quem jam foetentcm fui fie credimtis, carne Domi- ApafTc. Confiât ergo, quia aliquando hzc ex potcnus
rufcitavit: Saulum vero refufcitavit mente. Et
quidcm poft rcfurre&ionem carnis de Lazari vir-
tutibus cacetur : nam poft refurre&ionem anima:
capere noftra infirmitas non valet quanta in facro
cloquio de Pauli virtutibus dicuntur. Quod illius
prædicatione crudelifîimæ nationes ad pictatis
mollia converge funt vifcera. Quod mori cupit
pro fratribus, in quorum priùs morte gaudebat.
Quod plenus omnis Scripturæ fcientia, nihil fe
fcire judicat, nifi Chriftum Jefum, Sc hune cruci-
fixum. Quod pro Ghrifto virgis libenter cæditur,
quem gladiis infequebatur. Quod Apoftolatus honore
fublimis eft, fed tamen {ponte fie parvulus in
ftate, aliquando verb exhibent ex poftulatione :
dum Sc iftis vitam incrcpando abftulit, Sc illi reddidit
orando.
Ç a p u t X X V I I I .
Orationes tuoe3 f0 eleemofynoe afeenderunt in
confpeflu Dei.
J /^ Ir quid Am erat in C a fare a, nomine Cornelius, re- De Come
ligiofusy & timens Deum. Nequaquam ex virtuti- Gr^kA°î
bus venitur ad fidem, fed per fidem pertingitur Homii.^
ad virtutes. Cornelius enim Centurio, cujus elcc- Ex-ech-"-
medio difcipulorum. Quod ad cæli tertii fecreta 3 mofyna: ante baptifmum, Angelo tefte, laudatæ
ducitur, & tamen mentis oculum per compaffio-
ncm refle£tit ad difponendum cubile conjugato-
rum, dicens: Uxori vir deb hum reddatyfimiliter dr
uxor viro. Quod admifeetur in contemplatione
ca:tibus Angelorum, Sc tamen non afpernatur co-
gitare &c difponcre fa£ta carnalium. Quod gau-
det in infirmitatibus, fibique in contumcliis placet.
Quod ei vivere Chriftus eft, Sc mori lucrum.Quod
totum jam extra carnem eft hoc ipfum, quod vi-
yit in carne. Ecce qualiter vivic, qui ab inferno
mente ad vitam pietatis rediit. Minus eft ergo
quempiam in carne fufeitari, nifi forte cum per
vivificationem carnis ad vitam rcducatur mentis,'
ut hoc ei agatur per miraculum exteriiis, quate-
nus converfus interius vivificetur.
•Aft- 9* 14*
De requiebo-
C a p u t X X V I.
Ænea, Janet te Dominus Jefus.
funt, non ex operibus venit ad fidem, fed ex fide
venit ad opera ; nam Sc ei per Angelum dicitur :
Orationes tua, dr eleemofyna afeenderunt in confpe-
Uu Dei. Si enim Deum verè, Sc ante baptifmum
non crediderar, quid orabat? vel quomodo om-
nipotens Deus hunc exaudierat, fi non ab ipfo fe
in bonis perfici petebat ? Sciebat igitur Crcatorem
omnium Deum, fed quod ejus omnipotens Deus
filius incarnatus effet, ignorabat. Neque enim po-
tcrat bona agere, nifi ante credidiffet ; feriptum
quippeeft: Sine fide imfofsibile efi glacere Deo. Fi- Htbt.iu
dem. ergo habet, cujus orationes Sc eleemofynæ
placerc poffunt. Bona autem aftione promeruit,
ut Deum perfe&è cognofceret, Sc incarnationis
C ejus myfterium crederet, quatenus ad facramenta
baptifmatis pervenirct. Per fidem ergo venit ad o-
perationem, fed per opera eft folidatus in fide.
C a p u t X X IX .
In expofit. S .
Job, lib. 23.
