xm
D e s . Ignarii
XIV.
mma Epifto
ad Joh.in-
Cjus fucccflb-
XV I.
•controvcrGar.
XVII. -
Rcfcllumur
a i Gregorii
jnodeftiam
ejus fucceffb-
ribus objiciea-
Hac in Epiftola obfervatione dignum vidccur, hxc verba Amen g r a t ia , laudari tamquam fandi
marcyris Ignarii Antiocheni Epifcopi, priufquc ufiirpata etiam ab Anaftafio fuifle velut ab Ignacio
fais infcrca Epiftolis: ea camcn in germanis Sc finceris ejufdcm marcyris Epiftolis minime reperiri ,
fed dumeaxae in corrupcisj unde confiât cas jam tunc fuifle depravatas.
In difeutiendis ceccris Gregorii earn ob rem feriptis Epiftolis non immoramur; at filenrio prxterr
cunda non eft ca qua ipfum Johanncm ad faniorem mencem revocarc ccncavit. In ea ftacim dc pace
Ecclcfix ab ipfo curbata conquericur , miraturque quod cùm ad Epifcopatum invitus acceflerit, in
co tarnen , poftquam adepeus eft ica fe gcrerc videacur, ac fi ambitionc ad facram illam dignitatem
viam fibi paraffet. Omnia contra eum gefta tempore Pelagii I I . ad mencem'revocat, quxquc ipfi:
ingravefeenti malolenia primùm per Legates fuos remédia conatus fit adhibere,antcquam a d d ißrt-
Pia & canonica pervenire cogerecur. E t quia , inquit, refecanda vuln e rap ï i t s U n i manu palpanda fiu n t,
rago , deprecor, & quanta pojfium dulcedine expofico, ut Eratcrnitas v e fira cttnCHs f ib i adulantibus atque
erroris nomen deferentibus contradicat, nec fiu lto ac fitperbo votabulo appeUari conficntiat. Sileo rationcs
quibus hoc vocabulum impugnat ; exdem enim (une quas jam actigimus.
Irrici fuerunt tot conacus; Johannes enim aflumtum titulum ufquc ad mortem retinuit, qua:
paulö poft acceptant hanc Epiftolam concigic. Data eft enim Kalcndis Januarii Indidionis 13. fcilicet
anni quo anno Johanncm è vivis excefiifle docent qui de ipfo fcripfère. Cyriaci fucccfToris ei
daci fynodicam Epiftolam reccpic quidem fapientiffimus Papa j cum tarnen admonuit, uc profanum
nomen deponcret cot fcandalorum feminarium. In Epiftola ad Mauricium feripea, in qua de Cyriaci
eledione gratias agit, Johanncm fandx memorix Epifcopum appellat, quod fatis probat cum
numquam à Sedis apollolicx communione fuifle » rejedum. Imperator de fucceflbre Johannis diu de-
libcraverat ; unde non mirum eft Cyriacum tardius, integro etiam anno clapfo, fuifle ordinacum.
Paulo poft fandi Gregorii tranfitum ad fuperos , Bonifecius tcrcius qui ab ipfo ad Phocam Imperatoren!
Apocrifiarius fucrat mifliis, eumque fibi demcrucrac,13 ab eo impetravit fandionem, qua ca-
vebatur nc in pofterum Cyriacus, cui Phocas infenfiis erat, auc alii dcinceps CP. Patriarchx, cecu-
menicos ultra fe proficerentur. Diu tarnen hxc lex non viguit* nam in Synodis generalibus fcxca Sc
feptima hoc ticulo, non fccus ac Romani Pontifices, infigniuntur, illoque gaudet adhuc Çonftan-
dnopolicanus Antiftes.
