Ç27 E d i t o î b m O b s e r v a t i o n e s 928
buat inobedientiam poll ipfum Leonis decretum, quam nec probavit, nec pro-’
bare potuilîet; gravaflè ipfum multo magis, quam ipfa res ferat intelligemus.
Interim ad fingulos juris titulos exeutiendos accçdamus ; quas autem æquior Hi-
larii defënfio elfe queat, fub finem exponetur,
C A P U T V .
Çonfuetuiinis titulus circa Epifcoporiim appellationes a i Romanam Sedent
a Leone ajjertus wndkatur ; & Quefnelli conatus, ut eum illi
eripiat, eliduntur.
1. A T Emini perfuaderi poterit, eam apud Gallicanos confuetudinem fuiffe ,
ut nulla» in Galliis appellationes reciperentur aprovincialium Concilio-
tionoeï rum fententiis ad alios judices vel in Galliis, vel extra Gallias. Hoc quidem
Galliis fenlu Quefnelli fententiam nonnulli interpréta» funt ex iis, quæ indicavit part,
generatim j. cap. I5. id autem perinde effet ac dicere, appellationis præfidium jure omnium
fixelufæ gêntium înduétum ob innocentes, qui prima cqgnitiqne five-per errorem, five
poffunt™ ex malitia perperam damna» fuerinî, quodque non negatur ihferioris ordims
Vid. epîft. Clericis, fi Epifcopi fuifententia fe gravatqs fenferint : hoc, mquam, juftmi-
înnoçentiimu[n nrafidium negatum fuiffe Epifcopis Galliçanis etiam innocentibus, li Con-
^ oVlf nc'ciliorum pravincialium judicio injufte fujffent condemns»; ac prppterea Epifco-
A 3' porum conditionem fuiflê deterjorem quam Clerjçorum : quod fane abfurdimmum
eft. Quodfi Galliçanis Epifcopisffiçuit appellare • confuetudinem apud eos ob»-.
nuiffei ut aliquando, faltem proy.qcarent ad Romanum Pontificem, cum Sardi,
cenfes’ canones, qui ejufmodi appellationes probant, a Gaïlis recepti fuerint ,
ut capite fequenti patebit, dubitarp non- licet. Id ex fubjiciendis explora-
timS fifct, - - ; . r .
Appella- • 2, Appellationum confuetudo, quæ ex aliquot aftorum lerie nalcitur, proba-
tionum tur t-eftibüs , qui vel quafdam fingulares appellationes indicent , ex quibus alia;
confuetu- pimjjës com«i queant, vel ipfam appellationum confuetudinem expreffe teften-
d° r ^ t u r . Et primum quoad fingulares appellationes cum in maxima prifeorum moi.
fur. numentorum inopia -exigenda non fint gefta quoad quaslibet particulares Ec-
» ' cîefias; li aliquot vetuftæ appellationes fuppetant ex divertis Ecçlefiis Occidentisvatqne
Qrientis,, fatis elle debet, ut eix iis earum quoque Ecclefiàrum coq-
fcetüdo colligatur, ex quibus injuria temporum,nulla ejufmodi documenta fu-
perfuht, fi praffertim hæ Romanæ Sedi peculiar! jure fubjeétæ eidemque vici-
niores, faciüorem appellandi facultatem habuerint,
Quefnellus - 3. Hanc probatiouem ex peculiaribus quibufdaffl geftis fumtam ut Quefnellus
