tant. S.
COM. 6. 9.
m m . 7 9.
B°7 viciffim impendimus, timet, & nimis concords A
noftra: invider; quia hanc nos tcnemus in terra,
■ qilam ip?e tenere nolens amific in carlo. Bene ergo
dicitur: Terribilis ut caporum tides ordinate:
quia eleftorum multitudinem eo maligni fpiritus
pcrtimefeunt, quo eos per caritatis concordiam
munitos contra fe 8c conglobatos afpiciunt.
Quid itaquc in hac vita omnes, qui veritatem fe-
quimur, nifi aurora vel diluculum fumus ? Quia
& quxdam jam, qua: lucis font agimus; &tamen
in quibufdam, adhuc tenebrarum reliquiis non
carcmus.
C a p u t X L I .
JSlafius tuus fic u t tu rn s , q u a efl in Libano.
C a p u t X X X V I I I .
Skut cortex malt ptmici gerne tua abjque oc-
cultis tuis.
T N commentario Ezech. 1. a. tiom. 4. adjun-
ûum eft : Simt cortex mali punici gêna tua abfyue
occultis tuis. G t s * quippe font fandæ Ecclefiæ
fpirituales patres : qui nunc in ea miracuhs co-
rufcant, 8c velut in ejus facie venerabiles apparent.
Cùm enim videmus multos mira a-gere, ventura
prophetar'e, mundum perfe&è relinquere,
cæleftibus dcfideriis ardere, ficut cortex mali pu-
nici fàn&æ genx rubent.
C a p u t X X X I X .
Qua efl ifla. qua progreditur quafi Aurora
. confurgens ?
I n cxpof. B. Job, 1. 4. adjundum eft : £ tu eft
iftdy &c. A u r o r a Ecclefia dicitur, quæ à pec-
catorum fuorum tenebris ad lucem juftitiæ per-
mutatur. Unde banc Sponfus in canticorum Can-
ticis miratur, dicens : £>u& eft ifta qua progreditur
q u a fi aurora confurgens ? Quafi aurora quippe
electorum furgit Ecciefia, quæ pravitatis priftinæ
tenebras deferit, &c fefe in novi luminis fulgo-
rem convertit. In ilia igitur luce quæ in diftri-
cti judicis adventu monftratur, corpus damnati
hoftis ortum furgentis auroræ non vider : quia
cùm diftriftus judex ad retributionem venerit,
iniquus quifque foorum caligine meritorum pref-
lus, quanta claritate fan£Ia Ecclefia in intimum
lumen cordis furgat, ignorât. Tune namque ele-
çtorum mens in* altum rapitur ut divinitatis ra-
diis illuftretur : & quo ejus refpeftu perfunditur,
eo ultra Te, gratia corufcantc, fublevatur. Tune
fanfta Ecclefia plena aurora fit, cùm mortalitatis
arque ignorantiæ tenebras funditus amittit.In^ ju-
dicio ergo adhuc aurora eft, fed in regno dies :
quia ctfi jam cum reftauratione corporum lumen
videre in judicio inchoat, ejus tamen vifum ple-
niùs in regno confummat. Ortus itaque auroræ,
eft exordium elarefeentis Ecclefiæ ; quem videre
nequeunt reprobi : quia à confpe&u diftriâi judicis,
malorum fuorum pondéré prefli, ad tenebràs
pertrahuntur.
C A P u T X L .
I n expof. B. Job, 1. 31. adjun&um eft : Nafus jv«,
tuusficut turris, &c. Q uad per nafum,nifiprovi-
da San&orum diferetio defignatur? Turris vero
fpeculationis in altum ponitur, ut hoftis veniens
à longé videatur. Re&è ergo nafus Ecclefiæ tur-
B ri in Libano fimilis dicitur : quia San&orum provida
diferetio, dum follicitè circumquaque con-
fpicit,in altum pofita, priufquam veniat culpa,
deprehendit ; eamquc quo vigilantius prænotat,
eo fortiùs déclinât.
C a p u t X L I I .
'Item unde fufra.
