I fr a il: £hn eft,mift me ad vos. Jacobus quoquc ait: A vencrationc fermonis, 8c minifterio Iargicacis.
Apdd quern non eft tranfmutatio, nec vicifsitudinis
0 bum brat io. Ita per Johanncm dieitur : Similes ei C a p u t X I.
erimus, quoniam videbimtts earn ficutt eft. Quia per
hoc quod afpicimus ejus elTcntiam nature, a mU-
rabilitate noftra liberati, figimur in arternitatc. Im-
mutabimur quippe in ipfo quem videbimus, quia
morte carcbimus videndo vitam, mutabilitatem
noftrarn tranfeendemus videndo immutabilem,
corruptione nulla tenebimur videndo incorru-
ptionem.
A i
C a p u t V I I I .
In expoßt. B . Jo b , lib . 18. num. 79 .
__ | D hoc cnim San&i omnes ad ilia gaudia x -
terna perveniunt, ut efle Deo fimiles poflint ; fi-
cut feriptum eft : Cum apparuer it, fimiles e i erimus ;
quondam videbimus eum ficu ti eft. Et tarnen feri-
peum eft : Domine, quis fim ilis t ib i ? Et iterum :
In expo Jit. B.Job, lib. 10. num. 17.
E r Johanncm dicitur : S i cor noftrum non re- /
pr ehender it nos, fiduciam habemus ad Deum,• &
quidquid petierimus ab eo, accipicmus. Hinc Salomon
ait i J f i i aver tit aurem fiam , ne audiat legem, ,
oratio ejus er it execrabilis. Cor quippe nös in petition
« non reprehendit, cüm rcfiftcre fc preccptis
ejus quem poftulat, mcminit; 8c oratio fit execra-
jj bilis, cum a cenfura avertitur legis : quia dignum
profeftö eft ut ab ejus bcneficiis fit quifque extraneus,
cujus nimirum juflionibus non vult, efle
lubj ótüs. * Qua in re hoc eft falubre remedium *
ut cum fc mens ex memoria culpa: reprehendit,
hoc prius in oratione defleat quod erravitj qua-
tenus erroris macula cum fletibus tergitur,in petifimiles,
A u t quis fim ilis erit Deo inter ftlio s D e i ? Unde ergo tione fixa cordis facies ab aüétórc munda videatur.
r ~ :i Sc unde J non r—:fimiles,t nifi quia L huic - Ijipien-—
Scd curandum nimis eft rte ad hoc rurfus proruât,
tiæ & fimiles erunt ad imaginem, 8c tamcn non
eirunr fimiles ad æqualitatcm ? Afpiciendo quippe
æternitatem Dei, fit eis ut æterni fint -, & dum vi-
fionis ejus donum percipiunt, ex perceptione bea-
quod fc mundafle fletibus exultât ; ne dum deplo-
rata itefum culpa committitur in confpc&u jufti
judicis, ipfa ctiam lamenta levigcntur. Solcrter
quippe debemus meminifle qu.od dicitur : N e .ite - 1
ticudinis imirantur quod vident. Et fimiles ergo ç res verbum in oratione tua. Quo videlicet dido vir
funt, quia beati -fiunt ; Sc tarnen Creatori fimiles fapiens nequaquam nos prombet farpe veniam pc-
non funt, quia creatura funt. Et habent itaque tere , fed culpas iterare. Ac fi apertê dicat : cum
quamdam Dei fimilitudinem, quia non habent fi- male gefta defleveris', nequaquam rurfus facias
nem ; Sc tamcn incircumfcripti æqualitatcm non quod in preçibus iteruin plangas,
habent, quia habent circumfcriptioncm.
C a t u T X I I .
C a p u t IX .
Hom'd. 2 7 . in Evang. num. 5.
