IL Argumentum Norifii.
XXlX. ■ *: TErfans, inquit , au&or librorura de
Objetftio a. Vocatione Gentium lib. 2. cap. 20.
exdoarinaobjeöionem illam a parvulis duftam , in
circa par, qua Auguftinus & feftatores contra Pela-
vulorum gianos triumphum fibi cecinerunt ; ita cap.
falutem 23. refpondet : Non irreligiofi arbitrer cre-
petita, d i. neque inconvenienter inteil igi, quod ißt
paucorum dierum homines ad illam pertineant
gratia partem, qua firnper univerfis efl im-
penfa nationibus, qua bene utique fi eonm
uterentur parentes, et tarn ipfi per eofdemju1-
varentur . Quibus , inquit, contraria feribit
Profper in carmine de Ingratis cap. 31.
P rner & tamn ex *ß*s mih atrlx £™tiä quofdam
rr°jp t rurfum genitos baptifmate transfert
Inemis I« regnum aternum, multis in morte reliais,
S * Quorum caujfa fuit fimilis de vulnere eodem.
Nec merit is tfiud poteris aptare parentum,
Ceu piaprofuerit redimendis cura bonorum ,
Abftuleritque aliis aliéna ignavia vit am ;
Qum videas multos fanBisgenitoribus ortos,
Nullo falvarißudio potuiße fuorum.
Ab illa Profperi do&rina nequaquam re-
cedit au&or nofter; immo vero eidem fub-
feribit utraque manu. Nam lib. 1. cap. 16.
cum in fuperioribus capitibus probare ag-
greffus effet , cur uni potius quam alteri
gratia daretur , 'fecretum effe ab humana
cognitione fubtra&um, & ad altitudinem
divitiarum fapiçntiæ Dei S fçientiæque referendum
, hoc ipfum çapite ifto confirmât
exemplo parvulorum. Refpice, inquit, &
ad univerfalem multitudinem parvulorum, in
quibus , excepta illo, quo in damnationem na-
feitur gens humana deliBo, nec prater it a pof-
funt mérita, nec futura cenferi. Omnes enim ,
de quibus nunc loquimur, ante ullum intelli-
gentia ufum , ante liberum voluntatis arbi-
trium , alii ad atemam beatitudinem regenerativ
alii aaperpetuam miferiam tronjeunt
non renàti . ,. Non invertit quod difcernât humana
juftitia, fed habet quod eligat inenarrabais
gratia Dei &c, De meritis parentum
prorfus filet, non (ecus ac Profper : quæ fi
poneret, jam inveniret quod difçernerçt et-
fam humana juftitia, nec omnino inferutar
bile effet Dei judicium. Capite vero 22. ve-
hementius invehitur jn eos , qui nefcireali-
quid erubefeunt , & omnem diferetionem ,
qua Deus alios eligit, aliofque non eligit ,
ad mérita humana referunt voluntatis... Qua ,
inquit, definitio, ut intérim de gratia vert-
täte taceatur, de his videtur aliquam often-
tare ratiunculam , qui libero utuntur arbitrio.
De parvulis vero, quibus fine ullo bona voluntatis
merito in originali vulnere cum ceteris
mort ali bus caujfa communis efl, nihil
POTEST EXPOSITIONS AFFERRI , QUA DOÇEA-
6 52
TUR , CUR ISH SALVI FIANT- REN^Tï , ILtl
PEREANT NON renati , fub illius procidentia
& omnipotentia, in eu jus manu efl anima
amnis viventis, & fpiritus univeffacar-
nis hominis. Et in fe r iu sFruflra profundi-
tatem inferutabilis gratia per liberum arbi-
trium conantur aperire, qui cauffam eleBio-
nis in eorum conflituunt meritis, qui eligun-
tur : & cum multa do malorum voluntqte
ac judicio inepta & falfit protulerjnt , jn
PARVULORUM TAMEN DISCRETION!? DEFI-
'CIUNT & C,
Vides ut non minus au&or ifte triumphum
fibi contra Pelagianos canat ex ele-
ftione parvulorum, quam Auguftinus, Profper,
& alii Auguftini difeipuli. Vides, ut
& proprium omne a paryulis meritum ex-
cludat, nec tamen ad parentum recurrat
mérita: qua: fi adpaitteret , jam fialfo
rgret auÊlor, nihil poffe expofltionis ajferri ,
-qua doceatur, cur ifli fal%)i fiant renatiy tilt
pereant non renati ; nec magis Pelagia-
ni in parvulorum diferatione defieerent , fi
ppffent ex au&oris mente, malis parentum
meritis præmaturam filiorum mortem ac
damnationem æternam aferibere, quamCa-
tholici & auftor ipfe cap. 22. cum pr^ema-
-turæ parvulorum mortis ac damnationis cauffam
in originale Adami deli£um refundunt.
