fufeeptione indîgcntium Redemtor nofter o-,
ftenderet, dixic : Jpui recipit Prophetam in nontint
meo, mercedem Propheu accipiet. In quibiis verbis
notandum eft quia non a it, mercedem de
Propheca, vel mercedem de jufto, fed mercedem
Propheta: & mercedem jufti accipiet. Aliud eft
enim mcrces de Prophcta: atque aliud merces de
jufto, aliud merces jufti. Quid eft enim dicerc :
Mercedtm Prophett accipiet, nifi quia is qui Prophetam
fua largitatc fuftentat : quamvis ipfe pro-
phetiam non habcat, apud omnipotentem tarnen
Deum Prophcta: premium habebit. Ifte enim
fortafle juftus eft ; & quanto in hoc mundo nihil
poflidet, tanto loquendi pro juftitia fiduciam
majorem habet. Hunc dum ille fuftentat qui in
hoc mundo aliquid poflidet, & fortafle adhuc pro
juftitia loquendi libéré non prefumit, juftitia: il-
Jius libertatem fibi participera facit, ut cum eo
pariter juftitiæ premia recipiat, quem fuftentan-
do adjuvit ; quatenus camdem juftitiam libéré lo-
qui potuiflet. Ille fpiritu prophetiæ plcnus eft,
fed tarnen corporeo eget alimento i 8c fi corpus
non reficitur, certum eft quod vox ipfa fiibtra-
hatur. Qm igitur alimentum Prophctæ propter
hoc quöd Propheta eft, tribuit, prophetiæ illius
vires ad loquendum dedit. Cum Propheta ergo
mercedem Prophetæ rccipict, qui etfi fpiritu prophetiæ
plenus non fuit, hoc tarnen ante Dei ocu-
los exhibuit, quod adjuvit.
C a p u t L IV .
In expoft. B. Job3 lib. 35. num. 7.
I E r calamum ceu certè arundinem mentis mo-
bilitas defignatur, ficut Judæorum turbis in Johannis
laudem à Domino dicitur : Jguid exißis
"vider e in defertum ? arundinem vento a g it at am ? Ut
videlicet fubintelligatur non. Johannes quippe
arundo vento agitata non erat ; quia ejus mentem
famfto Spiritu lolidam per diverfas partes nullus
linguarum flatus inclinabat.
C a p u t L V .
Lib. i. hom'd. y. in E-gechielem num. 16.
J^O h a n n em Baptiftam Veritas efle arundinem
vento agitatam negat, dicens : Jpuid exißis videre
in deferto ? arundinem vento agitatam ? Quod quia
negando dixerit, non affirmando, fubjun&a verba
teftantur. Ait enim : Sed quid exißis videre in
deferto? hominem vefiitum mollibus? Ecce qui mol-
libus vefiiuntur in domibus regum funt. Arundo au-
tem vento agitata, modo flatibus erigitur, modo
flatibüs inclinatur : omnis autem infirmus animus
qui vcl derogatione dejicitur, vel laudibus
cxaltatur, arundo vento agitata eft ; quod Johannes
non erat, quia inflexibilem mentis virtutem
inter laudes hominum ÔC derogationcs tenebat.
C a p u t L y i .
Homil. 20. in Evang. num. 14.
Diebus Johannis Baptißa ufque nunc y regnum
ct lor urn vim patitur, & violenti rapiunt illud. Quæ
fupernæ verba fententiæ nobis flint magnopcrc
perferutanda. Nam quærendum eft quomodo vim
perpeti regnum cælorum poflit ? Quis enim cælo
violcnfiam irrogat ? Et rurfum quærendum eft fl
pati vim regnum cælorum poteft, cur camdcm
A. vim a diebus Johannis Baptifta:, &: non etiam ante
pertulerit. Sed cum Lex dicat: S i quis hac vel
ilia fecerit, morte moriatun cundtis legentibus liquet,
quia pcccatorcs quofque pcena fua: feveri-
tatis perculit, non autem per pcenitcntiam ad vi-
tam reduxit. Cum verb Johannes Baptifta Rc-
demtoriS gratiam precurrens, pcenitcntiam predicat,
ut pcccator qui ex culpa eft mortuus, per
converfioncm vivat, profedo a diebus Johannis
Baptifta: regnum ca:lorum vim patitur. Quid eft
autem regnum cadorum, nifi locus, juftorum i Solis
enim juft is cadeftis patria: premium debetur,
ut humiles, cafti, mites, atque mifcricordes ad
gaudia fuperna perveniant. Cum verb quis vcl fu-
perbia tumidus,vel carnis facinore pollutus,vel ira-
® cundia accenfus, vel crudfclitatc impius, poft culpas
ad pcenitcntiam redit, vitarn a:ternam percipit,
quafi in locum peccator intrat alienum. A diebus
ergo Johannis Baptifta: regnum cadorum vim patitur,&
violenti diripiunt illudrquia qui pcenitentiam
peccatoribus indixit, quid aliud quam regno cz-
lorum fieri violentiam docuit?Recogitemus ergo,
fratres cariflimi, mala qua: fecimus, & nofmetip-
fos afliduis lamentis atteramus. Hereditatem juftorum,
quam non tenuimus per vitam, rapiamus
per pcenitentiam. Vult a nobis omnipotens Dcus
talem violentiam per pcenitcntiam perpeti. Nam
regnum cadorum rapi vult noftris fletibus, quod
C noftris meritis non debetur.