X iC c E nosulque ad mortem nemo perfequitun
Unde ergo probare poflumus an diligimüs inimi-
cos?Scd eft quod in pace fand* Ecclefiæ fieri de-_
beat unde clarefcat, fi perfccutionis tempore moriU
pro diledionc valeamus. Eccc idem Jofujpncs di-
cit :Jp u i autem habuerit fubftantiam mundi,dr viden
t fratrem fuum necefsitatem habere,dr clauferit v i f
cera fua abeö s quomodo caritas Dei manet in eo.
H ’nc etiam Johannes Baptifta ait : Jpui habet duos
tunicas, det unam non babenti. Qui ergo tranquil-
litatis tempore non dat pro DÊ> tunicam fuam,
quando in perfecutione daturus eft animam fuam ?
Virtusergo caritatis ut invida fit in perturbatio-
ne, nutriatur per mifericordiam in tranquillitate,
quatenus omnipotenti Deo primùm difeat fua im-
pendere, poftmodum fe. £
C a p u t X.
In expoßt. B. Job, lib. 21. num. 27 .
In expojît. B. Job, lib. 18. num* p.
G R a v 1 t F. r namque unufquifque confundi-
tur, quando mandaca Dei, vél legendo, vel au-
diendo rcfpicit, quæ vivendo concemfit. Hinc c-
nim Johannis voce dicitur : S i cor noftrum non re- htyn
prebenderit nùs,ftduciam habemus a d Deum, d r quidqu
id petierimus a b eo, accipiemus. A c fi diceret : Si
id quod præcipit facimus, 8c id quod petimus ob-
tinemus. Valde namque apud Deum urraque h*C
neceflariè congruunt, ut 8c orationc operatio, 8c
operatione fulciatur oratio : hinc etenirn Jcrcmias
ait: Scrutcmur via s noftras, (7 q u a r am u s r e v e r t a - T^mi
mur a d Dominum. Levemus corda noftra cum mani-
bus a d Deum in calis. Vias etenirn noftras feruta-
ri,eft cogitarionum interna difeutere. Cor vero
cum manibus levât qui orationcm fuam operibus
roborat. Nam quifquis orat, fed operari diflimu-
lat, cor levât, 8c manus non levât. Quifquis vero
opcratiir 8c non orat,manus levât 8c cor non levât.'
Juxta ergo Johannis vocem, tune cor fiduciam
in orationc accipit, cum fibi vit* pravitas
nulla contradicit.
A L.i 1 egenos fratres non ftudent rebus fulci-
rc, cum pofiint, fed blandis tantum fermonibus
fovere; quos vehementer Jacobi pratdicatio fanda
reprehendit, diccns : s i autem fr a t e r & f o r or nudi
fu n t , dr in digent v it tu quotidiano; dicat autem ali-
quis ex v o b is illis , J t e in pace, dr calefacimini, dr
fa tu ram in i : non dederitis autem eis qua necejfaria
fu n t corporum, q u id proderit ? Quos Johannes quo-
que Apoftolus admonet, dicens: F ilio li mei non
diligamus verbo, neque lingua, f e d opere dr v erit a-
te. Dilcdio itaque *noftra femper exhibenda eft, 8c
C a p u t X I I I .
In expoßt. B. Job, lib. 18. mm. 88.
S a p i e n t i a quippe qua: Deus cft,fi oculis omnium
viventium occulta effet, hanc proculdubio
Sandorum nemo vidiffet. Sed ccce huic fenten-
tia: Johanncm audio concordantcm, qui ait : Deum 1 .ft’*
nemo v id i t umquam. Rurfumquc cum Tcftamen-
ti veteris Patres intueor, multos horum, teftc ipfa
facra: ledionis. hiftoria, Deum vidifle cognofeo.
