Pfal. 99. t.
Pf*1: 90. 3.
JNUtH. 4.S.
fitionibus tradaretur, adjundum eft: Poßtißi muni-.
a tiones ejus informidinem. a S Æ p e quis fallaciæ vel
ira:, vel immunditiæ, vel fuperbiæ fuæ meminit, &C
fe in humilitatis loco à mundi hujus ftrepitu abf-
condic. Scd dum ad regcndumpopulum poll oc-
cultarionem fuam ducitur, hinc inde fubintranti-
bus peccatorum jaculis feritur, atque timere inci-
pit ne ei & hoc ipftim jam fit ad judicium,quia bo-
num quiecis intima: deguftavit, quod tcnerc non
potuit. Sicut fcripcum eft : Poßtißi munitiones ejus
in formidinem. Cùm cnim humilem locum pro re*
ditudine mends appctimus,quid aliud quàm mu-
nitionis arcem tenemusîSed cùm ad turbas atque
ftrepitus mundi vel coadi revertimur, inter ir-
ruentia peccata deprehenfi, & ipfam munitionem
noftram pertimefcimus : quia dc fubtili omnipo-
tentis Dei examine hoc quoque formidarc inci-
pimus, quod benè vixifle credcbamus.
C a p u t C L X X X V I L
'• Q ms n o v itpotefiatem ira f r a timoré tuo
iram tu am dinumerare?
Um de juftorum formidine ob divinorum ju-
diciorum inceuticudinem tradaretur, in expof. B.
Job, 1. y. adjundum eft : £)uis novit poteflatem ira
tu.t, drc. P o t e s t a s divinæ ira: noftranon po-
teft mente comprehendi : quia ejus difpenfatio ob-
fcuris fupcr nos difpofitionibus fæpc unde æfti-
matur deferere, inde nos recipit -, & unde nos rc-
cipere crcditur, inde derelinquit, ut plerumque
hoc fiat gratia, quod ira dicitur : & hoc aliquan-
do ira fit, quod gratia putatur. Nonnullos cnim
flagella corrigunt : nonnullos ad impatientiæ vc-
faniam perducunt, & alios profpera, quia demulcent
, ab infania micigant : alios quia elevant,
funditus ab omni fpe converfionis eradicant.Cun-
dos autem vitia ad ima pertrahunt, fed tarnen
quidam eo ab his faciliùs redeunt, quo fe in eis
corruiflc altiùs erubefcunt.Et Temper virtutes ad
fiiperna fublevant,fed nonnumquam quidcm dum
tumorem de virtutibusconcipiunt, per ipfum tra-]
mitem afcenfionis cadunt. Quia ergo poteftas divinæ
ira: minime cognofcitur, in cundis neceflc
eft ut fine cefiationç timeatur.
C a p u t C L X X X V I I L
Ip f i liberavit me de laqueo v e n a n tium , & à
verbo afpero.
C Um de eledorum exercitio ex reprobatione
detrahentium tradaretur, in expof. B. Job, 1. 6.
adjundum eft : Ipfe liberavit me de laqueo venan-
tium, drc. V e n a n t e s nihil aliud quàm carnes
quærunt. Sed à venantium laqueo, atque ab af-
pero verbo eripimur, quando & infidias carnalium
& irrifionum probra dcfpiciendo fuperamus. Af-
pera quippe eorum verba funt, quæ bonis noftris
itineribus adverfantur. Sed afperitatem verbi eva-
dere, eft irrifioncs detrahentium dilfimulando cal-
care. Sanda ergo anima ab afpero verbo liberat
e : quia dum in hoc mundo honorem laudis
npn quarrit, ncc contumelias detradionis fentit.
C a p u t C L X X X I X .
I n feapulis fo i s obumbrabit tibi. ,
( ] u m de modo facri eloquii tradaretur, in expof.