C a p u t L V I I .
In expoft. B. Job, lib. $y. mm. 7.
O y I v i t a t i reproba: in Evangelio Dominus
dicit :.£/ in Tyro,dr Sidone faCl.e fu ijfe n t virtutes, qua m
f a t t t fu n t in vobis, olim in cilicio dr cinere pcenitentiam
egiffent. In cilicio quippe afperitas, & pun&io
peccatorum,in cinere autem pul vis often ditur mor-
tuorum.Etidcircoutcumque hoc adhiberi ad pcenitentiam
folet, ut in pun&ione cilicii cognofca-
mus quid per culpam fecimus', in favilla cineris
D perpendamus quid per judicium fa&i fumus. Con-
fidcrentur ergo in cilicio pungentia vitia j confi-
deretur in cinere per mortis fententiam fubfe-
quens jufta pcena vitiorum. Quia enim poft pec-
catum carnis contumelia: furrexerunt, videat homo
in afperitate cilicii fuperbiendo quod fecit,
videat in cinere quoufquc peccando pervenit.
C a p u t L V I I I .
I n exp oft. B. Job, lib. 4. n um . 66.
J N h.ac itaque luce impii a tumultu cedant, dum
perverforum mentes, veritate cognita, laboriofa
Emundi defideria fugiunt, & tranquillitati intimi
amoris acquiefcunt. Annon ad ccflationem vo-
cat lux ipfa qua: ait : Venite a d me omnes qui
laboratis dr onerati t jlis ,• dr ego refeiam vos. Tol- G
lite ju g um meum fu p e r v o s , d r difeite a m e , quia
mitis fu m & humtlis corde: dr in v en ie tis requiem
animabus v e jlris . Ju gum enim meum fu a v e e f i, dr
onus meum le v e . Quid enim grave mentis noftre
cervicibus imponit, qui vitari omne defiderium
quod perturbat, precipit ? Quid grave fubjc&is
jubet, qui dcclinari laboriofa hujus mundi itinera
admonce ? .
C a p u t R I X .
I n exp o f t . B . Job3 lib . 30. n um . jo .
( j R a v e fervitutis jugum Dominus vidit fe-
cularium cervicibus imprcfliim, cum diceret : Venite
a d me omnes qu i labor atis dr onerati e ß is , dr
ego reßeiam vo s . Tollite ju g um meum fu p e r vos , dr
difeite à me quia m itis fum & humilis corde : dr in v e nietis
requiem animabus v eß ris . Ju gum enim meum
fuave efiy dr onus meum le v e . Afperum quippe jugum,
& dure,ficut diximus, fervitutis pondus eft,
iubefle temporalibus, ambire terrena, retincre la-
bentia, vellc ftare in non ftantib'us, appetere qui- ®
dem tranfeimtia, fed cum tranfeuntibus nolle
tranfirc. Dum enim contra votum cun&a fugiunt,
quæ prius mentem ex defidcrio adeptionis affli-
xcrantj^poft ex pavorc amiflionis premunt.
C a p u t L X .
I n expoft. B. Job3 lib. 33. num. .7.
X E r calamum vcl arundinem nitor gloriæ temporalis
exprimitur, ficut de juftis per Sapientiam
dicitur : Fulgebunt ju ß i , dr ficut fc imiUa in arun-
dineto difeurrent. Arundinetum namquc vitam fe- C
cularium appellat, qui more arundinum per temporalem
çloriam foris, quafi ad alta proficiunt,
fed intus a foliditate veritatis inanefeunt. Unde
& Judæorum regnum calamo comparatur, cum
per Prophetam apparente in veritate carnis Domino
dicitur : Calamum quajfatum non conter e t , dr
linum fum ig a n s non extinguet. Quid enim calami
nomine, nin Judaïci populi temporale regnum dc-
nuntiat, nitens quidem exteriiis, fed interiùs vacuum
? Et quia in eodem populo genus jam regale
dcfccerat, & regnum ejus alienigena pofli-
debat : apte hoc idcirco regnum quaflatum calamum
vocat. Quid verb per linum, nifi ejus facer-
dotium exprimitur, quod lincis nimirum veftibus D
utebatur î Quod quia in adventu Domini carita-
tis ardorem perdidit : quafi amiflo jam igne fidci,
non ardens fed fumigans fuit.’ Incarnatus autem
Dominus calamum quaflatum non confrcgit, &
linum fumigans non extinxit, quia Judææ regnum
quod pene deftru£lum jam fucrat, ejufque facer-
dotium quod ignem fidci non tenebat,non po-
teftate judicii perculit, fed cum patientiæ longa-
nimitatc toleravit.