Vidit quippe Deum Jacob, & a it : F id i Dominum
facie
f a c i e ad faciem, dr fa lv a faSla, eft anima mta. Vi- Adoribus h*c Dei fapientia fe quandoque oftcndc-
m fr'"™ ..** -a . r ' ret in fe, ipfe pdllicetur, diccns: fijjui d iligit me,
d iligetur a Patre meo, d r ego d ilig am eum , d r ma-
nifeftabo ei meipfum. Ac fi patenter dicat: Qui m
veftra me cernitis, reftat ut in mca me natura
videatis. Hinc rurfus ait: Beati mundo corde, quo-
n iam ip ft Deumvidcbunt. Hinc Paulus dicit: N u n c
videmtts p e r fpeculum in an igm ate; tunc autem f a cie
ad faciem > nunc cognofeo ex p a rte , tunc autem
cognofeamficut d r cognitns f i t » . * Videbimus igitur
Deum, ipfumque erit praemium laboris noftri,ut
poft mor tali tatis hups ten e bras accefta ejus luce
die Moyfes Deum, de quo feriptum eft : Loqm
batur Dominus a d Moy f e n fa c ie a d fa c iem , fim t lo-
qui f i l e t homo ad amicurn fium . Wi^it Job Dominum
, qui dicit : Auditu auris a n d iv i t e , nunc autem
oculus mens v id e t te. Vidit Ifaias Dominum,
qui ait: Anno quo mortuus eft R e x OTjas, v id i Dominum
fedentem fu p e r fo lium ex c e lfim d r elevatum.
Vidit Micha:as Dominum, qui aicit: v id i Dominum
fedentem fu p e r fo lium f iu m , d r omnem excrci-
turn cali afsiftentem e t a dextris dr a. fin ift r is . Quid
eft ergo quod rot Teftamenti veteris Patres Deum
fe vidiffe teftati funt, 8c tarnen de hac fapientia g gaudeamus. * Nec tarnen ita videbimus fici
qua: Deus eft, dicitur : Abfcondita eft ab oculis
o/nnium viv en tium . Ec Johannes ait : Deum nemo
v id i t umquam i Nifi hoc quod patenter darur in-
telligi, quamdiu hie mortaliter vivitur, videri per
quafdam imagines Deus poteft, fed per ipfam nature
fu* fpeciem non poteft : ut anima gratia fpi-
ritus afflata per figuras quafdam Deum-vidcat, fed
ad ipfam vim ejus cflenti* non pertingat ? Hinc
eft cnim quod Jacob qui Deum fe vidiffe tefta-
tur, hunc nonnifi in Angelo vidit. Hinc eft quod
Moy fes qui cum Deo facie ad faciem loquitur, ficut
loqui folct homo cum amico fuo, ei inter ipfa
verba fuse locutionis dixit: S i in v en i gratiam in
det ipfe femotipfum : longe quippe difparilitcr
videt Creator fe, quam videt creatura Creatorcm.
Nam quantum ad immenfitatem Dei quidam nobis
modus figitur contemplationis , quia eo ipfo
pondéré circumfcribimur, quo creatura fumus.
* Sic profëiftö non ita confpicimus Deum, ficut
ipfe confpidt fe , ficut non ita requiefeimus in
Deo, quemadmoclum requiefeit in fe. Nam vifio
noftra, vel requies erit utcumque fimilis vifioni,
vel requiei illrus, fed æqualis non erit 5 ne enim
jaceamus in nobis, ut ita dicam, contemplationis
penna nos fublevat, arque à nobis ad ilium
w erigimur intuendum; raptique intentiorie cordis,
confpettu tuo, oftendc mih i temetipfum manifefte u t q 8c dulcedine contemplationis,aliquomodo.a no-
v ideam te. Ccrre cnim fi Deus non eratxum quo - bis imus in ipfum. Ec jjaamm hhoocc îippffuaim ire noftrum.
minus eft requiefeere, & tamcn fie ire, perfe&è
requiefeere eft : 8c perfecla ergo requies eft, quia
Deus cernitur , & tarnen adæquanda non eft requiei
illiûs, qui non à fe in alium tranfit ut quief-
cat. Eft itaque requies, ut ita dicam, fimilis atque
diffimilis, quia quod illius requies eft, hoc noftra
imitatur. Namque ut beati atque æterni-fimus in
*ternum, imitamur *ternum, 8c magna nobis eft
æternitas, imitatio æternitatis ; necexortes fumus
ejus quem imitari poffimus, quia 8c videntes participants,
&: participantes imitamur. Qua: nirni-
rum vifio nunc fide inçhoatur, fed tunc in fpccic
j-j perficicur, quando coætcrna Dei fapientia, quam
modo p^r ora predicantium quafi per decurren-
tia flumma fumimus, in ipfo fuo fonte bibimus.
