DeProcn-MaffiliSnfi cdTiffe comminifcitur; ac fi antea Temper certnm ejuldem fuiffet jus,
lo Mafll- certa pofl^ffio, qua nullo idoneo documento probari potuerunt. Certe enim
uenii. Arelatenfem Metropolim ante Synodum Valentinam induflam non probavit;
nec, ut credimus, contra ea qua attuljmus , probare potuiffet . Quae vero
produxit ex Zofimi litteris, aque commentitia effe, 8c Patrocli obreptioni ad-
fcribenda c. 2. demonftratum videtur, Hinc forte Proculus , qui Taurinenfis
Concilii au&oritate munitus ( 1 ) falfitates a Patrodo fuggeftas explorate nove-
rat, iis litteris uti fubreptitiis fe non ieneri exiftimans, initio non paruit :
utrum vero »que non paruerit , cum novis litteris Zolimus inftitit, eumque
pro depolito habuit, ignoratur, Zolimus quidem ep. 11. ad Maffiliertfes eum
depofitum, 8c nihilominus Epifcopos confecrantcm indicat fcribens : Cum ipfe
jam non f it Epifcopus , Epifcopos fa c it . Id P. Couftantius intelligit de damnat
io n , qua anterioribus epiftolis memoratur, ac prsfertim ep. 7. Sed haomnes
epiftols condemnationem latius accipjunt ; merum enim interdidlum exprimunt,
quo illi vetitum fuit in Narbonenli IL Epifcopos ordinare : nullum autem de-
pofirionis indicium praferunt, ut legentibus palam fiet .Probabile nobis eft in
fdla epiftola II. depofitionem aliquam indicari; poll quam utrum Proculus fe
pro Epifcopo gefferit, nec ne, monumentprum inopia non liquet ; mirumque
maxime acddit, Quefnellum fine ullo ( 2 ) tefte idoneo venditalie, hasquoque
litteras non tam a Proculo, quam ab Epifcopis Gallicanis fuifle negledasid-
que in earn cauffam retuliffe, quod judicia de Gallitanis Epifcopis a Romanis
Pontificibus edita nihili in Galliis fierent. Id iftei ex . fuiijadverfus Romanam
Sedem rprsjudiciis ingerere maluit, quam fateri fubreptionem litterarum Zofi-
rai , 8c huic fubreptioni Proculo cognita aquiorem quamdam excufationem
adfcribere. .
4. Nihil dubitandum. videtur Patroclum Arelatenfem poft eas litteras Zofimi
, quibus ipfi pracipiebatur ut alium in Proculi locum ordinaret, reverfum
in Gallias, harum litterarum audoritate , 8c Conftantii patrocinio fretum, Maf-
filienfibus novum Epifcopum confecralfe ; nifi forte Proculus, quem non refti-
tiffe amplius credimus, hac obedientia ita.Patrocli ,8 c Zofimi animos delinive-
r it , ut in fua fede relidus fuerit. Solum itaque hoc tempore Narbonenfis II.