De ilia voce concigic, quod de multis aliis, qua: ftatim.ob novitatem periculofx vifie funt, Sc idcirco
Tejiciendx; paulatim verb cùm cas veneno carere, Sc an legitimum fenfum infledi pofle exploratum
fuit, iis afliieficri coeptum. Neque tarnen vicu per ari dpbet illud Gregorii ftudium quo voci dubia:,
nova:, peregrinx, faftumredolenti, multifquo pravis fcnfibus& fignificatibus obnoxix obftitit. Certc
morofi illi ccnfores, qui eum pro vocula tamdiu digladiacum efle criminarrtyr, quantis laudibus ex-
tollerent Epifcopum quempiam qui Romano Pontifici, hunc auc fimilem titulum xquè infolentem
ambienti Sc fedanti totis viribus intcrccfiiflec, ucque dignitatem cpifcbpalem tueretur, lubens omnibus
fe periculis expofuiflet ?
Immerito verb heterodoxi -apoftolicx Sedis hoftes infenfiffimi, ad fe trahunt quod fandus Gregorius
docct, oecumenici nomen nc Romano quidem Pontinci concedi pofle, cujus primatum Sc am-
pliflimam in omnis Ecclefix jurifdidionem hac fententia pulfari contcndunt. Sic ex fandi viri mo-
deftia Sc humilicatc fragrancibus illis floribus non mcl ut apes ,.fcd venenum conficiunt ut arancx.
Ac nomattendunt cecumcnicum co fenfu quo fandus Gregorius vocem hanc interpretatur, fi.gni-
ficare unicum in tota Ecclefia Epifcopum, quod ultro fatemur Papa: non cohgruere, & ad fupremam
ejus dignitatem ac pöteftatem minime convenire. Ca:cutiunt autem qui non vident Gregorium ip-
fum dc fe fuaque auftoritatc cam modcftc fentientem, jurifdiâionem tarnen in tota Ecclefia cxercuif-
fe in Africa, Ægypto’, Afia, intra ipfos CP. Patriarchatus fines, ut ex caufa Monachorum Ifau-
r i» liquet. Libro m. Ep. 30. ait : Apofiolica Sedes, Deo autfore, cunClis prélat a confiât Ecclefiis. Libro v.
Ep. 13. C u ra , inquit, nobis f u i t , qua univerfis Ecclefiis à nobis impenditur. Lib, vn. Ep.19. £>uia cun Ha-
rum Ecclefiarum injuncla nos follicitudinis cura conftringit, &c. lib. ix . Ep. 59. Occafione Primatis By-
zaceni in Africa, qui fe apoftolica: Sedi fubditum profitebatur, ha:c fcribic Johanni Syracufano : si
qua culpa in Epifcopis in v en t fu r , nefcio quis e i Epifcopns fu b jeH u sn o n f i t . Hoc jure ufus eft in Epifco-
pos, cum Petri Africani Epifcopi caufam Columbo in Numidia Epifcopo judicandam commifit: Ur-
iicini Taurina: civitatis Epifcopi, Syagrio Auguftodunenfi ; & Januarii Malacitani Epifcopi, alceriufi*
que Epifcopi nomine Stephani Johanni Defenfori. Paulum in Africa Epifcopum à Gennadio Patricio
accufatum, cum ipfe ut judicio Papa: fe filieret, veniflet Romam, nec adfuiflerit accufatorcs idonei,
remifit. Johannis, Epifcopi prima: Juftiniana: in Illyrico Epifcopi Sc Primatis , ordinationem , peten-
tibus provincia: Epifcopis fua auftoritate confirmavit, eumque Pallio donavit. Plurima alia jurifdi-
ciionis hujus cxcmpla jam exhibuimus, Sc infra occurrcnt.
' A fanfto Ifidoro multùm laudatur Johannes : fccus autem fcciffct ß in ichifmate djem claufiiTct extremum.
% Vide Barouium ad annum 606. $. a.
Cakjt
folIicitu<
C a p u t II.
