Ibidem.
* Ç o M |
1 3 1 5 I n e p i s t . IX . &
nofter epift. 118, ( nunc 149. ) Porro Pof-
(idonius Presbyter idem eft, opinor, ac Diaconus
ille, qui Romam olim roiffus eft a
Cyrillo Diofcori prjedeceffore ad Cseleftinum
Papam a, 450. nafcente turn Neftoriana hs-
refi: quam ob cauflam multoties Romam
mi/Tum djcit Leo,
7, ApGSTOLICS AUCTORITATIS. ItaMSS.
Codd. Grim, & Vi&or,- necnon edit. P,
Canifii, Nicolini, Crabbi, Surii, Sichardi,
Merliniana Iftdori, &c. Hoc etiam modo
legit Baronius : ut merito corrigi debeant
Romana editio, 5c alias, qua» habent; Apoftolica
Sedis auBoritatis, & poftrema Con-
eiliorum editio , quae bapc fubdititiam le-
Öionem in text« habet, &aliam hancmar-
gini infcribit, Apoftolica Sedis auBoritas tenet
. Non enim ad Apoftolica? Sedis au£to-
Titatem attinent haec verba , fed ad tradi-
tioïicm apoftolicam , feu ad Confuetudinem
Romanae Ecclefia? ex forma paterna tradi-
tionis derivatam, ut paucis ante lineis loquitur,
feu ut cap. 1. ad auBoritatem con-
fuetudinis quam ex apoftolica , inquit , no-
vimus venire doBrina : quam eadem loco
apoftolica inftituta appellat.
* A D E P I S T O L A M X,
Epifcopis Gallicanis Viennenfis provincia .
I. "IV yfTrari fubit hanc tam celebrem tan-
I V 1 tique momenti epiftolam', quam
exfcribere ac pofteritati tradere multorum
intererat, vix in aliquot MSS. codd. a nobis
effe repertam . Jacet in MS, Corbejenfi
Bibliotheca? fan£ti,‘ Germani a Pratis non
Jpernenda: antiquitatis, & in altero Thua-
neo, fed qui Corbejenfi ita fimilis eft , ut
ex eo tranfcriptum eum exiftimem, Habe-
S. L eonis Pp. I. 1316
tur etiam in ViSorino omnium epiftola-
rum & fermonum fantti Leonis codice non
admodum antiquo, vix in aliis MSS. co-
dicibus apparet. Habetur in Ifidoriana col-
le&ione. ApudYvonem& Gratianumexftat
ejufdem memoria .* hic enim Dift. 19. C.
Ita Dominus, hujus epiftolæ primum caput :
fere totum defcribit ; ille vero parte quinta
cap, 6. Hanc vere Leonis efle, & ftylus &
tota epiftolæ feries arguunt.
2, Per Viennensem , &c. In veteri fche. Col. (>>
da , inquit Jacobus Sirmondus , hæc epifto- 1
la Leonis non ad Viennenfis tantum pro-
vinciæ, fed etiam ad Maxima? Sequanorum
Epifcopos mifla infcribitur, hoc modo : 1 1
DilcBiJftmis univerfis Epifcopis per .provincias
Maximum Sequanorum & Vicnnenfeum
conftitutis Leo . Qua? res & probabilem de
loco Synodi ( nimirum Vefontione ) con-
jeéturam facit, & Celidonium Vefontionis,
quæ Maximæ Sequanorum eft Metropolis,
Epifcopum fuifle confirmât . Hæc Sirmon-
dus-, de quibus quid fentiendum nobis vi-
deatur, jam diftum eft in Diflert. V. Hoc
folum dico , illam incertæ antiquitatis ac
fidei fchedam omnium codicum feu MSS.
feu excuforum teftimonio præponderare non
pofle : nihil enim tale exhibent quotquot
videre nobis contigit : & infuper ab his con-
fi&urri efle titulum , qui Celidonio federn
Vefontione pofuere : quod omni probabili-
tate carere oftendimus.
3. Principäliter collocarit , & ab Ibidem
ipfo quafi quodam capite dona fua velit in
omne corpus manare. Ita Corb. & Thuan.
cod. pro quo prius legebatur : Collocaret ,
ut ab tpfo quafi quodam capite dona fua
velut tn omne corpus diffunderet. Erit for-
fan , qui has voces , 2 principäliter collocarit
, fiç interpretabitur , ut ex illis apoftolicam
.......... -
E D I T O R U M A D N O T A T I O N E S .