hanccon- giydat,- fingula., primum. Gallicana, judiciorum' gefta;; quorum memoria vel indi-
H ü l ciumr naftus eft,'diligenter expendit. Hæc autem fere omnia funt gefta caut-
S , n i farum epifeopalium,' in quibus nulla fuit appellatio perinde ac fi ex cauflis ,
Galliis jn quibus nulla appellatio fuit", fequatup quod, nec- in aliis cauflis umquamex-
quamma- p;ter;t . Hinc ad.excludendàs appellationes GaUtoanas inepta eft. cauffa Marcia-
Je proba- nj -Arelatenfisa-'Queftïello pluribus difeuffà- cap. 14. in q u a .ne appellationis qui-
V” lr' dem umbra-indicaturj le inutiles’ pariter funt cauffæ Euphratæ Agrippihenlis ,
Paullini Trevircnfis, Hilarii Piélavienfis, Saturnini Arelatenfis* Lazari Aquen-
fis;v '&'Armentarii Ebredunenfisj qui de-appellatione. ne cogitarunt quidem, ut
idem Quefnellus referi cap. 16. nec non cauffæ Prifcilliani & Inftantii, qui de
fententia Burdigalenfis.Synodi ad Romanum Pontificem non appellarunt. Ne-
que vero quempiam moveat Hilarii,v& Paullini injufta damnatio, quæ, annotante
Quefnello , utrique a i Romanum Pontificem jus pecultare tribuijfet ,
fi mm appellandi viguiffet confuetudo. Quid enim hi Arianorumvi oppreflîap-
pellaflènt ad Liherium Pontificem, fi ipfe pariter ab iifdem Arianis oppreffus,
le eadem de cauffa aftus.ûn exilium, illis opitulari non poterat?
4. His pono cauflis, in quibus nulla fuit appellatio, Quefnellus ex ordine
temporum interferit - oauffas Proculi Maflilienfis fub Zofimo, Maximi Valentini
fob Bonifacio 1 & Daniells vagi ac flagitiolî hominis apud Cæleftinum nbOrien-
talibus. accu fa ti,;& àpud Gallos diu quæfiti ad Romanum judicium. Hæ autem
omnes funt cauflæ primæ cognitionis non a Pontificibus arreptæ, fed Romanæ
jsurj Sedl
929 in I, P a r t . D issert . V. Q ûesnelli . p-30
Sedi vel ab iifdem Gailis Patrocio Arelatehfî ac Valentinæ Ecclefiæ Clericis ,
vel ab Orientalibus delatæ. Hæ-porro cauflæ ,j jicet appeliationem non proférant;
cum tamen fatis oftendant agnitann etiam a Gailis - ApoftolfCæ Sedis au- *
ftoritatem in ipfis cauflis primæ cognitiouisi p multo -magis (in- appellatiônibus
ab iifdem obfervatam fuifle demonftrant -Si q u i vero contra èjufinodi fkéla
probaflèt Qùefriellus,, pfo excludendis cauflis primæ cognitionis probaffet , de
quibus'cap. 7. dicemus aliqua; pro expungendts autem etiam appellationibus de
quibus nunc agitur., nihilum- eviciffet. • •
■ -5. Hic autem notare obiter liceat in Quefiiello incohærentiam- plane- mani^n.coIJir,"‘
feftam. Totus -in eo eft p a r t.ii.ç . 6. & part. .2.. c. 3. 4 , .« omnia
mi décréta pro ftatuendis Arelatenfis Ecclefiæ juribus in ipfam Narbonenfem-tatur.