B. Job, 1. 3 1 . adjundum eft : I n fe a p u lis fu is 1
obum brabit tib i. C u u in Deo fcapulæ, oculi, brachium
dicuntur, cavcndum lummopere eft ne
quid in eo mens corporeüm fufpicetur. In antro-
pomorphitarum namque hærefim cadcre eft, eum
qui incircumfcriptè implet & circumplcditür omnia,
inrra corporalia lineamenta concluderc. Sed
omnipotens Dcus ad fua nos trahens,ufquc ad no-
g ftra fc humiliât, atque ut alta infinuet, humilibus
D condcfccndit : quatenus parvulorum animus rebus
cognitis enutritus,ad inquirenda exurgat incognita,
atque ab eo, qui longe fuper ipfiim eft, quæ-
dam juxta fc audiens, quafi quibufdam ad ilium
paflibus moveatur. Undc fit ut per Scripturam
fuam aliquando à corporibus hominum, aliquando
à mentibus, aliquando verb ab avibus, aliquando
verb ab infenfatis rebus quafdam longe difli-
miles in fe fimilitudines trahat. Plerumque enim à
corporibus hominum in fc fimilitudinem trahit,fi-
cut de eo fperanti homini per Prophecam dicitur:
. In fe a p u lis fu is obum brabit t ib i, cùm conftct qubd
in natura fua nec oculum Dcus, nec fcapulas, nec
£ cerca lineamenta membrorum habeat. Sed quia
nos per oculum cernimus, in feapulis verb onera
fuftinemus: Deus, quia pmnia viaet, oculum habere
perhibetur. Quia verb nos tolérât, atque eo
ipfo quo tolérât, fervat, obumbrare nobis in feapulis
dicitur. Ait enim 0 I n fe a p u lis fu is obumbrabit
K t ib i. Ac fi dieeretur peccatori homini, & poli pec-
catum vèniam deprecanti : Ea pietate Dominus te
protegit, qua pietate toleravit. Obumbrat cnim
feapulis fuis: quia dum portât, défendit.
C a p u t C X C .
A d h u c multiplicabuntur in fe n e fta uberi ,($ * be-
j ne patientes eruntj u t am u n tie n t. ‘
D Um de colledione fidelium extrem i tempo-
ris tradaretur, in expof. B. Job, 1. 3 5 . adjundum s,
eft : A d h u c m u ltiplica bu ntu r in fe n e fîa u b e ri, dre.
P r æ d i c a t o r e s namque fand« Ecclefiæbe-
nedidione extremi temporis Pfalmifta ditari con-
fpexerat, qui dicebat : A dh u c m u ltiplica bu ntu r in
fe n e tta u b eri. Qui, in feneda uberi multiplicantur,
?[uia cùm eorum vita differtur, Temper ad melius
brtitudo producitur, eifque per augmentum temporis
crefcunt etiam lucra meritorum. Bene autem
patientes fiint, ut annuntient : quia cæleftia præ-
dicantes tanto robuftiùs adverfa tolerant, quanto
? & per tolerantiam fuam animarum commoda lo-
y cupletiûs reportant.
C a p u t C X C I .
M ira b ile s elationes m a r is , mirabilis in excelßs ^
Dominus.
Um de reprehenlà reproborum fuperbia &
divinis in pra:dicatorum virtutc miraculis tradaretur,
in expof. B. Job, 1. p. adjundum eft : M ira - m
b ile s elatio n es m a ris, d re. C um morem fuumGcn-
Ezcchielcm effe Uçfcriptujn ; ubi tarnen fruftra à * Legitur in mf. Michael. Ccleftin. & Patif. id ex hom. 10. ii nobis quxfîcum eft.
tilitas deftrui nova: converfationis prædicatione A
conlpiçeret,cùm mundi hujus divites clationi fuæ
contraire fada pauperum cernèrent} cùm fapien-
tes feculi adverfari fibi imperitorum verba pen-
farent, in perfecutionum protinus tempeftatem
tumuerunt. Scd qui verborum adverfitate com*
moti ad perfècutionis procellas infiliunt, fignorum
admiratione temperantur. Quia ergo contra eledorum
vitam ad perfecutionis undas mundus fe
mirabiliter extulit, has fupernorum Conditor fu-
blevata virtute prædicantium mirabiliùs ftravit.
M ira b iles ergo elationes m a ri s,m ira b ilis in excelß s
D om inus. Miniftros etenim fuos plus oftendit pof-
fc per miracula,quàm poteftates terrena: tumue-
C aput C3tCV.
N o n repeint Dominus plebem f o a m , quoniam pM ?+• h
in manu ejus fo n t omnes fin e s terrât : & alii-
tudines montium ip fi conjpicitk
C iUm dc convcrfione potentum feculi per afi-
pirationem fupernæ gratia: tr^aretur, in expof.
B. Job, 1. 30. adjundum eft : repellet Dominus u ™ . yt.
plebemfuam,&c. A l t i tudi ne s montium elationes
funt ütique fuperborum : quas Dominus
conlpicere dicitur, id eft ab iniquitate füa in mc-
. . hùs commutare.Convertit namque Dominus eum
rant per iram. Quod bene etiam per Jeremiam ß quem confpicit. Unde feriptum eft : Converfus Do- Lue.z», «r,
Dominus extenora narrans, interiora denuntiat, minus refpexit Petrum -, dr recordatus eß Petrus verbi
quod dixerat ei Dominus : quia prittfquam gallus
carnet, ter me ne gab i s } dr egrcjfus foras, fle v i t ama-
re. Et ficut Salomon ait : R e x , qui fedet in folio Prav. 20. 9.
ju d ic ii, difsipat omne malum intuitu fuo. De hac
altitudine montium rurfum per Prophetam dicitur
: Montes ßcut cera fluxerunt à fa d e Domini : ppA. 9i.
quia poll perverfitatis fuæ duritiam divina formidine
liqueradi, ab illo prius rigido tumore fub-
tradi funt.
dicens : Pofui arenam terminum mari, praceptum
fempiternum.
a C a p u t C X C I I .
