2.07 S. Gregorii Papæ Vita. Lib. I.
erubeftit immunda cogitate, qua f t in aliis recolit correxijfe. Idem ferè legeracin Regula S. Benedidi
c. z. £>ualis deheat effe ^sibbas, duobus in locis, maxime in fine ; Cum de admonitionibus erne n da: ion cm
• a lia adminiftrat, i f J e ejjicitur à vitiis emendatus. In aConcilio Rom. III. habito an. 601. prohibons in
monafteriis Mi (Tas publicas celcbrari, ne populi frequentia & mulierum accefïu fervorum Dci quics
turbarctur ; addic : Jjfuod omnino nec exfedit animabus corum, qu'a: tocidcm verbis habentur Rcguî.
Bcncd. c. 66.
Vcrùm in Expofitione libri i. Regum frequcntiùs Regulx Benedidin* fententias Sc verba ipfa-
met adhibet; nec mirum, cùm tunc Abbas effet, atquc his homiliis fuos alumnos ad monaftiex vita:
perfedionem erudirer. In prxfationc ad hune commentarium plurimos loquendi modos ex lauda-
ta Regula petitos, quos colligere curavimus, inventes ; ex quibus hune tantum locum nunc proferc-
mus , fed adeo luculcntum , ut ad probandum S. Gregorium beati Benedidi difcipulum fuiffe fuffi-
ccret : Jj)'gare, inquit, dr cjufdem arffiffima vita magißer optimtis, fumm.t veritatis difcipulus pracipit
dicens : Probate fpiritus f i ex Deo fiunt. Et item : Nuntientur ci dura & ajpera fe r qua itur ad Deum
u t ft ia t ad q u o d intrat ; qux cap. 58. Reg. totidetn ferè verbis extant. Ceccrùm commentarium il-
luiti Gregorio vindicarc Sc afTcrcrc hoc loco fupcrfluum foret, cùm id in Prxfationc prxvia prxfti-
terimus. Neque tarnen inficias imus, aliqua effe à Claudio Abbate addita : fed li velis qux ex Régula
S. Bcncdidi depromta funt, Claudio cribucnda, idem fupereft argumentum de Bcnedidina Recula
in monafterio S. Andre* recepta noftris adverfariis difi’olvendum. Nimirum hujus afceterii alumnus
fuit Claudius, Sc fub Abbatis Gregorii difeiplina pofitus cxccpcrat qux fandus pater de libris
Regum difTcruerat Sc cxpofucrat, ut ipfc teftaturlib. x i i . Ep. Z4. Si itaque Claudius S. Gregorii jiliu s,
fub Regula S. Bcncdidi in Andreano monafterio militarit, quid de pâtre fentiendum ?
Fuitctiam r z. Jam verb ut ipfum opinionis Baronii fundamentum convellamus, probandum eft in Valeria propa-
paçatai^va- gatam fuiffe S. Bencdidi Regulam; imo folam hîe viguiffe quando ea in provincia Valentio monaf-
lcna. terium regebat. Id autem clarc demonftratur ex Epiftola Fundani Abbatis ad Simplicium , tertium à