Haze auftor in libro primo , ubi latius
quæftionem iftam pertraftat. In fecundi vero
capitibus 20. 21.22. & 23. ubi eamdem
verfat parvulorum cauffam , priorem de his
fententiam nullatenus mutât, fed confirmât
potius pluribus argumentis. Enimvero pro-
baverat toto hoc libro , i t Deum velle omnes
homines falvos fieri, 2, hanc voluntatem Dei
generalibus donis, q.üæ omnibus impendun-
tur, manifeftam fieri, nec aliunde ».3. Ge-
neralia tamen ilia dona, ut pote 16 exte- 16
riora & naturalia, ad cognofcendum Deum
non fuffiçere fine fpeciali veræ Chrifii Sal-
vatoris gratiæ dono. Tam acerbo enim na-
tura humana vulnere fauciata efl , inquit-,
ut ad cognitionem Dei neminem contempla-
tio fpontanea vale a t erudire , nift obum-
brationem cordis ,v er a lux difeufferit, 4, Spéciale
hoc donum ex infcrut^bili judicio Dei
non omnibus effe conceffum. Sive igitwr no-
vijftma contemplemur facula , feribit il le lib.
2, cap. 25. feu prima , feu media , ratio-
NABiLiTER e t pie CREDiTUR omnes homfnes
falvos fieri Deum velle, femperque voluiffei
e t hoc non aliunde deMonstratur , quam
de iis beneficiis, qua providentia Dei univerfis
generationibus communiter at que indifférente)
impendit .... Deo autem placuit &
hanc fpecialem multis tribuere r & illam généraient
a nemine fubmovere ; ut ex utraque
appareat non negatum univerfitati, quod col-
latum eft portions ; fed in aliis pravaluijfe
GRATiAM, in aliis refiluiffe NATURAM,
His ita çonftitutis, »0» parum difficulty-
tis,
E D I T O R U M A D. N O T A T I o N E S.
16 Au&orem admififfe etiam generalem gra- li gratia diftinótam, probabitur in Qbfçnr,
tiam internam omnibus collatam & a fpecia-» num. 17,
tis, ut ait cap. 20. oppomt confideratioparvulorum
, qui nullo judicio rationis utuntur,
quo auBoris fui beneficia feniientes , ad agni-
tionem valeant veritatis accede re Unde
cum omnes homines velit Deus falvos fieri,
quid efl quod alienatur a falute perpétua tanta
infantium multitudo ?
Si hoc parentum culpæ deputandum exi-
ftimaffet au&or , facilis erat refponfio, nec
neceffe erat ad inferutabilia Dei judicia &
inveftigabiles vias recurrere. Hue tamen con-
fugit .D e hac alt it udine, inquit c. 21. dif-
cretionis Dei non contutbahitur cor noflrum,
fi fii ma & flabili fide ómne judicium Dei
jufium effe credamus ; nec appetamu,if. habere
cogmtum, quod voluit effe fecretum : ut ubi
»la judicet, fiif-
ficlat feire quis: judicet. Turn docet afiam
hujüs rei cauffam non effe quam finten tiam ,
quam humanum genus in Ada primi paren-
tis pravaricatione excepit , & grave jugum
quod eft fuper filios Adam a die exitus de
ventre ■ matris eorum in diem fipultura in
matrem omnium . Nec de immaturitate mortis
effe rationem eönftièyendi , cum femel in
naturam noftram per peccatum ingreffa mor-
talitas, bbnoxium flbi: omnem vitad noflra
feeerk diem. Unde Concïudit juftifiimo per-
iré jüdiciô , qüotquôt-'èk hac vita^difeedunt
parvuli priufquatn fâlutari lavacrö àblüeren-
tur^0 gratuita autem mifericordia übèrari,
quotquot contra cömmunem mörtalitatis le-
gém, ftatim ut hàti îünt, non intereimt :
Ut generali necejfitdte variata , 'eaujjas flbt
Dàminus indulgentie correptionifque ferva*
ret: effet que inuna omnium debitor quod&
mfericors remitteret, &^juflus exigeret. :
Ex iffa do&rina‘confeftarieum -èft, quod
capite '^J. ftatim fubjicit, quod; fcilicet 'in-
firutabifior fit cauffa donorum , qua gratia
tribuit quibufdam parvulis qùam miferia-
rum , quas hatura promeruit, & juftitia re-
pendit inhumeris aliis v In quo opéré gratia
, inquit cap. 24: quis nifi arrogantijfimus
atque vaniffimuS de divina juftitia çohqu'è-
ratur , quod non omnibus parvulis jinblis
providentia confuldt\ onitiidque pericula, qua
moriturorum regenératiönèm prohiberepoffunt,
aut poteflate fubmoveat y aut mifiratione pra~
ventât ? Quod utique erga omnes fieret, fi
ita fieri omnino deberet,
Mültùnr igitur abeft au&or-, ut capite il-
ld 23. vunde fumiturobje£fio, bonis vel mails
parentum meritis falutem parvulorum
vel damnationem aferibat : cum ipfo initio
capitis afferat ihfcrutabilibrem effe cauffam
donorum, qu?e gratia tribuit, quam mife-
riarum , quæ naturâ promeruit ; ex Adami
fçiliéet delifto, quæ vèra cauffa eft , ut in
fuperioribus dixerat, damnationis. parvulorum,
Et tamen hanc meritis parerttiim tri-
buere debueràt, ut Profpëri fententia ad-
verfaretur: quæ opinio Norifii eft.
