843 Alulfi de expofitióne növi Teftamenti 844
■ tare illiquid a nobis, quafi ex nobis, f e d fufficientia A toris aflifterc, prxfentcm vultum Dei fernere, in-
I f »ft. fa r
nofira ex Deo ^Ncquaquam igitur Dcummericis
moftris prxvcnimus, fedomnebonum, quodafpi-
rante ejus gratia agimus, & Dei eft, &c noftrum;
Dei per prxvenicntem gratiam : noftrum per obfe-
quentcm liberam voluntatem. Si enim Dei noneft*
unde ei inxtcrnum gratias agimus? Rurfiim fi no-
ftrum non eft, ubi nobis rctribui prxmia fperamus ?
Quia ergo non immerico gratias agimus, feimus
quod ejus muncre prxvcnimur j & rurfum : quia
non immeritö retributionem quærimus, feimus
quod fubfequente libero arbitrio bona cligimus,
qua: agcrcmus.
C a p u t V I I I .
*Vbi Spiritus Domini , ibi libertas.
C ^U i flagella metuunt, &propterea innocenter
vivunr, fi malis vcraciter carcrc defiderant, æterna
lupplicia perhorrcfcant : neque in hoc fupplicio-
rum timorc reman cant, fed ad amor is gratiam nu-
trimento caritatis, excrcfcant. Scriptum quippe
eft ; Perfecta caritas foras mittit timorem. Et rur-
fum feriptum eft : Non accepifiis fpiritum fervitutis
it er um in timoré , fedfpiritum adoptionis filiorum,
in quo clamamus, Abba Pater, Unac idem Do&or
iterum dicit: Ubi Spiritus Domini, ibi libertas. Si
ergo adhuc à prava a&ionc formidata pcena pro- q
circUmfcriptum lumen videre, nullo metu mortis
affici, incorruptionis perpetux muncre la:tari. Qui-
cumque igitur illic cupit aflifterc, ubi fe fperat fine
fine gaudere , fi mentem illius tatitorum dclcâat
magnitudo prxmiorum, non deterreat in hoc mundo
certamen laborum. Sciendum eft autem quod
alta difpenfatio judiciorumDci, idcirco fxpc bene
mcrentes famulos, vel minis impellit,vel flagcllis
premie, vel quibufdam fuperimpofitis oneribus gravât
, vel laboriofis occupationibqs implicat, quia
mira potentia prxvidec quöd fi quieti ac liberi in
tranquillitate pcrfiftcrent, tentationes adverfarii
ferre non valentes, mentis proftrati vulneribus ja-
£ cercnt. Dum ergo foris cos tolerandis flagcllis vel
oneribus occupât, à fufeipiendis intus tentationum
jaculis occultât. Moris quippe mcdicinalis eft ut
fiepe fervorem vulncrum in pruriginem cutis traft
at , &; plcrumque inde intcriùs cur^t, unde exte-
riùs fauciat. Ira nonnumquam divinx difpenfationis
mcdicamine agitur, ut exterioribus dolöribus internum
vulnus adimatur, & fedionibus repellatur fla-
gcllorum, ca quæ mentem occupare poterat interior
putredo vitiorum. Et tarnen fæpe dum paten-
tis culpx fibi confeii homines non funt, &: aut dö-
loribus cruciantur , aut laboribus deprimuntur,
contra juftum & omnipotentem Judicem in querc-
lam profiliunt, fcilicet minus intuentes contra
quàmfbrtcm adverfarium bellum gérant* Ctijus fi
liibct, profedö formidantis animum nulla fpiritus vires intolerabiles follicitè attenderent , nequaquam
de his, qua: exteriüs tolerant, murmurarent.
Scd ideo videntur nobis hxc gravia, quia bcllä oc-
culti adverlärii nolumus penfare graviora; a qui-
bus plcrumque bellis, ut diximus,dum flagellamuf,
defendimur: dum affligimuroccultamur. Caro
enim noftra priufquam refurredionis incorruptio-
ne folidetur, fi nullo mcerore afïicitur, in tentatio-
nibus effrenatur. Quis autem ncfciat quöd multö
fit meliüs ardcre flamma febrium, quam flamma
vitiorum? & tarnen cüm febre corripimur, quia
vitiorum xftum, qüi nos occupare poterat, confi-
derare negligimus, de perculfione murmuramus»
tenet. Namfipcenam non metueret, culpa
m proculdubio perpetraret* Ignorât itaque
mens gratiam libertatis, quam ligat lervitus timo-
ris. Bona enim pro femetipfis amanda funt, & non
pcenis compellcntibus cxequenda. Nam qui pro-
pterca bona facit, quia tormentorum malametuir,
vult non efle quod metuat , ut audenter illicita
committat. Unde luce clariùs conftat quod coram
Deo innoccntia amittitur, ante cujus oculos defi-
dcrio peccatur.
C A IX.