X N Scripturafacra aliquando per ftratum repau-
fatio in bonis operibus defignatur. Unde Petrus
dicit Apoftolus: Mnea, fanet te Dominus Jefus Chriftus
: furge, cr fterne till. Quid eft dicere, /urge,
nifi mala, qua: perpetrafti, derelinque ? Et quid
eft dicere y fterne tibi, nifi mercedis caufas, in qui-
bus requiefeere debeas, operare? ut Sc deferat
Et nunc mitte viros in Joppen 3 & accerfi Si- Aft.io.^
monem 3 qui cognominatur Petrus : hie dicet
tibi 3 quid te op orte at facere.
E c fides fine operibus, nec opera fine fide ad- mmii. * «
juvant, nifi fortaffe pro fide percipienda fiant: fi- a
.„ cut Cornelius ante pro bonis operibus meruit aufurgendo
quod fecit,Sc inveniat fternendo quod dire, quàm fidelis exifteret. Qua ex re colligitur,
fecerit. Quod utrumque breviter Propheta com- j ) quia bona opera pro fide percipienda faciebat.
prehendit, dicens : Déclina à malo, &fac bonum. Nam cui ab Angelo dicitur : orationes tua, dr tie- ibid.
Declinare quippe a malo, eft ab eo quo jacuit, emofyna afeenderunt in memoriam in confpeftu Dei :
furgere : bonum vero facere, eft mercedis opera, Sc mox pro eadem afeenfione prxeipitur, ut ad Siin
quibus requiefeere debcat, præparare. Qui c- monem mittat, qui ci veniens prædicarc debeat j
nim déclinât à malo, fed bona adhuc non facit, confiât quia hoc petiit, unde meruit exaudiri.
furrexit quidem ab eo quo jacuit, fed ubi requiefccre
debcat, needum ftravit. C a p u t . XXX.
C a p u t X X V I I .
■Aft- 9- Tabitham Petrus fufeitavit.
per Apofiolum Q U I devotamente Deo adha:rent, cum rerum ^
refufeitata, Sc neceffitas expofiw, exhibcrc figna duobus modis
faciradfsCUliS ^ enc> ut m*ra qua:que aliquando ex prece fa-
Diaiog.iib.2i ciant, aliquando ex poteftate. Cùm enimjohan-
so. nes dicat : Jjpuotquot autem receperunt cum, dedit
f> an, 1.12. e^s ÿ 0tef tatem fiiÎQs Dei fieri. Qm filii Dei ex poteftate
funt, quid mirum fi figna facere ex pote-
ftatc valeaht ? Quia enim utroque modo miracu-
laexhibeant,teftatur Petrus, qui Tabitham mor-
tuam orando fufeitavit : Ananiam vero Sc Saphi-
ram mentientes, morti incrcpando tradidit. Neque
enim oraffe in eorum extimftione legitur, fcd
folummodo culpamquam perpetraverant, incre-.
Afcendit Petrus in fuperiora 3 ut oraret circa ho- A ft.u .t-è
ram fextam : & cüm efuriret 3 voluit gufta-
re. Parantibus autem illis 3 cecidit Juper eum
mentis exeejfus: & vidit calum apertum,
defcendens vas quoddam3 velut linteum magnum
3 quatuor initiis fummitti de cAo in ter-
ram : in quo erant omnia quadrupedia 3 &
ferpentia terra 3 & volatilia cAi3 & c.
P o s T o L i re&è catuli fanâa: Ecclefia: voca- De
ri pofTunt, qui in Ecclefia editi, adverfantem mun- r«m I
dum ore rapuerunt. Ifti catuli needum poft paflio-
nem Domini, fanâi Spiritus infufione folidati, mwlfcÊ
claufis foribus quafi in quibufdam abditis fpecubus nm- *
fifis rapturi mundum öubabant : ut animarum pra:-
dam poftmodum pra-fumentes diripcrcnt, ut c u t A fed.etiam plufquam necerfe eft, refugiunt hono
pam noftram interfieerent, omnemque in nobis
peccati vitam necarent.Horum primo illi efurienti
ran. r n im (a n am o r i A 0 .. .__ L. .. • mm b,kb. 33.