De hoc igitur capite quæftio non iriove-
tur ab aüftore hujiis bpufeuli. Hoc porrö
Unurn follicitum eum habet : qüotnpdo re-
fpeau parvulorum , qui pereunt, verumerit
I auh Apoftoli effatum : quod Deus velit
omnes hommes falvos fieri. Hoc enim,\Z
quit, Cap. 25. NON ALIUNDE MONSTRATÜR
quam de us beneficiis V qua providentia Dei
univerfls genèrationibus communiter atque in-
differenter tmpendit. Parvulijautem, ait cap.
20. nullo Judies rationis utuntur, qutf au-
Bons fut bénéficia fintientes, ad agnitionem
valeant ventât is accederè. Nec iis Deus il-
lud tempus imper t it , in quo per voluniariam
fidem perciptenda gratia fint capdcès . Re-
ifiondet parvulos illos pertinere ad illam
gratiæ partem, feu generalia Creatdris be-
nehcia , quæ femper univerfis funt impenfa
nationibus : quæ etfi per fe non potuerint
percipere, accepere tarnen in parentibuss,
quorum pars quædam cenfentur, donee ab
lifts nondüm râtionalis infantiæ exordiisex-
cefferinf . Qua uiique , geherali gratia feu
munificentià Creatbris, f i bene eorum uterentur
parentés v 'etiam ipfi per èofdem juvaren-
tur infantes.
In qua refponfione plura notanda veniünt.
Pnraum enim Tententiàm ÏUam non velut
fuam ac propriam afferit, fed proponit fb-
lummodo ab iis tenendam j qui nbluerint
hujufmodi parvulos fine baptifino decedèft-
tes omnis omnino gratiæ exor tes pronun-
tiare.- j . . '&&&
• 2. Timide -ac dubitanter explicationem
illam prqfert -in medium , non ut Scriptu-
ris-ltraditioriive fàn&orum Patrum innixam,
fed veliit -quæ abfquë religibnis offenfa te-
nerj queat .' IVb» irreligiofe, inqui't-, arhi-
tror credï y neqiie inconveniekter intèlltgi ,
quod ifll paucorum dierum- homines ad illam
pertine ant gratia partèm , qua fmpet
univei/fis éft' iriipenfà natiodibrn . g l \
' 3. Quod de meritis parentum ne verbum
quidem habet, ex quo contrariam Profperi
do6t¥inæ fententiam propugnaffe credatur.
' 4» Latum1 eflfe;diferimen inter hanc quæ-
ftioneth i an ex malis parentum meritis-dà-
mnatio parvulis non baptîzatis proveniat f
& hand alteram , an parêtitibus imputan-
düm qüod parvuli gfeneralium donorum Crea-
toris participés non fiant. Illud cum Au-
guftino & Profpero negat aii^lor ; hoc dç
îuo timide & quæreritis' in modum fugge-
rit. In quo licet differre vidéatura Profpero
quoad’ modum loquendi, reipfe tamen
ei coneinit. Efto -enim non ‘défit parenti-
bus , & per èos parvulis gratia generalis ,
quam ejüs vérbis expKcuimus , ' cum hæç
nec has, Dec illis ad fhlutem futficiat^ nifi
per ^fpecialem feu veram Ghrifti gratiam
■ excëllèntto're opéré ,' largiôre munere , poten-
tiore virtuie adjuventur : quærendum rurfus
cur cum ilia detur omnibus -, hæc quam
plurimis negetur \ Cur cum juftorum fæpe
filii , fine baptifmate intereant , parentibua
nihil omittentibus, ut Talütari unda abluan-
tur ; impiorum ê contra filii â propriis de-
ferti parenribus, alienorum' benèflcio ad ba-
ptifmaris gratiam veniunt? Et tune iterum
cum Pmfpero cbnfùgit kff infçrutabilia judi* .
cia Dei , & inveftigabiîe priédeftinationis
decretum.
5. Igitur ex his notandum de parvulis
fine
J