rum fequi poffit, ex præfenti pcrpendamus, Pen- $
fcmus fi fan&o Spiritu pleni Tu mus, te fie nofci- '
mus fi ad æccrnæ pafeua refedionis, fi ad illud
ultimum convivium pervenire valeamus. Quifquis
enim i lie eft, quem nunc Spiritus ifte non réparât,
profe&ö ab ilia æterni convivii refe&ione je-
junat. Meminifle debemus quid de eodem Spiri-
mm. s. 9. ritu dîcat Paulus Apoftolus : S i q u is Spiritum c h r i -
ß i n o n h a b e t , h ic n o n e f i c ju s . Quafi quidam titulus
divinæ pofleflionis eft ifte Spiritus amoris. Nura-
quidnam Spiritum Chrifti habet is, cujus mentem
odia dilfipant, elatio inflat, ira ufque ad divifio-
nem mentis exafperat, avaritia cruciat, luxuria
cnervat ? Penfare debemus quis fit Chrifti Spiritus
: profc&ö illc qui facic amicos te inimicos di- ;
ligi, terrena defpici, pro cælcfttbus æftuari, car- *
nem propter vitia contcri, mentem à concupifcen-
tiis frenari. Si ergo volumus cognofcere poflef-
fiones Dci, perfonam perpendamps poflefloris no-
ftri. Ecce enim quod diximus, voce veridica Pau-
ibiitm, lus clamat : S i q u is S p ir itum C h r i f t i n o n h a b e t , h ic
n o n e f t e ju s . Ac fi apertè dicat : Qui nunc Deo in^
habitante non regitur, de divinæ claritatis fpe-
cie poftmodum non lætatur. Sed nos tarnen qui ad
hæc, quæ dida funt, infirmamur, needum culmen ,
perfedionis attingimus, in via Dei quotidie fan-
d i defiderii greflus ponamus. Confolatur nos Ve-
f/4. 13t. 18. riras, quas per Pfalmiftam dicit : Im p e r fe k tum m e -
um v id e r u n t o cu li tn i. Nonomnino erit nobis no»
xia imperfedio noftra, fi in Dei itinere conftitu-(
ti, te ad tranfada non refpicimus, te ad ea qua:
reftant, tranfire feftinamus. Nam quem imperfe-
dorum defideria indignanter inflammant, hune
quandoque ad perfedionem Dominus nofter Je-
fus Chriftus roborat : qui pro peccatoribus car-
nem fine peccato afliimens, de cælis ad terras def-
cendit : te pro humano genere, quod pro culpa
primi parentis morti perpetuæ fucrat obnoxium,
fïomïl.2s. in qui morti nihil debebat, occubuit. Hinc eft quod
xvang. n. 9. nos qUotidic ad vitam poll culpas revertimur,
quoniam ad poenam noftram Conditor fine culpa
defeendit. Ecce jam antiquus hoftis ea quas de hu-r
mano genere fpolia ceperat, amific : te quos jure
tenebar, mortales perdidit : quoniam cum, in quo
jus non habuit, morte appetere immortalem præ-
fumfit. Quotidie peccatores ad vitam revertuntur,
te poll: perpetratas culpas ad innocentiam per poe-
ibid.n.19. nitentiæ remedium convertuntur. Adeft teftis divinæ
mifericordiæ Maria Magdalene, de qua Pha-
rifæus dum pietatis fontem vellct obftruere, dice-
Lue. 7. 99. bat : H i c f t e ffe t P r o p h e t a ,fc i r e t inique, q u a & q u a -
l i s e f t m u lie r , q u a ta n g it e um , q u ia p e c c a t r ix eft. Sed
lavit lacrymis maculas cordis te corporis, te Re-
demtoris fui veftigia terfit, quæ itinera fua prava
dercliquic. Sedebat ad pedes Jc fu , verbumque,
de ore illius audiebat, viventi adhæferat, mor-
tuum quærcbat, viventem reperit quem mortuum
quæfivit. Tantumque apudeum loann gratiæ inr
venir, ut ilium viventem ipfis quoque Apoftolis,
cjus videlicet nuntiis, ipfa nuntiaret. Quid itaque,
fratres, quid in hac re debemus afpiccre, nifi im-
menfam mifericordiam Conditoris noftri ? Qui
nobisj velut in figno, cxemplum poenitentiæ pofuit
eos, quos per poenitentiam vivere poft Iapfum fecit.