I catulojfed jam valenti,oftcnfa per linteum Gcncilitate
quafi monftrata prarda dicitur : Matta dr man-
duca.Snb typo for.tis mulicris Salomon de fanfta Ec-
31. 34. c J e f ia dicit : Sindonem fecit dr ’vendidit. Quid figna-
tur lintco findonis,nifi fubtilis intextio fanóla: pra:-
dicationis ? in qua molliter quiefeitur : quia mens
in ilia fidelium fpefuperna refovetur. Unde&Pe-
tro animalia in lintco demonftrantur : quia pecca-
torum animæ mifericorditer aggregatæ, in blanda
fidei quiete continentur. Hanc ergo findoncm Ecclefia
fecit, Sc vendidit : quia fidem quam credenrari.
Neque enim leve fe perpeti damnum humi-
htatis crcdunt, fi ab eis pro merito fortaffe ordinis
pluns arftimentur. Cüm ergo potentia: temporalis j
imniftcrium fufeipitur, fiunma cura vigilandum
eit ut fciat quifque & äqualem fe cum illa ceteris
ccrnere, Sc tarnen fe peccantibus zelo ulcionis
prxrerrc. Quam difcrctionem pleniüs coenofci-
mus, fi primi Paftoris exempla cernamus. Petrus
enim, auÄore^Dco,Ecclefia: principatum tenens, ä
bene agenre Cornclio, Sc fefe humiliter ei pro-
iternente, immoderatiüs vencrari refugiens honorem
fuper fe fibi oblatum recufavit, Sc ad x-
qualitatem conditionis fua: do meruerac, loquendo dédit, lç ab tafidelibus B llu« citiüs recurrens, fe iivitam
ie ä x converfationis acccpit.
C a p u t X X X I .
Et facia efi vox ad Petrum: Surge, Petre 3
occide dp* manduca.
S A n c t a Eeclefia male viventes in vitiis inter-
ficit orc fancta: prardicacionis. San£H quippe Apo-
ftoli, Sc Paftorcs alii in Ecclefia: corpore, quafi
dentes idcirco firne pofiti, ut vitam carnalium cor-
reptione mordeant, eamque ä fiia: duritia perfinari*!
» rn n friru pA n . IT__J _ o _ A D i . * r.
& tgo iffi homifum. Quis enim nefeiat quod homo
Cónditori fuo debcat, & non homini proftet-
m ! Quoniam igimr humiliari fibi plufquam dc-
buit, proximum vidât, ne ultra humanitatismeras
mens intumefeeret, fe hominem eile rccognovirs
quätenus illati fibi honoris elationem frangeret
ex confiderata «qualitate conditionis. Sed cùm
Anania: Sc Saphira: culpam reperie, mox quanta
potentia fuper ceteros excreyiffet, oftendic ; ver-
bo emm eorum vitam perculic, quam fpirituper-
îçrutante deprehendit : & fummum fe intra Ec-
clefiam contra peccata recoluit, quod honore fibi
tinacia: conftingant. Unde & Apoftoiorum & Pa- C_vehementer impenfo, cotam bene agentibus ftaftorum
primo quafi denti in Ecclefise corpore po-
fito, oftenfis in figura Gcntibus, dicitur : MaSla (jr
manduca. Quod enim machuur, à vita occiditut:
id vero quod comeditur,in comedentis corpore
commuratur. Maâa ergo & manduca dicitur, id
eft vetuftatem earum contere, & à peccato eas, in
quo vivunt, interfice: & in corpus Ecclefiæ, videlicet
in tua membra illas convertc.
C a p u t X X X I I .
Ecce viri a Cornelio mißt inauirentes domum
Simonis, fieterunt ad januam.
f o r - A i . iq_u,ando prophetic Ipiritus in prarfenti
mentem ex parte rangir, & ex parce non rangir.
