Zevit. 7.,
U'ßi.t
E.dem le;
cremabitur in altari. Tunc enimfimila in fartagi-A Virtute tranfcendat. Cui in efu quoque pe&ufculum
cum armo tribuitur,ut quod de facrificio pra:-
■ frigicur, cum munda mens jufti per zeli fandli
ardorem crematur. Qua: confpergi oleo pr^cipi-
cipitur fumere, hoc dc fcmecipfo Au&ori difcat
tur : quia enim Gra:ce mifericordia, eAeo?> dicitur,
immolate. Et non folum pe&orc qua: recta func
non immerico per oleum mifericordia defignatur,
cogitet, fed fpedtatorcs fuos ad fublimia armo
quae in confpe&u omnipotentis Domini ardec &
opcris invitet. Nulla prarfentis vita: appetat, nulla
lucet. Confpergatur ergo oleo mens qua: in farta-
pertimefcat. Blandimenta mundi refpe&o intimo
gine frigitur I quia in lan&i zeli diftri&ione ne-
terrore defpiciat, tcrrores autcm confiderato in*
ccfTc eft, ut ex mifericordia: virtute & ardeat &C
tcrnse dulccdinis blandimcnto contcmnat.
clarefcat. Amat enim cumdem ipliim quern infe-
qui videtur. Unde &: calida in odorem fuaviffi-
C a p u t IX.
mum Domino offerri pra:cipitur: quia ft amorem Q u o d pi Ices, qu i pinnulas non habent, ab efiu j i - £w.i
I zclus non habet, ea, qua: in fartaginc ofFertur, ca populi prohibentur. E t quod pi fees , qui
lorem fimila amific. Et notandum quis earn otter- 1 I • r i I J m
re przeipitur, videlicet Saccrdos qui patri jure fuc- B pm m la s fq u am a rum habent, d a r e ja lm etiam
cedent. Ille enim Sacerdos patri jure fuccedit, qui fiuper aquas Jblent.
effe fc omnipotentis Dei filium moribus demon- -piy
srum fiiorum ftrat, atque a nobilitate intima oper I j Um de defideriis cle&orum fpiritualiter viio
nobilitatc non diferepat. Qua: in altari tota cre-
mari pnecipitur, ut videlicet holocauftum fiat.
Holocauftum enim totum incenfum dicimus. Unde
& in tranflatione altera haec eadem fimila, qua:
in fartaginc frigitur, holocauftum fieri jubetur.
Hoc autem inter holocauftum & facrificium di-
ftat, quia omne quidem holocauftum facrificium
eft, non omne facrificium holocauftum. Sunt enim
multa bona, qua: aguntur facrificia, fed holocau-
fta non funt: quia totam mentem in amore fpiri-
tuali minime incendunt. Qui enim fic operantur
c a , qux Dei funt, ut tamen ea, qua:funt fcculi,
non relinquant, nimirum facrificium & non holoventium
tradaretur, in expof B. Job, 1. 5. adjun- 1
dum eft: jpuod pifees, qui pinnulas non ha bent, dr c.
Q u i d a ergo perinatispifeibus, nifieleda:anima:
figurantur ? Qua: profedö fola: in carieftis Ecclefije
corpus tranfeunt. Qua: modo virtutum pinnulis
fiilta:, faltus dare per cxleftc defiderium feiunt, ut
fuperna contcmplätione appetant, quamvis in fe-
iplis iterum ex mortali carnc dilabantur.
C a p u t X /
. Item unde fitpra.
P I s c e s , qui habent pinnulas, faltus dare fu- tiiim. MSB offerunt. Qui autem cunfta quæ mundi Cper aquas folent : foil ergo in eledorum corpore
fyu nt d, éf^é rant, & to^tam mentem igne_ dj*i vi: n•i a_m_ /'_o - m iifi nifrf»c trantfliinf H Pf» finnfi npfprris
accendunt, hi nimirum omnipotenti Domino
facrificium & holocauftum faciunt. Simila itaque
in fartaginc, eft munda mens jufti in zeli fpiritua-
li afflidione, quæ per follicitudinem animarum
frigitur; & non folum facrificium, fed etiam holocauftum
Domino effe deputatur.
C a p u t V I I .
quaff pifees tranfeunt, qui in eo quod imis defer-
viunt, aliquando ad fuperna confcendere mentis
faltibus feiunt; ne femper in profiindis cUrarum la-
teant, &: nulla cos amoris fummi quafi liberi aeris
aura contingat. Qui ergo rebus'temporalibus oc-
cupantur, tunc bene exteriora difponunt, cum fol-
licite ad intcriora confugiunt: cum nequaquam fo-
ris perturbationum ftrepitus diligunt, fed apud fe-
metipfos intus in tranquillitatis finu requiefeunt.
Q u o d cauda h o ftu in facrificio ju b e tu r offerri..
