H
Mord. Ut.
a47 , S. Gregorii Papa; Vita.. Lib. II.
Momi&m , Ers a M°nlaI«» Tob fcxum ftagiliorem, majorem follicitudinctn & fcveriorem cuftodiam adhibéft.
da‘? rams> h* c ad Januanum Carahtanum, hoe fere incuntc anno fcriplk: Pervenit ad not minus te m e
B W ”É 2 * r 7 ” T ' ? % È k M W m - a L ^ S
1 ' f f S i Z f 4 $ Ë § * ® £ # ' i!% $ $ $ *% vtn euram gerente*, earumfe «ecejsitatibsts adhiberent\ n L c ita
r ^ negkiïum, ut [e r [ubheas [erfonas [ro tributes aliifque mumis iofa ter ft principaliter Deo
dZ ereftZ n2 mi f ‘n,ttr" e' IMS [rldiaquedift.
Z Z , f ff“' mcmt ctcm" f i mf ef ‘ »1 Suodmulum Fraternitas tuafaeili clrreShlc re Je .
fuBet L J 7 ’ r , J ic ™ n, f mstt-fu m m m k c \ K | ü a J ihus:
fW lË f Z i ■v‘ lfM “ ,S lX,r‘‘. kca ™ < r* regulam lag a ri «on Use., 1 1 E S S
H hts agendum e ft, [er eum quem de[utuver,s, rasionabili,er [eragatur. l[fa verb refereJtes Deo L -
f i J i J Z s fCmeU[faS 'n > " * » « * * > » « • ulserius ftdelium mentibsts [ruva
■ A « . E g g . . . „ d . . » * i j s ; “ ; :
a rum «ras hoe atque mores exegermt. * p yu^aps, qua-
Mimm fortaffe videbirar Gregoriurn tantam in Abbariflis *tatis maturiratem requifiilTc. Vcrum
W m m m M i f W M certamina adhiic tolerant, quod in juTentute & inW
Dut. c. ï ■ 'lb x c t K C xp c fit, ahorum curam fufcipere non deberc, Statim autem ac^omita fint vitia etiam iu-
venes, inculpate pofluntmotum magiftn judicio Epifcoporum & Prarlatoram conftitui aliifque reecn-
dis prxfici. UndeS. Gregorius minime improbavit Beatüm.Benediaum in juvcnili arrate poft fuDC
x T PUlamm aCUleiS “ V0luP“ ds frafu“ > ^ virtutum in j
ïjofdem tere- . 1° eadem Epiftola ubi de Abbatiflïs h*c edixit Gregorius qu*dam de Ahhanhnc i
M J J J 'J b b ffl: BB “,m^ ue p i "dims S39&BB taal ’ f hbf es m tnoHdJlertu ejfe non [ermttus, fed uut omijju 'derkatus m8ilitima' m, oq tuaidEieJ eJlLe f jLu l . tm- ordtmbus : a u tfin M e tis loco jermanere Jeereverin, f d e r i J L Z Z ^ ' [ Z ^
Imam. Satts emm sneongruum e jl, f , cum umm ex his [ro fu i m agnitude diligïnter etuis Z n t Z t ex
[tere , ad utrumque judteeturtdoneus: fcque tnvteem & Ecdejiaftieus orde vit/monaclica & Eccle/ia/Has
utiutatibus reguln monachatus tmpediat. * ™ ■ ccciejiajti
W SÊBÊÈÈ 1uida“ Probar= H B I S . Gregoriurn Clericos ab ampleftenda profeffione monaf-
S * 1 ^ b“ “ tur, u,rVncrario L a p f e t d Z t d Ü Z Z .
Saccrdorcsin monaftcrio fufcipi rogantes. ea lefre admirri i „ U t „ r , * f.^.US,.CaP‘ 6o*
Itfervamros fefpondeam. Hinc Concilii Toletani IV. patres k can. jo. ftatuint%” E p f r c o ^ k d c rM o '
nacfaorum propofitum appetentibus , quia meliorem vitam fcoui cuoiunt ih e™ £ P 7 ? , ° ’
giantur ingrelTus. Cavet igitur fapien^.mus Papa l a X a ïp T f t o l a f u t p i e ^ d o f a ^ a i V a m
Clerici, Abbates in monaftcriis non fiant& ordinentur, nifi poft légitimam probatiii“ n & d ut
nam in monaft.ca vita exercitationem, omijfaque [rib s clerieaL m ilifia , hoc eft relifto Ifto Ecclefi*
® i . ,,v f.4«.titulo,cui perfuam ordmationem erant alligatif & ut aliqüando loquitur Gregorius incardinad
Eadem rat.one abb. vetat eos, qu. clericalem militiam cum monaftica mutaverint pro arbitdo id
fuam teverti denuo Ecclefiam. Ubi obiter notandum dari a fanfto Papa Clericis cop’iam aropleflenda.