I . Gregorii pro pace ß teien d a fellicitudo. I I . N o n a u d itu r db Imperatore. F a lja contra eum crimi- An. i
nationes. I I I . L u g e t S . M a x im ia n um v i ta d e ßm ilum . C u i fuccejjorem da t Jo h a n n cm v i r u m e
ßm fliß im um . IW . Jo hanne s R a v e n n a s m o ritu r. V . C u ra S . Gregorii prS monaftcriis. V I . M a -
rinianus R a v e n n a f i f Epifcopus. V I I . R om a n a S jn o d i Décréta. V I I I . D e Marin ia n o quere la.
I X . M a x im e quod monaßeria v e x a r i pateretur. X . P r iv ile g ium Mo n a c h is conceffum.
PRo pace Romanos inter Sc Langobardos facienda&coagmentanda, hoc anno Gregorius adlabora-
vic. Ab ea non abhorrebat Agilulfus R e x ; at poftulabat ut qu* tempote pacis ablata fibi per
dolum fuerant, reilituerentur : viciflimque Je modis omnibus fatisfatturum pofficebatur, f i quid à par-
tibus fu is conftitcrit ejfe commijfum. Id xquitati confentaneum elle jüdicavit (äniäus Pontifex & ne
ab Exarcho refpueretur, ad Sevetum ejufdcm Scholatticum feripfit, ut ipfi perfuaderet oblatas il-
las pacis conditiones non repudiate. Roma: quidem, agroque Romano pacem privatim procurare in
promtu erat, ad earn enim concedendam propendebat Agilulfus. At Gregorius, ut communis pater,
de pace generali conficienda follicitus erat,quia nili bellum cumLangobardis componeretur, d iw r-
f s infuU & loca alia proculdabio periturd erant.
Ar-de pace rçinimè-cogitabat Exarchus, qui bellum toti Reipublica: exitiofum, fibi utiliffimum
elfe futurumque perfpicisbat : ex detrimentis enim alienis lucra captare non verebatur. Illius itaque
aliorumque limilium publiez rei adminiftratommJuafionibus & confiliis deceptus Mauricius non fo-
lüm bello finem imponere minime confenfit i fed etiam Gregorium ad odia deponenda, & ineundum
feedus hortantem, nim'ußmplicitatis arguit, maxime quöd de Ariulfo Spoletano duce fcripfilfet ,eum ,u j ,,
toto corde venire adKempublkam paratumejfct hoceft, ad pacem &: focietatem cum Romanis faciendam
pronum. Sicque dum Papz fanioribùs confiliis hon credebatur, vires hoftium immaniter exerefee.
bant, Sc Italia quotidie fub Langobatdorum jugo captiva ducebatur. Hzc déplorât pius Pallor,Sc
clades tum Ita liz , tum przfertim Romz illatas enumerac. Cumque nihilomiUus à fuadenda peten-
daque pace non celTatec, adhibitä Callorii Notarii opera, quem Ravennz Refponfalem habebat apud rar*«™,,
Exarchum : gupdam maligni fpiritus conßio repletus, contra hunc notturno fslentio, in civitatis loco con- »m aimina
tcßationem poßuit in ejus criminc loquentem, dr Gregorio etiam de facienda pace callide contradicentem. “T 5'
Adversùs libelli hujus famofi auftorera excommunicationis fententiam tulit Papa, nifiprodiret, ac
ea quz in contellatione objiciebantur, probarcc ; auc faäi peenitens, publica confelhone luam agnol-
cetet culpam, poenamque debitam deprecaretur. Eadcm cxcommunicatione multavir cos, qui con-
fenfum in tanta iniquitatis conßlio prabuijfent.