^ . . _ . . Quis nefciat quöd multo fit melius duris in fervi-
Licet is j qui joris efi3 nofier homo cofrumpaturï D tj0 hominibusfubjici, quam blandientibus dxmo-
tamen is qui intus efi > renovatur de die in niacis fpiritibus fubdi? Et tarnen cüm alto Dei julibertas
diem. C Urandum magnopere eft ut cüm in rebus exterioribus
pondere doloris afficimur, fpc ad fiiper-
na tendamus: quatenus co mens ad alta perveniat,
quo nos exterior poena caftigat. Valdc enim im-
poflibilc eft ut hxc peregrinationis noftrx tempora
fine gemitu evadamus. Unde bene Paulus
cüm tribulationes fiias dilcipulis enumeraret, ad-
junxit: Ip ji enim fe itis quodinhoepofiti fumus. Scd
in co quöd caro flagellis aflicitur,mcns ad appeten-
da altiora fiiblcvatur, Paulo rurfus atteftante, qui
dicio conditionis humanx atterimur jugo, in que-
relam profilimus: nimirum quia minus attendimus
quod fi nos nulla conditio fervitutis opprimeret,
fortafle mens noftra multis iniquitatibus pejus libera
deferviret. Ideo igitur h x c , qux toleramus*
gravia credimus, quoniam hoftis callidi bclla quam
lint contra nos dura intolerabilia, non videmus.
Mentis enim noftrx pondus omne vilefcerct, fi ea
qux le poterant opprimere, occulti adverfarii bel-
la penfaret. Quia enim fi omnipotens Deus onera,
qux patimur, fublevet, fed tamcn fua nobis adju-
toria fubtrahat, & inter hoftis antiqui tentamenta
ait : Et licet i s , qui foris efi, noßer homo corrumpa- E nos derelinquat ? Sxvicnte tanto hofte, quo ibi-
£v*n S .n . /.
tur, tarnen i s , qui intus efi, renovatur de die in
diem. Inde enim mens evolans ad fumma, renovatur,
unde caro diutiüs in infimis laborat, & attcri-
tur. Confiderandum eft autem quöd ad magna
prxmia perveniri non poteft, nifi per magnos labo-
rcs. Unde & Paulus egregius Prxdicator dicit': Non
coronabitur, nifiqni legitime certaverit. Nulla verö
linguadiccrc, nullufque intelle&us fufficit qapere,
qux pro fe laborantibus Deus promifit prxmia, fu-
pernx fcilicet civitatis gaudia, choris Angelorum
interclfc, cum beaciflimis fpiritibus glorixCondimus,
fi nullis Audoris noftri defenfionibus prote-
gamur ? Cüm ergo, Deo corripiente, dura flagel-
la vel labores toleramus, ut xquanimiter ca fcren-
tes , nequaquam in vitio murmurationis cxceda-
mus, hoftem noftrum ad memoriam revocarede-
bemus; & durum non xftimemus omne quod patimur,
dumexternis cruciatibus ab interna palfio-
ne liberamur.
0 4 J luper tputolam II. B. Pauk Apoftoli ad Corinth,
C a p u t A C à ï o t X I I .
f' Ingmipimns gravati, eà quod nolumus exfyo-
liari, fid ßtjjcr'ueßiri.
l i ' C um foris quifque pridicator certamen fibi
, pzmonjs prppinquare confident, gloriofi certami-
. ms führe penculum vult, & tarnen trépidât : quo-
niatn m morte confiderat quod totems paveat,
w I Ä T ! W m h aPP” “ s i P
Qui autem effeit nos in hoc ipßtm3 DeUs :
qui dédit nohis pignus Spiritus.
I N. Scrîptura facra aliquando donum fandi Spiritus,
pignus appellatur : quia per hoc ad interio-
ns fpei ccrtitudincm anima noftra roboratur. Bene
ergo per Paulum dicirur : g u i M i , mbi, WiÄus
Sf,ritus. Ad hoc enim pignus acccpimus, ut de
promimone mn* nnlur {•
De arrha artet
n x promillio
Vidcamus Paulum q ^ I S S ^ Ad hoc Ä accepim«
quomodo réfugiât quod amer. Air enim • Defide- L ® qUæ n° biS 6c > cercitu* ncm tcnca-
r,«m habens digblvi, & aim cbrifto effe. Et : Mihi
vmerc Chrißus eft yé mori herum. Et tarnen dicit: B C a p u t X I I I
S^uamdtufumus m hoc habitaculo, ingemifiimusmj
j p j f l w ß mln""‘s ‘xjfolicri, fid fuferveßiri I Dum in corporeJ peremmmur »
" f a} p r^“lt“r quodmortclc efi.imtu. Ecce &fmori Domino &
defiderat, &: tarnen exfpohan came Ibrmidat. Cur n ■ i B H i
cingitut, palpitât, L Ä t “ S ? : 2 ^ ^ « T l Ä f « 4
v e h e ' n f e n t e r * ¥ Pet iram ^ “ refe- Hanc P^gnnatione.n ifdem q^oque‘ÄI
quare paflioni fffconfpicit fi P c0pm' P 'US t0'Crabat i diceret : Dum fumus in
täte concutitur E f c l ¥ Am w • 5 “ T 7 1Pei lülldltate roboraWturM, & .c wbVula, m ’u s, & non per fberiem : t « ß tm enim
d B S M m°nen- C tionis aitumnas
Defiderium habem AitTnimi „rr. Al..-, n
De ezulibus
cilertis pacriae in mm b.
lob,U b .it. n.
