vincia erant , eonfequ«n(Cf hoc ipcafuir
Iftriaf nomine inteUigetwla • ■
Recentioris igitur ftyli eft nomenelati^
f jlU'MetropoliBfli^nwinq«. Veneti*: ,9!W
forte port inftitutam. Venetiamnj Metropcv
lim eccldiafticam adippenta, gft . FpiMe etp.
iam eorconfilio hiecorifift3,-u*!ex.sntiqUQ
monumento :illi conftituenda:, color qusre-
retur: quod certe ante nonutn faeeujqn) fa-
£lum efifc non exiftimjbit j qui cum .SaM-
lico primum Epifcopum Veneyiis datum
anno 772. afferuerit» : . ■ p ui
^gj-.Hsec verba epiftolae; infer» •• ^Quibus
ad ßatus fui pmaihm cogtwfceret pertinerß
&q.-nec astatem, nee ftylum Ginfti Leonis
redolent. 'Hujufmodi enim minis non ere*
diderim eum uti vel co^fuevifle vel voloifr
ie iii Metropolitanos Epifcfippe , multo mR
nus erga Aquilejenfem 11 qui ad Synodum
Romanam tunc non pertinebat, nee a,Ppnr
tifice Romano ordinabatur , fed a Medior
lanenft. In epiftola quidem fuperiori ad A-
quilejenfem. Epifcopum , minitatur fe vehe-
mentius commovendum , ft pro canonum cu-
ftodia & fidei integritate negligentius fe ha-
berent Epifcopi; fed neque ad unum Me-
tropolitanum fpeflant min* hujufmodi,. pec
cum e iua fede dejiciendum minitatur...
Quamobrem in ep. 14- ( nunc id .) genuina ,
unde hare verba fubrepta funt, Aquilejenfem
Epifcopum, non de flatus, fed de animat
pericula monet Pontifex : lnfinuant.es ,
inquit, ad antma penculum pertinere .
4. Licet Photius Bibliothecae li,b. 1. Cod;
54. epiftolae Septimii ad Leonem PP. me-
minerit , filet'tarnen de Leonis ad Septi-
mium refcripto. Hase funt eips yerba: Exemplar,
inquit, Äctorum ab Occidl.viis
Episcopis adversus Nestoriana dogmata
(hoc. etiam nomine Pelagiana intelli-
git ) ubi hac habentur. Cum temporis .dein-
de progrcßu fc&t hujus'homines per hqrefis
fua abjurattonem Ecfefis reßituti effent ;
iterum malum ab ipfis principium [umfit :
at Septimo Epifcopo rcnafcens eadem lues ,
antequam longius ferperet ,fuerit reprimenda,
datis ad Leonem Koma tune Sedem -4poße-
licam tenentem hl lent: qui Leo ferveßtiexr
lo contra dmpios depugnavit. 5 i tune refpon-
fum fandli Leonis ad Septimium exßitiflet,
cum feribebat Photius, velpotius cum acta
jlla a Photio recenfita .«oque antiquiora def
feripta funt, 5 nonomilfa fuiftet lflius.memoria
. Et teerte tjulla .neeeßitas fuit ut
peculiarem ad eum faceret repiftqlam | qui
ex epiftola ad Aquitejeufem feripta dq,Leo-
nis confilio certior fieri poterat.
5. Suppofitionis argumento eft , quod
‘ E D 1T O R U M A D
4 Lege‘num.14. ejufdem Admonitiomso -■
5 Hoc negativum.- argumentum ex lüentio
Photii, vel potius adfonim qute Photius re-
cenfuit, contra argumenta poutiva, quæ. pro
vindicanda hac Leonis epiftola in laucfata Ad-
monitione attulimus, nihil evincere poten .
Immo cum eadem a d a ac ex iis Photius ceiijtraquc
«pillola diverfis temporibus & 6 con- j 6
tya ijafrplicos ( üt probabimus )
omina, (?adem tamcn contineat , qua: diffi- .
cile eft. in v ^egotiis ^mul contigiffe :
i^t quod Leo acceperit Jitterast ab Epifcopo
revivifeentis hajrefeos indices, quod ab Epifcopo
.i^-qvip fiefe :vigerat.?; qup4 eum vi-
gorem jam olir^i cognitim} Leo habuerit ,
quod diverfi illi harretici fine profelfione legit
imap- fatis/adipnis recepti fint in Ecclefta:
coniijyin^Q^pi CJericn proprias
reliquerint Ecclefias , & ad loca ftbi
non depi^ata tranfierint •• hxc & alia ejuf-
modi ita quail ex condiifto fimul contigiiTe
in diverfis occafionibus diverfifque errori-
bn,s, ut um epiftola^ ma^ti pptucf
i t , vix ac.n^ vii; fidem/invq^ief .
