Gen. i f , p.
m m . 39.
Gen. i f . 20t
m 2 7\
z j Sancti Paterii Liber L ^8
Aredc per Angelum ad eumdem Loth dicitur : Ecce
C a p u t X L V I I I .
Vim faciebant Loth 'vehementijfime, & jam pro-
ximum erat ut frangèrent fores ; £7* miferunt
mamm w i> & introduxtrunt ad fe Loth ,
claufeeruntque opium, & eos qui erant foris
percujfere caecitate a minimo ufeque ad maximum
, ita ut ojhum innjenire non pojfint.
C Um de eledorum innocentia contra pravo-
rum infldias munira tradaretur, in expof. B. Job,
lib. 6. adjundum ell : Vim faciebant Loth vehemen-
tifsim e, &c. Qu^i d eft quôd malis advérfantibus
intra domum Loth reducitur 8c munitur, nifi
quod juftus quifque dum pravorum infldias fufti-
nec, ad mentem revertitur, &: imperterritus ma-
net ? Sodomitæ autem viri in domo Loth invenire
oftium nequeunt : quia corruptores mentium contra
vitam jufti nullum accufationis aditum deprc-
hendunt. Percuffi enim cæcitatc, quafi domum cir-
cumeunt, qui, invidcntes, fada didaque perfcru-
tantur. Sed quia eis de vita jufti fortis undiquc ac
laudabilis adio obviât, errantes nil aliud quam pa-
rictem palpant.
C a p u t X L I X . '•<
E t L o th ardentem Sodomam fu g ie n s , J è d tamen
Segor in'venicns, nequaquam m o x montana ,
confecendit. D Um de continentium celfitudine,& conjuga-
torum venia tradaretur, in cod. Régula: Paftor.
3. part, adjundum eft : E t Loth ardentem Sodomam
fugiens,drc. A r de n t e m Sodomam fugerc eft,
illicita carnis incendia declinare, : altitudo verb
montium, eft munditia continentiiim. Vel eerie
quafi in monte funt, qui etiam carnali copula: inherent
: fed tamen extra fufcipiendæ prolis ad-
mixtioncm debitam nulla carnis voluptate folvun-j
tur. a In monte quippe ftare eft, frudum propagi*-
nis in carne non quærcre : in monte ftare eft, car-
ni carnalitcr non adhærere. Sed quia multi funt
qui fcelera quidem carnis deferunt, nec tamen in
conjugio pofici, ufus folummodo debiti jura con-
fervant ; exiit quidem Loth Sodoma, fed tamen
mox ad montana non pervenit : quia jam damna-
bilis vita relinquitur , fed adhuc celfitudo conju-
galis continentiæ fubtilicer non tenetur. Eft vero
in medio Segor civitas , que fugientem falvet 8c
infirmum : quia videlicet cum fibi per incontinen-
tiam mifeentur conjuges, lapfus fcelerum fugiunt,
& tamen veniâ falvantur. Quafi parvam quippe
civitatem inveniunt, in qua ab ignibus defendan-
tur : quia conjugalis hæc vita, non quidem in vir-
tutibus mira eft, Led tamen à fuppliciis fccura. Unde
idem Loth ad Angelum diejt \ E ft civitas hie
ju x ta , ad ejuam pojfum fugere, par v a , dr falvabor
in e a. N umquid non mo die a eft, dr vivet in ea anima
mea ? Juxta igitur dicitur, 8c tamen ad falutem
tuta perhibetur: quia conjugalis vita nec à mun-
do longé divifa eft, nec tamen à gaudio falutis
aliéna. Sed tunc in adionc hac vitam fuam conjuges
, quafi in parva civitate cuftodiunt : quando
pro fe amduis dcprecationibus intcrcedunt. Unde
etiam in hoc fu fe e p i preces ; tua* , ut noil fubvertam
urbem pro qua locutus es : quia videlicet cum Deo
dcprecatio fiinditur, nequaquam talis conjugum
vita damnatur. De qua deprecatione Paulus quo-
que admonet, dicens : N olite frau d a re in v ic em , n u , f
f t fo r te e x confenfu a d tempus, ut vacetis orationi.
