rum, qui ad comprehendendum oilmen perfe-A cor meum, &c. S ancti etenim viri fic de fpe
dionis accindi, dum altiora inccriùs appctunt, cx-
teriùs cunda derclinquunt : qui rebus Te habitis
ntidant, gloria honoris exlpoliant. Qin interno-
rum defiderio per affiduirarem fe amici moeroris
afficiunt, habere de exterioribus confolationem
nolunt : qui in æternis gaudiis, dum mente approcerti
funtjiic tamen Temper fint de tentationc lu£.
pedi, quorum voce Pfalmifta dicit : Latetur cor
meum, tit time at nomen tuum. In quo notandum
quod non ait: Lxtetur ,ut fecurum fit: Ted lxtc-
tur, ut timeat. Memincrunc namquc, quamvis
corum adio profperetur, quia adhuc in hac vita
Colof 3. 3.
piant, vitam in Te funditus corporex deledatio- funt, de qua per cumdem Job dicitur : Tentatio eft Job,,
*"***' --------------n''" 1— v iu human* fuper terrant. Meminerunt rurfum
quod feriptum eft : Corpus, quod corrumpitur, ag- ^ (
gravat animant, & deprimit terrena inhabit at io fen-
fum multa cogitantem. Meminerunt, 6c metuunt
& certitudinem fibi in le promittere non prxfu-
munt : led pofiti inter gaudium Tpei 6c tentatio-
nis metum, confidunt 6c timent : confortantur 6c
Matt. iS . 2
Lue. 14. g}.
nis necant. Talibus namque per Paulum dicitur:
Mortui enim eftis, & vita veftra abfeondita eft cum
Cbrifto in Deo. Horum itaque voces Pfalmifta ex-
preflerat cüm dicebat: Concupivit, & defecit anima
mea in atria Domini. Concupifcunt enim, fed
non deficiunt, qui jam quidem cxleftia appetunt,
fed adhuc tamen a terrenorum deledatio- ... _____ y_____^
nibus minimè laxantur. Concupifcit verb & in B titubant: cértificantur 6c fufpedi funt.
Dei atria deficit, qui cum xterna defiderat, in
amore temporalium non perdurat. Hinc Pfalmifta
iterum aicit: Defecit in falutari tuo anima mea.
Hinc per femetipfam Veritas admonet, dicens:
• S i quis vult poft me venire, abneget femetipfum. Et
rurfiim : N if i quis renuntiaverit omnibus qua pofi-
fidet, non pot eft me us effe difcipulus. In falutari ergo
Dei animam jufti dcficere, eft prxfentis vitx
bona elediónc xternitatis deferere, manfura qux-
rere, 6c in rebus temporalibus fiduciam non habere.
C a p u t C L X X V I I .
E ten im fa lfe r in v e n it fib i domum, & tu r tu r n i d
um , ubi reponat pullos fu o s. D Um de fidelium defideriis in pace Ecclefix
educatis tradaretur, in expof. B. Job, 1. 19. adjun-
durn eft : Etenim puffer invenit fib i domum, drc.
Q j ^ i d per nidi nomen exprimitur, nifi tranquil-
la quics fidei,qua unufquifquc infirmus nutritur?
Nam nifi landa Ecclefia infirmos quofque filios
nunc in nido pacis enutriret, Pfalmifta non dicc-
C a p u t C L X X X .
Pofuerunt me in abomimttionem f ib i; traditus rn,,
fu m , o r non egrediebar. c Um de myfteriis Dominica: paffionis tradare-
tur, in expof. B. Jo b , 1. n . adjundum eft : Pofue- m.
runt me in abominationem fib i, &c. H o c dc tem-
Ç pore paffionis f a x Rcdemto# noftcr per Prophc-
tam infinuat. Ipfc namque traditus egrelfus non
eft, quia fub ipfa jam hora paffionis dim humani-
tatis infirma patcrctur,divinitatis potentiam exer-
cere nduir. Mediatori quippe Dei 6c hominum
quafi egredi fuilfet, fi ciim tencrecur homo, ma-
jeftatis fux potentiam voluiftet oftendere, & per
divinitatis magnitudinem fufceptæ carnis infirma
tranfire. Ut enim apcrtiùs homo mori poflet, Deus
manfit occultuç : quia f i cognovijfent y numquam ,iftl
Dominum gloria crucifixijfent. Egreffiis ergo non
eft, qui & requifitus à Pilato tacuit, atque inter
perlecutoriim manus 6c corpus paffioni obtulit
quod pro eledis aflumferat,& refiftentibus noluit
ret: Etenim paffer invenit fib i domum y & turtur n i-jy demonftrare quod erat. Cum enim defpiceretur
dum, ubi reponat pullos fuos. Jam quippe domum
invenit palier : quia xcernum cadi habicaculum
nofter Redemtor intravit.Et turtur invenit nidum,
quia fanda Ecclefia amore Conditoris affeda,
crebris gemidbus uritur, 6c velut nidum fibi, id
eft pacatiffimam fidci quictem conftruit, in qua
crefcentes filios, quafi plumcfcentes pullos qiioufi-
que ad fuperiora evolent, caritatis gremio fovet.