Defiderwm habens dijfolm, drejfe cum Chrifio. Et Mil,.,
turium : Mtht w e r e Chrijhs cftj&mori lucrum. Mm.
C a p u t X IV .
Vetera tremfterunt, & fitfta funt nova, *•c,r- ’■
S æ p e vidimus quofdam advocemprædicatio- Peno»'«"
ms quafi ex convetfatione compundos habitum
non animum mutafl'e : itaut religiofam veftem ^ ’■ ">
lumerent, fed anteada vida non calcarent : lu- S H H g j
j . \ r—- s «-«iiicii uooa morien-
.do venus vwat, exultât. Ad regnum quippe non
poteft nifi morte interpofita tranfite : & idcirco
gaudens metuit, & metuens gaudet : quia feit
quod ad bravium quietis non perveniat, nifi hoc
quod inrerjacer, cumlabore tranfeendat.
C a p u t X I.
V t abforbeatur quad mortale e f t , à vita.
fuIgeant,quantoIibet feigne^ofpundimrisaccen5 crfm^nV' fedf an!ea.a a . vitia non"calcarent : lud
mt : nimirum conftat, quia dum cornlptibili ad ^ am.imd' P™&ntis inhiantcr quiercre, & de folo
hue carne gravati «tenon habitu quem fumferunt, fanditatis I
videre neqnaquam poffunt • few ämem i a menJ ° habef f Ä buS i f i aIiud ^«n d nm eft,
corum accenditur, uc quamvis m came fit pofita « t e d * qf ° d M¥ ,ftc.r eSreglus quibufdam legis
inDeum tarnen omni fubjugatacarn^ c i i f d o n ’ ? ^ > di« “ : ^
rapiatur. Neq tarnen Deum, ficut eft confpicit • r J Ue c,rcumctß° ^ « ‘d valetfueque
quia nimirum hanc, ficut didum eft in carne cor' K f “’“™ >I Ë ercotura ! Non enim magni
ruptibili pondus prima: damnarionis premit Sane fed m"" ’ ß quld f“ ls f ga nosagatur in corporei
ira, ut eft, fe ab£rberi defiderT m «emam v f ed maÇfT°Pere P^fimdum eft , quid agatur in
tarn, fi poflit fieri, fine interventu corpore* mortis fe o rf Præftntem ruundum defpicere, tranattmgat.
Unde Paulus, cùm ardentet intetnam lu fam n e f ^ " ! “ e"tem "«dullitus in humi|-
ccm quxreret, fed tarnen utcumaue « n i , , v ^ Pr°ximis^fterncre, contra illatas comtenons
damna formidaret ait • QiLmdi r ~ cPmci)ils pätientläm fervare &cuftodita patien-
■ S H W O b na mallei* riolorem i corde mpeliere : egenispto-
iumus exfpoliari , fed fmerJlfim ■ ut Jû rk « P r f 3 aiena m,nimd ambite, amicum in
‘ß i m « d‘ ,gere PT ¥ ï Um> & eos. «I» funnniverum
lumen appetunt; & fi con^edatur ctiam mnrr^ ’ - .afi?,<älon^ proximi lugere, de
cum corpore illud atringere lucis intim* feere JUS ’ quI ,mm'cus eft, non exultare : h*c
eetuvvimil!i;à anvnio^- lurnutA. u S-e--d- -iq---u antoii,cb eft äa• ir- udo-o rree Tinnurecnntnriiooonnniisst aI™pu,dd aJhro s difcipulos vigilanti oculo requGireincr,i udim- cxfiiant, adhuc antiquanox, videlicet confondis
F"™ P r , S ’ “f cuiPam 8ravat : «tcormpribilis
i S , o n " ! °cu¥ > hoftis callidus ad contteerrmni
lfuui Ttufl^go ariPsr rpurelcm’ ieJu. dex juftus à contuim in-
cens : St qua igitur in Chrifio nova ereattira, ve*
tera tranfierunt ,ecce faftaJunt omnia nova. Ad veterem
quippe hominem pertince mundum dilige-
fc v tranfic°ria ex concupifcentia amare, mentem
m fuperbiam erigcre, parientiam non habere, ex
«vore malitix de proximi Ixfione ^ogitare , fua
indigentibus non dare, arque admultiplicandum
aliéna quxrere, nullum pure propter Dcum dili-*