Ti y i F. B I T O RU M , O B S E R V A T l ON ES I I J ï
ponendum putarunt, quo cauffe ejufmodi appellatione interpofita expedirentur.
De cauffis itaque appellationis agebatur ad Apoftolicam Sedem, & hoc quidem
appellationis jus ita Sardicenfes Patres laudatis canonibus attribuerunt Romano
Pontifici, u t, ipfo fatente Quefnello §. 7. ad Julium tunc Roma Epifcopum
litt eroe décréta fuerint non alia de caUjftt, quam ut Athanafii negotium ad
fe pcruncre ( Synodes ) intelligeret v i ifiorum canonum. Et poft pauca : Con-
filium Epifcoporum orthodoxorum, qui illuc concentrant, iftud in primis futf-
fe , ut caujfam S, Athanafii ejufque fociorum in Occidentem pertraherent :
melius dixiffet, ut Apofoliote Sedi appellationis judicia a faits Eufebianis h<t-
reticis impedita vjndicarent, & hac ratione futuris temporibus cognofcendis
ejufmodi cauffis legitimum tribunal pneftituérent , Hæc, inquam, fateri de-
buit , quia in( ipfis canonibus memoratis Apoftolicæ Sedis prærogativa in cauffis
ejufmodi manifefte exprimitur, nullaque generalis Synodi convocandæ nedum
neceffitas , fed ne mentio quidem vel obfçura indicatur.;
Quefnel- Vide autem quam iongo difficiliqué circuitu Queûielius hanc neceffitatem
rSnJnter-ex*n(^e nitatur inducere,» 8c Romans Sedis jus ipfis canonibus allertum intrin-
pretatio gere . Cum jus aliquod peculiars fummo Pontifici iifoem canonibus affertum ne-
expendi-, gare non poffit ; id tantum juris illi tributum affirmât, ut in appellationis cauf-
,ur- fa , non cfe judicio ipfo a quo fuit appellatum, cognofcat ac {entendant pro-
nuntiet, fed ut id unum décernât , num in eo cafu appellationi locus rifle de-
beat , nec- ne , Hue ufque jus pontificium circa appeliationes Epifcoporum in
ftatuendo mero juris ordine collocatur ; quod primatum non præcipuæ jurifdi-
flionis, fed meri ordinis conflitueret. Dem vero fi appellationi locum patere
Romanus Pontifex judicet, vi eorumdem canonum Concilium ab eo indicendum
credit, at non femper generale,- fed vel ex Epifcopis, qui in finitimu Provin-
cia fu n t , iis qùoque receptis , fi quos admittendos judicaverit ; vel fi appella-
tio Romani Epifcopi judicium petierit , de quo canone quarto agitur, Concilium
ab eo cogendum putat pro judicum, a quibus provocatum fuerit, quali-
tate diverfum • ita ut u appellatum fit a judicibus alicujus Provinciæ intra dioe-
cefim, cui Pontifex uti Primas præfideat, totius dioecefis Concilium convocan-
dum fit ; fi ex traflu Occidentali appellatio proVeniat, indicendum fit Concilium
totius Oççidentis j fi autem ex Oriente, ut in cafu Flaviani, appellatio
jnterponatur ,•■ tunc Concilium becumenicum neceffarium fit . Ita in omni ap-
pellatione Epifcopi Orientales ad Sedem Apoftolicam , etiamfi maxime jufta ,
uti fuit Athanafii aliorumque catholicorum Epifcoporum provocatio, feu per-
fugium, nihil concludere .poffet Romanus Pontifex, immo nec totum Occiden-
tis Concilium, nifi totius Orbis Synödüs cogeretur, Infanire quidem eft,fihbc
Sardicenfibus Patribus in mentem veniffri credatur, Quis tum appellationis remedium
effet ? Hgeccine prudsns & expedite pro innocentibus injufta condemna-
tione oppreffis ;provifio , quant- laudati Patres conftituéndam putarunt? Cum appeliationes
id genys identidem poffint contingere, identidem generale Concilium
congregandum effet, Si frequenter Epifcopi ex fuis fedibus effent evocandi. Quis
cogitationem, feu potius commentum tam incredibiie fibi fuadeat ? Sanftum
Leonem certe hoc non credidiffe, ex judicio, quod ftatim pronuntiavit, ma-
nifeftum eft..,
toms 24. Ut autem detegatur quæ hujus mens fuerit , cum in epiftola 44. ad
ajtegando Theodofium hos canones pro neceffitate Synodi allegavit, obfervandum eft hanc
can, Sar- eorumdem canonum allegationem inveniri tantum in litteris ad eum Imperato-
dic. rem, qui pfeudofynodo Ephefinæ patrocinium præftabat . Cum tam magno hujus
conciliabuli patrono, qui novum judicium ægrius tuliffet, mollius & fua-
vius agendum erat, atque ut flefteretur facilius, auftoritas ipfi etiam venera-
bilis proponenda fuit. Nicænos autem canones Eutychis quoque fautores maxima
obfervantia profequebantur ; cumque pro Nicænis haberentur canones Sardi-
cenfes, unum ex his Leo: in rem præfentem allegavit, atque epiftolæ etiam
fubjecit. Canon autem fubjeélus epiftolæ, ut vidimus in Admonitione præmif-
fa epift. 43. fuit quartus Sardicenfis, qui his verbis exprimitur : Gaudentius
Epifcopus dixit : Addendum eft, J i placet, huic fententia, quam plénum
fanbiitatis protuliftis, ut cum aliquis depofitus fuerit Epifcopus eorum Epifcoporum
judicio , qui in, vicinjs loçts commorantur, & proclamaverit agendum
fibi