C a p u t C L X X V I I I .
jdftenfits in corde ejus difpoßuit in convalle la-
cry mar uni.
C u m de eledorum ftudiis tradaretur,in expof.
B. Job, lib. 30. adjundum eft : Afcenfus in corde
ejus difpofuit in convalle lacrymarum. Sa n c t i viri
quanto magis fe exteriùs defpiciendo dejiciunr,
canto amplifis interiiis revclationum cqntempla-
tione pafeuntur. Quos enim exteriùs in flctu continet
convallis humilitatis, cos interiiis fublevat
afcenfus contempladonis.
» C a p u t C L X X I X .
L a te tu r cor m e um , u t timeat nomen tu um .
J n expof. B. Job, 1. 2,0. adjundum eft: Latetur
• Non legitur in niff.
quia homo videbatur, egreftiis eflet fi occultam
majeftatem fuam oftentare voluiftet. Sed quia in-
firmitatem prodidit, potentiam abfcondit;in eo
quod pcrfecutoribus fuis incognitus manfit, ad cos
minime exivit. Qui tamien ad eledos exit, qui divinitatis
fuse fuavitatem quxrentibus aperit. Unde
ci per Prophetam dicitur: Exiifti in falutcm pQ- mk
puli tu i, ut falvos facias Chriftos tuos.
b C A P u T C L X X X I .
In te r mortuos liber. m
I N expof. B. Job , 1. 10. adjundum eft : inter m
E mortuos liber. O mni s qui peccat, fervus eft pecca- W
ti. Et quia incarnatus Dominus particeps noltræ7
fadus eft naturx, non culpæ, liber dimiflfus dicitur
, quia fub peccati dominio non tenetur. Inter
mortuos liber dicitur, quia naturam noftram fufei-
piens, iniquitatis jugo nullo modo tenetur. Quern
quamvis macula culpa: noftrse non attigit, paffio
tamen noftræ mortalitatis aftrinxit.*Efurire enim,
fitire, laftcfccre , teneri, flagellari, crucifigi, no-
ftra: mortalitatis vinculum fuit. Sed cùm expiera
morte velum rempli rumperetur, fcinrlerentur
petræ, monumenta panderentur, inferni clauftra
patefeerent, quid aliud tot argumentis tantse vir-
tutis oftenditur, nifi quèd ilia infirmitatis noftrx
fc Non citât in mff.
vincula folvebantur, ut is, qui ad fufcipiendamA laudes reddit ? Sed rurfum quarfendum eft quo*
. HB ■ — ’ — ™U 1 « ». « AlaA/wnm mianc modo eledorum mens perfeda eftfc i1 nn hbeart i1 rt u11d4 i1 —
fbrmam venerat, in ipfa fervi forma ab inform
vinculis abfolutus, ad ca:lum etiam cum
ne poterit, fi hanc inter gaudia memoria fui rea-
tus tangit ? Aut quomodo perfedx lucis clarcf-
cit gloria, quam reduda ad animum obumbrac
culpa ? Sed feiendum eft, quia ficut fxpe nunc tri-
ftium lxti reminifeimur i ita tunc tranfadx nequi-
tix fine lxfione noftrx beatitudinis recordamur»
Plerumque enim incolumitatis tempore ad me-
moriam dolores præteritos fine dolore rcducimus:
6c quo ægros nos recolimus, eo nos incolumes plus
amamus. Erit ergo 6c in ilia beatitudinc culpx WÊÊÊÊ ir* jusTORUM mens non memoria non qua: meritem polluât fed qua:nos
folum perpendit quod tolerat, fed etiam pavet g ixntae ar&ùs, aftringat ! ut dum dolons fui am-
qaod reliât. Videt qualia in hac vita patitut — rem,mffc.tur. & debltorem fe mefervi
membris liber rediret i , ,
C a p u t C L X X X I I .
Jn me tr tm jie rm t ir x tu n , & terrores tu i con-
turbtvvcrunt me.
( J Um de frufluofo eledorum pavore traftarc-
mr in expof. B. Job, 1. 7. adjundum eft : In me
tiiit ne poll hanc graviora patiatur. Luget, quia
in hujus ca:citatis cxilio, à paradifi gaudiis cecidic,
timet ne cùm exilium relinquicur, mors arterna
fubfequatur. Jam ergo fententiam tolerat in pos-
na fed minas adhuc venturi judicis formidat ex
culpa. Rede ergo per Pfalmiftam dicitur : In me
nnnfiernnt irx tux, & terrores mi conturhxverunt me.
interni quippe. judicii pollquam irx pertranfeunt,
etiam terrores conturbant : quia jam aliud de
damnatione patimur,5c adhuc aliud de xterna ul-
tionc formidamus.