I n commentario Ezech. hom. 11. Qu 1 d per m
nâfum, nifi fpeculatorum diferetio defignatur;
Qui nimirum nafus, 8c ficut turris elfe, 8c Liba-
nHacitur : quia videlicet præpofitorum diferetio,
C 8c munita femper débet effe ex circumfpcâione,
8c in altitudine vitx confiftere, id eft in valle in-
firmi operis non jacere. Sicut enim turris in monte
idcirco ad fpeculandum ponitur, ut hoftes, qui
veniunt, longiùs videantur : fie prxdicatoris vita
femper in alto debet fixa permanere, ut more
narium difeernat foetores vitiorum, odorefque
virtutum ; occurfus malignorum fpirituum longe
profpiciat, 8c commilfas fibi animas per fuam pru-
dentiam cautas reddat.
C. a p u t X L I I I .
JAane furgamus Ad 'vineAS : 'videamus f l floruit 0*
'vinea.fi flores fruflus parturimt.
"'In expof. B. Job, 1. 11. adjunàum eft : Uane fur- »
gamus ad vincas, &c. F l o r e n t quippe vine*,
cùm mentes fidelium bona opera proponuqt ; fed
fructus non pariunt, fi ab eo quod propofuerint,
aliquibus v.iâi erroribus infirmantur. Non ergo
intuendum eft fi vineas floreant, fed fi flores ad
partum fruauum convalefcant : quia mirum non
eft fi quis bona inchoet, fed valde mirabile eft,
fi intentione refta in bono opère perduret. Unde
fit plcrumque ut fi in bono opéré refta inten-
tionon tenetur, etiam ipfum hoc opus quod.be-
num creditur, amittitur.
? C a p u t X L I V .
Qua efl ifla. qua afiendit dealbata:
Item unde fitpra.
H 9 3 Ü expof. B. Job, 1. S a n c t a Ecclcfia ca:-
leftis vita: pra:mia appetens, aurora vocata eft:
quia dum peccatorum tenebras deferit, juftitia:
luce fiilgefcit. Habemus tamen fubtilius aliquid,
quod confiderata qualitate diluculi vel aurora:,
penfemus. Aurora namque vel diluculum no-
ftem prxteriiffe nuntiant, nec tarnen diei clarita-
tem integram oftentant: fed dum illam pellunt,
hanc fofeipiunt, lucem tenebris mixtam tenent.
J n expof. B. Job, 1. 18. adjun&um eft : £)tu eft * *
ifta, &c. Qu^i a enim fanda Ecclefia ca:leftem |
vitam naturaliter non habet, fed fuperveniente
Ipiritu, pulchritudine donorum componitur, non
alba, fed dealbata memoratur.
C a p u t X L V .
Pone me fic u t fignaculum fitter cor tuum- CfRl
I N expof. B. Job, 1. 19. adjunSum eft: Tone me *#»
fic u t fign acu lum fu p e r cor tuum . I d c ir c o nam-A
que fignaculum rebus ponitur, ne qua diripicn-
tiutn præfomtione temerentur. Sponfus ergo in
corde fignaculum ponitur, quando fidei ejus my^.
ftcrium in cuftodia noftræ cogitationis imprimi-
tur ; ut illc infidelis fervus, nimirum no'fter ad-
verfarius, cùm fignata corda confiderat, tentando
ea irrumpere non præfumat.
C a p u t X L V I I I .
Q u # habitas in hortis amicij auficulta 3 jfiac me
audire uocem tu am .
J n commentario Ezech. homil. 14. adjunßum
eft^ : e^ua habitas in h ortis am ic i, &c. I n hortis
enim unaquæque anima habitat, quæ etiam viri-
ditatc fpei eft, & bonorum operum repleta. Sicca
quippe Ipes eft hujus fcculi : quia omnia, quæ
hie amantur, cum feftinatione marcefcunc. Ec pc-
g trus nos Apoftolus feftinare admonet, diccns : I n
x7 r „ , .. >, hereditatem iricorruptibilem3 & incontaminatam, &
N expof. Evang. hom. 11. adjun&um eft : F o r- im m arcefsibilem . Quæ ergo jam in hortis habitat
tis eft u t mors d iltttio . S ic u t mors corpus inter- oportet ut Sponfum fuum vocem fuam audire fal
imir, iic ab amore rerurn corporalium æternæ vi- dar, id eft canticum bonæ prædicacionis cmittac,
in qua ille deledetur quern defiderac. Quia amici
aufcultant, videlicet omnes clcâi, qui ut ad cæ-
lcftcm patriam revivifeant, verba vitæ audire dc-
fideranr.