Perpendo ctenim Petrum, confiderolatronem,
alpicio Zachæum, intueor Mariam, te nihil in his
aliud video, nifi ante oculos noftros pofita (pci te
poenitentia: exempla. F or caffe enim in fide lapfiis
Mat. 2f. eft àliquis; afpiciat Petrum qui amarè flevit, quod
.timide negaverat. Alius contra proximum fiium
in malitia crudelitatis exarfit; afpiciat latronem, £«f.
qui ip(o mortis articulo ad vitas prasmia poeniten-
do pervenit. Alius avaritia: æftibus anhelans aliéna
diripuitj afpiciat Zachæum, qui fi quid alicui s.uc.,f.
abftulit, quadruplum reddidit. Alius libidinis igné
fiiccenfus, carnis munditiam perdidit; afpiciat Ma- Luc. 7,
riam quæ in fc amorem carnis igné divini amoris cx-
coxit. Ecce omnipotens Dcus ubique noftris ocu-
lis, quos imitari debeamus objicit, ubique excm-
pla fuæ mifericordiæ opponit. Mala ergo jam dif.
pliceant vel experta. Libcnter oblivifeitur Dcus,
quod noccntes fiiimus : paratus eft noftram poenitentiam
deputare nobis ad innocentiam. Inquina-
j ti igitur poft aquas falutis, renafeamur ex lacry-
,, ’mis. Itaque juxta primi Paftoris vocem: Sicutge- u pttt,niti infantes, lac conctipifcite, redite parvuli filii ad
finum noftræ marris æternæ fapientiæ, fiigite lar-
ga ubera pietatis Dci : te fi tranfada plangitis, im*
minentia vitetis. Rcdcmtor enim nofter momentanées
fletus noftros æterno confolabitur gaudio.
C a p u t L V I I I .
Simon Johannis, amas me?
S u n t nonnulli qui eximia virtutum dona per- De coink
cipiunt, te pro exercitatione ceterorum magnis J ni\
muneribus exaltantur, qui ftudio caftitatis mun-
di, abftinentiæ robore validi, dodrinæ dapibus
referti, patientiæ longanimitate humiles, audori-
tate fortitudinis eredi, pietatis gratia benigni, ju-
ftitias fèveritate diftridi funt. Qui nimirum culmen
regiminis fi vocati fufciperc renuunt, ipfa fî-
bi plerumque dona adimunt, quæ non pro fe tan-
tümmodo, fed etiam pro aliis acceperunt. Cùm
(ua te non aliorum lucra cogitant, ipfi (c quæ pa-
rata appetunt habere, bonis privant. Hinc nam-
que Veritas ad difcipulos dicit: Non pot eft civi-
tas abfcondi fuper montem poftta : neque accendunt
lucernam, dr 'ponunt earn fub tnodio, fed fuper candelabrum,
ut luceat omnibus qui in domo funt. Hinc
Pctro ait : Simon Johannis, amas me? Qtû cùm fc
eum amare protinus refpondiflet, ^udivit : Si dili-
gis mcypafct oves meus. Si ergo diledionis eft te*
ftimonium cura paffionis, quifquis virtutibus pollens,
gregem Dei renuit pafeere, Paftorem fum-
mum convincitur non amare. Bcato ergo Petro
primo Paftori, Dominus nofter bonus Paftor, ante
paflionem fiiam dans claves regni cæleftis, ait :
Jpuodcumque ligaverisfuper terram,erit ligatum & Matth.n-'K
in calis >• & quodeumque folveris fuper terram, erit
folutum dr in calis. Poft refiirredionem vero fuara,
camdem ligandi te fblvendi poteftatem commu-
niter difeipulis cum beato Petro commifit, dicens:
’ Quorum remiferitis peccata, remittuntur eis : & quo- iohan.ioi
rum retinueritis, retenta funt. Horum profedo nunc
in Ecclefia Epifcopi, te cetcri Paftorcs locum tc-
nent : folvendi te ligandi fufcipiunt audoritatem,
qui gradum regiminis fortiuntur. Grandis honor,
fed grave pondus iftius eft honoris. Durum quip- S fN l
pe eft, ut qui nefeit tencrc moderamina vitæ fuæ,
judex vitæ fiat alicnæ. Et plerumque contingit,
ut hic judicii locum tencat, cui ad locum vita
minime concordat : ac fæpe agitur, ut vel dam-
net immeritos, vel alios ipfe ligatus folvat : fæpe
erga quoflibet odio vel gratia movetur, te in illis
folvendis ac ligandis fubditis fuæ voluntatis motus,
non autem caufarum mérita fcquitur ; unde
757 laper Evangelium fecundùm Johannem.' 758
fit ut ipfa ligandi & folvendi poteftate fe privet, A dit, & gaudens meruit, & metuens gaudet ; qui;
