» Duizeud duivels, B ram ! gij komt niij voor regt te
vreden te zijn.”
» Dat ben ik ook , Swager ! en heb daartoe ook deftige
redenen. Mijae ega is eene deftige brave vrouw en de
kinderen zijn altemaal lief en aardig, ofschoon de klein-
tjes niet altijd even deftig zijn en zij hangen aan mij , ge-
lijk gij z ie t, als klissen. Nooit heb ik kunnen gelooven,
dat het huwelijk zoo vele genoegens opleverde.”
»Zoo dat gij geen berouw gevoelt over den stap, dien gij
gedaan hebt?”
» Berouw S wager ! dat zou niet deftig van inij zijn,
en ik zie niet in , waaroin ik berouw zou gevoelen. Wel
is er eene orastandigheid, die ik nimmer vroeger heb
kunnen begrijpen , namelijk dat de kleine, die straks zoo
deftig op mij ne knie zat te rijden , zoo schrikkelijk lästig
kan zijn, als zij schreeuwende, huilende en dwingende
een’ slapeloozen nacht doorbrengt, en ook ons daardoor
den slaap uit de oogen jaagt, — raäar , dat inoet men zieh
getroosten , als men' vader is.”
» En wat doet g ij dan, B ram ?”
» Wel als mijne goede vrouw zieh deftig met haar heeft
afgetobd , dan neem ik het kind over en ik ben blijde1,
dat de buren het niet zien kunnen, want die zouden veel
stof hebben om aan mijne deftigheid en aan de eer van
mijnen stand te twijfelen, indien zij zagen , hoe ik , om
het lieve wicht tot rust te brengen, met hetzelve op de
armen de slaapkamer op en neer loop en om het schreeu-
wen te sussen , niets doe dan te zingen:. Bobo; Sinjo !
bobo.?7 Ik weet niet , — en hij schudde het hoofd, — of
dat wel deftig is voor een’ geheimschrijver van den
Landvoogd.”
» Ja B ram ! duizend duivels! wat zal ik u zeggen.
lets moet gij toch hebben en het wäre te veel door u
gevergd om zoo in eens vader te worden, zonder de
genoegens van het vaderschap te leeren kennen en die te
smaken.”
» Dat stein ik toe en heb er daarom vrede mede. Maar
S wagrr ! gij spraakt daar straks van uw vertrek. Is dat
dan zoo spoedig op handen ? De Landvoogd heeft mij
daarvan heden morgen niets doen blijken, en hij zou toch
deftig gehandeld hebben , indien hij mij , ^zijn secretaris ,
dienaangaande ook een woordje gezegd had.”
» Ik weet niet B ram ! wat de oude heden in het hoofd
heeft gekregen, en wat hij wel aan uwen stand en deftigheid
verschuldigd is , — maar wel, duizend duivels ! dat
hij op eens haastig gebakerd i s , want hij heeft ons daar
straks last gegeven om morgen ochtend vroegtijdig allen
aan boord te zijn. Derhalve staat mij het oude leven weer
voor de deur, waarvan gij ook een staaltje geproefd hebt.”
» Ik beldaag u , beste vriend ! want ik weet het nu bij
ondervinding,, dat het moeijelijk valt, op diergelijke togten
deftig te blijven.”
» Duizend duivels , B b am m e t je ! beklaag mij n ie t, want
dan zoudt gij mij nog landziekiger maken, daniknureeds
ben : anders keek ik altijd vrolijk, hoeveel onaangenaams
er ook aan verbonden zijn mögt, als wij wat te steken
of - te houwen kregen ; — doch deze keer , — duizend duivels
! — ik schaam mij haast oin het u te bekennen , —
zie ik tegen den togt op , en geloof n ie t, dat ik er heel
huids afkom. Integendeel; — ik heb een voorgevoel, dat
ik spoedig vrij tvat minder ruimte voor mijn Soldaten lig-
chaam noodig zal hebben, dan de muren dezer kamer
omvangen , en daarom , vriendlief, wilde ik dezen avond
nog in uw gezelschap slijten.”
B b am m e t j e keek S w a g r r bedroefd aan en de tränen
schoten hem bijna in de oogen.
» Gij meent het iraraers niet, wat gij daar zegt , S w a g e r ? ”
vroeg hij , eenigzins onthutst.