C a p u t
I
C a p u t XL VI,
Fortis efl u t mors dileflio.
t x caritas occidir. Nam quem perfetftè abforbue-
ric, ad terrena foris dcfidcria velut infenfibilem
reddit.
C a p u t X L V I I .
Soror noflra p a n u l a efl, & über A non
hnbet.
X L IX .
F uge, dileile mi, fu g e .
I I n expof. B. Job, 1. 17 . adjunftum eft : F u g e , d i-
N expof. B. Job, 1. 19 . adjunchim eft \ Soror n o - le d e m i, fu g e . Fu g i t nos, dicimus, quoties id
p a p a rvu la e fl, &c. S A n c T a Ecclefia priufquam quod reminifci .volumus, memoria non tcnemus!
proficeret per increments virtutis, infirmis qui- Sandta ergo Ecclefia poftquam mortem ac refur!
bufque auditoribus pra:bere non potuit ubera reftionem Domini, afcenfionemque deferibit cla-
prardicationis. Adulta verb Ecclefia dicitur, quan- mac ei prophctico plena fpirim : F u g e, d ile d e m i
do Dei verbo copulaca, fanflo repleca Spiritu, fu g e . Ac fi diceret: Tu,qui e x carne comprehend
per prardicacionis minifterium iff filiorum conce- fibilis faiäus cs, divinitate tua intelligenciam no-
ptione “ fecundatur, 8c quos exhorcando parcurit, D ftri fenfus excede, & in' teipfo nobis incompre-
convertendo paric. hcnfibilisipcrmane.
F in is exp o fitio n is fu p e r C an tica canticorum & p rim a p a rtis in vetu s Teftam entum .
* In Moraiibus Icgitur cx niff, feutur.
Cant. t. 74,
Num. 39s
s A N C T 1 % A T E R 1 1
DE EXPOSITIONE VETERIS TESTAMENTI
P A R S S E C U N D A .
L I B E R P R I M V S.
E X C E P T IO N ES E X O P U S C U L I S B. G R E G O R I I PAP Æ
in fubjeâis capiculis libri Sapienciæ.
i . T \ E u s te n ta v it illo s , d r in v e n it illo s d i-
J L y gn os f e .
a . Fulgebunt ju ft i, d r tampuam fc in t illa in aru n-
dineto d ifeu rren t.
3 . P u gn abit p ro e is or b is te rr arum contra in fen fa to s.
4 - In v iis o ften d it illis fit h ila rite r , d ? in om ni
p ro v id en tia occurrit illis .
C a p u t p r i m u m .
D e tentationibus 'vitiorum f i v e fiagellorum.
ID c ir c o moderamine occulta: difpenfationis
ita tentari permittimur, ut qui ex divino mu-
nimine in virtute proficimus, ex infirmitatis no-
. mcmoria et‘am quid fumus ex propria infir-
nurate memoremur : & qui ex perceptione mu-
nens opera virtutis u^erimus, ex infirmitatis no-
T om . I F .
I • M ih i autem d et D eus hac d icere e x fe n ten tia .
6 . £ )u o d in fa p ie n tia f it fp ir itu s ft a b ilis d r m o bilis.
7 . Cum fis ju fiu s , ju fie om nia d ifp o n is.
8 . P a r a t um panem d e calo p rx ftitifti illis fin e Lah
ore.
9 . Cum f i t tim id a n equ itia > d a t teftim onium condem
nationts.
ftræ memoriâ facrificium humilitatis offeramus.
Aliquando autem poft profe&um virium, non fo-
lum tentant vitia, fed etiam flagella caftiganr.
Cum autem tentamur vitiis, piâ difpenfàrione no-
bifoum agitur, nc his virtutibus quibus proficimus
extollamur. Cùm verb flagellis atrerimur,
malis increpantibus admonemur, ne mundo blan-
diente feducamur. Vicia dum nos tentant, profi-
cicntcs in nos virtutes humiliant. Flagella, dum
V ij