qui hanc pro fua volu-ntatc, te non pro fiibjedo-
rum moribus exercer. Sub magno igitur modera-
minc Paftores Ecclefiæ vel folvcre ftudeant, vel
iigare: fed utrum juftè an injuftè obliget Paftor,
Paftoris tamen fententia gregi timenda eft * ne is
feit quod ad bravium quictis non perveniat, nifi
hoc quod interjacet, cum laborc tranfeendat. Sic
nos cum morbos a corpore repcllere cupimus, trifles
quidem, ut fupra diximus, amarum purgatio-
nis poeulum fiimimus, ccrti vero dc fubfeque^-
qui fubeft, te cùm injuftè forfitan ligatur, ipfam ti falutc gaudemus. Quia enim pervenire corpus
obligationis fuæ fententiam ex alia culpa merca- aliter ad lalutem non valet, in potu Iibct etiam
tur. Paftor ergo, vel abfolvcre indifcrctè timeat, quod tædet. Cumque amaritudini inefle vitam ani-
vel ligare. Is àutem qui fub manu Paftoris eft, li- mus confpicit, moerore turbatus hilarefeit. Bene
gari timeat vel injuftè, ncc Paftoris fui judicium ergo Dbminus beato Petro prædicatori fuo fortif-
temerè reprehendat ; ne ctfi injuftè ligatus eft, fimo poft refiirredionem fuam de futura ejus pafex
ipfa temerariæ reprehenfionis fuperbia, culpa fione prædixic \ Cum fenueris, extendes manus tuas,
quæ non erat, fiat. dr alius te cinget, dr ducet quo non vis : quoniam
g ctfi ut homo ad vim pcrlecutionis te mortis tre-
Cümfei
C a p u t L I X .
remeris, extendes manus tuas, & alius
te cinget.
■ JC O r t i s quifque prædicator cùm certamen
paflionis fibi propinquare confiderat, dc excrcitio
txfofi1- B.
31.
pidavit, per fpei tamen certitudincm ad præmium
remunerationis exultât : quoniam erat vis interior
amoris, quæ dolôrcm vinceret carnis. Nos igitur,
fratres cariflimi, Redemtorcm noftrum pro nobis
paflum, te mortuum verè refurrexifle feientes, te
nos quoque in futuro rcfiirreduros , te ei de no-
. _ . . . , ftfis actibus rationcm reddituros certilfimè credcnvirtutis
exultât ; nec terretur pugnæ pcriculo, quia tes, beatum Petrum imitantes, inquantum poflu-
vidoriæ lætatur triumpho. Sed fi prædicator for- mus, adverfitates te hujus mundi pcrfecutiones
tis gloriam paflionis appétit, fi diferimen mortis pro vitæ perennis gloria patienter te gaudenter
fubire pro Domino lætus quærit, quid eft quod fiiftineamus. Defpiciamus cun&a præfentia, nulla &oml
ipfi fortiflimo prædicatori, qui ex robufto corde ctcnim funt in hoc mundo, quæ tranfire poflimt. Evar>St
virtutem traxit in nomine, Petro Veritas dicit : Turpefit diligerc quod confiât .citiùs perire.Nonc
Cum fenueris, extendes manus tuas, dr alius te cin- nos terrenarum rcrum amor fuperet, non fuper-
get, & ducet quo non v isƒ Quomodo de paflione ^ bia inflet, non ira dilaniet, non luxuria polluât,
gaudet, qui cindus ab alio ire quo ducitur, non non invidia confumat.Amore noftro, fratres carif-f
volet > Sed fi penfamus qualiter animus appropin- fimi, Rcdemtor nofter occubuit, &;nos amore ejus
quante paflione te mortis metu quad tur, te tamen difeamus vincerc nofmetipfos. (>iod fi perfe&è
de venturo regni præmio lætatur, intelligimus agimus,non folùm imminentes poenasevadimus,
quomodo gloriofi certaminis fubire pericuhim vo- vcrùmetiam cum' beato Petro &: ceteris marryri-
lens nolit : quia te in morte confiderat, quod to- bus communi gloria remuneramur. Nam quamvis
lerans paveat : te in fruâu mortis afpicit, quod occafio défit pcrfecutionis, habet tamen pax no-
appetens quærat. Neque enim fi.pleniflimè Petrus ftra martyrium fiium : quia ctfi carnis colla ferro
nollet, pro Chrifto pati potuiflet ; led martyrium, non fubdimus, (piritali tamen gladio carnalia dc-
quod per infirmitatem carnis noluit-, per virtutem fideria in mente trucidamus. Vitam i g jtur veftram, Hom'1
fpiritus amavit. Qui dum per carnem ad poenas fratres, morelque componite : is qui mitis refur- f f f ”?
