
zins de heete lucht, die nu, door de opwaarts stijgende
dampen, welke de zon der aarde onttrok, verdikt, de
ademhaling te meer vermoeijelijkte: doch Zephir’s pogingen
waren luttel en zijne uitwerking zoo gering , dat niet eens
de liefelijke geur der nagelbloesems zieh in het rond ver-
spreidde. Naauwelijks hadden de duizende nagelboomen,
waarmede de omtrek was bezaaid > hunne toppen als het
ware moedig ten hemel verbeven, nu zij, na eene feile >
schroeijende hitte , zieh voor een. oogenblik zagen gedrenkt
en verzadigd , of de pas ontslotene kelkjes hunner bloe-
sems drongen zieh » door de stralen der zon weder eens-
klaps geteisterd , op nieuw te zamen en weigerden der lucht
een deel dier aangename geuren » welke de natuur haar
anders uit die bron, ter kortstondige verkwikking van het
menschdom , heeft toegedacht. -r En toch , niettegen-
staande die drukkende hitte,«—in wedrwil van den ver-
stikkenden gloed , welke uit de aarde opsteeg, — daalden
op den 13den Jung , nu juist een jaar meer dan t*ee eeu-
wen geleden, twee mannen aan het hoofd van een klein
gevolg, den hoogen steilen en rotsachtigen berg Capaha ,
aan het noorderstrand van Hitoe gelegen , a f, en volgden
driftig, doch tevens stilzwijgend, den vochtigen met klip-
pen en schelpen bezaaiden weg , welke de natuur hun door
dat strand I naar het aan zee gebouwde dorp Hitot-lama
aanbood. Het waren beide sterke , kloeke mannen, welke
door hunne schoone houding en edele gelaatstrekken verre
hoven de personen van hun gevolg üitstaken. Hun ouder-
dora was echter verschillend, Hij, die voorging, kon toen
ter tijd reeds rijkelijk honderd malen den bloei der nagelboomen
beleefd hebben, ( 1) doch de vader van den achter
«an gaande had , eerst acht en twintig jaren geleden , den
( i ) De nagelboom bloeit en draagt vruchten tweemaal ’s jaars.
Sagoboom voor de deur zijner woning geplant, om daardoor
de geboorte eens zoons aan te duiden (1). Het onderscheid
der jaren was ook gemakkelijk te bespeuren. Hoe kracht-
vol ook de oudste nog wezen mögt, eVenwel, lieten de
grijze knevel- en hoofd-haren en de ingevallene en gerim-
pelde gelaatstrekken al spoedig zien, dat menig kommer-
vol uur door hem beleefd was ; — dat menig zorgvol oogen-
.blik zijne levenskrachten ondermijnd had, en, Vele wissel”
valligheden en ontberingen hem vroeger den ouden dag te
gemoet hadden doen snellen , dan wel bij stille huisselijke
maatschappelijke rust, bij minder hevige oorzaken tot schok-
king zijner zielsaandoeningen, het geval zou geweest zijn.
Hoog ernstig stond zijn gelaat > doch op hetzelve waren
te gelijker tijd de sporen te vinden van diepe' overpeinzin-
gen en hevige innerlijke gewaarWordingen , terwijl de on-
ophoudelijke beweging zijner breede Mppen deed ontwaren ?
dat hij, ofschoon op dien stond geen woord uitende , echter
inwendig aan zijne gemoedsbewegingen den Vrijen teu-
gel vierde. Zijne gestalte was die. eens mans , welke , door
de magt des tijds gedrukt, reeds voor dezelven begint te
bukken, doch in oogenblikken van gevaar en nood nog
zielskracht en ligehamelijken moed genoeg bezit, om dat
gevaar, om dien nood stout en kloek het hoofd te bieden
en zieh even mannelijk weder opterigten , als wäre nog
slechts de helft der jaren vervlogen , welke hij in dit on-
dermaansche heeft afgewandeld. Zijn reismakker , wien even
als hem , de donkerbruine, den Amboinees over het algemeen
van de overige bewoners des Indischen Archipels onder-
scheidende, huidkleur eigen was, scheen niet zoo sterk als
bij onder den druk der levenswederwaardigheden gebukt te
( i) Een gebruik vroeger en ook nu nog onder de Amboinesche
Mahomedanen in zwang. Men bezigt daartoe ook dikwljls den
Nagelboom.