* Cum epiftolam apud Quefnellum IX. ad E-_
pifcopos Gallicanos Viennenfis provincia; reje-
cerimus ih Appendicem epiftolarum tom. 1.
col. 146p. ; notam fufiorem .Quefnelli in Ad-
monitione ei praefixa inieruimus col.' 1465,
1 Vide adnot. 2. in' hanc epiftolam, acpra>
fertim Obfervatiotfes in Diflert. V. Quefnelli
part. 1. c. 2. if. 4. ubi iftam ihfcriptionem
vindicavimus. /
Prxdica- 2 Quo fenfii S. Leo cap. 1. ufus fit adver-
tionis offi- bio principaliter ex contextu ita perfpicuum
ciumqua-fit ,* ut e^plicatio • Quefnelli potius involvat
tenus prin-quod clayfim eft , quam obfcurum declaret .
cipaliter Loquitur S. PontifeX de pradicatione Evan-
Petro ac gelii in univerfo mundo, quam ChriftusApo-
fucceflori- Itolis commifit, ficut fcriptum eft : Jn omnem
bus ejus terram exivit fonus eorum , & infixes or bis
commif- terra, verba eorum . Hoc autem oflicium ita a
fum. Chriftot omnibus Apoftolis commiflum aflir-
mat, uf in Petro Apoflolomm omnium fummo
principaliter collocarit : & ab ipfo quafi qua-
dam capite, dona fua velit in corpus omne manage:
ut exortem fe myfterii intelligeret ejfe di-
vini y qui aufus fuijfet a Petri foliditate? recede-
ee* Verba, quibus Petrus Apoftolorum omnium
fummus dicitur , primatum ejus inter Apofto*
los declarant : hujus autem primatus vim at-
que rationem fequentia explicant. Ipfum fci-
licet prædicatioms munus , etfi omnibus Apoftolis
commiflum , ratione tarnen primatus
principäliter collocatum affirmât in Petro tam-
uam in capite , a quo fua dona in omnes
imanent, idque ita ut exortem fe myfterii intelligeret
ejfe divini , qui aufus fuiJJet a Petri
foliditate recedere , Porro foliditas Petri de Petri
prædicatione , feu de fide , quam Petrus
præaicavit, ex Leonis mente accipienda eft, ut
patebit ex Obfervationibus ad Serm. 3. num. 2. toffl 1
ibidemque num. 3. oftendimus eamdem foli- c0]. ^6
ditatem fidei, quam S. Pontifex affirmayit in
Petro , eodem docente fuifle tranfmiflam in
omnes fucceflbres S. Petri , & «que folidam
in Romana Ecclefia permanere. Recedet ergo
a foliditate Petri, qui a doArina fidei Petri
& Romanorum Pontificum, quæ in Petro fo-
lidata fuit a Chrifto , eademque-.foliditate ad
Romanos Pontifices tranfivit, recedere volue-
r it . Cum porro Leo affirmât eum, qui a foliditate
Petri recedit , exortem efle myfterii
divini : neceflitatem indicat convenicndi cum
• fide .
licam facerdotalemque dignitatem in Petro
ejufque fuccefloribus plenam perfeftamque
cogitet, in ceteris vero Apoftolis eorumque
fuccefloribus Epifcopis, eamdem non sequa-
lem, fed quafi diminutam fomniabit. ve-
r n!fm9uidnam reliqui fanBi & beati
5* Gelafius PP. non erant fi-
Uatt.a v. mH; virtute fuccinB 'tl Quis hoc audeat af-
Sed'ut capite confiituto fchifmatis
tond. in occafio & una monfir are tur com-
4pp. Cod. ^pwis Chrtfli .... Duodecim certefue-
\beodof run.t -dpofioli , paribus mentis parique di-
bj 184. imitate fuffulti; cumqtte omnes aqualiter fpi-
^ 187. luce fulgerent ^ unum tarnen Principem
effe ex illis voluit Chrifius, Quid igitur eft
principaliter ? Non idem quod magis complete:,
magjfque perfe&e, led primum qui-
dem hoc poteft fignificare quod habet Gelafius
PP. Petrum videlicet inter ceteros
Apoftolos paribus meritts parique dignitate
fujfultds , & aqualiter fpiritali luce fulgen-
tes, Principem efle conftitutum. Quis enim
hoc negetnifi antiquitatis ignarus, vel.uni-
tatis infenfus? Deinde principaliter idem etiam
poteft efle ac originaliter , ut ita lo-
quar , & in ipfa apoftolica pontificalifquc
dignitatis inftitutione atque principio. Quo
lenfu idemfan£Ius Leoepift.93. (nunc 120.)
ad Theodoritum ait : Solem /ufiitia in Öcci-
dente culmen fuum in jfpoftolis & DoBoti*
bus principaliter collocajfe ; & in epift.
12. ( nunc 14. ) ad Anaftafium Theffal.
cap. 1. fe curam univerfis Ecclefiis princi-
TALITER ex divina inftitutione deftere .
ferm. 83. ( nunc 85. ) de S. Laur. animi
fortitudo de Chrifti principaliter amore con-
cepta . Et in epiftola ad Demetriadem ,
quam illi modo aflerimus , ait Naturam
noftram in Adam principaliter effe infti-
tutam, hoc eft, in ipfo creationis* princh*
piq. Ad eumdem fenfum revocandus eftCy-
prianus cum epift. 54. Ecclefiam Romanam
principalem nuncupat, ideft, ut ftatim ex-
plicat , unde unitas facerdotalis exovta : &
Tom. II.