Quod porro vir eruditus Herjricus, dieNo-
ris binas epiftolas ejufdem exen?pii. efle pu-
tat, qji^s de epde^n .Pplagianoru^, , ueeptio
epjdcm -tempore. miferit J^niiarium Aqui-
lejenfem & ad Septimium Alfinenfem , pace,
viri optimi; dixerimyerum efle r?qn po-
teft. "enim effent urjiiüs. epiftola éxérri-
pla, non recifa. effent ex altera nqnpulla
vpfep, qps neceffaria viderentpr., qualës
funt ifap.de Pelagianorum Calejlianorum
confortio» Deinde de redeuntibus ab harell
Clerici? aliqua decerpqntur, in epiftola ad
Jauuarium, qua in altera, non apparent :
pe videlicet ad fuperiorem ordjn,em prpmo-
veantur , fed in eo ,, qüejn adepti funt ,
perfeverare finantur ; fi tarnen iterata tin-
ftione non fuerint maculati. Multa etiam
alia, omittuntur in epiftola ad Septinnum ,
qua ex ency.cli.ca ^piftoJa fu^lata non fuif-
fcnt>
Sed quod obfer.vatione, digniffimum eft, li- .
teraque diripaitde diyerfis-jaiftip^ifque prorr
fu^ ha re tic is fermo eft in epiftola utraque.
De Pelagi^pis Be Caleftianis tota eft epiftola
ad Septimium .* de iifdem altum in alia
filentium j fed potius de Donatiftis . Hoc
clariffime, innuit conditionalis hap claufu-
la : Si tamen iterata tinSlione non fuerint
maculati: numquam. enim Pelagiani reba-
ptizaffe dicli funti immo vero cum pecca-
ti originafts cpntagium non agnofeerent ,
baptifmum vel femel recipere non valde ne-
eeffaxium arbitrabantur. A Donatiftisr verp
certum eft rebaptizatum'effe, CJertum etiam
eofdem ad cat|?olicam reverfos fqo ordine
potiri*effe(peirmillps) Qertum, denique , fi qui
»b iis rebapti^ad effent , ad .Clerum admif-
fps npn fui/fe,. Nihil igitur in èa epiftola
^4. ( jtfipf ) qpod in popafiftas nc>h
quadret: qui adnuc deflgnantur voce febif-
tppticprum hpic inferta : a fchifmate enim
ad
N O T A T I O NE S .
tam iàciant Septimi Epifcopi epiftolam ad-S;
Leonem, quishupe ei referipfifte in dubiura
vocet ?
^6 Ad eofdem fPeUgianos utramque epifto-
ïam, diverfo liçét anno fcripfam , .pertincre
probarimus adnot. 5. & 6. in egift. x8.
128^ Quesnelli Notæ,
ad hærefim deflexerant, & contra unitatem
Eccleflæ ougnabant ex profeffo.
Cum na:c ita fint , notitia epifcopalis
Sedis Septimii æque obfcura manet , ac fi
numquam hæc epiftola innotuiffet . Impo-
ftor enim, qui epiftolæ artifex fuit, Septi-
xnio earn Sedem attribuit, quæ in mentem
venir, ac prout fraudis fuæ confilio melius
conducere putavit. Révéra nihil ab Ughel-
lo de Altinepfi hujus nominis Epifcopo in
antiquis ihonumentis inventum , quando-
quidem de eo nihil in Italia facra lë-
gitur ,
A D E P I S T O L A M I I I .
fafehafini Lily bat Epifcopi ad S. Leonem,
de jfafcfrate *
4PÜD Q üESNELLUM POST EPISTOLAM II.
HAnç epiftolam in anterioribus editio-
nibus truncam & mutilam , modo
integram & emendatam damus ex Mariano
Sçoto & ex Petavii & Bucherii Operibus,
De doclrina temporum : In quibus ille non-
nulla1 caftigavit ^d MSS, codd. Jac. Sir-
mondi, hic totam defcripfit mu Iti s au£Lo-
rem ac elimatiorem ex MSSy aliis codici-
bus. Hujus meptionem faciunt Ado Vien-
nenfis in Chronico , & venerabilis Beda
lib, de Temporibus. Eamdem MarianusSço-
tus non laudat modo , fed Bc refert integram
in Chronico lib. 2. ad an. 445. ubi
earn male in duas fecat epiftolas. Eamdem
quoque epiftolæ clâufulam , quam addidit
Bucherius, habet Marianus . Ante illos o-
mnes Dionyfius Exiguus in epiftola de Ra-
tione Pafchæ ad Bonifacium Primicerium
Notariorum & Bonum Seçundicerium , quam
Bucherius & Petavius in lucem ediderunt .