S. Bcnedido Cafinenfis monafterii Abbatem feripta; quam Mabilloniùs exhiber integram in prxfat.
ad Tom. 1. A d . Sandorum, ac iterum propugnat Annal. Bened. lib. vi. num. z. Summa cpiftolxeft, eo
«empöre omnia Campania 3Samnia, Valeria, Tujcia, Liguria^ dr ali arum Italia provinciarum monafieriay
dimiffis peculiaribus Regulis, Bencdidinam fcrvarc decrcviffe. Hane epiftolam in codicc manu exa-
rato cxploravit Lucas Holftcnius eruditus Bibliothecx Vatican* Prxfedus, fuoque calculo compro-
bavit. Eumdem codicem rccenfuit quoque Mabilloniùs, nec ullas fraudis notas obfervavit. Ero-o
paulo poft S. Benedidi obitum monaftcria etiam Valeri*, eefi fortafTe priùs ab Equitio inftituta, fan-:
diflimi Legiflatoris Regulam fedabantur. Nec mirum ea ccenobià, quibus S. Equitius nullam cer-
tam Regulam aflignaverat, poftca illam c.Monachotum Regulam diferetione pracipuam ajfumftffe. Imo
potius miraculo proximum videretur, S. Benedidi Regulam, qux ftatim ac eft condita, in duodecim
monaftcriis Sublaco proximis obfervata eft, poftca brevi temporis intervallo in Cafinenfi &: Terra-
cincnfi coenobiis inftituta, adhuc vivente S.Bencdidoin Sicilia Sc paulo poft in Galliis difRminata,
ab Hifpanis expetita Sc culta; ufque ad tempora S. Gregorii in provincia Valeri* non longe à Sublaco
diffita, incognitam Sc neglcdam prorfus fuifle ; itaut fic arguere cum Baronio liceat : Valencio
in Valeria Monachus Sc Abbas fuit; ergo à S. Benedidi legibus prorfus liber, alteri quàm Benedidi-
n* Regul* parebat.
Admfario- ? c*° Gallonium opinionis Baronii afTcrtorem, de Epiftolx Fundani Abbatis finceritate dubitaffe,
mmcaviliatio- quia Bcrnardi Sc Hugonis nomjna, hoc, inquit, fèculo ignora in ca deprehenduntur. At Bernardi
nc$ refutamur. nomen hac in Epiftola non magis exprimitur, quàm vel Bartholomxi, vcl Barnab* &c. Cùm vocis
dccurtatx littera B. tantum obfervetur. Quamquam hoc nomen Bernart, à lingua Gothorum non
1 mqltùm abhorrcrc videatur, in qua mulca reperiuntur definentia in hart^ quorum varia exempla
exhiber Smaragdus Abbas Commentarii in Donàtum lib. 11. cap. 10. Nec mirum, poftquam Gochi
diu Italiam occupaverunt, aliquos ex ilia gente converfös in Itali* monaftcriis, pofteaque Abbates
fados. Etquidem vu. fcculo inter Epifcopos Cremoncnfcs unus recenfetur Bernardus nomine, Itali*
facr* To moi v. Quod fpedat ad aliud nomen ut illo feculo infblens à Ga'llonio notatum Hugo
y c lU g o , videtur etiam Gothicam origincm aut Thcodifcam feu Germanicam rcdolcre : nihil
cnim frequentius inter illas feptentrionales genres, quarum una origo eft, occurrit, quàm vocabu-
la in Godvc\ Goth cadentia. Neque aliunde ob unam voculam debuit integram Epiftolam , in fufpi-
cionem fraudis adducere Gallonius, cùm alioquin ipfe primus edideritex Vaticano codicc quofdam
verfus de noftro Simplicio, qui manifeftc docent cum S. Benedidi Regulam propagafic in omnes. De
his verfibus, ut dc toto hoc argumento lege Mabill. Tom. ij. Analed. p. zoo. & fcq.
Condiifba- 3-Tametfi difputarc non eft animus de vulgato Sublaccnfi Privilegio, quo qiunt S. Gregorium in
ziaccnfis dc Synodo Regulam S. Benedidi confirmafle, obfervandamque Monachis omnibus in Ecclcfia latina pro-
Reg.Beqcd. pofuiffe : id certè à fandiffimo Papafadum aliquando dubitare vix poffumus , poft luculentum illud
icftimonmm. Concilii Duziaccnfis II. teftimonium cap. 7 . Eadem Regula ( S. Bcnçdidi ) faneïo S firitu promulgata,
& laudis automate beati Papa Gregorii inter Canonicas Ècripturas & Catholicorum Doftorum feripta tene-
r i décréta eft. Quod cum referri non poffit ad cap. 36. lib. 11. Dialogorum (etfi enim Regula S. Benedidi
hoc laudetur loco, nullum tarnen ibi de ea dccretum legitur ) ea dc re S. Gregorium in Synodo
edixiffe pene confiât. Accedit Bonifacii IV. & Concilii Rom. an.'éio. audoritas. Cùm enim Clcri-
cos inter & Monachos dc rtiuniis Ecclefiafticis orta efTct controverfia, Bonifacius & Synodi Patres
ex Regula S. Bcncdidi,utpote jam inter Canonica feripta Ecclefix ftatuto relata, litem finiendam
• Vide lib. v in . Bp. i f. 8c notam 4. in qua Concilii hujus fit mentio. Si Iaciniara illam de Mi (fis publicis ab bu jufee Syiiodia£t:s reficcs-
rix ab ilia Epiftola i f. diferepabit. f ‘ * ' . , ’ ‘
^ £a lege Tom. 11. Analcct. Mabill. p. 41a.
