
 
        
         
		P i 
 IH 
 en  sedert  in  den  regel  op  dat  cijfer  gebleven  1).  Het  établissement  
 ligt,  even  als  te  Pontianak,  op  moerassigen  grond,  en  is  aan  alle  
 zijden  door  digte  wildernissen  omgeven  2).  Een  berijdbare  weg  is  
 hier  nergens,  en  zou,  zoo  wel  wegens  den  doorweekten,  alluvialen  
 bodem,  als  wegens  de  talrijke  stroomen  en  waterloopen,  niet  zon-  
 der  groote  moeite  en  kosten  zijn  aan  te  leggen.  Trouwens  er  zijn  
 hier  paarden  noch  lastdieren,  en  de  rivieren  verschaffen  zulke  ge*  
 makkelijke  middelen  van  gemeenschap  met  de  binnenlanden,  dat  
 men  aan  wegen  weinig  behoefte  heeft  3).  Men  heeft  echter  in  1832  
 tusschen  het  établissement  en  de  negerie,  tot  bevordering  van  het  
 verkeer,  eene  geregelde  passar  aangelegd.  Voor  de  Europeanen  is  
 Sambas  lang  geene  aangename  plaats,  daar  zij  niet  slechts  door  
 het  gemis  van  gezellig  verkeer,  maar  ook  nog  door  de  dunrte  en  
 schaarschte  aller  geriefelijkheden  aanmerkelijk  bij  Pontianak  achter  
 staat  4).  Wat  den  invloed  van  het  klimaat  op  de  gezondheid  der  
 Europeanen  betreff,  luiden  echter  de  meeste  getuigenissen  günstig;  
 het  verschil  met  Pontianak  is  in  dit  opzigt  niet  groot,  gelijk  ook  
 de  gesteldheid  van  het  terrein  en  van  den  dampkring  nagenoeg  de-  
 zelfde  zijn,  maar  schijnt  toch  eenigzins  in  het  voordeel  van  Sam-  
 bas  te  wezen  5). 
 Met  een  snelgaande  praauw,  met  het  vereischt  getal  pagaaijers,  
 b.  v.  80  bemand,  kan  men  van  de  uitwatering  in  acht  of  negen  
 uren  naar  de  woning  van  den  assistent-resident  opvaren,  ofschoou  
 grootere  schepen  daartoe  wel  drie  dagen  werk  hebben.  De  reden  
 hiervan  is  dat  de  rivier,  aleer  men  deze  plaats  bereikt,  door  eenige  
 rotsen,  die  omstreeks  200  voet  te r   doorloopen  en  drie  voet  onder  
 water  liggen,  bij na  over  hare  geheele  breedte  wordt  afgesloten  s).  
 Men  beweert  dat men  deze  rotsen  hier  eenmaal  met  opzet  heeft  laten  
 zinken,  ten  einde  de  hoofdplaats  tegen  een  aanval  met  schepen  te  
 beveiligen.  Het  zingen  der  riv ie r,  hetwelk  hier  zoowel  als  te  
 Pontianak  soms  wordt  waargenomen,  heeft  men  getracht  door  de  
 Sterke  schuring  des  waters  längs  deze  steenen  te  verklären,  wau-  
 neer  het  na  zware  regens  met  buitengewone  kracht  zeewaarts  vloeit; 
 ')  Offic.  Stukk.  H S .,  bl. 2 5 3 ; vgl.  Verwikk.,  bl.  276. 
 s)  Francis , bl.  2 9 ,  3 1 ,  E a r l,  p.  2 2 1 ,  222. 
 *)  E a r l,  p. 222. 
 *)  Francis,  bl.  3 0 ,  v.  d.  Velde,  bl.  6 6 ,  E a r l,  p.  221. 
 *)  Tobias  Bijl.  H S .,  bl.  5 ,  6 ,  7 ,  Earl.  p.  2 2 3 ;  ongunstiger  spreekt  
 daarover  v.  d.  Velde,  bl.  65. 
 *)  Francis, bl.  2 9 ,  Tobias,  bl.  11.