Donee ju flitia convertatur in judicium.
I.N expof. B. Job,1. 16. adjundum eft : Donee ju -
fiitia convertatur in judicium. P aulus de fe, fuif-
que confortibus dicit : jjt nos ejßceremur jußitia
Dei in ipfo. Juftitia ergo in judicium convertitur,
quia ii qui nunc juftè atque irreprehenfibiliter
vivunt, tunc judicandi potentiam nancifcuntur. (
C a p u t CXCIII.
Secundum multitudinem dolorum meorum in corde
meo, confolationes t u a , D om in e , Utifica-
v e r u n t animam me am.
J n expof. B. Job, 1. 3f. adjundum eft : Secundum
multitudinem dolorum meorum in corde meo, &c.
I n ea enim menfura confolatumfe, in qua affli-
dus fuerat, indicat, qui lætificatum fe fecundùm
multitudinem dolorum clamat.
C a p u t CXCIV. j
W M fiu g is dolorem in pracepto.
I n expof. B. Job, 1.18. adjundum eft: g u i fin-
gis dolorem in pracepto. F lagellum namque
tunc diluit culpam,cùm mutâverit vitam. Nam
cujus mores non mutât, non expiât adiones. Om-
nis ergo divina perculfio, aut purgatio in nobis
vitæ ptæfèntis eft aut initium poenæ fèquentis.
Propter eos enim qui ex flagello proficiunt, di-
dum eft : Jju iß n g is dolorem in pracepto : quia cùm
flagellatur iniquus & corrigitur, audirc præce- p
ptum noluit, audit dolorem. Dolor in præcepto
fingitur ei, qui à malis operibus quafi præcepti vice
dolore cohibetuf. De his vero, quos damnant
flagella & non libérant, dicitur : Pcrcufsifii eos,
nec doluerunt : attrivifii eos, dr renuerunt accipere
difeiplinam. His flagella ab hac vita inchoant, 6c
m æ tern a pcrGuflione perdurant.
b C - a p u t C X C V I . !■>
M o n te s fic u t cera flu x e ru n t a fa c ie Domini. rfii. 9â
J n expof. B. Job, 1. 33. adjundum eft: Montes mm.
ßcut cera fluxerunt à facie Domini. Qu 1 a multi,
qui prius alta rigiditatc tumuerunt, Domino in
carne apparente, magno funt per poenitentiam timoré
liquefadi.
C a p u t C X C V I i!
T u n c exu lta b u n t omnia ligna filu a r um . p/ j
I N expof. Evang. hom. 36. adjundum eft : Tunc mm. t
exultabunt omnia ligna filvarum. L i gna filvæ,
Gentes vocatæ func, quia in infidelitate fuæ tor-
tæ, & infruduofæ Temper fiierunt.
C a p u t C X C V I I I .
Honor regis ju d icium diligit. ßffe ps
I N expof. B. Job, 1. ay. adjundum eft : Honor mm. ;
tregis judicium diligit. U t videlicet qui jam Dominum
honorât ex fide, follicitè judicet, quid ci
debeat in operationc.
C a p u t C X C I X .
F ilii fir'v o rum tuorum inhabitabunt ibi. ppi. u
D Um de pravorum defperatione tradaretur,
in expof. B. jo b , 1. 8. adjundum eft : F ilii fe rvo*■ mm. s
rum tuorum inhabitabunt ibi. Lo c u s quippe hominis,
fed non localis, ipfê fcilicet Conditor ex-
titit,qui hune ut in femetipfo confifteret, creavit.
Quem nimirum lôcum tunc homo defèruit, cùm
fèdudoris verba audiens, à Conditoris amore dif>
ceflit. Sed cum omnipotens Deus redimendofe
homini etiam corporaliter oftendit, ipfc, ut ita di*
xerim, fugitivi fui veftigia fubfequens, ad retL
nendum, qücm amiferât, hôminem, locus vtnit.
Si enim appellari locus nequàqüam Conditor
poflet, Deum laudans Pfalmifta non diceret : Fr-
* Caput hoG cum duobus fcquentibu* abeft à n fC. habentur.