S. Gregbrii Papse Vita. Lib. I. 208
cenfucrunt, decreveruntque Monachos a facris miniftqriis non arcendos : Neque enim, inquit Pontifex
Benedictas Mon ach or urn praceptor, h u p s rc i aliquo modo fu i t interdittor.
4. Aliud fupereft argumentum , idque invidiffimum, quod petitur cx promulgatione Regul* Be- X-
nedidin* in Anglia per Monachos Romani S. Andre* monaftcriia Gregorio Magno miffos} at illud ^um“rgu-f
alteri loco refervamus , opporcuniufquc pertradabimus , quando de Anglorum ad fidem chriftia- mentum fa
nam converfionc, illorum Monachorum opera, crit agendum. Interim verb rcfpondcamus quibuf-
dam, qu* folvcnda fuperfunt, contra noftram fententiam hie afTertam vcl jam objedis, vcl obji- per?. Gne*-
ciendis. . ' ' • • ■ ■ . ' v; 1 1
Gregorius , inquies, qu*dam ab Regula S, Benedidi plurimum diffona conftituit. Nam cum no- NonfuJiis ob.
vitiorum probatio vix ad annum integrum cxtfcndatur, juxta Bcncd. Regul* cap. 58. Sandus Grcgo- jeftionibus oc-
rius lib.x. Ep. Z4. feribit Fortunato Epifcopo Neapolitano : <JMonaftcriü omnibus Fraternitas vefira d if-
tritliu's in te rd ic a t , ut eos quos a d convertendum fu fie p e r in t , priufquam biennium in converfatione com-
p le a n t , nullo modo audeant tonjurare. Ergo Gregorius . Regulam S. Bcncdidi non crat amplexus, quam
hac in parte improbavit. Rcfpondeo S.Benedidum, etfi probations novitiorum tern pus ultra annum
non protrahat, minime tarnen vetare ultcrius protendi; quapropter in plerifquc congrcgationibus
Benedidinis ardioris obfervanti*, fratrum converforum probationi biennium impenditur, & Mona-
chi choro addidi aliquando juftis de caufis ultra annum probantur -t ill*fo S. Benedidi ejufquc Regular
honore. Cur autem S. Gregorius biennium exerccnais cxplorandifquc novitiis affignaverit in
diceccfis Neapolitan* monaftcriis, ipfe docct his verbis : P e rv en it a d nos LMauricium quemdam, qui
nuper in monafterio Barbaciani converfus eft y ablatis fecum a liis Monachis, fu g a de eodem monafterio d i f -
cefsiße. ^ u a in re pradtUum nobis Barbacianum hac pracipitatio vehementer accufat, qu i fernere Jc c u la -
rem hominem, & non ante probatum tonfuravit. Sane tot Monachorum ante fufficientem probationcm
temere admifTorum apoftafta, ratio crat haud fpernenda dccerncndi, ut deinccps per biennium cxcr-
cercntur Sc probarentur, antequam profeflionem emittcrent.
Opponunt etiam nonnulli cum Cardinali Baronio S. Gregorium prohibuifTe fufeipi in monafteriis
adolefcentcs ante decimum-odavum *tatis annum, ut conftat ex Ep. 50. lib. 1. Id autem manifeftc
pugnat contra S. Benedidi Regulam qux cap. 59. permittit etiam infantes libertatis Sc rationis expertes
, in monaftcriis a parentibus oblatos recipcrc.