Quod Petri Apoftoli teftatur hiftoria, cum a Cornelio
milites milfi, ei funt per Spiritum nuntiati.
Scriptum quippe eft : Dixit Spiritus ei : Ecce -uiri
tres quarunt te. Adquosille defeendit, & requi-
rens, dixir : ,g>ut caufa eß propter quam venißis ?
cujus verbis oftenditur, quia camdem caufam per
Spiritum non audierat, quam ä militibus rcquirc-
bat. In prarfenti ergo meutern Petri Spiritus & ex
parrererigerar, & ex parte non tetigerat: quia &
adefle milites dixit, Sc pro qua caufa venerant
cacuir.
C a r u t X X X I I I .
FaClum efi cum introijfet Petrus, ob-vius ei -venit
Cornelius : & procidens ad pedes ejus ,
adoravit.
h O ha eft ordine luo potentia, led cauca re-
gentis indiget vita. Bene igitur hanc exercet, qui
per lllam feit fuper culpas crigi, & fcit cum ;ua
ceteris arqualitate componi. SanSi icaque viri, qui
prariunt, aim deeft vitium quod oorrigatur, non
de exceilentia poteftatis, fed de conditionis a*qua-
htate gaudent, & non folüm a fubjeftis metui
tribus non agnovit. Illic communionem æquali-
tans meruit fancticas aâionis, hîc xclus ultionis
jus aperuir poteftatis. Paulus bene agentibus fratribus
prarlatum fe effe nefeiebat, cùm diceret:
Non quia dominamur Jidei -vejlra, fed adjutores fu -
mus gaudii vejiri. Atque illico fubjunxic : Tide e- ‘‘
nim ftatis, ac fi diceret : Ideo non dominamur fi-
ei veftra:, quia fide ftatis. Æqualcs enim vobis
lumus, ubi vos ftare cognofcimus. Quafi pnelatuin
le fratribus elfe nefeiebat, cùm diceret: Fatiifu- ,.
mus parvuli in medio -uefirum. Et rurfus : Nos au- -.
temferoos weft os per Jefum chrifttm : fed cùm culpam
, qua: corrigi debuiffet, invenit, illico masi-
; D ftrum fe effe recoluit, dicens : .£>uid wultis ? in vir- >.
go. ventant ad vos ? Summus itaque locus bene re-
gitur, cum is qui præeft, vitiis potiùs, quàm fta^
tribus dpminamr : vitiis enim fe debent Rc£to-
res erigere, quorum & caufa prafferuntur : Sc pet
difcipiinam culpas jure poteftatis ferire, fed per
humilitatis cuffodiam æquales fe ipfis fratribus
qui corriguntur,agnofcere,& eofdem tacita fibi co-
gitationc prxferre. IUorum namque per eos vitia '
rlgore difeiplina: feriuntur, in his vero quæ ipfi
eommittunt, ne verbi quidcm ab aliquo inveftio-
ne lacerantur. Tanto ergo apud Dominum funt
obligation, quanto inultè peccant apud homines.
Difeiplina verb Pradatorum, fubditos tanto
divino judicio liberiores reddit, quanto hîc corum
E culpas fine vindiifta non defetit. Servanda eft itacouvetfa
■one Prarlatom
expofit. B.
que & in corde humilitas, & in opere difeiplina.
Inter ha:c autem folerter intuendum ne dum im-
moderatiùs cuftoditur virtus humilitatis, folvantur
jura regiminis : & dum Pradatus plus fe, quàm
t fubditorum vitam ftringerc fub
difeiplina: vinculo non poUit. Tcneamus ergo ex-
terius, quod pro aliorum utilitate fiifcipimus .* te-
neamus interius, quod dc noftra xftimationc fen-
timus. Sed tamen decencer quibufdam crumpen-
tibus fignis tales nos apud nos efle ipfi etiam, qui
nobis commiflî funt, non ignorent, ut de au&ori-
tatc noftra, quod formident, vidcant: Sc dc hu