E D I T OR U M A D
fide & doftrina Petri ac fucceflorum ejus. Hoc
fenfu prædicatio fidei omnibus licet Apoftolis
commifla , Petro principaliter crédita eft : quia
foli Petro.ita eft crédita , ut eadem foliditas
fidei ad fucceflbres ejus tranfiens, omnibus ca-
tholicis conveniendi neceflitatem imponat : quod
nulli aliarum etiam apoftolicarum fedium Epi-
fcopo contigit . Quare de nulla alia fede vel
Ecclefia , fed de fok Romana fcripfit S. Ire-
næus ab ipfo Quefnello pauHo ante laudatus :
Icceflitas Ad Romanam Ecclefiam propter potentiorem prin-
onve- ' cipalitatem necejfe eft omnem convenire Eccle-
iendi flam . Id- intelligere non potuit de ritibus &
fun fide difciplina , quæ in Ecclefiis diverfis ( eo po-
^manæ.î tiflimum tempore } diverfa efle poterat . De
■ ttlefiæ. f°k doftrina fidei accipiendum , quæ cum in
omnibus Ecclefiis una effe debet ; turn cum
doftrina fidei Romanorum Pontificum fuccef-
forum Petri, in quos eadem Petri - ac fidei
ejus foliditas tranfivit , convenire omnes ca-
tholici debent, ne fi qui recedant ab hac foliditate
Petri, myfterii divini exottes fint . Id
Irenæus cum lib. 3. cap. 3. fcribit.- Ad Romanam
Ecclefiam propter potentiorem princi-
palitatem, necejfe eft omnem convenire Ecclefiam
: quia videlicet inter Ecclefias A-
pofiolicas, matrices, & originales fidei < ut
Tertullianus loquitur , d quibus traducem De Pra-
fidei , & femina doBrina cetera exinde Ec- fcript.
clefia mutuata funt, & quotidie mutuantur ae^v- haut
Ecclefia fiant. Romana potentior , fe- ret‘ c' 4a
cundior, inter Occidentales antiquior , &
propter Principis Apoftolorum , a quo uni-
tatis origo incipit, au&oritatem ac præro-'
gativam, omnium Ecclefiarum caput . Atque
ut is principalitatis fenfus apud Ire-
næum efle credatur, liçet aliquibus non ar-
rideat, facit turn loci ipfîus çontextps, turn
alter libri 4. cap, 75, ubi h^c hâbet de rerum
omnium, qiiæ a Deo trafcitu.r, origi-.
ne .,pt fie 1 inquit , principalitqtem' quidem
hahébit in omnibus Deus: quoniam , & fo-
lus infeBus., & prior omnium, & omnibus,
M fmtyipfe eft cauffa. Eadem eft principalitatis
acceptio apud Tertullian. lib. de
'"Pfæfcript, hæret. cap, 31. cum ait: Sed ab
exceffu reyertar ad principalitatem veritati ,
& pofteritatem mendacitati deputan lam. Eodem
lenfii Facundus Hermianenfis 1. 9. fub
finem, a fieri t , quod antiqui DoBores Ecclefia
dixerunt , quoniam Deus Verbum fit
principaliter y & fecundum effentiam unige-
nitus Filius Dei ; homo vero ajfumtus ex
unitate perfona ejus accepit , ut unigenitus
filiusfempér effet ac diceretur. Denique aliiis
non eft verborum Leonis fénfùs, quara qui
iftorum Innocenta Papæl. epift. ad Vi&ri-
l cium Rotomag. Incipiam, inquit, adjuvante
fanBo Apoftolo Petro, per quern & Apo-
fiolatus y & Epifcopatus in Chrifto coepit exordium.
Nec tamen animus eft quicquamHoc
loco Pontificis Romani au&oritati detrahe-
re , qui proculdubio principalem Cathedram
tenet, ac ratione primatus apoftolici Angulos
Chriftiani Or bis Epifcopos fplendore, au-
^oritate ac jurifdiélione longe antecellit.
Qqqq 4 - In
N O T A T I O N E S .
propter potentiorem principalitatem , ideft primatus
caufla, Romanæ Ecclefiæ tribuit S. fre-
næus , eo quod inter multas primatus præro-
gativas hæc oræcipua & principalis fit; cum
primatus a Chrifto ,eo confilio fuerit inftitu-
tus , ut in Petro ac fuccefloribus ejus non folum
oftenderet, verum etiam formaret, & cu-
ftodiret totius Ecclefiæ unitatem , ac potiffi-
mum unitatem prædicationis & fidei , de qua
in Obfervatione fequenti redibit fermo . Hæc
obvia Leonini textus explicatio eft, quæ non
tam cum aliis ejufdem Pontificis teftimoniis ,
quam cum aliis aliorum Patrum cohæret, pon-
tificiique primatus præcipuam vim ac faculta-
tem déclarât. Qui aliorium Leonis verba dif-
torquere ftudent, verendum eft , ne eumdem
prtecipuæ jurifdi<ftionis primatum , quern verbis
fatentur, ita extenuent , ut non minus a
Leonis mente difeedant, quam eum tantum
primatum videantur reipfa adftruere , qui a
mero primatu ordinis nihilum aut modicum
différât.