Quoniam , inquit j SanBitas - veßra , orta rei
hujus quaßione , de Archiva \ Roma na Ec
clefia Pajchafini venerabilis Epifcopi feri-
pta, quem confiât pro perfona beatiffimi Papa
Leonis fan&o Calchedonenfi prafedijfe Con-
tilto , ad eumdem Papam per idem tempus
direcla nunc protulit , quaï fànSlis Patrtbus
evident i rationt confentimt, hüte pYafenti in-
didimus operi : ut hujus etiam viri teftimo-
nio ntteremur , qui manifeflo miraculo vene-
rabilium Ponttficum pafchalia décréta confirmât
. Ubi quod tanta cura in Archivo
Sedis Apoftolicæ fervata f it , manifèftum fa-
cit plurimi Temper feciffe Romanos Pontifices
aliorum Epifcoporüm refçripta . Eamdem
autem effe hanc , quam nabemus in
manîbus, epiftolam, & miraculi mentiode-
monftrat, & annorum in communes &em-
bolifmales divifio, quorum explication! uni-
ce incumbit Dionyfius in hac fua epiftola ,
quam ' vice Commentarii adibis Le&or, fi
vofes, apud Bucherium pag. 489. ;
Scrupulum tamen alicui forfan injicient
hæc epiftolæ yerba : per idem tempus , fei-
licet Concilii Calcheaonenfis, perfuadebunt-
que, Dionyfio magis fermonem effe de feri-
Tom. IL
ptis raiflis ad fanflum Leonem de contro-
vetfia pafchali anni 455. quam anni 444.
Conftat enim eo ipfo anno, quo Synodus
convocabatur, feripfifle Leonem noftrum ad
Pafchafinum de Pafchate, ab eoque expe-
ftaffe refponfüm : illam publici nunc juris
facimus , iflud nondum e tenebris erutum
eft, fi tamen umqqam datum . Sed, ut jam
diximus, & miraculi &emboIifmorumcom-
njuniutnque annorum explicatio evincunt ,
non de alia , quam de hac ipfa Dionyfium
intelligendum effe : quam ad anni 455. dif-
ficultatem pertinere qui Dionyfium exifti-
maffe crediderit , injuriam pröfefto fecerit
viro erudito totiufque hujufmodi difeiplina:
peritiffimo, ac Pafchafini epiftolam ex profeffo
commentanti. Benigne igitur interpre-
tamur hzec verba per idem tempus . Etfi
enim integri o&ennii fit intervallum ab anno
443. quo data eft Pafchafini epiftola, ad
Concilium Calchedonenfe •, non eft tamen
infolens loquendi modus homini poft centum
fete annos ifta feribenti, & S. Leonjs
tempora hoc loquendi modo indicanti.
Emendandi igitur Annales ecclefiaftici , Baron.
qui inter utramque de Pafchate controver- an• 4 S
fiam non difeernentes , hanc epiftolam ad mm-
pofteriorem referunt: quod ex ipfis Pafchafini
verbis refellitur. Seribit enim annum ,
de cujus Pafchate contentio nata erat, fuif-
fe fexagefimum tertiura fupputationis Romanze
, quae a Confulatu Antonii & Syagrii
poepit. Horum porro Confulatus incurrit in
annum Chrifti 382. a quo fi tres & fexa-
ginta numerentur, calculus definet in annum
444. Ex quo priores hujus epiftolae
editiones corrigenda: , & pro fexagefimus
quart us, legendum fexagefimus tertius , uti
emendarunt Petavius ex Sirmondiano codice
, & Bucherius ex fuo, & in fuis quoque
Marianus Scotus legerat . Ex quo corrigas
eumdem Marianum , qui poft haec verba ,
A Confulatu Antonii & Syagrii , addit ,
anno quarto Gratiani. Legendum enim Theo-
dofii, cujus revera quartus annus erat,Gratiani
vero decimus iextus j vel illud omni-
no expungendum.
Praeterea dicit Pafchafinus v n . Kalend.
Aprilis hujus anni Dominicam fuiffe diem
& Lunam 21. & iterum iv. Kalend. Majas
Dominicam diem & Lunam 19. quod
alteri anno , quam 444. quadrare non po-
teft. Addit etiam Ogdoadem, quae Coff. Ae-
tio & Sigefvulto cceperat, illo ipfo anno
terminatam, de quo qusfitum fuerat . Anno
Chrifti 437. quo Confulatum ifti geffe-
runt , C^clus fuit Lunze 1. atque adeo Og-
doadis initium , cujus ultimus annus incidic
in annum 444, Theodofio x v i i i . & Albino
Coff. Haec ex Petavio delibavimus.
Baronius errandi occafionem forfitan ex
Jordane fümfit, qui pariter circa utriufque
Pafchatis negotium hallucinatus eft in A it-
nalibus, cum ait de anni. 444. Pafchate ad
Leonem Papam feripfifle Proterium & Pafchafinum
. De Pafchafino quidem verum
eft ; at de Proterio falfiflimum : qui anno
folum 45z. ordinatus Alexandrinorum Epin
O o o o 2 fco-v