C a p u t L.
Igitur Dominus pluit fuper Sodomam & Gomor- ^
rham Julphur ignem.
g C u n i de iniquorum in malis perfeverantia tra- I
daretur, in expof. B. Jo b , lib. 14. adjundum cft:
Ig itu r Dominus, dre. Qu i d in fulphure nifi factor
carnis ; & qüid per ignem nifi ardor carnalis defi.
dcrii exprimitur ? Cum prgo habitantium Sodomis
vel Gomorrha, carnis fcelera punirc Dominus dc-
crevifTct, in ipfa qualitate ultionis, notavit macu-
lam criminis. Sulphur quippe foctorem habet, ignis
ardorem. Qmitaque ad perverfa defideria ex carnis
foetore arferant, dignum fuit ut fimul igne &
fulphurc périrent : quatenus ex jufta poena difee-
rent, ex injufto defiderio quid feciflent.
C a p u t L I .
^ De Abrahæ conjugein ßpulcro duplici Jepulta. &
C Um de adiva contemplativaque vita tradaretur,
in cxpoficione B. Job , lib. 6. adjundum eft a
de Abrahæ conjuge. Q u i d nobis per Abra-
hæ duplex lcpulcrum innuitur, nifi quod perfe-
dus quifque prædicator extindam à præfentis vi-
tx defideriis animam fuam,lub bonæ operationis
tegmine & contemplationis abfeondit ? Ut à carnali
çbneupifeentia fub adiva contemplativaque
vita quafi inlènfibilis latcat,quæ priùs mundi defideria
fentiens, mortalitcr vivebat. Unde & per
egregium prædicatorem dicitur : Mortui enim eftis,
,d " v ita v eftra abfeondit a eft cum Chrifto in Deo. Adi-
) va quippe vita fepulcrum eft : quiâ à pravis nos
operibus mortuos tegiç. Sed contcmplativa'perfe-
diùs fepelit : quia à cundis mundi adiohibus fiui-
ditus dividit. Qififquis ergo jam in ft: contumclias
carnis edomuit : fupereft ut mentem per ftudia fan-
dæ operationis exerceat.,Et quifquis jam mentem
per fanda opera dilatat : fupereft ut hanc ufque ad
intima contemplationis extendat. Neque enim per-
fedus prædicator éft, qui vel propter contemplationis
ftudium operanda negligit, vel propter operationis
inftantiam contemplanda poftponit.
C a p u t L I I .
b A d Rebeccam in Ifa a c conjugio deducendam Gi
; p u e r mittitur.
I n Expofitione beati Job, lib. z. A d Rebeccam a»>|
in Ifaac conjugio deducendam puer mittitur : Quia
videlicet ad acfponfandam Ecclcfiam Domino,
interpofita prophetia famulatur.
• In Utic. & Gemer. hare omitcuntur. Leguntur iifdem verbis in
Michael.Negaiiva tamen particula rolicnda nobis videtur.ln Rcg.Paft.
Icgitur: in monte flare efl, nifi fruftum propagmii in tame non qtte,rere.
Hoc caput prztermittitur in Gemet. Utic« Michael. Sc miT- ^
nobis vi/îs.
%q • Taper Genefirrt. 30
c a p ti t L i i i .
Pone ma n um tu am Ju b te r f e m u r m e um , u t ad~
ju r em te p e r Dom in um D e um call & terrae»
u t non accipias uxorem filio meo de filia b u s
Chananaorum inter quos habito ; f e d a d ter-
ram 3 & cognationem meam proficifearis,
& inde accipias u xo rem filio meo Ifaac.
