uc fi delis âuifque, qui Dcum vidcre dcfidcrat, de A Singulariter namque ad abfolutionem noftram ob-
mundi percuifionibus lugcat, qucm finiri eifdem lata cum lacrymis, Sc bcnignitate mentis, facri allais
percuflionibus non ignorât. Qui, ergo appro- taris hoftia fufFragatur : quöniam is qui in fe fur-
pinquante mundi fine non gaudet, amicum fe il* gens à mortuis, jam non moritur, adhuc per hanc
lius c/Te teftatur, Sc per hoc inimicus Dei efle in fuo myfterio pro nobis itcrum patitur. Nam
•convincitur. Optandum eft autem amicis Dci ci-
quotics hoftiam ei fue paflionis ofFcrimus,toties nobis
tius de hoc mundo pergere, SC ad gaudia celc-
ftis patrie, quam diligunt, breviore viapervenire.
Quibus enim malis non mundus urgetur J Qua: nos
ad abfolutionem noftram paflionem illius repa-
ramus. Nolite ergo, fratres*mei, poflidere per dc-
fiderium, qua: adhuc minime reliquiftis per ufum.
triftitia, qua: adverfitas non anguftat? Quid eft Spem in folo Rcdemtore figite,ada:ternam pa-
vita mortalis, nifi via ? Et quale fit, fratres mei, triam mente tranfitc. Si cnim in hoc mundo nihil
perpendite, in labore via: laflcfcere , Sc tandem g a man do poilidetis, ctiam pofiidendo cuncta rcli-
eamdem viam nolle finiri \ Calcari, fratres ,mun- quiftis.
dus debet ac dcfpici, qui in annis prioribus ve-
lut in juventute viguit, ad propagandam huma-
ni generis prolcm robuftlis fuit, falute corporum
viridis, opulentia rerum pinguis. At nunc ipfa fua
fcnc&utc deprimitur, Sc quafi ad vicinam mortem
moleftiis crefcentibus urgetur. Nolitc ergo,
fratres mei, diiigere,*quem videtis diu ftarenon
pofife : precepta apoftolica in animo ponite, quibus
nos admonet, diccns : N o lite dUigere mun-
d um , neque ea qua in mundo fu n t : quia f i quis di-
l ig it man dum , non eft caritas Pa tris in eo. Relin-
1 quat igitur omnia qui poteft ; qui autem rclinquc-
C a p u t IX.
► fa . s
Q u i c o n v e r t i f e c e r i t p ecca torem a b e rro re v i a
f u a i j a l v a b i t a n im am ejtts à m o r t e , oper
ie t m u ltitu d in em p ecca torum.
R Eatus Job dicit : Bcned'tfilioperituri fuper me
vente bat. Bcncdi&io quippe perituri fuper cum venir
, qui pcccatoris intericum preveniens, eum-fan-
&is exhortationibus à culpe fovea reducit. Si e-
nim magna: mcrcedis cft eripere carncm à morte HjgVR
quandoque morituram, multo majoris eft meriti
In expofîf.j
Job. llb.Jf.
P omnia non poteft, lavet lacrymis maculas pec- liberare animam à morte in celcfti patria fine fine
catorum, elcemofynis tergat, facris hoftiis expiet.C vi&uram;
I N C I P I U N T C A P I T U L A
DE P R IMA E P I S T O L A B. P E T R I A P O S T O L I
1 . 7 N htreditmem ïnccrrup tibtkm, & in a n u - J . Vm fqm fq t tc fien t accepit grattam in alterutrum.
JL minatam. 6 . S i quis loquitur, qu afi fermones Dei.
z . I n quem deftderant A n g e li p rofficere. 7 * Tempus eft ut incipiat ju d ic ium a domo D e i.
3 . Propter quod JuccinfiH lumbos mentis veftra . 8 . Pafçite , qui in vobis e f t , gregem Dei.
4 . Nemo veftrum patiatur qu afi homicida. .
E X P O S I T I O
S U P E R I. E P I S T O L A M
C a p u t P k im um .
t. par. 1 .4 . R e g e n e rA i i t nos in J p em 'v ï 'v a m , (pjc. in b e r c -
ditAtem incorruptib ilem.
WKÊÊË A Ren7 ™rda homimim, quT ih hujus fe-
vintiitasmen- jF \ . culi fpe peritura plantata, fiduciam etcrm-
tis fie fpes æ- tatjs non habent : virent autem que illi heredita-
iat^* hCIC | ri inhérent, de qua Pctrus Apoftolus dicit : Bene-
inexpopt. b. diffus De ut dr Pater Domini noftri Jefu Chrifti, qui
qobj.30. Jccundum magnam mifericordiam fuam regeneravit
' nos in fpem vivam, per refurreciionem Je fit Cbrifti
tx mortuis, in bereditatem incorruptibilem, & in-
<contaminâtam, & immarcefsibilem, confervatam in
calis. Tanto enim veriùs quique virentes funt,
quanto in hereditaris immarceffibilis forte cogitations
radicem figunt. Quifquis itaque intrinlc-
cùs arere formidat, arentia extrinlècùs hujus mundi
defideria fugiac : Sc «ternam patriam appetens,
in interna cordis plantatione virefeat.
