De fimili-
tudine do.
flrinæ.
ibidem n 12. Apud ipfum fapientia & fortitude: ipfe habet confilium &
intelligent iam. Alios praterea verfus Job ejusdem Hieronymianse tnterpreta-
tionis ex Hebrao idem Profper laudato capite defcribit; ac propterea haic yer-
fio feculo v. etiam aliis non Romanis ufitata cognofcitur. Id autem pracipue
accidit in iibro Job, quippe antiqua ejus interpretatio, teile Hieronymo, lca-
tebat erroribus, & feptingentis ferme aut oftingentis ,verfibus carebat. Promi-
fcuus porro utriufque verfionis ufus, quem Quefnellus urget, quoad verfionem.
Hieronymi eiucet m recitandis tellimoniis ex iibro Job; quoad antiquam vero
patet in ceteris aliorum facrorum voluminum textibus, qui fere ex hac verfio-
ne tum apud Leonem, tum in libris de Vocatione proferuntur: icjspfum autem
contingit etiam Profpero , ut conferenti plura teftimonia patebit. Quod vero
Quefnellus niaxime inculcat de utriufque verfionis ufu in memorato verfu Job
c. 14. turn apud Leonem, turn in epift. ad Demetriadem, in Obfervatiombus
ad quartam Differtationem, qua; circa hujus epiftola auftorem vertitur, ex-
pendetur luculenter, & quam inane fit hoc argumpntum; ex duobiis aliis non
Romanis, at Leoni coavis fcriptoribus eumdem verfum fimiliter recitantibus
palam fiet. , ” T
XIII. Alterum teftimonium, & maxime notandum fumit Quefnellus ex Luca
cap. 12. v.31. & 32. Simon, Simon , ecce fatanas pofiulavit, ut vos cerneret
ficut triticum: ego autem rogavi pro re, ne deficiat fides tua : & tu
aliquando converfus confirma fratres tuos : ny roga ne - intretts tn tentatio-
nem . Hunc autem textum & Leo Serm. 3. nunc 4. in anniverfario affumptio-
nis fuse c.Nj. & audtor librorum de Vocatione lib. 1. c. 24.: & lib, at., c. 28.
eodem peculiari modo recitant. Non diflimulat Quefnellus hoc idem teftimonium
proferri etiam a Profpero duobus in locis; at non eadem omnino lectio-
ne, inquit: nam in epiftola ad Rufinum non habetur cerneret, fed cribraret;
in Iibro autem contra Collatorem c. 33. nunc 15. ultima, verba omittuntur :
Et roga, ne tntrctis in tentationem: quo tarnen loco pratermittuntur etiam
ilia: Et tu tandem converfus Confirma fratres tuos: quae omiffio varianti lc-
Äioni tribui non poterat. Majorem vero leilionis varietatem a ledlione librorum
de Vocatione in Leone, quam in Profpero deprehendimus; ut mirum maxime
lit ledlionem veluti aequalem »Quefnello amrmari. Mittimus aliquos codices
fermone allegato habere cribraret pro cerneret; ficut ex omnium codi-
cum, quos vidimus, fide habetur cribraret in alio ejufdem Pontificis ferm. 83.
de Natali SS. Petri & Paulli, quem perperam Quefnellus in Appendicem re-
jecerat. Hie folum notare liceat, verbum cribraret fimiliter legi in antiquilfi-
mo Verc'ellenfis Ecclefiae MS. Evangeliario noviflime edito, quod veterem in-
terpretationem exhibet: unde haec leilio veluti adulterata, feu ad vulgatam le-
ftionem emendata a Quefnello traduci non debuit. Cur vero- hac una Variante
indicata, is alias certiores filentio praterivit? Primo apud Leonem etiam in
Quel'nelliana editione legitur expoflulavit i dein aliquando pro tandem . De-
mum ( quod pracipuum eft ) omittitur & roga, feu & rogate , uti in libris
de Vocatione ex codicibus emendavimus. Itaque lefitio Profperi magis congruit
leftioni librorum de Vocatione, quam Leonis ledlio. Quo lgitur jure ex hoc
textu tanta fimilitudo ingeritur, qua Leonem potius quam Profperum eorum
librorum auftorem adftruat?. Hie vero animadvertendum potius ell, hunc : textum
evangelicum a diverfis aufloribus recitari cum quodam additamento in fine,
quod flee in vulgata, nec in Graeco legitur, at reperiturin quatuorMSS.
Evangeliariis vetuftimmis editionis antique, uti adnot. 22. in ferm. 4. S.Leonis
oblervavimus. Hinc autem cognofcere licet, infirmum & imbecille prorfus
eile argumentum, quod ex fimili quorumdam facrorum teftimoniorum interpre-
tatione elicitur, ut hie potius, quam ille ftatuatur alicujus anonymi opufeuli
audtor. Cum enim plures illis, vel aliis fimilibus Evangeliariis uterentur, eadem
leftio ac verfio apud plures inveniri poteft.