D Um de perfeverantia boni operis tradaretur, 1
homil. zj. in Evang. adjundum eft : Jpuod cauda
hoflU in facrificio jubetur offerri. Qu^i d in cauda,
nifi finis eft corporis ? Et ille bene immolat,*qui
facrificium boni operis ufque ad finem debita: per-
ducit adionis. Cauda ergo beftise in altari offerri
prjecipitur, ut videlicet omne bonum,cum incipi-
mus, etiam perfeveranti fine compleamus.
C a p u t V I I I .
it. Q u o d Sacerdos e x facrificio, d ex trum a rm um , ac
fep a ra tum ju b e tu r accipere.
D Um de cuftodia Sacerdotalis officii tradare-
. c.3. tur, in cod. Reg. Paft. tit. 14. adjundum eft:
£ ff°d Sacerdos ex facrificio, &c. Q u^id eft quod
Sacerdos ex pra:ccpto Legis, non folum dextrum
armum, fed etiam feparatum jubetur accipere, nifi
ut non folum fit ejus operatio utilis, fed etiam
fingularis ? Nec inter malos tantummodo, qua: rc-
da funt, faciat; fed bene quoque operantes fubdi-
cos ficut honorc ordinis fuperat, ita etiam morum
C a p u t X I .
S i u ltra apparuerit in his locis, q u a priùs imma- £«iu
culata erant, lepra 'uolatilis & rv a y t3 debet
igni comburi. D Um dc alternantibus in reproba mente vitiis
tradaretur, horn. 10. in Ezechiel, adjundum eft :
Si ultra apparuerit in his locis, drc. b Aliquando ^
qua:dam nos malè egiffe cognofcimus, atque hæc
ànoftro operc vitamuS ; fedipfa nobis culpa aliis
adibus fiirrcpit, quæ priùs nos in aliis tenebat.
Nam funt nonnulli, qui carnali immunditiæ fubje-
di ,ad femetipfos confidcrantcs redeunt, reatum
fuæ pravitatis agnofeunt. Gumquc fc ab immun-
da adione corrcxerint, ftatim de caftitatis bonO
ftulta elationc gloriantur, &: quos priùs immundi-
tia operis tenebat in corpore, poftmodum immun-
ditia clatiônis tenet in cogitationc. Quid itaque
iftos, nifi lepra volatilis poffidet, quæ vcftimentiim
plenè non déferait, fed in eo locum mutavit ? Ve-
ftimentum quippe fandæ Ecclefiæ unufquifque fi-
delis eft. Unde ci per Prophetam dicitur : Vivo ego, fi ,|
dicit Dominus, quia omnibus his velut ornamento
•veftieris. Lepra ergo volatilis &: vaga veftimentum
tenet, quando cam animam, quæ effe fidelis cerni-
* In Michael, laudatur homil. 16. in Evang. b In Michael, aflîgnatur .hom. n . In neutra nobis occurrit quod
hie legitur. ' tur,
tur, per immutatum vitium culpà poffidet. » Si A non audienti derogate. Coram cxco ponere of-
quis enimhabitis in hoc mundo divitiis fortaffe fendiculum, eft diferetam quidem rem agere; fed
fuperbiat, fed ab ore prædicantis cunda hæc peri- tamen e i, qui lumen difcrcrionis non habet, fcan-
tura efie audiens, ea, quæ poffidet, paupenbus difi dali occafionem præbcre.
pergat ; de ipfa vero diftributione clationem in * 1
corde habeat : quia priùs hunc elatio per tenaciam,
poftmodum per largitatem tenuit, lepra, ut dixi-
mus, in veftimento Ioéum mutavit. Alius immo-
Q u a n d o ingrejji fu e r itis terram, cjuam ego da tu -
deratis indifciplinatifquc ineptæ lætitiæ verbis eft
. rus f u m •vobis, & p la n u v e ritis in ea l im a
deditus, qui dum fortaffe à prædicatore corripitur,
gravitatis cenfura fc coërcere ftudet, ne diffoluto
fo m i f e r a , auferetis p r a fm ia eôrum. P om a
gaudio lætetur : fed fæpe dum plufquam debet à
q u a g e m m a n t , im m u n d a erunt, vo b is , neC
gaudio reftringitur, animus in iram vertitur, &
edetis e x eis.
fua ei triftitia iracundiæ ftimulos excitât, atque ^
conftridammcntemfiirorisaculeoperturbât. Quia B V vU m d e ’vitando appetitu laudis tranfitoriæ
ergo vitium ineptæ lætitiæ per immoderatam con- tradaretur, in expof. B. Job, lib. 8. adjundum
tinentiam ad iracundiæ vitium tranfit; lepra vaga eft : ingreffifueriHs terram, &c. L I o N A
St volatilis locum,quem tenebat, deftituit; & quem
non tenebat, oçcupavit.
C a p u t X I I .
Q u i flu x u m ßm in i s p a titu r , immundus crit.
