ten aangaande dit eiland, van de Chinezen afkomstig, er geen
gewag van maken, en acht het hoogst onwaarschijnlijk, dat de
Papoea’s door de Dajaks zouden verdrongen zijn, daar toch het
onderscheid in beschaving tusschen die twee stammen niet zoo
bijzonder groot is, en laatstgenoemden, zoowel als de eersten, veel
geschikter schijnen, om beheerscht te worden, dan om te heer-
sehen 1).
Wij mögen echter deze conclusien van den heer van Lijnden
niet te spoedig aannemen. Zij schijnen mij toe te berusten op
de verkeerde voorstelling, alsof het negerras, zoo het ooit ook op
Borneo vertegenwoordigd w as geweest, daar nog in op zieh zelf
staande stammen moest voorhanden en niet allengs met de Dajaks
tot een volk kon versmolten zijn. Mögen wij aannemen, dat de
negers van den Indischen Archipel van Afrikaanschen oorsprong
z ijn , wat zeker altijd het waarschijnlijkst is, dan zullen wij in
de vele.punten van overeenkomst tusschen de zeden en gewoon-
te n , de godsdienstbegrippen, en zelfs de talen, der volken van de
Indische eilanden met die van Afrika, vaak de sporen van de vroe-
gere aanwezigheid van negers, of althans van ten deele van hen
afkomstige bevolkingen erkennen, daar waar van hunne physische
eigenaardigheden geene erkenbare overblijfselen worden aangelroffen.
De gewoonten der Dajaks hebben in zoo vele punten treffende
overeenkomst met die der Afrikanen, dat eene soort van verwant-
schap tusschen die beiden , mits men zieh daarvan geene overdre-
ven voorstellingen vorme, gereedelijk mag worden aangenomen 2).
Alle pogingen om ook maar een eenigen stam van den in ver-
scheidenheid van bevolking zoo rijken Indischen Archipel uitsluitend
van eenig bepaald volk van het vasteland af te leiden, zijn tot
dusverre mislukt, en zullen, naar ik mij overtuigd houd, altijd
*) Van Lijnden N, T . , bl. 5 8 6 ; zoo ook Schwaner B , bl. 164. Earl,
p. 2 5 6 , zegt, dat de Dajak3 aan het bestaan van een kroesharig volk in
de binnenlanden gelooven.
S) Vgl. over de Papoea’s in den Indischen Archipel G-. W. Earl, The
native races of the Indian Archipelago; Papuans (London, 1 8 5 3 ), en J.
Pijnappel, Ethnologische Studien, in Bijdragen tot de taal-, land- en vol-
kenkunde van NeOrl. Indie, D. I I , bl. 345-“^370, waar op bl. 363 vv.
de vraag wordt besproken, of ook op Borneo Papoea’s voorkomen. Earl
neemt dit aan op gezag van kapitein Brownrigg (over wien zie Inlei-
ding, bl. Lxxv volgg.), die ze in Goenong-Teboer beweert gezien te heb?
ben; maar na det bedenkingen van den heer Pijnappel blijft de zaak twij-
felachtig.
mislukken, dewijl wij zeker in alle bevolkingen van den Archipel,
ook de oudste niet uitgezonderd, gemengde rassen voor ons hebben,
waarvan de verschillende bestanddeelen tot elkander in einde-
loos onderscheidene verhouding staan.
Hooren wij eenige oogenblikken den heer Logan , wiens gezag
op het gebied der Indische ethnologie voor dat van geen ander be-
hoeft onder te doen. »Het is,” zegt h ij, »mijns inziens ontwijfel-
baar, dat de Archipel eene geschiedenis heeft, gelijktijdig met die
van elke eenigzins beschaafde natie längs den Oceaan, en dat, zelfs
in het meesk verwijderd tijdvak waartoe de geschiedenis dier natien
opklimt, stammen van eilanders aanwezig waren, welke met die
van het vasteland in betrekking stonden. Ik heb nog geen enkelen
stam kunnen opsporen, aan welken een oorspronkelijk, een uitsluitend
aan de Aziatische eilanden eigen karakter kan worden toe-
gekend, en ik houd mij verzekerd, dat ook nimmer een zoodanige
zal opgespoord worden. Ik heb nog geen enkel volk op het vasteland
ontdekt, van hetwelk eenig deel der eilanders zou kunnen
gerekend worden in regte Iijn af te stammen, of waaraan ook maar
stellig een hoogere ouderdom, dan aan de bevolking der eilanden, zou
kunnen worden toegeschreven. Het is even moeijelijk te zeggen wat
de rassen der eilanders niet zijn, als te bepalen wat zij zijn. Zijn
zij verwant met de Chinezen en de westwaarts aangrenzende natien?
Er bestaan scherp geteekende trekken van allerlei aard, welke om-
trent het bestaan van zulk een verwantschap geen twijfel overlaten.
Is deze verwantschap beperkt tot eenig deel der eilanden-werejd ,
of tot eenigen bijzonderen stam der Indo-Chinesche volken? Zij
strekt zieh uit van Sumatra tot het Paasch-eiland; zij omvat Bir-
maansche, Siamesche, Anamesche, Chinesche en andere bestanddeelen,
ook de zoodanige die te huis behooren bij de onbeschaafdere
stammen van het vasteland, die tot deze familie moeten gerekend
worden. Strekt zieh deze verwantschap met het vasteland verder
u i t , dan Achter-Indie ? De bergachtige grenslanden der vallei van
Assam en de Himalaja zijn bewoond door stammen, van welke
sommige in schier alle hoofdtrekken met de eilanders overeenkomen.
Beklimmen wij den Himalaja en verplaatsen wij ons alzoo in het
plateau van Centraal-Azie, dan mag men ten minste verwachten,
dat de overeenkomst met de eilanders zal ophouden? Verre van
daar! Zij volgt ons naar Tibet, en begeven wij ons verder noord-
waarts tot de landen der Türken en Mongolen, en vandaar tot de
I. 17