in Arelatenfis jus primum tranfivit. •
. 5. Modicum vero hoc Patrocli jus Zofimi litteris aequifitum yiguit. Cum
enim Bonifacius ejufdem Zofimi decretum meliore, ut ait Leo , fentenfiaj de-
levitNarbonenfi Epifcopo audoritatem reftituens in Narbonenfen^.L ,. earn
generalem regulam fubjecit-, -qu* ad omnes alias ecclefiafticas Provincjas .exten-
Be Nicss- aitur .• Nulli , inquit, videtur incognita Synodi confiitutio Nictsna , qua ita
na confti- pracipit, ut eadem pr'oprie verba ponamus . Per unamquamque Provinciam jus
r"f Metropolitanos fmgulos habere debere, nec cuiquam duas effe JubjeBas. Id
redtata-’ quidem confpirabat.in Epifcoporum fecund» Narbonenfis,fententiam, qua fuam
Provincial« alterius Provincis Epifcopo non debere effe jiibjedamdn T^tuiinenfi
Synodo contendebant. Unde mortuo jam Pjroculo.y poi hasc Provincia-fuerat
adlcripta quoad ipfe viveret , ex hoc Bonifacii decreto ac ex Nigseno . panone
ab eodem relato manifefte’ fequebatur, Narbonenfemi Ifci Pfoprio Metropolitario
frui debere, non autem Arelatenfi Epifcopo fubjici, ne unus Epifcopus duabus
Proyinciis prarfideret : ac propterea.jus metropoliticum in fecundam Narbonen-
fem Epifcopo potions civitatis Aquenfis eodem cgnone atqne decreto attribu-
tum videtur. jJ j '1 dqo « 3 d;. iij< itnsraipiA cis, ims}
Quid de 6. Hunc quidem Nicgenum canpnem , uti a Bonifacio.repitatur, nemo ante-
eafentien-riorum Pontificum indieayjt umquajm, neque cognovit ., Alias cnm;ontnes Nn
dun. 9 WA H R I . ujlBS j J csenis,
( i ) Falfum eft inter cetera quod traditur ep. L Zofimi ad Epifijopos Provincial Viennen-
fis & Narbonenfis II. J(in ea S\nodo longe dtiud aSitni' fitijje: nam'ex lpfo procemio liquetcoa-
dtam fuiffe ob nonnullas' epifcupales caufiasJ, quarum prima fuit ilia circa NarbonCnfem II.
quam Proculus fibi attribuerat. V
( 2 ) Caleftini epiftola .4- ad Epifcopos Provinc. Vienn. & Narboo., ,cui Qqefnellrp: inniri-
tur, dum Maflilienfem Epifcopum iuppreiTo nomine laudat , npn Proculum, fedVenerium pro-
, babilius refpicit. Confer Tillemontium in Zofimp art. p. qui fi aftdit teftimonium ex..Vita S.
HonOrati, hoc etfi ad Proculum pertineat, non tamen illud tempns fpeflat, quo depofitus fue-
rat .* niuito aaterius enim templis contextns indicat, ut idem Tillemontius fatetur in S. Ho-
*■ norari. Vita. ' '
f
S m
csenis canonibus maxime deferrent, oppofitam difciplinam non permififfent in
Provinciis Italiae 8c Suburbicariis, ut plerxque proprio Metropolitano carerent,
& unus Metropolita nedum duabus, led pluribus Provinciis prælideret. In Itar
lia etfi feptem effent Provinciae civiles , duo tamen Metropolitæ tantum exfti-
terunt, Mediolanenfis, 8c Aquilejenfis : in quo idem Pontifex Bonifacius nihil
innovavit : nam loium fub Cxleftino* vel Xyfto III. fedes Ravennas ad jus metropoliticum
eveéta fuit. Diutius ' porro in decern Provinciis Suburbicariis folus
Romanus Epifcopus Metropolitam egit. Cum Zofimus Patroclum Arelatenfem
Viennenfi Provincial 8c duabus Narbonenfibus praeeffe juflit , adeo earn difcipli-
nam a Nicamis Patribus praifcriptam non novit, ut fe potius ex Patrüm regu-
lis agere affirmaverit epift. 3. Enimvero eanon ejufinodi inter Nicænos non in-
venitur, nec in Grxco textu, nec in ulla antiqua verfione Latina, nec in ab-
breviatione Rufini • immo nec inter canones Sardicenfes, qui 'fub Nicænorum
nomine a Romanis Pontificibus allegari folebant. Cum autem Epifcopi Narbonenfis
II, jam in Taurinenfi Synodo contenderint, fibi alterius Provincial Sa-
cerdotem praejfe non debere ; 8c Hilarius Narbonenfis apud Zofimum epift. 6.
