnino
filet ; quod fi fa£tum foret, non fuiflet diflimulaturus. Acfde Auguftinum coa&um fuifle novos ex
Romano S. Andrea: monafterio verbi divini præconcs advocare, haud dubiè quia in Galliis parum
fubfidii nadhis eflet.
t>e p c/b eri tamcn fecuti fint eos nonnulli Arelatenfes Prcfbyteri ; quidni dicamus eos fuifle. fimul Mona-
Arch renfibus chos, Sc forfitan ex illis Lirinenfis monafterii Prelbytcris quos laudat S. Gregorius ? nimirum ne pro-
Angoftinum feflionis diverfitas aliquid difeidii, utfit, in hoc fan&o coetu generaret, Monachos Monachis fo-
figmentum. c‘ arc debuit Virgilius Arelatenfis Epifcopus, maxime cùm Lirinenfis Monachus fuiflet, uti cx ejus
jLib. vj. £y pradeccfloribus quamplurimi.
fe’ Demus etiam Prclbyteros aliquos monafticis legibus nullatenus adftridos Auguftino fociatos effc
; quid inde clicicc vir doftus, ad Canonicorum Regularium inftitutionem in Cantuarienfi Eccle-
fia probandam ? quafi verb Clerici ac Prefbyteri omncs, illis temporibus ad corum Ordincm perti-
nerent ? Difficultatcm omnem, fi qua occurreret, tollcret unicum vencrabilis Beda: teftimonium fu-
pra relatum. Solus eft qui Refponfionem S . Gregorii ad Auguftini quxfita dc vita communi in Cantuarienfi
Ecclefia fervanda nobis tranfiniferit -, cujus proindc legitimus eft interpres. At verb dc vita
ccenobitica Monachorum eamdem intellcxit. Neque fanè ignorare potuit Scriptor diligentiflimus Sc
do&iflimus, peneque fuppar, quinam Sc quales ab initio hac in Ecclefia notiflima totius Anglorum
gentis primaria Deo militaverint, Clerici feu Canonici Reguläres, an Monachi; cùm etiamnunc
haud ignoremus quxnam Ecclefia: cathédrales, qua: à trecentis annis Canoniek fccularibus ceflerunr,
olim aut à Canonicis Regularibus, aut à Monachis fuerint occupât«. Quis autem nifi temerc cre-
dat, virum fan&itate confpicuum, fingere voluifle nullum alium prater Monachos clcrum in Ecclefia
Cantuarienfi extitifle ; quod falfi revinccre facile potuiflet quilibet in Anglia natus ?
X i l. Igitur ut jam fufiùs di£ta colligamus, Sc cx pramiflis interpretemur S. Gregorium Auguftino inter-
Auguflinum roganti c refpondentem ( cx ejus enim Refponfionis intclligcntia pendet hujus controverfiæ compo-
Rc^onfiocx- fitio. ) Primo S. Gregorius difcipulum fuum meminifle vult vira monaftica* quam Rom« profeflus eft
plicata. c in S. Andrea: alceterio. J> u ia , inquit, Fraternität tua monaßerii regulis erudita, Scc. Secundb eum hor-
tatur ad vitam coenobiticam Sc communcm cum Clcricis fuis duccndam, feo rßm ß e r i non debet à
Clericis fu i s i quo nomine fignificantur tum Monachi ad pradicandum adjutores ci dati, Sc in par-
tem laboris vocati, tum etiam juniores Clerici quos.inftituebant, tamquam Seminarii epifcopalis
prafe&i Sc adminiftratorcs. Tertio providet vi&ui Clcricorum illorum, quibus, cum in facris ordinibus
conftituti non cflent, uxores duccre Jiccbat : S i qu i verb fu n t Cleric i extra facros ordines con-
f iit u t i y qu i f e continere non po jfunt, fo r t ir i uxores debent, & ß ip e n d ia fu a exterius recipere,
XIII. His omnibus argumentis imb demonftrationibus, unicum nobis objicitur Urbani II. teftimonium,
ilnwnium'ci-" ccrte Sravc> & a Bcnedi&inis eo minùs refpuendum, qubdipfc ex S. Benedi&i faijiilia fuerit ad fum-
penditnr. mum Pontificatum afliimtus. Is itaque in quadam ad Canonicos Reguläres feripta Epiftola tefta-
Detrd.can. tur, Gregorium v itam Canonicam Augußino Anglorum Archiepißopo inßituendam pracepijfe i hauddubio
X'g t-Cfi quando ad cum feripfit ut communiter cum fuis viveret Clericis.