C a p u t L X I.
parcamus, inutiliter loqui declinemus; in quantum
refrenare linguam prevalemus, in ventum
verba non defluant, cum Rex dicat : Omne verbum ■
otiofum quod locuti fuerint homines, reddent ratio-
nem de co in die ju d icii. Otiofum quippe verbum
eft quod aut militate f c&itudinis, auc ratione ju-
neceflitatis caret.
C a p u t L X I I I .
In expoft. B. Job, lib. 7. num. 20'.
P L e r uMQJ1.E vitiorum contritionem in nobis
Dominus agere inchoat. Sed cùm mens ex ipfo
exordio profedus extollitur, cumque fe jam quafi
de virtutibus erigit,fævienti contra fe adverfa-
rio aditum pandit qui cordis intima penetrans
omne quod in ea de ftudio bonæ inchoationis in-
venerit, confringit ; tantoque fe vehemchtiùs in
ejus confra&ione exhiber, quanto & graviùs, quia
vel ad modicum fuerat projetais, dolet. Unde &:
teftc Evangelio, & voce veritatis, ad negledam
domum confcientiæ fpiritus qui fojus exiit, cum -
fpiritibus feptem redit.
C a p u t L X I V .
In expoft. E-gech. lib. 2. horn. 7 .’
D E ja&is feminibus Dominus dicit : Orto foie 1
aruerunt. Quia videlicet fa£ta perfecutione in re-
probörum cordibus predicationis verba ficcan-
tur.
C a p u t L X V .
Ibid. lib. 2. horn. 2. num. 2.
S c i e n d u m quia oculi atque aures corporis
adfimt etiam carnalibus, cifque funt in ufu rerum
quæ corporaliter vident : oculi verb atque.aures
cordis folummodo fpiritalium funt, qui invifibi-
lia per intellcéhim vident,& laudem Dei fine fono
audiunt. Has omnipotens Dominus aures quæ-
rebat, cùm diceret : g u i habet aures audiendfau- J
diat.Qms namquein illo populo efle tunepoterat,
qui aures corporis non haberet? Sed dum dicitur:
Jpui habet aures audiendiy audiat, apértè monftra-
tur quod illas aures quærerct, quas omnes habere
non poterant.
C a p u t L X V I .
Ibid. lib. 2. horn. 6. num. z.
I n expo ft. B .J o b y lib. 7 . num. jS .
V E RIT a s admonet dicens: omne verbum otio-
fum quod locuti fu e r in t homines, reddent rationem
de eo in d ie ju d ic ii. Otiofum quippe verbum eft
quod-ratione jufta: neGcflitatis, aut intentione pia:
utilitatis caret. Si ergo ratio de otiofo fermone
cxigitur } penfimdum valdc eft, qua: poena illud
inulciloquium fequitur, in quo etiam per fuper-
bia: verba pcccatur?
C a p u t JL X I I .
H om il. 6. in E v a n g e l, num. u l t .'
■ ÄX. E c u m vos admonco ut a b otiofo fermone
S u n t itaque in fanétæ Ecclefiæ ædificio con-
^ ftruda gazophylacia, quia abundat divitiis feien-
tiæ lingua doélorum. Has veras efle divitias ipfa
per fe Veritas denuntiat, cùm de tranfitoriis divitiis
dicit : Fallacia d iv itia rum fu f i ’oeat verbum. Sa- MaU' is- 2**
pientia enim atque feientia do&rinæ fpiritualis,
veræ funt di.vitiæ, in quarum comparatione, quæ
tranfire poflunt, falfæ nominantur. De his divitiis
per Salomonem dicitur : Thefaurus defidcrabilis re- Pr(v- «.a*.
quiefeit in ore Sapientis. Excepto autem eo,quod
ad æternam patriam divitiæ fpiritales duçunt, eft
èis a terrenis divitiis magna diftantia : quia fpiri-
tàles divitiæ erogatæ proficiunt, terrenæ autem
divitiæ aut erogantur, $c dcficiunt: aut rctinentur,
& utiles non fiinc.