B. P E T R I A PO S TO L I .
C a p u t IL
I n q u em d e fid e ra n t A n g e l i p ro fp ic e r e . i.pctr.i.m
Q U o n i a m de Deo per primum Ecclefia: pra:- Deum Angdi'
dicatorcm dicitur : In quem deftderant A n g e li prof-
p ic e re ; funt nonnulli qui nequaquam Deum vide- gp y
,re vel Angelos fufpicantur, Sc tarnen diäum per inexpoßus.
Veritatis lententiam feimus : A n g e li eorum fem p e r
v id e n t fa c iem Pa tris m e i , qu i in calis eft. Num- Matth-
quid ergo aliud Veritas, aliud Pra:dicator infinuac
Veritatis ? Sed fi fententia utraque confertur, quia
fibi nequaquam difcordet, agnofeitur. Dcum quippe
Angeli Sc vident, Sc videre defiderant, Sc in-
tueri fitiunt, Sc inmentur : fi enim fic videre defiderant
, ut effedhrlui defiderii minime perfruan-
tu r, defiderium fine fru£tu anxietatem habet, Sc
anxietas peenam. Bcati verö Angeli ab omni peena
anxictatis longe funt: quia numquam fimul pee-
na, Sc beatitudo conveniunt. Rurfum cùm cos di-
cimus Dei vifione fatiari, quoniam Sc Pfalmifta
ait:
Ja expofit. B. lob.liLzt.
De patientia
in injuriis fein
expofit. B.
ait : SatUbor, dum munifcjlabimrglmdtua. Confi ^ hune de violentis manibusevdlo. Unde benepri-
derandum nobis eft quia fatietatera folet faftidium mus Paftor admonet, dicens : Eftotc prudentes , é -
fubfequi. Ut ergo reftè ftbi utraque conveniant,
dicat Veritas : fem p e r v id e n t s dicat Pratdicator
egregius : fh t i e fem p e r v id e r e deftdernnt. Ne
cnim fit.in defiderio apxictas, defiderantes fatian-
tur ; ne autem fit in fatiecate faftidium, fiatiati dev
ig ila te in orationibus, ante omnia mutuam in v a -
bijinetipfis caritatem continuum h ab eme s: m id Ca r i-
t!U operit multitudinem p e c ca to nm h o fp ita le s in v i -
c em fin t murmurationibus, unufquiftjue fx u t .a a e p it
i . "t, . grattam ih alterutrum illam adminijitantes. Sic enim
fiderant. Et defiderant igitnr fine labore, quia de- Creator nofter, ac difpofitor cunfta moderatnr
fiderium fatietas comitatur : Sc fatiantur fine fafti- ut dum fingula quzque funt omnium , interpofi-
dio,quoniam ipfa fatietas ex defiderio femper ac*- ta quadam caritatis neceffitudine, fiant omnia fin-
cenditur. gulorum :& untifquifque fic,, quod non accepit,
_ in altero poffideat, ut ipfe alteri poffidendum,
C a p u t 111. quod accepit, humiliter impendat. Hinc per Pau^-
Propter quod fuccinUi lumbos mentis v'Orei&c. B <caritatem firv itt invicem Tunc c.U,..
* t i J d pnim nos caritas a jugo. culpar libcros reddit, cum
M . viciftim nos noftro fervitio per amorem fubjicit a
A l u m luxuna:, aut cogitationc perpetratur cum Sc aliena bona noftra credimus, Sc noftra qua-
aut opere. PerMoyfcn vero ,luxuria perpetrata ; fi aliis fua offerentes exhibemus. Quia cnim bona
per Au&otem verb munditi*, luxuria damnatur noftra non a nobis funt, fed ab co h*c accepi-
cogitata. JHinc eft cnim quod difeipulis primus mus, a quo fadum eft ut eftemus: tan to nobis
ea non debemus rerincrc privata, quanto nobis ca
confpicimus ab Audlore noftro ad communcm uti-
litatcm data^ Unde refte Petrus in exhorcatione
hujus rei fubdidic, diccns : S h u t boni d fp en fa to -
res multiformis g ra t ia D e i.Tunc namque bene multiformis
gratia Dci difpenfatur, quando acccptum
donum. Sc ejus qui hoc non habet, creditur,
C quando propter eum cui impenditur, fibi datum
putatur. Unde adhuc Petrus adjecit : s i quis lo - ibidem..
quitur, quafifermones D e i : f t quis mint f i r at., tam-
S _ quam e x virtute qnam admintftrat Deus. Ac fi aper-
vin,pcrfecutiqnem te dicat: ’Humiliter impendite bonum proximis:
quia feitis vos, non a vobis elfe quod habetis.