feeufldam adverfum Proculum Maftilienfem, qui ordinationes in ea ' ufurpaffetra-
dltur, iufta.J& rata ac a- Gailis - Epifcopis. recepta oftendat.Radem porro décréta
irrita & non -recepta ’ contendrt cap. id. cum adverfum Proculum decemunt,
qui ab indfibitis-ordinatlonibus adhuc poft interdiâum Zofimi neqUaquam ab-
ftinuit. Ita- eadeift decrets; mbi ipfi plaçet, rata 8c recepta peubi non platet ,
irrita 8f ïepudiata ex arBifri«"traduntur :
6. Ex univerfis'-autem -cauflis. appellationis du-as tantum Hifpanicas Quefnel- ®U3e “P‘
lus profert, & excutit,-'quæ fpeciem quamdam provocationis ad Romanam Se- „efabHi-
dem præferunt. Una eft-Bafilidis Hifpani Epifcopi, qui ob idololatriæ trimen fpaniis. "
una cum Martiali Epifcopo in provincia -depofitus, Romam ad Stephanum-con-
fügit, a q-uo etiam cum Mamiali in Epifcopatum reftstutus-videtur. Protefta-
tüs autem. fuerat Quefnell-üs -c.nid. Q ÿ ù .in aliis provinciis fuerit ufu indti-
éium, non eft hic animus inquirers^ quippe quod a i flila rii caufsam non fa-
cit> Notum nimirum ipfi erat, alias identidem effe aliarum provintiarum con-
fiietudines. Hinc porro ficut quæ uno loço obtinuit confuetudo, haud opus eft
ut alibi obtinuiffe.credatur; ita quæ in aliqua provincia nonviguit, haudexin-
de confequitur earn nec in alla viguiflè. Sed in appellationum materie quantum
interfit Hifpaniarum aliarumque proyinciarum confuetudinem cognofcere ,
ut de Galliis judicetur, facile eft intelligçre. Licet enim alia nonnumquam fit
in aliis provinciis confuetudo; quæ tamen in ceteris omnibus provinciis inveni-
tur; fi præfertim a divino jure aliquam origtaem ducat, eadem pariter in Galliis
fuiffe dicenda eft, nifi pèfitivis dôcumentis aliter demonftretur. Quefnellus
vero pofitivis argumentis aut exethplis, .quæ deerant, non potuit bftendere ap-
pellationes a Galliis exclufas. Hinc forte duas ab Hifpanicis judiciis appellationes,
quas infirmare fe poffe oredidit, intermifeendas putavit, ut vel ex his
düobus exempiis Hifpanis idem de Galliis-judicaretur.,
• 7. Quam male autem infirmaverit appeliationem Bafilidis & Martialis exin-Prima Bide
patebit,- quod hæc. maxime appellatio confuetudinem apud Romanos artti- fihdis &
quiflimam probet - Quefnelks enim nihil afferre potuit, quo ipfam appellatio-Martialis.
nem, aut Romanum in ea;judicium, èx quibus confuetudo & ,antiquitas fatis
evincitur, in dubitationem inducefet . Solum hac appellatione & Romano judicio
indicatis, ea Cypriani verba fubjeeit,. quæ li probarent aliquid, non con- Qutfteîli
tra faéla &-confuetudinem, de qua nunc agimus, fed contra jus, de quo file prara
nolebat difputare, probarent; Nam fanâi. Martyris locus uti a contextu fepa- ÎSf*1*"
ratus proponitur , mfinuat inane habendum judicium S. Stephani Papæ in hac
cauffa $, quippe quod refeindere ordinationem alterius Epifcopi in locum Bajili-
diS fubflituti jure perfeüam NON POTUIT : quæ non faélum, fed jus viden-
tur impetere.
8. Ut vero elucefcat quam perperam Quefnellus hac in re extra orbitam ex-
^currerit, & præter Cypriani mentem aliegarit ejus verba, ipfum factum exa- ^cr,f !p"
*âius proponendum eft. Bafilide Legionis & Alluricæ Efifcopo de Martiali E-prunilo-
meritenfi depofitis,,& a Stephano per appellationis judiciumrellitutis, Sabinus, eus expli-
& Felix, qui illis fuerant in Epifcopatum fubrogati,. cum fe ob eorum refti-
tutionem judicio-Romano decretam , &, ut videtur, execution! traditam, ex-
clufos vidiffent, ad S. Cyprianum in Africàm tranfmiferunt cum litteris Feli-
cis Presbyte» & plebium Legionis &. Afturicæ, nec non Lælîi Diaconi & pie-
bis-Emeritæ , ac tandem-cum epiftola Felici s Epifcopi Cæfarauguftani, qui pro
iisdem intercedebant. Mox congregata Synodus Carthagine-Cypriano præfiae ,