C a p u t X I V .
Horn. jo. in Evang. mm. / .
J P s e namque Spiritus fan&us amor eft. Unde &
Johannes dicit : Deus car it as eft. Qui ergo mente
integra Deum defidcrat, profe&ö habet quem
amat. Neque enim quifquam poftet Deum dili-
gerc, fi cum quem diligetet, non habcrct.
Ç a p u t XV.
loquebatur, oftendc mihi Deum diceret, 8c non
oftendc temetipfum. Si autem Deus crat cum quo
facie ad faciem loquebatur, cur petebat viderô
quem videbat ? Sed ex hac peticione ejus colligi-
tur, quia cum fitiebat per indreumferipta: noftra:
nature fua: claritatcm cernere,quem jam cceperat
per quafdam imagines videre* ut fic fuperna cflen-
tia mentis ejus oculis adeflet : quatenus ei ad a:ter-
nitatis vifioncm nulla imago^creata temporaliter
intereffet. Et vidcrunt ergo Patres Teftamenti
veteris Dominum , 8c camen juxta Johannis vocem
: Deum nemo v id it umquam ; 8c juxta beati
Job fententiam fapientia qu* eft Deus, abfeori-
dita eftab oculis omnium viventium, quia in hac
mortali carne confiftentibus, 8c videri potuit per
quafdam circumfcriptas imagines, 8c videri non
potuit per incircumfcriptum lumen æternitatis.
*Sin vero à quibufdam poteft in hàc adhuc cor-
ruptibili carne viventibus, fed tarnen inæftimabi-
li virtute crefcentibus quodam contemplationis
acumine æterna Dei claritas videri, hoc quoque
à beati Job fententia non abhorrer, qui ait : A b f i
condita eft ab oculis omnium v iv en tium ; quoniam
quifquis fapicntianij quæ Deüs eft, vidit, huic vi-
t x jfunditus moritur, ne jam ejus amore teneatur.
Nullus quippe earn videt, qui adhuc carnaliter vi-
vit, quia nemo poteft amplcäi Deum fimul 8c _
feculum ; qui enim Deum vider, eo ipfo moritur ^
quo vel intentione cordis, vel effe&u operis ab
In expoßt. B. Job3 lib. 11. mm. jy.
hujus vit* deledationibus tota mente feparatur. -|-
Uhdc ad cumdem quoque Moyfen dicitur : N o n JL/ E-x namque fub percufllone ultionis populum
enim v id eb it me homo, dr v iv e t . Ac fi apertè dice- tCnuit, ut quifquis fub illa peccarct, protinus mor-
retur: Nullus umquam fpiritaliter vidit, 8c mundo
carnaliter vivit. * Sciendum verb eft quod non-
nulli fuerunt qui Deum dicerent etiam in illa re-
gione beatitudinis in claritate quidem fixa confpi-
cx, fed in natura minime videri : quos nimirum
nfinor inquifitionis fiibtilitas fefcllit. Neque enim
llli fimplici & incommurabili eftentia:, aliud eft
claritas, aliud natura, fed ipfa ei natura fua claritas,
ipfa claritas natura eft : quia cnim fuis dilc-
Tom. IV .
te puniretur j nec plebs Ifraëlitica ex amore Domino
, fed ex timoré ferviebat. Numquam verb
impleri jufticia per timorem poteft, quia juxta Johannis
vocem : Perfetta caritas fo ra s mittit timo- j
rem. Et,Paulus adoptivos filios confolatur, dicens
: N o n accepiftis fp ir itum fe rv itu t is iterum in timoré
, f e d accepiftis fp ir itum adoptionis filio rum in
quo clamam u s , Abba Pater•
M m