trépidât, per fpiritum ad gloriam exultât : a£tum- rexit ex morte, quàm diftriftus in judicio venict, utrfi/
que eft uc cruciatum martyrii nolendo voluiflet,D prævidctc. Certè in die tremendi examinis fui cum
ficut nos quoque cum gaudium quærimus falutis, Angelis, cum Archangelis, cum Thronis te Dominationibus,
cum Principatibus te Poteftatibus ap-
parebit, cælis ac terris ardentibus, cundis videlicet
dementis in fui obfequii terrore commotis. Hunc
ergo tanti pavoris judieem ante oculos ponite,
hunc vcncurum rimete,ut hunc cùm venerit, non
timidi, fed (ecuri videatis. Timendus eft enim ne
timeatur ; terror ejus nos ad ufiim bonæ operatio-
nis exerccat, metus illius vitam noftram à pravi-
tate compefcat. Mihi, fratres, crédite : quia tan-
to tunc crimus fccuri de cjus fententia, quanto
nunc efle fatagimiis fulpc£H de culpa. Si autem
tanta cura pertimefeitur judicium cujuflibet poamarum
poeulum fiimimus purgationis. Amaritu-
do quidem in poculo difplicct, fed reftituenda
per amaritudinem falus placet. Videamus Paulum
quomodo amet quod rcfxigit, quomodo refugiat
quod amat, ait enim : Deftderium habens dijfolvi,
& cum Chrifto ejfe : dr mihi vivere Chriftus eft, dr
mori lucrum. Et tamen dicit: Jpui fumus in hoc ha-
bitaculo, ingemifeimus gravati, eo quod nolumus ex-
fpoliari, fed fuperveftir 't, ut abforbeatur quod mortale
eft a vita. Ecce te mori defiderat, te tamen ex-
fpoliari carne formidat. Cur hoc i Quia etfi vi<fto-
ria in perpetuum Iztificac, ipla nihilominus ad
præfcns poena turbat. Et quamvis vincat amor fub- £ ^entis quifiiturus eft poft hominem vermis, poft
fcquentis muneris, tangit tarnen non fine moero
rc animum pulfus doloris. Sicut enim vir fortis
cùm vicino jam bclli certamine armis accingitur,
palpitât, &: feftinat, te tremit, te fævit, quafi pa-
vcrc per pallorem ccrnitur, led per iram vehementer
urgetur : ita vir fanâus cùm propinquare
paflioni le confpicit, te naturæ fuæ infirmitate con-
cutitur, te (pei fuæ foliditatc roboratur : te dc vi-
cina morte trépidât, te tamen quod moriendo
veriùs vivat, exultât. Ad regnum quippe non po-
teft, nifi interpofita morte tranfire, te idcirco con-
fitendo quafi ambigit, te quafi ambigendo confi-
Tom. IP]
vermem abjediflimus pulvis, qua intentionc cogi-
tandum eft, qua formidine providendum tanca:
judicium majeftatis ? Hoc ergo, fratres cariflimi,
tota intentionc pertimefeite, hoc apud vos follicita
mente cogitate. Ecce folcmnia dominica: refurre-
dionis annue agimus, fed ita vivendum eft nobis,
ut ad a:terna pervenire fcfta mercamur. Tranfeunc
enim cun&a, qua: temporaliter celebrantur fefti-
va. Curate, qui his folcmnitatibus intereftis, nc ab
a:terna folemnitate feparemini. Quid prodeft in-
terefle feftis hominum, fi contingat deefle feftis
Angelorum? Umbra futurx folemnitatis, eft fo*
B B b i j