Um de myfteriis facramenti ad Abraham per
puerum, &: requirendæ uxoris Ifaac filio tradarc-
tur, adjundum eft : Pone manum tuam fubter femur
I meum,&c. a L i b e t perftridim quædam de Abra- .
hæ & Ifaac hiftoria ad medium deducere , ut '
■ po/fimus in ipfis, quæ fecundùm allegoriam intcl-
■ îigenda funt, apertiùs demonftrare. Abraham quip-
■ pe puerum vocat, & fubter femur ejus manum po-
m nere præcipicur, ut fient habet vetufta tranftatio,
■ per Dominum Deum cæli jusjurandum præberet.
■ Cui ftatim ne Ifaac filio fuo uxorem de filiabus
■ Chananæorum accipiat, jubec -, fed ut ad ejus co-
■ gnationem pergat, atque inde ei uxorem deducat.
I Qm itaque ut præceptum e ft, manum fub femore
I pomit Abrahæ &c juravit, atque ex bonis onlhibus
I Domini fui tulit, 8c Mefopotamiam perrexit. Si-
■ ve qui ftans juxta fontem aquæ orando propofuit
■ quod puella cui diceret : Inclina hydriam tuam ut
■ bibam, dr illa refponderit : Bibe, quin & camelis tuis
■ dabo potum s ipfa effet uxor Domini fui Ifaac. Pro-
■ tinüs Rebecca egreditur. Quæ pucro aquäm pe-
■ tend refpondic : Bibe-, Domine mi. Et celeriter
I hydriam fiibter ulnam depofuit, potum dedit, quin!
K etiam camelis aquam haufit & præbuir. Cui puer
H-protinus inaures aurcas appendentes ficlos duos,
I & armillas pondus ficlorum decem præbuir. Quæ
H requifita, & genus dixit, & quia in domo patris
I ejus effet locus fpatiofus ad manendum, & quod
■ palearum ac feni plurimum haberet indicavit. Cui
B Rebeccæ frater erat nomine Laban, qui feftinus
B egreffus eft, & inaures, ficlos atque armillas fbro- _
B r i videns, intus puerum vocavic, eique paleas&-
B fenum dedit. Aquam ad lavandos pedes camelo-
B rurn & virorum qui cum co vénérant præbuir. Pa-
B nein in confpcdu ejus appofuit : fe d puer come-
■ dere recufat,nifi priùs caufam conjugii filio Domi-
B ni fui obtineat. Qui mox ut caufam obtinuit, pro-
B latis vafis aureis 8c argenteis ac veftibus Rebeccæ
B munerà auxit, fratribus autem 8c matri munera
B obculit. Rebecca autem 8c puellæ illius afeenfis
■ camelis virum fecutæ funt, qui feftinus ad Domi-
J num fhurn reverfus eft. Eo autem tempore, Ifaac
■ deambulabat per viam quæ ducit ad puceum, cu-
■ jus nomen eft viventis 8c videntis. Habitabat vc- I *'° terra auftrali. Egreffus fuerat ad meditandum
I *n agro inclinata jam die. Sed mox ut Rebecca
■ Ifaac vidit, de camelo defcendit, puerum requirit,
I dicens : Quis ille homo efTet, qui per agrum veni-
I ret ? Cui ille refpondit : Ipfe eft Dominus meus.
I At illa tollens pallium, fefe operuit : quam Ifaac in
I tabcrnaculum Saræ matris; introduxit, 8c accepit
I uxorem, atque in tantum dilexit, ut dolorem, qui
I ex morte matris acccfferat, temperarct.