Quidquid fit dc hac Epiftola cui Conciliorum colleftores nequidem in appendice Epiftolarum
Urbani II. locum dederunt; Refpondeo his verbis tantummodo fignificariS. Gregorium Canonicis
Regularibus inftituendis in fua ad Auguftinum Refponfione pr*Iufifle : quemadmodum ( ut in ca-
• Vide fiipra & dnfra §. 14 . & ij.
* Vide præfcrtim lib. vi. Ep. jtf.
S yidc fupra c. r. $• f.
dem Urbani Epiftola legitur ) Apoftoli in Ecclcfia Jerofolymitana communia elfe omnia inftituendo,
Sc Urbanus Papa Sc Martyr fuis decretis ( quæ tarnen pro fpuriis habent omnes cruditi ) Canonicorum
Regularium difciplïnam pravic delincalïe dicuntur : neque enim exempli gratia de eorum inftitutio-
ne propriè di£U intclligi poflunt quse de Ecclefia Jerofolymitana feribit S. Lucas, in qua prater Apof-
ftölos, Difcipulos, Clericos, crant uxorati laïci, viduæ, mulierps omnis æratis Sc conditionis.
I 5an^ cx veteribus non pauci nec infirni ordinis Scriptores, monaftic« vita: inftitutionem , ad Hc-
liam Johannem Baptiftam, Sc Apoftolos revocandam ccnfuerunr. Caflianus Hcliam Sc Elifieum pro-
feflionis hujus fundafle primordia docet lib. i. inftitut. c. z. quod etiam aflerit Hieronymus Epift. 15.
ad paulinum. ^Monachorum Frinceps Johannes Baptißa efl> inquit Chryfoftomus hom. 1. in Marcum,
cui fuffra^atur Sozomenus lib. 1. hift. c. n.Monafticum Ordinem commendat Bernardus in Apolog.
ad Guillelmum Abbatem , quod primus fu it in Eccleßa, imb a quo coepit Ecclcßa,-quo nullus in terra f i -
milior annelids ordinibus ; cujus Apofioli inßitutoresi cujus hi quos Paulus tam ftpe fanftos appellat, in-
choatores exftiterunt. Hscc Bernardus confirmât allato Luc« teftimonio A«ft. 4. de vita communi à prfmis
Chrifti difeipulis obfervata. Innumera poflemus adducere five ex famftis Patribus, five etiam cx Concilias
loca idem fignificantia.
Neque tarnen idcirco de Monachis inftituendis aliquando cogitafle Apoftolos aflerimus, autdeta-
3ibus audoribus nobis blandimur :adumbratam folummodoin eorum cxemplis ac inftitutis monafti-
cam Sc coenobiticam vitam dicimus; idque fignificare voluifle Scriptores Iaudatos, cùm ad Monachorum
commendationem eos ab Apoftolis prodiifle ortumque ducere pronuntiarunt. Sic explicari quo-
que debet, quod Urbanus II. Sc alii de Canonicis dixere quos videbant coenobiticam vitam feftari
& Monachos «mularii prorfufquc nutat quidquid pro corum antiquitatc ftabilienda indc petit vir
<Io&us.
Ex diftis ergo planiflîmè liquet in Ecclefia Cantuarienfi, ab ipfius exordio, folos milirafle Monachos,
non puros Clericos. Unde licet in adverfarium hoc argumentum retor quere : s i unam hanc
Sedem reCte Canonicis Clericis adjttdicavero, inquit ( dicam ego, Monachis ) non immeritb concludam
r e liq u a s A n g lia Se de s Pontificales.............Canonicis Cle ric is (dicam Monachis Clericis ) fim ilit e r ob-
Venijfe.
