als regent vestigde. Hij bezocht ook de plaats, waar later de negerie
Sukkadana bloeide, en voelde zieh door hare schoone ligging ge-
noopt aldaar eene woning te bouwen en eenig volk te verzamelen,
zoodat hij ook als de stichter dier plaats moet beschouwd worden.
Het was bij gelegenheid zijner reis derwaarts, dat de kaaiman Sa-
rassa, ter belooning van de hem vroeger bewezen diensten, veertig zijner
onderdanen eischteen zieh over Brawidjaja’s weigering wreekte door
een praauw met 40 man en een groot gamellan-spel om te werpen,
hetgeen de oorzaak werd van het zingen der rivieren, zoo als reeds
vroeger verhaald is 1). Brawidjaja hield in de laatste jaren zijner
regering zijn verblijf te Sukkadana en overleed aldaar, na veel voor
de beschaving van Borneo verrigt te hebben, terwijl hij op den na-
burigen berg Boekit-Laut werd begraven 2).
De oudste zoon van Brawidjaja, Pangeran Praboe, volgde hem in
de regering op onder den naam van Radja Bapoerang3), doch gaf aan
zijnen jongeren broeder Pangeran Mantjar bet gebied over het land-
schap Tajan in leen. Hij zelf huwde de dochter van zekeren Omong,
het hoofd van Melingsan, bezuiden Sukkadana. Naar laatstgenoemde
plaats lokte hij vele Dajaks, maar vergrootte te gelijk ook den vroe-
geren zetel der regering, die nu gewoonlijk onder den naam van
Kota-lama (de oude stad) voorkomt. Zijne dochter huwde hij aan
den regent van Sangouw en uit dit huwelijk is het geslacht der
Sangouwsche vorsten gesproten. Bapoerang stierf op eene reis in de
bovenlanden en werd door zijn zoon Pangeran Karang-Toendjoeng in
de regering opgevolgd 4).
Deze Vorst was de eerste die den titel aannam van Panembahan.
Als aan een anderen Salomo had de Godheid hem op zijne bede
wijsheid gegeven; ook was hem toegezegd, dat zijne nakomelingen
als vorsten over vele landen zouden heerschen, gelijk ook werkelijk
zijne zonen de hoofden werden van kleine volkplanlingen, door hen
op onderscheidene eilanden gesticht. De overlevering zegt van dezen
*) Zie boven, bl. 23.
*) G. Muller, bl. 321—3 2 6 , Gronovius, bl. 3 5 5 , Tobias, bl. 4 8 ,
Netscher, bl. 14.
3) Bij G. Muller, bl. 3 2 6 , is de naam Bapoerang verbasterd in Pa-
Porron, en genoemde schrijver heeft, naar het sebijnt alleen uit dien
naam afgeleid, dat zijn aanzien niet groot w a s , zoodat hij zieh met den
titel van Pa-Porron (Vader Porron) moest vergenoegen. Zie daartegen
Netscher, bl. 21.
Vorst, dat hij geene vaste woonplaats of legerstede had, maar zieh
zoo klein kon maken, dat hij den nacht in de bloem van den
heester Toendjoeng (TalauniaCandollei) doorbragt, die hare bladeren
opende om hem te ontvangen. Onder zijn wijs bestuur begon Sukkadana
door handel en scheepvaart te bloeijen. Hij stierf in koogen
ouderdom en werd op den Boekit-Laut begraven 1).
De vierde vorst, oudste zoon des vorigen, werd Panembahan
Poendong Prasap of Toentong Asap genaamd , dewijl des morgens
en des avonds een dikke rook (asap) uit zijn ligehaam voortkwam.
Men zou kunnen gissen dat deze legende betrekking heeft op het
verbranden veler maagdelijke bosschen tot ontginning van akkers,
dat hem wordt toegeschreven. De verspreide bevolking bragt hij
digler bijeen en hij wist zieh in hooge mate hare achting en ge-
negenheid te verwerven 2).
Zijn zoon Panembahan Bandala vergrootte Sukkadana en droeg
gelijke zorg voor den bloei van Kota-lama. Onder zijne regering
werden reeds Banjer-massin en Broenei door de vaartuigen van Sukkadana
bezocht. Zijne regering was voorspoedig en over het algemeen
vreedzaam. Hij voerde echter een oorlog met den vorst der
Karimata-eilanden, die hem zijne bruid, de dochter van een Da-
jaksch opperhoofd, Sambar geheeten, ontvoerd had. Van dit hoofd
zou de Zuid-westelijke uithoek van Borneo den naam van Kaap
Sambar ontvangen hebben 3). Waarschijnlijk legde de gemelde
oorlog den grond tot de afhankelijkheid der Karimata-eilanden
van het rijk van Sukkadana. Wij zullen ze weldra door een van
daar gezonden landvoogd bestuurd vinden. Deze eilanden hadden,
gelijk wij vroeger zagen, reeds tot het rijk van Madjapahit behoord.
Ik vind echter daarvan geene melding gemaakt in de overleveringen
aangaande den oorsprong hunner bevolking en van hun voormalig
vorstengeslacht. Wij hebben reeds elders gezien, dat de oudste
inboorlingen zieh beschouwden als hinderen van den Piek van Ka-
rimata en uit zijne ingewanden geboren 4). Hier zal ik in het
voorbijgaan het verhaal mededeelen van den oorsprong der bedoelde
dynastie.
*) G. Muller, bl. 3 2 6 , Netscher, bl. 14.
s) G. Muller, bl. 327. In het Maleische geslaehtsregister bij Netscher,
bl. 1 4 , is deze vorst overgeslagen.
8) G. Muller, bl. 3 2 7 , 3 2 8 , Netscher, bl. 14.
*) Zie boven, bl. 136.