afferuerit , in aliéna Provincial ab alio non debere fieri Sacerdotes y 8c Lutu-
benfes Narbonenfis primas cum Bonifacio quefti fuerint, Patroclum in aliéna
Provincia contra P-atrum régulas ordinaffe : conjeflura Couftantii fatis proba-
bilis nobis videtur, Bonificium non propria Nieant Concilii verba re ferre vo-
luiffe , fed verba, qua forte in Lutubenfium libello e Nicamis canonibusfum-
matim exprejfa erant, ( ex poftremis forfitan verbis canonis 4. ubi per unam-
quamque Provinciam Metropolitan! nominantur ) repetiijfe, ae veluti fibi propria
deelaraffe . Hoc Bonifacii decretum a Cæleftino expreffe confirmatum fuit
ep. 4. ad Epifcopos Viennenfis 8c Narbonenfis Provinciae n. 6. Primum ,, in-
quit , ut junta décréta canonum unaquaque Provincia fuo Metropolitano contenta
f i t , ut decejforis noftri data ad Narbonenfem Epifcopum continent con-
ftituta, nec ufmpationi locus alicui Sacerdoti in alterius conced’atur injuriam*
Sit conceffis fibi contentas unufquifque limitibus.; alter in alterius Provincia
nit præfumat .
7. Ex his autem apoftolicis decretis jus metropoliticum Epifcopo Aquénft N»1» ms
tributum, adeo ut is verus Metropolita fuerit Provinciae Narbonenfis fccund.r, in ^1!'
S. Leo videtur praefumere y cum fcripfit epiftola k>. c. 6. Ordinationem fibii- tributum
• .......finguli Métropolitain fûarum Provinciarum.......... reftituto fibi per nos fuerit Ajure
defendant. Altemm jus alter fibi non audeat vindieare. Suis limitibus,' i “™f>
Juis terminis f it unufquifque comentus ; & privilegium fib i debitum in alium
transferre fe pojfe, noverit non licere . Quod f i qtfis ncgligens apoflolicas fan-
diones , plus gratia tribuens perfonali , fut honoris defertor effe voluerit, p rivilegiumfuum
in alium transferre pojfe fe credens ; non is , cui cefferit,féd
i s , qui infra Provinciam antiquitate epifcopali ceteros pravenit Sacerdotes
ordinandi fibi vindicet potefiatem . De Metropolitanis loquitur , qui plus gratis
tribuentes perfonali, privilegium fuum in alios transferre fe poffe credide-
rant. Id intelligÿ nequit, nifi de Metropolitanis, qui alicujus gratia jus fibi
competens profequi 8c exequi noluerunt. Forte Epifcopus Aquenfis in Arelaten-
fium Epifcoporum ebfervantiam a jure, quod ex laudatis apoftolicis decrètis
fibi competebat, abftinuit, iiidemque omne exercitium in fua Provincia1 reli-
qüit * uti fimiliter de Ingenuo Ebredunenfi videbimus, qui propterea ab eodem
Leone de fu* Provinciae illicita ce/fione culpatus fuit : neque enim aliam rne-
tropolitici juris originem habuit Ebredunenfis Epifcopus In Provincia Alpium
maritimarum, quam Aquenfis in Narbonenfi fecunda . Sols Bonifacii ac Cs-
leftini litters Nicsnum canonem referentes, pro utriulque jure allegari queunt;
8c has forte litteras apoftqlicarum fandionum nomine Leo complexus eft . Ex
his porro liquet Arelatenfes Epifcopos adhuc poft decretum Bonifacii in poffefc
fione perftitiffe Narbonenfis fecund» , ac in eadem uti ipfius Metropolitas ,
Epifcopos ordinaffe. Hinc Antiftites Arelatenfi adhsrentes , inter quos Afcle-
pius Epifcopus Aptenfis ex fecunda Narbonenfi , ep. 85. cap. 2. ad Leonem
leribunt : Ab hujns Ecclefioe ( Arelatenfis) Sacerdote tam deceffores noftros, quam
nos tpfos' confiât in fummum Sacerdotium donante Deo conf ecratos. Cum ve-
ro Auxaniiis Epifcopus, ut videtur, Aquenfis, Romam legatus five a Synodo
Tom. IL Y y y Galli