Ecclefi* Paftor dicit: Propter jju o d fu e d n t t i lumbos
mentis v eftra , fo b rii. per f e file fpe ra te in earn, qua
offertur v o b i s , grattam. Lumbos enim carnis fuc-
cingerc, eft luxuriam ab efFcdu refrenare. Lumbos
verb mentis fuccingere, eft hanc etiam il cogitationc
reftringcre.
C a p u t IV.
Nemo vefir urn patiatur quafi homicida.
O An c t i viri, cum pcrfecutionem foris intuf-
que patiuntur, non folum in Dei injuriis minime
excedunt, fed ncque contra ipfos adverfarios con-
tumcliofa verba jaculantur. Quod dux bonorum
re&e Petrus admonet, diccns : Nemo veftrum p a tiatur
qu afi homicida, aut fu r , aut maledicus. Male-
dicus cnim patitur, qui paflionis fua: tempore, in
fui faltcm injuriam pcrfecutoris efFrcnatur.
C a p u t V.
C a p u t VI.
' Si quis lb quitur, quafi fermones Dei. i.Petr. u.
Q U 1 verba Dei non loquifntur humiliter, coh- Deiis
fiderarc debent quod per primum Paftorem feri- bum Dei ad-
C a p u t V. ptumeft: S i quis loquitur, qu a fi fermones D e i. Qui
Vnufqmfme f,cut accepit or a , am, in alterutrum D B J1 J l H | | bent, cur qumafi Bde BprowprusM turo penr°t P> fItSe rnaomn ,fhean"-
l lam / tnm tn t Itr/t/nt-pe e>er>r ________ cl . _ _ .
Qualiter quif-
Job, lib. 1
U»
illam adminifirantes t &c.
N u sq^uI sq^ie vircutes quas accepit,debet
aliis impartire: Sc bonum quod alter habet, alteri
debet impcndcre ; ut qui terrenam fubftantiam
accepit, indigentis proximi inopiam fublevec : qui
do&rina: gratia plenus eft, ignorantis proximi tc-
nebras verbo fua: prxdicattonis illuftret : qui tem-
porali poteftate fubnixus eft, oppreflos à moleftiis
relevec : qui prophetic fpiritu plenus eft, à vita
proximi mala imminentia, bona fiiadcndo, déclinée
: qui gratiam curationis accepit, interccflione
fua falutem infirmantium pic Sc humiliter impen- £
dat : qui à terrenis a&ibus liber foli Deo vacare
.meruit, pro delinquentibus proximis exoret. Fit
autem fæpe ut qui terrena fubftantia nimis occu-
patur, orationi quantum debet non invigilet : Sc
fic plerumque ut is qui ad exorandum Dominum
cundis mundi oneribus exucus vacat , fuftencatio-
nem vivendi non habcat, Dives igitur al'imentutp
& veftimentum pauperi porrigat, Sc pauper ora-
^ionem fuam anima: divitis impendat. Alius mihi
verbum prædicationis exhibée, Sc lumine veritatis
ex corde mco ignorantie ccnçbras cxpcllit : ego
autem illi, quia fortaflc à mundi hujus potente op-
primitur, folatium mee defenfionis impartior, Sc
Tom. IV .
ptum cft: Sicut ex Deo coram Deo in Chrifto loquimur. 2. cou 2. ,7.
Ex Deo enim coram Deo loquitur, qui predicatio-
nis verbum , quoniam a Deo accepit, intclligit,
& placére per iilud Deo non hominibus queric.
Rurfus fcripmm cft : Abominatio Domini eft omnis Pr»v. ïê.iu
arrogans i quia videlicet dum in verbo Dci glo-
riam propriam querir, jus dantis invadit: cumque
laudi fue poftponerc nequaquam metuit, a quo
hoc ipfum quod laudatur, accepir.
C a p u t V I L
Tempus efi ut incipiat judicium a domo Dei. ?. ptu. +. n.
E x decorum vita nunc & labore cognofcere Dc us qui ni-
poflumus, fi cmendari, dum tempus cft, nolu- b*cpatiunt
mus, quanta poft animadverfione feriamur. Ele- ’
ftos quippe Dei cernimus, Sc pia agcre, Sc cru del ia judicandi fint.
multa tolerare. Elcófcorum quippe cft hic conteri, 1? etepofit. b .
ut ad premia debeant eterne hereditatis crudiri. „um's’J
Eie&orum eft hic flagella percipcrc, quibus ferva-
tur dc eternicate gauderc. Hinc ad Johanncm dicitur
: E g o quos amo, arguo & caftigo. Hinc Petrus
a lt: Tempus e ft , ut incipiat ju d ic ium a domo D e i.
Ubi mox admirando fubjunxic: s i autem p rim um i Apoc. 3.
nobis, quis f in i s eorum qui non credunt D e i E v a n g e -
M M m