1340. & 1341. qui ad alias colleéliones ea epiftola expertes fpeiftant. Idem re-
ferre de aliis epiftolis fuperfedemus, cum haftenus. indicata liifficiant . Hi erro-
res partim operarum ofcitantiæ, partim vero confufipni adnotationum in adver-
fariis, qua: feparatam cujqfque codicis defcripticmem non praferrent , tribuendi
videntur,
Num vero aliquis pariter error lateat in quibufdam ledionibus huic vel illi
codici in eadem editione adfcriptis, non vacavit expendere . Certe pag. 1. not. g
duni traditur, omnes Vatt. codd. antiquioves & injtgniorts notes excepto Vat»
regio 1 habere hæc verba, In caujfa L u p ic in t E pijcop i , manifeftus eft er-
ror : quippe anttquiores quidem , & infignioris n o ta codices in margine lauda-
ti Va,t. 1341. & 1342. non folum carent-iifdem verbis, verum etiam in cor»
pore lpfius epiftolæ primæ, nobis 12. omittunt illud caput, quod ad Lupici-
m cauffam pertinet. Pag. 6z . not. e in epiftolam 15. ad Turribium affirmatur,
codicem Vat. Reg. 1597. habere f e n t in am , cum f e n tm t ia m ibidem legerimus .
Pag. 194. not. b. & f in epift. 47, nobis 59. left tones afièruntur ex codd. Vat.
37°7- yf 49^1. qui cum lint colieftionis Avellanæ, eadem epiltola carent j eae
autem leftiones a nobis fuerunt repertæ in MSS. colieftionis XXI. ad quam
fpeftant MSS. codd. Vatt. 542. & 543. quos una cum duobijs memoratis colle-
vtiortis Avellanx in ejufdeni editionis margine indicates invenies. Alia obferva-
re , qua ad editionem noftram vindicandam neceffaria non lunt, pratermittimus.’
Porro in eadem editione Romana, in qua lucubranda Cl. Auftor plurimum
opera & labons impendens, Graces etiam codices recolendos curavit, tria fragmenta
Græca antea médita mvenimus, qua in hac Appendicula recudenda ere*
didimus. Pnmum e MS. Vat. Grac. 720. feculi, uti traditur, decimi eduftum
tuit. Hie codex multa Græcorum Patrum opufcula feu fragmenta continet. Inter
hac iegitur pars epiftolæ S. Leonis ad Imperatorem Theodofium. Nihil ex
.Yv? conJlcere licuit, cum fit Graea verfio . Subftantia vero1 ipfius fragment!
nihil, répugnât i nam reftam fidem eamdemque doftrinam exhibet, quam Leo
docuit . Auftor Romana editionis cenfet, hoc fragmentum pertinere ad epiftolam,
qua a Leone indicatur epift. 24. nobis 54. ad eumdem Imperatorem illis
verbis : m e autem a t que ab omnibus catholicis S a cerd o tibu s, q u a evan g e lic
c a f id e t p i e t as defendatur , J a tis p le n e ac lu c id e li t t e r i s mets , quas Clemen-
tiam -uejtram p e r fam u lum y eftrum E piphanium T r ib u n um , q u i p ro hac cauf-
J a mtjfus e f t , arbitrer a c c ep té e , referatum e j i . Id autem ille cenfuit deceptus
erronea hujüs epiftolæ chronica notation?, qua in vulgatis fignabatur data V I IL
K a l. J u n t a s , ideft ante epiftolam nobis 44. ad ipfum Imperatorem; unde reci-
tatis verbis alia epiftola e Sacerdotum Synodo feripta atque deperdita fignificart
videbatur . Emendata vero ea chronica nota ex noftro optimo codice Ratifpo-
nenli fie VIII. K a l. J a n u a r ie s , ideft die 25. Decembris anni 449., ftatim liquet
, memoratis verbis indicari ipfam epiftolam 44., quæ quidem iamdiu ante
laudatam epiftolam 54. mmirum III. Idus, vel Idibus Oftobris anni ejufdem
data toerat e Synodo. Quid ergo ? Si huic fragmento, quod ex Græca mifcel-
lanea colleftione fumtum eft, fidendum omnino fit ; multo eft credibilius, hue
Leonem refpicere m epift. do. dnm ad eumdem Imperatorem feribit c. 2 ! Q u a
n o jtra fo rm a J i t f i d e i , m an tfe jla tts tn jlru d io n ib u s quas m ifim u s , pofiitis dignan-
t e r agnofe ere . In1 hanc quidem rem a Leone miflfa fuerunt in Orientent Theo-
dofio tradenda teftimoma Patrum , quibus probaret fe fe in dogmatica epiftola
28. non aliam doftrinam docuilfe , quam quæ a Sanftis & Latinis & Grafts
Patribus tradita fuerat. Vide epift. 71. Sed ex hoc fragmento, fi genuinum
l i t , mifla limul videtur alia epiftohca declaratio ad ipfum Imperatorem direéta,
quæ teftimonns Patrum & .Legatorum inftruftioni addita dicenda effet. Cum
vero iola epiftola a8. Celebris fit , huicque uni teftimonia Patrum fubieéîa fue-
Tint in MSS. Gracis vetuftiflimæ colieftionis Calchedonenfis ante hujus Concilii
gelta, nec prater hanc ulla ufpiam fiat mentio alius Leoninæ declarationis ac
ve uti formulas fidei ad Imperatorem Theodofium, quæ poll editam dogmaticam
epiftolam 28. luperflua viden poteft ; hinc de huiufmodi fragmento aliqua fuf-
picw nec omnmo levis mgeritur . Quidquid autem id eft, ipfum fragmentum
an hac Appendicula exhibebimus, uti editum fuit.