Rcfpondcmus illud Gregorii Magni deerctum, non pro omnibus monaftcriis, fed pro his tantüm,
qu* quibufdam in infulis Tyrrheni maris erant condita, fuifle promulgatum ; idque fatis innuit
fandus Pontifex dum ita feribit: Jshtia autem dura eft in in fu lis congregatio Monachorum, etiam pueros
in eifdem monafteriis ( inful* Eumorphianx) ante decern & otto annorum tempora fu fe ip i prohibemus . . . . .
hoc d r in P a lm a ria , a liifq u e infulis te p e r omnia volumus cuftodire. Caufam igitur habemus cur adolef-
ccntcs nondum maturx xtatis vetet liifcipi, Sc Monachos in his infulis fieri. Nempe durum erat
Sc afperum vivendi genus in illis locis, five propter infalubrem aerem, five propter foli ftcrilitatem ;
nec ad id tolcrandum vires in tenera xtatc fuppetebant.
H x c funt argumentorum momenta quibus Eminentiflimus Annalium Ecclcfiafticorum feriptor,
aut cjus opinionis afTertores, conati funt firmatam dodorum virorum fere omnium confenfu, tot ä
fccülis fententiam de S. Gregorii vita monaftica juxta S. Benedidi leges, cvertere. Utrüm tormentQ-
rum illorum mole ruat, ant iriconcuffa ftet prxconccpta opinio, fapiens ledor judicct. De hacce
controverfia fuse dodeque pro fuo more feripfit noftcr Mabillonius, tum in prxfatiöne ad Tom. I.
A d . Sandorum, turn in fingulari diflertatione De monaftica v i t a Gregorii Magni analed. Tom. J I . turn
in Annalibus Benedidinis lib. vi. &: in Appendtce 1. ubi fecunda parte §.vi. rccenfentur graviftimi
fcriptorcs ab obitu S. Gregorii, qui noftrx cauf* fuffragancur; a quibus commemorandis abftinemus,
turn quod poft totrationum pondera, vix indigeamus teftibus, turn quod rerum diccndarum multitude
ac magnitudo , in hac controverfia nos non finat diutiüs immorari. Nunc quid in monafterio
geflerit Gregorius, quantumque in virtutum ftudio profccerit, infpiciamus.
C a p u t I V .
1. Gregorii f r o fe ftu s in monafterio. I I . Longioris in eo morse argumentum. I I I . E ju s abßinentia An-17*- >7*.
& je ju n ia . XJ.nde moleflijjtmi morhi. I V . Ipfius exemplo qu a n tum ah i M o n a c h i profecerint.
V . J a m tu n c A n g liam cogitât. V I F it Diaconus. V I I . A cpto Pontifice. V I I I . A n D ia conus
Cardinalis. I X . A n Archidiaconus.
a Ualis in tranquilla monafterii ftatione Gregorius evafèrit, ipfe mire depingit, dum amifTam quic- pro-
tem in Paftorali cura, non mentitis oculorum lacrymis, fed intimo cordis gemitu ita deflet : In - foftusinmo-
f e l ix animus meus occupationis J iia pulfatus vu ln e re , meminit qualis aliquando in monafterio f u i t ; quo- Dia_
modo e i labentia cun i t a fu b t e r erant ; quantum rebus omnibus qua v o lv u n tu r , emineba ti quod nulla n ift
caleftia cogitate confueverat ; quod etiam rctentus corpore, ip f a jam c am is clauftra contemplatione tranftbati
qu od mortem quoque qua p en e cunftis poena e f t, v id e lic e t ut ingreftum v i t a d r laboris J u i pramium ama-
hat. i^At nunc e x occafione cura Paftoralis fecularium hominum negotia p a t itu r, & poft tarn pulchram quie-
tis fu a fp e c iem , terreni a ffus p u lv e r e foedatur. Cumque. f t pro condeftcenfione multorum ad exteriora fp a r -
f t r i t y etiam cùm interiora ap pétit, a d hac proculdubio minor redit. Perpendo itaque q u id tolero, perpendo
qu od amifi. Familiäres funt Gregorio, peneque continu* fimiTcs querel* de amiffis monaftic* vit*
oonis, dum pedus fuum amicis explicat, ut in Epiftolis 4. 5.6. 7. zy. z6. libri primi & in prxvia ad
O iij