Je o Z g e m J c '' ^ J eltricm iu ” "»>“ hicam convergent vent.
Perperam quoque nonnulU prohibitum Monpchis & Abbaribus putant Gregorianis verbis fm*.
nus allatis, ne Presbyter, ordinentur, aut clericali adferibantur mSi&? , Z e '
J t Z c J J W É É ^ ’ f- monaftica Ecdcrsajticis utilitatibus. Sed ne i t i in t e w t
rit V i ^ r r IpfC r f 7 c' dlt.> cum % i “! Monachos presbyteratu infigniendos cenfuerit & juflb
M M M » " ‘1 qua Viaorem Panormitanum Epifcopum hortatur üt K H M
Monachis S. Herma: Presbyterum ordinct abfque mora, poftulante Urbico A bC e quem facerdo HBEHHHHHInUIHHilÉi Scopu. CTgo Vigil^riltrai P.ftoti. TO led .ft. r .p d l... i moroftid. ro.Iro.ris Cleriros U. mm.
Mam monafteria deftruunturs quibus quoquiVSbis
• Confole noramt si limcUudaw Epiaole locum,
rjuxw Loauani, aut 4^.
E x£p.
Malill. a i
f 9 ft- f . 23i
Lil. V. gp. i
<*B2*
SA N C T I GREGORI I PAPÆ VITA.
L I B E R T ER T I V S,
Compledens hiftoriam PÉitificatus S. Gregorii ab annis 594, & aci
annos 49 8 . 8c ƒ 9 9 . (èu ab Indiótione i3.*ad Indiâ. 2.
C a p u t P r i mum.
7. Oe cumenki titu lu s a C P . Patriarcha aflitmtus. I I . Qttec Concilia a c um en ka dicla. l i l . 0 - r>».s9o.&
ila ttem h u m titu lum Papa. refpuit. I V . H u ju s <voas fignificatus. V . S . Gregorii ftu d ium in
txp lo d en J o hoe titu lo p ropugnatur. V I . Q u ib u s gradibtts a fien d e r it Patriarcharum C P .a m -
h itio . V I I . Q u a n ta f u e r i t in Johanne. V I I I . A n e x Monacho f a l lu s j i t Patriarcha.
I X . E p ijb la S ^ r e g . de illa c o n tró v e r fa e x p en d u n tu r. D e p r im a a d M a u r ic ium fc r ip ta .
E t a d A u g u f t a ? 9 b X . S cr ib it a d Patriarchas. X I . Q u id ab ëulogio A le x a n d . refponfum.
X I I . E t ab A n a fla fio Antioch. X I I I . D e interpolatts S . Ig n a tii E p f o l i s . X I V . S um m
a S p ifloU a d J o h a n n e tn C P .f i r ip ta . X V . I t r i t ï S .P a p a conatus in jo h a n . & in ejus ß t c -
cejforem. X V I . H u ju s controverfix fin is . X V I I . R e fé llu n tu r hseretici S . (jregorii modef-
tiam ejus ftcce ffortbus objictentes.
Exordium hujus libri fumimus à controverfia qu* Gregorium inter & Johannem CP. Patriarcham
exarfit, ob fuperbum oecumenici Patriarch* ticulum à Johanne, aftumtum, Sc favente huic i ä S cp.
injuft* ufurparioni Mauricio, diffimulantibufque illatam fibi invidiofa hac appellatione injuriam ce- Puttmchaaf,
teris Patriarchis, alTertum Sc confervatum. Quamvis vocis hujus inlolentia curbas & gravillimam f““ ,us-
offenfioncm diu ante Gregorii Pontificatum excitaflct, de ilia tarnen c medio tollcnda ferio non co-
gitavit ante hunc annum Pontifex prudentiflimus, qui nihil nifimaturo cum confilio aggredi foie-
bât.