Gregorii dolorem de publicis calamitatibus conceptum, auxit luftus de amici morte, nimirum m
S. Maximiani, qui ex Monacho SC Abbate S. Andrez cteatus fuerat Epifcopus Syracufanus. Tan- ^ i s W
to.viro de fe optimc meritt)bis vetbis julla petfolvit,& parentavit fanaiffimuspater, adCyprianum i;
Diaconum feribens : Amarifsimas tua DdecUonis Epifiolas de domni Maximiani obitu mtnfe 1Yovembris L it .v. tp.tr
.fofeepi. E t quidem ille ad pramia deßderata pervenit, fe d infelix populus Sjracufana civitatis lugendus
efiy qui Pafiorcm talem diu habere non meruit. Proin de Dileclio tua follicitudinem gerat} ut in e adern Ecclefia
talis de be at ad ordinandum eligi, qui pofi domnum Maximianum ejufdcm regiminis locum non v ide
at ur immerito fortiri. Ex hac Epiftola intelligimus Maximianum diem claufifle extremum menfe circi-
ter Novembri an. J94. Nobiles Syracufani eleïïïonis onerafapienter déclinantes, Gregorii arbitrio com- ihn. ep. z*.
milerant , quibus gratias agens feripfit,fc quem ipfis daret Paftorem Maximianofimilem nonhabe-
re. Cypriano Diacono tarnen indicavit Johannem Catanenfis Ecclefia: Archidiaconum tamquam ma-
gis idoneum; cui,fi eligeretur, voluit à LeoneHatancnfi Epifcopo^efsioncm, five ut modo loqui-
mur, dimiflorias lirtcras dari,an«quam ordinaretur. Deinde cledo Sc ordinato Pallium mifit.
Johannes in epifeopatu virtutibus omnibus fulfit, præfertim eftiifa in pauperes libcralitate, itaut, CuirucceiTo-
& f i tnnumeros apud fie pauperes haberit, pro explenda tarnen largitate mifcricordix, etiam loca alia dat J.°'
& longe pofita requirerct, inquit fandus Gregorius’, ipfi gratias referens pro elecmofynis ad fe miflis. fcnS-VUUrI
Ideo tortafle in egenos ita beneficum fe prxbuit, quod ad fandiflimi Dodoris prxcepta fefe com- mum-
poneret,eaque aflldua feriptorum ejus ledioneimbibere curarec.Hanc ledionem fux menfx,etiam
coram extranets adhibebac, qua cibos quodammodo condiret. Id xgrè omnino tulic vir fummx hu-
militatis Sc modeftia:, audorque fuit ut faltem coram peregrinis ab hac ledione Johannes abftinerer,
ac antiquiorum Patrum ditta Jegi ju b e rc t,^ quorum auHoritate valerent informari.
Eodem quoque anno quo Maximianus, Johannes Ravennatum Archiepifcopus è vita migravir, Iv
nondum fopica de ufu Pallii controverfia, ut ex nonnullis Gregorii Epiftolis ad eum paulöancea feri- Johann« Ra-
ptis perfpicuum eft. Imminentem mortem ei prxnuntiaflc vifus eft fandiflimus Pater his verbis, Ep. i j . 'S moritur-
Hac ergo omnta, qua fiuperius d ix i, Prater carifisime| recogita. Diem tua vocationis attende, quadratures de 2S'
ef ll cf p atus redditurus es , confidera. Emenda illos mores notarii. Vide quid in lingua, quid in affiu Md.ep.u.
ptjcopum deceat. Efio totus purus fratribus tuis. Non aliud loquaris, & aliud in corde habeas. Necap- ^ lu
pétai ultra videri^ quam es, ut pofisis ultra ejfie quàm videris. Priùs cum increpaverat quod irriforiis ver-
j 1S ï :,crctVr ’ fCfvis fuis, cùm furcret, turpia imponeret crimina ; quöd fe dominum cantummor
jC1S ex“ *°c|-ct:> quos nulla coërcebat difciplina.
jufdem focordiæ forfican tribui debet, quöd Clcrici mulca monafteria pervafiflenr. Nimirum fin - v.
gentes religiose vivere 7 monafieriis praponi appetebant ; veritm per eorum v it am monaßeria deßruebantur, Curafan<3i
T om . I V 7 V '