C a p u t C L X X X I I I . (
Mißricordias tuas, Domine, in a tern um cantabo.
mus fine dolore reminifdtur, 6c debitorem fe medico
verius intelligac j 6c eo magis acceptam fa-
lutem diligar,quo de moleftia meminit, quid eva-
fit. In ilia itaque lxtitia fic tunc fine txdio mala
noftra confpicimus, ficut nunc in luce pofiti fine
ulla cordis caligine animo tenebras videmus. Quia
etfi obfeurum eft quod mente cernimus, de judi-
cio eft hoc luminis, non de paffione cxcitatis. Et
in xternum ergo laudes mifericordix largitori no-
ftro referimus, 6c nequaquam miferix confcientia
gravamur: quia dum mala noftra fine aliquo men*
tis malo refpicimus, 6c numquam erit quod corda
laudancium de tranfa&is» iniquitatibus polluat, 6c
Temper erit quod hxc ad laudem liberatoris ac-
cendatp
C a p u t C L X X X I V .
D u m de pavorc ele&orum 6c retributionis in-
certitudine tra£fcaretur, in.expof. B. Job, 1.4 . ad-
jundum eft : Mifericordias tuasy Domine, in ater-
num cantabo. P l e r u m q u e mens jufti jam quidem
quod perversè fe egilTe meminic, déplorât :
jam pravè ada non folum deferit, fed amariffi-
mis etiam lamentis punit : fed dum eorum, qux
egit, reminifeitur, graviter judicii pavorc terre-
tur. Jam le perfedè convertit, fed adhuc fe per-
fedè in fccuritatem non erigit: quia dum quanta—
fit diftridio extremi examinis penfat, inter lpem
ac formidinem follicita trépidât ; quia juftus judex
veniens quid de perpetratis reputet, quid relaxet,
ignorât. Nam quàm prava commiferit, me-
minit; 6c an commilTa dignè deflcverit,nefcit : ac
ne culpx immanitas modum poenitentix tranfeat,
metuic. Et plerumque culpam jahi veritas relaxar,
fed mens afflida adhuc de venia dum valde fibi
eft follicita, trépidât. Sandus ergo vir etiam hie
mifericordiam fufeipit, fed fulcepilfe fc nefeit :
quia peccatum fuum homo jam corrigendo 6c
poenitendo deferit,fed tamen adhuc diftridum ju-
dieem de ejus retributionc pertimefeit. Ulic ergo
juftus quilibet mifericordias Domini libéré in x-
tcrnicate cantat, ubi jam de peccati venia dubie-
tas non erit, ubi jam fccuram mentem culpx fux
memoria non addicit, ubi non fub ream animus
trépidât, fed de ejus indulgentia libéré exultât.
Sed fi nulla ibi homo peccati fui memoria tangi-
tur, ereptum fc unde gratulatur î Aut quomodo
largitori gratias refert de venia , quam accepit,fi
intervenientc oblivione tranfadæ nequitiæ elfe fe
pcenx debitorem nefeit î Ait enim Pfalmifta : M ifericordias
tuasy Dominey in aternum cantabo. Quomodo
ergo mifericordias Dei in xternum cantat,
fi fe fuifle miferum ignorât ?& fi miferix tranfadæ
non meminit, unde largitori mifericordix
Beatus populus, epu ß i t jubilationem.
D Um de ineffabili eledorum gaudio mente
concepto tradaretur, in expof. B. Job, 1. z4. ad- Num.
jundum eft: Beatus populus , qui fe it jubilationem.
J u b i l u m dicitur, quando ineffabile gaudium
mente concipitur, quod nec abfeondi poffit, ncc
fermonibus aperiri, 6c tamen quibufdam motibus
proditur, quamvis nullis proprietatibus exprima-
nir. Unde David Prophcta intuens eledorum ani-
mas tantum gaudium mente concipere, quantum
fermone non valent aperire,ait: Beatus populus, qui
fe it jubilationem. Non enim ait: qui loquitur, led,
qui j c i t : quia feiri quidem jubilatio intelledu po-
teft, fed dido exprimi non poteft. Sentitur per il-
lam quippe quod ultra fenfum eft. Et cum vix ad
hoc contemplandum fufficiat confcientia fentien-
tis, quomodo ad hoc exprimendum fufficiait lingua
dicentis ?
a C a p u t CLXXXV.
M a n e ß c u t herb a tra n ß a t, mane ß o r e a t &
p e r tra n ß a t.
£ J n expof. B. Job, 1. 19. adjundum e ft: Man}ft- mm
cut herb a tranfeat, & c. IN Scriptura facra aliquan-
do per herbam viror glorix temporalis accipitur,
ficut Pfalmifta ait: Mane ficut herba tranfeat. Mane
namque ficut herbam florere arque tranfire,
eft in profperitate huju< feculi temporalis glorix
vclociter dccus arefeere.
C a p u t CLXXXVI.
Poßiifii munitiones ejus in formidinem. pf*1-
D Um de occultis divinorum judiciorum difpo-
* Abeft » mff.