Quod fpeâat adipfum oecumenici ticulum, confiât cum Concilia generalia fibi longe antea tribuif- n I£* ...
,fe. Ante Synodum tarnen Chalccdoncnfem nullam aliam hoc titulo donacam fuifie tradit P. Guflan- diSSumc^
villarus, & Legatos S. Leonis Papa: hujus efife nominis aurores. At ha:c ipfi incauto aliudque agenti nica-
excidiflc fatebitur , quifquis Ephcfinum Concilium attenté legerit : etenim part. 2. aftione 3. occur- E^'
ne Exemplum EpifloU &c. fantta & magna d* cecumenica Synodus. Adc. 4. in Epiftola Cyrilli 8c
Memnonis ad Synodum : Contra hujus oecumenica Synod't prafides. In relatione Synodi pitfsimis chrif-
tianifsimifqne ‘ïheodofio d “C. Jacra oecumenica Synodus. In Relatione de fubferiptione ; Pitfsimis & c.
fanBa (Jr cecumenica Synodus. Tam graviter aberrantem Guftanvillacum nihilominus f ecutus eft Lu-
dovicus Mcmbourg hiftor. Poncif. S. Gregorii Magni lib. 11.
Oblatum Romano Pontifici, nimirum S. Leoni M agno, pro heati Petri Apoßolorum P rincipis hono- n 1.
re oecumenici titulum p e r ,venerandam Chalcedonenfem Synodum teftatur S . Gregorius j f e d nuUus , in-
’ *ortim nmquam hoc fingularitatis nomen ajfumfit, nec uti confenfit. In Chalcedonenfi fane Con- puit Papa,
cilio lc&i funt nonnulli libclli fupplices Papæ oblati, in quibus hoc honorifico vocabulo infignitur. Lib Vm Et '2'•
Et in A&. fexta Pafchafinus Epifcopus unus ex S. Leonis Legatis, habita coram fanéta Synodo oratio- 3
ne, fummum Pontificem oecumenicum appellavit ; quibus cum non interceflerint Synodi pacrcs, ca
probare 8c rata habere vifi funt- : maxime cùm hæc a&a in Synodi tabulas relata fiicrint.
Quod fpeâat ad vocis hujus fignificationem, idem eft oecumenicum, ac univerfale ; 8c Concilium } v ‘ .
oecumenicum dicitur, quod ex omnibus mundi partibus habitabilibus, ad quas religionem Chriftia- filnSatus!
” a,m.^.rcdimiis. PcrYcniflc, cönvocatur 8c congregatur. Et quamvis has ad Synodos ex omni Orbe
Chriftiano Epifcopi aut eorum legati fortafle non convenerintj aliquandoquæ in convocatione 8c
congregatione non erat Synodus univerfalis, fa&a eft generalis & oecumenica, nimirum accedence
pollea orthodoxorum omnium confcnfu.
• C r L ^ n * ^ c a t u quid f i r cecumenicus Epifcopus aut Patriarcha conftituamus, ftatim quale in Reli-
gione Chnftiana monftrum foret hujufmodi Epifcopus manifcftum fiet. Nulluscnim univerfalis Epif-
copus heri proprie poteft, nifi exclufis ceteris aliis Epifcopis -, etenim fi totius orbis Chriftiani unus
quilpiam foret Epifcopus, cui alteri locus relinqueretur ? Id vero facræ Scripturæ difèrtè adverfatur, XH
qua: non obfeure nos docet Spirirum fan&um pofuifte non unum fed plures Epifcopos regere Eccle-
am Dei. Unus quidem eft grex Chrifti, fed plures gregis hujus Paftores funt, qui finguli unam hujus
gregis pomoncm pafeendam 8c regendam fufeeperunt.
on inneior aliquo fenfu nec à fidei régula exorbitante, Romanos Pontifices oecumenicos dici po- v.
tui e propter fingularcm quam obtinent in cota Ecclefia jurifdi&ioncm ; cui finguli fubjiciuntur
CWam hpifcopi. At cum ab illo titulo modeftè abftincrc voluifient, qua fronte Conftantinopohtani piodcndo toe
T i i )