Een nog jeugdig sergeant, Abraii.vm Jasszooji genaamd,
bad bet bevel over de wacht aan de waterpoort, en
liep onder dezelve op en .neder. Hij was een der nieuw
aangekotnenen , en mögt zieh nog zoo gelukkig rekenen,
van onder Let klein aantal der gezonden. te bekooren.
Eensklaps bleef hij staan voor een’ ouden dienstdoener,
die meer dan veertig jaren telde, en wiens liaren van
blond, eene grijsachtige tint hadden verkregen. Hij
wierp een goedhartigen, medelijdenden blik op diens
bleek , waterzuchtig gelaat, en zeide, bet hoofd sehud-
dendet
» H o o r , H a emlessz ! in d ie n g ij z o o v o o r l g a a t t e k n i e s -
o o r e n , z a l k a p i t e i n J as z ie h w e ld r a k u n n e n v e r b e u g e n
o p d e v e r in e e r d e r i n g v a n z iju k o r p s ! M o n t e r u o p ,
©ude jo n g e n ! e n w e e s v r e l i j k , o f , d u i z e n d d u iv e l s !
z o o a ls o n z e v a a n d r ig a l t i jd v l o e k t , g ij g a a t om z e e p . ”
» W e i in o g e lijk , s e r g e a n t ! ” a n tw o o r d d e d e a a n g e -
s p r o k e n e , h em e v e n a a n k i j k e n d e , e n d a a r o p o nm id d e lijk
z ijn e a a n d a e h t w e d e r v e s l ig e n d e o p d e g e s c h e u r d e m o uw
v a n z ijn v e r s l e t e n w a m b u i s , w a a r a a n hij d o o r b e h u lp
v a n n a a ld e n d r a a d e e u ig e v e r b e t e r i n g t r a c h t t e d a a r t e
s t e l l e n ; » w e l in o g e l i jk .”
»■ Wat d - , . . r piekenier ! gij zegt dat zoo latnzalig.
Yerlangt gij dan naar den dood? Zulks gaat inijn begrip
te boven.”
» H a t g e lo o f i k w e l s e r g e a n t ! — m a a r g ij h e b t n o g
n i e t o n d e r v o n d e n w a t ik o n d e r v o n d e n h e b , e n w a n n e e r
g i j ”
» Zoo v e e l b a r a b o e z e n m e t s a g u w e e r u i tg e d r o n k e n h e b t ,
a l s h i j , ” v i e l d e v r o l ijk e k o r p o r a a i J a s W u x em s z o o h lie in
in d e r e d e , » d a n z u l t o o k g i j , s e r g e a n t ! h e t r o o d u w e r
w a n g e n ,z ie n v e r v a n g e a , d o o r b e t w i t d e r s c b im m e n , w a a r
n a a r H a bm e s s z a l m o o i b e g in t t e g e l i j k e n . ”
H a b k z s s z w a s g a n s c h n i e t g e s t i e b t o v e ir d ie o p m e r k in g .
7 / i i I ~ i'U t
Hij wierp het fragment van zijn wambuis Op zijde, stond
waggelend op, en plaatsté zieh voor deii koi'poraal.
»En gij dan, korporaal !—gij bezoekt nooit de sagü-
■U’eer-huisjes — gij trekt den neus op, als gij een bamboesje
met een paar kantien geVuld legen komt, niet waar ? Ma'ar
gij vergeet te zeggen, dat gij den adetn sleehts ophaalt,
die zoo veel kracht heeft, dat de saguweer van zelf uw
eeuwig droog keelgat invliegt, eö er geen droppel in de
bamboezen overblijft.”
»Respect Harmessz! respect Piekenier! is dat een
ton«, waarop gij tot een supérieur moogt spreken. Gij
verdiende dat ik u tot str a f maar ik vergeef het u_
La&t sleehts een paar bamboezen halen , en wij zullen de
kwestie afdrrnken.”
» Dacht ik het niet, nathals ! Yerd . . . d zij de eerste
dröppel, dien ik u ooit inschenk,“ de sergeant dààr, dat
maakt onderscheid,—-indien hij wil !”
. » Ik dank u, piekenier! Maar zeg mij toch eens,—
Want ontkennen kunt gij het niet, dat gij uw bamboesje
wel aankuat-, “ w'at doet u toeh zulk een’ sinaak viuden
iu een drank, dieu ik Versch te laf, en oud te bitter
vi-nd, om er mijn' mond aan vuil te maken.
» Dat zal wel koraen , sergeant ! wanneer gij sleehts
cerst zoo veel gezien en gehoord zult hebben , als ik ,
en die anderen dadr, die, even als i k , meer geiijken
naar biert jiinen, dan naar mensehelijke wezens.”
»Bah! Habäessz ! gij vloekt altijd bîj u w eo nd e r vin din g ,
maar wat duivel ! liebt gij dan al zoo gezien en onder-
vondeh, dat u tlvans zoo bekaaid doet uitzien?”
» Sergeant, dat ware te veel om het in eene adem le
Verteilen. Weet sleehts, dat nu bijkans twintig jaren
vervlogett zijn , sind« ik in O'ost - ïn d ië ben aangeko-
meii, en geleerd heb de piek te handteren, in stede van
de hark. Wog denk ik er om, hoe zninig ik keek, loen