jBPjjf in Dissert. V III. Q uesmelli. 1 174
fibi negotium in urbe Roma ; alter Epifcopus in ejus cathedrapoflappellatio-
nem ejus , qui videtur ejfe depofitus, omnino non ordinetur , nifi cauffa fuer
it in judicio Romani Epifcopi determinata. Palam eft fermonem fieri de ap-
pellatione ad judicium Romani Ponttficis . Duo autem hoc canone decernun-
tur. Primo, ut poll appellationem nullus in locum ejus, qui videtur elfe depofitus,
ordinetur, donee cauffa appellationis determinata fuerit. Secundo, ut ab
ipfo Romano Epifcopo judicium feratur. Hæc duo Leo a Theodofio poftula-
v it . Primum, cum capite fècundo laudatæ epiftolæ petiit , ut omnta tn eo (latu
ejfe jubeatis, in quo fuerunt ante omne judicium ( Iatrocinii Ephefini donee
major ex toto orbe Sacerdatum numerus congregetur. Secundum vero:, cum
capite tertio Concilium generale in Italia cogendum poftulavit, in quo ipfe Leo
commodius interelfet, ac de tota re fententiam ferret. Hoc enim S. Pontificis
confilium etfi ipfe aperte non explicavit in lit-teris ad Theodofium • fatis tarnen
expofitum fuit a Valentiniano in epift. 53. quam ejufdem Leonis hortatu , ac
in ipfius proculdubio fententiam ad eumdem Theodofium tranfmifit . Valenti,
niani verba licet paullo ante recitata hic repetimus. Huic ergo ( Leoni ) poftulan-
tt . . . . annuere non negavi , quatenus ad tuam manfuetudinem meampetitio-
nem ingererem, ut pradißus Saeerdos congregatis ex omni orbe etiam reli-
quis Sacerdotibus intra Italiam, omni præjudicio fubmoto, a principio omnem
caujfam , quit 'vertitur , follicita probatione cognofcens fententiam fer at . Vi-
den’ ? Non dixit, ut congregatis ex omni orbe etiam reliquis Sacerdotibus
OMNES , fed ut pradißus Saeerdos , idefl fummus Pontifex , fententiam fe-
rat ; cui fcilicet ( ut paullo ante præmiferat ) ob primatum competit de fide &
Sacerdotibus judicare. Neque idcirco negare voluit hanc facuitatem fuiflë etiam
Concilio generali, feu aliis Epifcopis in generali Conçilio coafiis. Abfit. Sed
cum fermqnem feciffet de appellatione Flaviani, quam a i eum ( Leonem ) dire-
étam tradidit j ipfi cohærenter judiciùm tribuendum credidit, uti appellationis
vi ad eum pertinebat . Ita ergo cum S. Leo non folam Flaviani cauffam, fèd
alia quoque Iatrocinii Ephefini fcandala profpiciens, ex difficilibus circumftan-
tiis Concilium generale uti neceffarium a Theodofio poftulavit, Valentiniano
ipfius mentem explicante petiit judicium Romani Pontificis Flaviani appellatione
quæfitum, ac poft appellatiqnem ejus neceffarium ., quo hac caujja in judicio
Epifcopi Romani determinaretur, ut Sardicenfis canon præfcribit. Non igi-
tur S. Pontifex allegavit hune canonem , lit fprobaret neceffitatem Concilii generalis
, quod per fè , • ficut non vi ejus appellationis, ita nec vi ejufdem ca-
nonis ulla ratione requirebatur ; fed ut probaret fe , dum propter appellationem
Flaviani petit Synodum generalem intra Italiam , tri qua fummus Pontifex fententiam
ferat, illud judicium petêré , quod in cafu appellationis ad Romanùm
Epifcopum vi ejus canonis petendum fuerat. Hinc etiam Placidia Augufta in epift. j«.
litteris ad eumdem Theodofium , dum generale Concilium in Italia poftulavit,
ita fe expreffit, ut in Jlatu Sacerdotii illafo manente per omnia Flaviano ,
qui appelfaverat, ad Concilium Apo/lolicte Sedis judicium tranfmittatur : quæ
Sardicenfi canoni quarto maxime congruunt . Répété nunc Leonis verba ex
epift. 44. & eorum fenfum inteliiges. Quam poß appellationem Flaviani hoc
( judicium fcilicet Romani Epifcopi, quod ex difficultate circumftantiarum uti-
iiter habendum erat ) necejfarie poftuletur , canonum Nicoeoe habitorum décréta
( de folios Romani Epifcopi per appellationem invocati judicio loquentia ) te-
ftantur. Idipfum in epift. 43. fie exprimitur : Ut neceffarium f it & ea ferva-
r e , qua Niccenus canon, & quæ conftitutio totius orbis Epifcoporum proeci-
p i t . Qjiafi dicat : Peto uti neceflàrium Concilium generale, fed fimul neceffe
eft etiam fervare Nicænum , feu Sardicenfem canonem, qui in appellatione ad
Apoftolicam Sedem delata judicium Romani Pontificis effiagitat. Ita probe in-
telliguntur & conciliantur omnia, ut ne opus fit eas violentas ac diffortas in-
terpretationes recipere, quas Quefnellus inducere, & contra Leonis mentem aliunde
exploratam de Apoftolicæ Sedis jure in appellationibus , ejus verbis affigere
ftuduit.
2 S Sed quid diutius leélores moramur in iis interpretationibus refellendis, Concludi-
quas homo pontificio juri infenfus commentus eft, ut appellationem Flaviani npdfHa-
ad oecumenicam Synodum delatam ollenderet ? Cum tota hæc quæftio verfetur vijîli
Tom. II. Gggg H indeci- L