C Um de tenenda locutionis menfura tradaretur
, in expof. B. Job, 1. Z3. adjundum eft: Jpui
> fluxumfeminispatitur, &c. b Q_ui d eft fermo, nifi
pomifera funt opera virtutibus fecunda. Præputia
itaque lignorum auferimus, cùm de ipfa inchoa-
donis infirmitate fufpcai, primordia noftrorum
operum non apprpbamus. Pomà autem quæ get-
minant , immunda dicimus, noftrifque efibus non
aptamus : quia cùm primordia boni Iaudantur ope-
ris, dignum eft ut hoc animum non pafeae ope,
rands's ne,dum accepta laus ffiaviter carpitur,
fruâus operis intempeftivè comedatur. Qui ervq
femen ! Qr .,m • dj um o1r dj .i nate. emimi turB, a udientis rmire hoatæ virtutis iai„b„ ;h uman.o. ore laudem rrecccecpoee—-
u . v i u a , u v ill \ J p i.U“
tetatur dcfluit,enutten-^ ndii/elL. ;cH inc pe_r_P_farl m~ iftamr V e• r ify Ïd, i T rTanJuZme ejât M B 1
lem fetatur : fi vero importune defluit, emitten-
tem pollucns, generandi virtutem perdit. In mengte
quippe audientium femen fecuturæ cogitatfo-
nis eft auditæ qualitas locutionis : quia dum per
aurem fermo concipitur, cogitatio in mente generator.
Nam fi femen fermo non effet, de præ-
vobis ante lucem furgere, fur gite poflquam federitis.
Ante lucem quippe furgere, eft priufquam clari-
tas æternæ retributionis apparcat, in præfentis vi7
tæ node gaudere. « Scdendum ergo priùs eft, ut
poft redè furgamus : quia quifquis nunc fc fpon-
te non humiliât, nequaquam hunc fequens gloria
exaltat.
dicantc Paulo nequaquam Athenienfcs dicercnt:
£>uid flbi vult feminiverbius hie dicere ? De quo &
Lucas dicit : Ipfe enim erat dux verbi. Semen cr- -C w a p u t x ^ XV.
v .
B B B H B B m W B B I * " | H H n
.— r- rt - t . . - . tntuas qui h a b u en t m a culant, non offeretp a -
in audientium fenfibus nafei feientia debuit, fi inordinate
prodeat, etiam quæ rede fenferit, feedat.
Qui, ergo fluxum feminis fuftinet, immundus affermir
: quia multiloquio fubditus ex eo fc inqui-^
\i. nat. Quod fi ordinate promeret, prolem redæ cogitations
cderc in audientium corde potuiffet.
Dumque incautus per loquacitatcm defluit, non
ad ufum generis, fed ad immunditiam fernen fun—
dit. Unde & Paulus quoque cùm difcipulum de
inftantia prædicationis admoneret, dicens : Te- __ 1 J
ftificor coram Deo & Chriflo Jefu, qui judicature efl ( ] TJm dc morum vitiis, per corporum infirma
■ B f ï " adwntum ipßas & regrnrn diffinais.tracbatetur, Reg. Paft. part. i. adjunflum
ETaurn?' 1 mS H B B eft: Loquere ad Aaron, C on S! d z R a N d u M
B B m m m B p W ™ » ' .q“ i* f c * . valde eft, quia cùm caufam populi elcaus ptæful
cet apud auditor,s mentem ipfa fua utiluate fe de- fufcipit) quafl ad ægrum 1 acccdi t . c L s , Û
ffimit, 1, habere importumtas opportumtatem nef- adlluc in opere paffiones vivunt, qua præfumtio-
E ne percuffum mederi poterit, qui in facie vulnus
portât ? * Ille ergo, ille modis omnibus debet a4
V. 17 . & fia,
nes Deo fu o } nec accedet a d minifierium ejus.
Ubi & repentè fubjungitur: S i cacus fu e~
r i t , f i claudus, f i v e l p a r v o & g randi &
torto n a fo ,J ifr a S lo peae v e l m a n u , j i g i b -
bus, f i lippus, J i albuginem habens in oculo,
f i ju g em fic a b ïcm ,fi impetigmem in corpore,
v e l ponderofius.
C a p u t X I I I .
A/b» maledices fiurdo, nec coram coeco pones ofi-
fcn d icu lum .
cxcmplum vivendi pertrahi, qui cun&is carnispaf-
fionibus moriens, jam fpiritualiter vivit. Qui prof-
pera mundi poftpofuit. Qui nulla adverfapercL
mefeit, qui fola interna defieferat. Cujus intentio-
ni bene congruens,oranino imbecillitäcoriuptus
D Um dc; c’—av»e''»n»d«oV duewturaa&uiiouniiios aücc ifccHaniiduaalni vviitnioo «1 ucnc congiucns, nec ommno per lmbeciilita-
traüaretur,in Reg.Paft.part.3. adjun&um e ft: Non tem corpus, nec valde per contumaciam repugnat,
maledicesfurdo, &c. Surdo malediccre, eft abfenti Qm ad aliena cupienda non ducitur, fed proprio
vcram ic-
la t er ß uxum fimmts, nifi Jtrmonis fernen ncàfi.
I V . Torn.
'■ ri Qua dum ordinale emittitur.
e Irrepitt in cd. Jciendum pro, fedendum.
G