. XIV. Doftrina fimilitudo in materia divinae gratia quoad auxilia generalia
inter Leonem 8c libros de Vocatione, quam num. 20. Quefnellus proponit ,
id unum poteft eyincere, eos libros non repugnare Leoni, non vero Leonis etiam
effe eonvincit. Sane doftrinam hac in re fimilem idem Quefnellus fatetur
in Profpero, ubi objedlionibus refpondet; nec idcirco Profperum audtorem judicat.
dicat. Solum peculiar.es quidam loquendi modi, qui in memoratis libris occur-
runt, cum Leoninis formulis convenire videri poffunt : unde in his potiflimum
Quefnellus infiftit, & voces fimiles majulculis litteris defignat. At praeter quam. Dinirt
quod voces & locutiones fere fimiles etiam in Profpero notavit Antelmius; id p. 1J7. &
ad generalem ftili rationem pertinet, quam mox enucleatius expenfuri fumus. rJ8-1
Unum vero hie addam, in libris de Vocatione vocem gratia: quandoque attri-
bui, ut n. 3. monuimus, generalibus Dei auxiliis etiam extrinfecis. Id autem
in Leone nequaquam invenies, ut ex iis ipfis locis, quae a Quefnello recitan-
tur, perfpicere licet . Cetera quarumdam fententiarum fimilitudines de S. Petri
prarogativis, quid probare queunt, cum omnibus catholicis eadem doétri-
na fuerit? Modus autem hujus doéirinæ exprimendæ, qui apud Leonem & in
libris de Vocatione nonnullibi invenitur fimilis, ad diétionem ac llilum pariter
revocatur : ex quibus fane Quefnellus afferre aliquid potuit, quod nonnullos
moverit : unde in hoc argumenta latius immoratus, pluribus parallelis & ani-
madverfionibus aliquot numéros digeffit.
XV. Hoc autem argumentum ut exaélius expendatur, duo in ftilo diftin- Stili fimi-
guenda funt, voces, & fyntaxis feu totus dicendi carafter. Parallela teftimonia litudo ex-
a Quefnello allata fere hint aliquot vocum fimilium, cujufmodi item in Pro- Penra • „.
fpero pluribus tabulis non paucas exhibuit Antelmius; nec facile invenientur lôautin-"
duo auiSlores de eadem re differentes, qui aliquando ficut in fententiis, ita 8c guenda.
in aliquot vocibus ad eamdem rem pertinentibus haudquaquam conveniant ,
& iifdem loquendi formulis non utantur. Si quis eadem diligentia, qua Quefnellus,
alios Patres fimilia mêlantes legerit; nihil ambigimus, quin plura for-
taffis ejufdem generis parallela, plurefque conformes voces formulafque reperiat.
Fruftra vero hie labor cedet, cum non fols voces, quibus idem fenfus expry
matur, llilum defignent atque diftinguant. Complexus & caraéler totius fer. f0atj*fferr
monis pracipue confiderandus eft. Quefnellus quidem num. 15. profitetur, fibi monis
baud fuilfe difficile hoc judicium ferre, quippe cui S. Leonis feripta editions præcipue
cauffa fape fapius relegenti, familiarijfima faSla efi phrafis Leonina totufque con™e-
dicendi caraHer. At cum Leoni attribuent fermonem de Cathedra S. Petri ob ran“us-
quafdam voces fimiles, quem èx complexu totius diêlionis ac ex quibufdam etiam
vocibus a Leone alieniffimum in Admonitione ollendimus; veremur , ne , 6en(1
pari prajudicio minus reête judicaverit de ftilo librorum de Vocatione, eadem- ferm, 14!
que facilitate eofdem Leoni tribuiffe. Enim vero non inficiabimur, plura loca
in his libris occurrere, qua Leonina fyntaxi ac numéro maxime congruunt .
Sed ad eumdem ftilum probandum loca aliquot hinc & hinc exceipta nequaquam
fufficiunt; quando alia loca occurrant, qua diilionem ac ftilum, feu ca-
raélerem omnino aiffimilem ac diverfum referunt . Semper enim Leonis ftilus
fibi conllans, aque numerofus, aque perfpicuus, in omnibus ejus operibus invenitur.
At in libris de Vocatione nonnullaab ilia fyntaxi & numéro nimium
remota, & languide aut durius definentia in aures Leonina rationi affuetasfta-
tim incurrunt, qua Leonem nonfapiunt. Perfpicuitas vero, qua in noftro Pon-
tifice potiffima & conftantiffima prarogativa eft, alhjuot in locis eorumdem librorum
aperte defideratur. Longiores quadam periodi, aliquot particulis aefen-
fibus complicata expendantur, ac prafertim ilia, ex qua una confiât integrum
cap. 19. libri 2. & num Leonem fimiliter feripfiffe credibile fit, quifque in hujus
operibus verfatus facile intelliget. Adde quafdam allegorias longiori fenfu
produftas, qua a Leonis“tanfuetudine abhorrent; qualis inter ceteras eft ilia
lib. 2. c , 11. Qui autem iHarum aquarum dulcedinem nefeiunt, & adhuc de
mundi hujus torrentibus bmunt, aut -etiam ft aliquid primoribus labris de
vita fonte gufiaverunt , inebriati tarnen aureo Babylonis calice deleHantur
See. nec non ilia cap. 23. epiftola ad Demetriadem ( ut de hac quoque aliquid
attingamus: ) Implet igitur Spiritus Sanblus organum fuum , & tam-
quam fila chordarum tangit digitus Dei corda Santtorum . Tandem illorum
ftilus librorum plenior & nonnumquam turgidior, epithetis & comatibus fre-
quentior eft, quam in Leone deprehenditur. Hac omnia fi ftilum ab hoc Pon-
tifice alienum non omnino evidenter demonftrant; fatis tarnen dubitationis in-
jiciunt, ut Leonis ftilus in his libris ineffe haud certo credatur. Cumque eve.
nire perfacile potuerit, ut nonnulli tunc temporis 8c Roma, 8c aliis in locis