Secundum eft fragmentum libelli S. Flaviani Conftantinopolitani Epifcopi ad
S, Leo.
S. Leonem , quod fuppeditavit codex Vat. Grac, 451. In hoc fragmento non-
nulla pauilo difficiliora öccurrun't. K ,in eo pattes diftinguendæ, prior qua
libellus quidam fidei proponitur, ' pofterior qua gefta circa Joannem & Gregorium
deferibuntur . In priori parte } feu in, libellé, fidei laudatur dogmatica Leonis epiftola
28. qua duæ naturae & aina pçrfona declarantur in Chrifto. In unam emm
perfonam , inquit, ficut & T U A S A N C T I T A S D O C E T ( in epift. 28.) due
natura, concurrunt . Hæc autem Leonis epiftola 28. Flaviano tradita fuit non
Conftantinopoli, fed Ephefi , quo Flavianiis ad Concilium accefferat. Legati
énim Ppntificis, qui eafdem litteras perferendas acceperant, ob indifti Concilii
tempus non.Cmrftantinopolim'; led Ephefiim contepdere compulfi fuerunt. Ppr-
10 gefta,, quaf ip pqftqriori parte narrantur, Cpnftantinopoli evwierunt. Joan-
nis enim St Greg6fîi condemnatio a Flaviano perafta, ac plebis tumultus in
eofdemvnofi ïEphefo, nec temjpoiri latrocinii Ephefini; quo Eutychianorum fe-
ftto pravalebat, fed Conftantinopoli convenit ante tempus ejufdem 'latrocinii ,
cum Flaviannm damnato Eutyche catholicam fidem libere propugnabat, popu-
lufque favebat . Neqne enim rqjiçj' poteft poft idepi latrocinium : nam tunc Fla-
vianus, non rediit Conftantinopolim, led in exiliuru pulfus in iplo itinere fupre-
mum diem obiit. Vide noftram admonitiónfem in èpifi- S3-Cum vero prior pars
hujus fragmenti, in qua epiftolæ Leonis fit mentio, eum fidei libellam' conri-
neat, qui ante hæc Conftantinopolitana gefia circa Joannem & Gregorium le-
ftusj traditur (. -,Hac cum libellus continent, E O L E C T O See. ) iplê quoque Ii-
hellus Conftanüpopoli feriptus fueratantequam Flavianus Ephefum pergeret.
QuQjnodo igitur in eo laudari potmt Leonis epiftola 28. quæ fplum Ephefi a
Flaviano accepta fuit ? Addè quöd dum hic libellus Conftantinopoli legeretur,
Eutyches depofitus fuerat . Qüi autem Flavianus' hominem abs fe jam depofitum
& Ârchinvandritæ dignitate .priVâtuma Archimandritam in ipfé, libello appellaf-
fet,J:Çinn integrum idocumpntum, ex quo hoc fragmentum excerptum fuit, de-
ftderetur, nihil certi affirmari poteft-. Ne vero i'uppôfittoriis nota eidem inura-
,5 Tufpcad. Iicét;, hoc .fragmentïïm pertinere ad libdlum appdlat’tonis Flavia-
i i i , qui Ephéfi ■ fcnptus & Legatis T^eonis traditus tuit . lu hoc, autem inlèrtùs
dicehdus eft libellus fidei, quinCouftaminopoli leflus fuergt, & gefta de Jeanne
-& Gregorip paritçr ; inferta;, jVerba, quibps laudatijr Leon^s'æpjil. 28. eidem
libelle, dum ,Eph?.fi, çxlciiberqtup^.a4jçfla. "tùm, ÿero',Flavîanus!’ Èutyîhem vo-
cavit „ Arehimandriticm ^ quia js ;n pfeudofyriodô réftitutuSs pro Archimandrita
fe fe gerebat. A 1
Tewium fmgWfitdm fumnitnaex MS.-Vat, Grac.: 1455^ méra paraphrafiseft
«ajàtis-ioaayi.epiftqlæ 14: Iiepnisxad .Anaftafmm, r
.1 f rfumi
FRAG