Hxc Monachorum in ecclefiaftico minifterio pracipua au&oritas cùm eorum «mulos commovif-
fet, Mellitus unus ex Auguftini fociis to n d onia Epifcopus Romam v e n i t , d e necejfariis Ecclefia (_Anglo-
rum caufis cum apofiolico Papa Bonifacio trattaturus. E t cùm idem Papa reverendifsimus cogeret Synodum
Epifcoporum I t a l ia , de v it a ^Monachorum <jr quiete ordinaturus ,• & ip fe Mellitus in te r eos aß e d it. . .a c
in Britanniam rediens ficum Anglorum Ecclcfia mandata atque ob firvanda detulit , una cum Epiflo lis
qu as idem P o n tife x Deo d ileB o Archiepißopo Laurentio, & Clero u n iv e r fo , f im ilit e r & Edilbertho R é g i,
atque g en ti Anglorum d ir e x it . Inter laudata mandata, ccleberrimum cftDecrctum quod ita inci'pit:
Sunt nonnulli f u i t i nullo dogmate ( vel, funt nonnulli ftulti dogmatis) tßagis %plo amaritudinis quàm
d iltftio n is inflammati, afferentes, Monachos, qu ia mundo mortui fu n t & Deo v i v u n t , Sacerdotal is o ffe ii
potentia (v e l, Sacerdotali officio) indignos / S cc. Eos rcfellic fummus Pontifex, maxime excmplis
Gregorii Magni Sc Auguftini ejus difeipuli, qui Ücèt Monachi, pontificali dignitatcfulfcrunt j addit-
que : Neque enim Benediftus Monachorum praceptor, hujus rei a liqu o modo f u i t interdiftor.
Epiftolam ad Edilberthum Regem, cujus Beda meminit, habemus in noviflima colle&ioneCon-
eiliorum , ex qua quæ ad noftrum propofitum faciunt fatis erit exferibere : uapropter, g loriofe F i l i ,
qu od ab apofioli ca S ede p e r cdèpifcopum nojhum Mellitum p o fiula fiis, lib en ti animo conçeaimus i id e f i , ut v e -
f ir a benignitas in monafierio in Dorovernenfi c iv ita te conftituto, quod fan t fù s Doctor v e fte r Auguftinus
beat* memoria Gregorii difcipulus fa n f f i Sulva toris nomini con fe cra v it, cui a d prafens praejfe dignofeitur
d le c t ifs im u s fra t e r nofter Laurentius ; lice nier p e r omnia Monachorum regulariter v iv en t ium habitationem
f ia tu at : apofiolica auBoritate decernentes, ut ip fi v e f ir * Jà lu t is pradicatores Monachi, Monachorum gregem
f i b i adfocient. Ex his liquet Mctropolitanam S. Salvatoris Ecclefiam ab exordio Monaftcrium fuifle di-
£tam propter inhabitantes Monachos. Non folùm autem ratum habuit fummus Pontifex traditam fuif-
fc Monachis hanc Ecclefiam, fed etiam apOftolica au&oritate dccrevit ut pradicatores Monachi,
alios fibi Monachos fociarent, à quibus ad pofteros monafticum inftitutum propagaretur. Non ergo
contendimus Monachos ad Ecclefiam Chrifti Cantuaricnfcm, cx Bonifacii litteris admiflos efle ,
ut credere videtur Canonicorum Rcgularium patronus, fed ejufdem Pap« au&oritate in hujus Ecclefi*
pofleflione confirmatos Sc aflertos. Somniare autem eumdcm caufie prorfus dcfperat* a&orem pene
dixerim, dumfingit Bonifacii confenfu aut decreto adjun&os Canonicis Regularibus fuifle Monachos,
q u i pfalmodiam quotidianam abfolverent dum illi C le r ic i, quos a lib pu blica utilitas vocab at, l i béré
fu ngerentur omni Ecclefiaftico munere. Nug* fane:quafi vero priores hujus Ecclefi« pradicatores
Sc habitatores, non Monachi à Bonifacio appellarentur fed Clerici ; aut ullum poft ea qu* diximus,
receptorum ab initio in Ecclefia Cantuarienfi Clericorum non Monachorum veftigium appareret.
X I V.
Dccrctum .Bonifacii
pro Mo«
Hb. I. f. iSl9.
X v;
Ejufdcm Epif-
tola pro Mona*
cJiis in Ecclcf.
Cant, militanibidtm*
Pag. 8z:
Male a nupero
Scriptotc in-,
tcUcfta.
•aa«»