I eft, quod Abraham puerum jubet fub fe-
I more fuo manum imponere, 8c per cæli Dominum
I jurare : nifi quod illius caro per illud membrum
I defeenfura erat, qui 8c Abrahæ filius effet ex liumanitacc,
ôc Domihtis ex divinitate? Sic itaqtie puc«
ro dicitur : Pone manum tuamfubfemore meo,dr jura
per Deum cali. Ac fi aperce diceret : T ange fihum
meum, 8c jura per Dominum meum. Unde nec fiu
per femur, fed fub femore manum poncrc jubc-
tur : quia ex illo femore ille defecnfiirus erat, qui
homo quidem, fed fuper omnes homines veniret*
Unde dignum non fuit, ut manum fuper femur
ponerct : quia nulla caro fuper illam carnem eft*
quam in rcdemcione noftra fibi Patris unigenitus
univit. Quid eft, quod Ifaac dilefto filio i^cor dc
filiabus Chananæorum duci prohibetur, nifi quod
ille dc quo feriptum eft, Hie eft ftlius meus di- Matth.t.i
leftus, in quo mihi complacui, nulli reprobæ animæ
conjungitur ? De cognatione autem uxorem filio
deducere fejjvus præcipitur : quia fola fan&a clc-
ftorum Ecclefia, unigenico filio copulanda erat
quam ipfe unigenitus ex prædeftinatione jam, 8c
præfentia extraneam non habebat. Quis vero
eft puer, qui ad deducendam uxorem mittitur,
nifi Prophctarum ordo atque Apoftolorum om-
niumque Doélorum ? Qui dum verbum prædica^
tionis bonis mentibus faciunt,ad unamquamque
animam unigenito filio conjungcndam, quafi pro-
vifores fiunt.Qui pergens fecum de bonis omnibus
Domini fiii detulit : quia in his quæ dc Domino '
Ioquuntur in femetipfis virtucum divitias oftcii-
dunt j 8c tanto citiùs ad fequendum Deum pertra-
hunt, quanto auditoribus fuis in femetipfis mon.
fixant, quod cnarrant. Atque idem puer juxta fontem
ftetit, atque ex præfixa fententia, quæ puella
eligenda effet,propofuit : quia prædicacores fan.
fti, facri eloquii fluenta confiderant, atque ex ipfis
colligunt, quæ vei quibus prædicationis fuæ ver^
ba committant, 8c ex quibus auditoribus fiduciam
cerrimdinis fumant. Potum vero petiir, quia prædicator
omnis animam fui auditoris ficir. Sed Rebecca
potum præbuic, quia fanda eledorum Ecclefia
prædicatorum fuorum defiderio ex virtute
fuæ fidei fhtisfecic. Qiiia enim Deum quern atidi-
vic confcffa eft, prædicatori fuo aquam refedionis
obtulit, ejufque animum refirigeravit. Et notan-
dum quod hydriam ab humero in ulnas pofuit,
quia ilia eft placita confefïio, quæ à bono opère
procedit. Vel certè aquam præbuit, quia in co
quod credidit, vacua non remanfit. Nam mox præ-
dicare ftuduit quod atidivic, 8c docendo, multos
ex fê prædicatores protulit. Aqua quippe in hydria Rom. il.t,
eft prædicationis feientia in mcnfhra : quia fanda
Ecclefia ftudet non plus fapere quam oporcet, fed
faperc ad fobrietatem. Et hydria aquæ in ulna,
eft dodrina prædicationis in opéré. Quæ non fo-
lùm ejus comitibus, fed potum etiam camelis præ-
bet : quia verbum vitæ non folum prudentibus,
fed etiam ftultis prædicat, juxta Pauli vocem di-
ccntis : Sapientibus dr inftpiemibus debitor fum. Vel Rom. 1.1+.
certè aqua etiam jumentis datur, quando cura car- .
nis quomodo fit habenda difponicur -,8c ex voluptate
impend! non debeat, 8c tamen in neceffitati-
bus n6n negetur,ficut feripnim eft : Carnis cur am ne Rm, X}t
feceritis in deftderiis. Qui enim hanc in defideriis
fieri prohiber, proculdubio in neceffirare concc-
dit, juxta hoc quod rurfus dicitur : Nemo carnem zphef, s, zf,
fuam odio habuit ,fe d nutrit dr fovet earn. Puer autem
Rebeccæ inaures 8c armillas dedit : quia prædicator
quifque 8c auditum fandæ Ecclcfiæ per
obedientiam, 8c manus per bonæ operationis me*
«iicnaei. oemec. & Utic. &c. n indicatur unde hxc lint 1
ta. Giegoiianum tamen ftylum lapiunt.