1415 In epist. XXVIII
culdftbjo hale’iant rcliqui Legati, Atque ut
hpc v^rifiraile exiffiqw j'feqgehtibus conje-
ßltris adducor. . , . . •
I. Quoties de Lqgaio Sedifi Aßpftoli.c?
luentio habetur in Synpdo Ephefina, Julia-
uus fempPf ^pppllatur in Latina verfione :
jn fe^tu Gneco ter Juiianus , bis tantum-
snodo Julius dieiiur : ut mir um .fit qua ra-
rione a clariflimo Baluzio fcriptum in 1,
totao novsp colleftionjs Concil, Praff. in Cal-
ched, Qoyiftanter vocari Julium in omnibus,
antiqms codicibus M$Si Quod argumento eft
de alio fermonem effe, quam de jllo Roma
miflo , qui in epiftolarum S. Leonis Grteca
verfione IV J>arte -Concjlu Calchedonenfis
femper 16u\ios dicitur fola 24. ( nunc 28.j
excepta . Non igitur Julius in Synodo vir
<&s, Pontificis egit , fed Julianus , nec alius
quam Coenfis Epifcopus. 2. Nifi fupremum
opiiffet diem in Oriente Julius, aliqua poft
jnfauftam Synodum de eo mentia habere-
Iur : yel enim ejus reditus -notaretur, vef
mors, ejus inter JatrOcipaijf illius copven-
ticulj, improbos anfu&recenferetur: idem ipfe
ad' Puleheriam fcripfiffet , ipfe ad Leonem
retuliffet de Geftis Synodi , ipfe a Leone
vei de confenfu exhibito vituperaretur, vel
laudaretur de recufato ; at nihil tale legi-
ti\r .3 . Julianum Coenfem multis magnify
que tr.ibulationibüs vexatum fuiffe per impotentem
Diofcori fevitjam teftatur. Leo ad
lpfum fcribens epiftola 44. ( nunc 48.) 13,
die O&obris ejiifdem anhi data & 61. ( nunc
8t.), 13,.. Aprilis fequenfis anni : quod non
aliara ob cauffam agcidiffe credendum eft ,
quam quod ut Legatus Romani Pontificis
fidei jumtixque partes conftanti animo tu-
tatus; fuerat , impiique Diofeöri nefandis rao-
litionibus palanj contradixerat. 4. Exeadem -
epift. 61. {nunc 81. ) liquet aliquoqjodo julianum
S, Leonis perfonam feu yices etiam’
ante Calchedonenfem Synodum gefliffe: fi-
quidem eüm, exhortaqs , «r contra falfttatis
aftutias perfpverantem diligentiam teneret :
addit: Cum ad hop, & tuiis animus & nostra
AUCTORITAS fuffragetur . Et poftea :
Ad quam yem noftros poft diem yenerabilcm
E p I T O R U M A D
ßian& , cut ab, expydio fui numquam^ defuijfe
probantuy inimici. Noftro qui dem fteculo &c. unde
Quefnelius notayit’ hanc hiftoriam duabus
primis liqejs in editione. Romana breviorem
«fle x quam, qua: a Sirmondo publicafa fuit .
"Integra hujujipodi hiftoria Libérâtes ufus eft,
jion autem contra,, Ut Pagips perperarq exifti-
mayit atf an. 496. num. 4. Nu,UC. obfervamus
hanc hiftor-iam in çolleclionibus Quefoelliana,
& Vatieanis. 1344. 1344, in Barb. 2888. in
Veronenfi 46., & in MS. Yirdunenfi præmit-
ti, mçnumeijtis Açaçianis, quæ in Gelafio de-
fmunt-i in Vat. Reg. 1997, fubjici epiftolæ
Gelalii', in Ayellano autem cetçrifque fimili-
bus referri inter Gelafii epifiolas : adeo ut
«jufdem Riftoriae Çejafium auftorem efle nön
IBäS« çonjecerit ftenricus Valefip?. . Tempus
quidem iniçio opufçuli indicatum, ,, quod re-
Jpondet an. 493. aut 494. , & niftoriæ finis
Pafcb# dirigemus, qui tecum. participate pon-
ßlio , e# qua a nobis conß.ituta fuerint y exe*
qqantuii. Jm,iîno & in ipfa:.epift. 2,5. {num
35*) ^d eumdsm feripta. per Legates ad E-
phefinam Synodum pjiffps , tefiatur has ad
cum litteras ideo feribere : ut, inquit,
nimiter atque ponfianter his , qui Evangelium
Cbrifii corrumpefe cupiunt , refiflatis.
In epiflola etiam 60. {nunc 80,) Julianum
follicite commendat Anatolio CP, .& huic
ilium yult adhærere : quod innuit ipfum Leonis
partes egiffe in Synodo ,cui propterea
timendum erat ne Eutychis fequaces mo-
leftiam facefcerent . 5. Vix dubitare licet
Julianum Coenfem Epifcopum pfeudo-Sy-
nodo interfuijfe , cum , & earn ob caufam
mandata S, Leonis acceperit ante Synodum,
Ut unanimiter cum .aliis Legatis refifteretad-
verfariis veritatis , & ad eumdem de rebus
male & in Synodo geftis litteras feripferit
Pontife^ j & fecretiofibus etiam jmandatis
mpnuer-it de fuis eodem i.n negotio confiais
, As nufquam Juliani Coenfis nome»
habetuE in Geftis pfeudorSynodi , fi Julian
nus vel Julius , qui vices’ Pontificis ibidem
geflifle legitur, alius fuit a Coenfi Juliano,
6, Narrat B.reviculus hiftoriæ Eutychia-
niftarum unum Legàtorum a Rom.ana Sede
miffbrum ad Synoduni, Çphefinam, jlluç non
pervenifle, morte fciiiçet j|r$ventum in De-
lo„ Infula . lnterfuerunt exjam , inquit , Vi-
ccßrii.ah Apoßaljca Sede. clire&i rJulius $u-
teolanus Epifpopus, Hilares Aixhidjacomis .*
quia Presbyter Renatus in Delo Infula mor*
te praventus. eft : affuit etiam Dulçitius No-
tarius See. Julium quidem Çonciliointerfuif-
fe ait, mprt-uum vero Renatum ; fed ve-
reor plurimum ne memoriæ lapfum paffus
fit auftor Breviculi, aut incertis rumoribus
fcriptifve deceptus: ut. potius interfuilfe Sy-
nodo dicendus fit Renatus , morteque præ-
ventus Julius ,• Cum enim feribit. unum ei-
fe mprtuum in Delo Infula, vix errori locus
effe potuit, non e.nim hoc fomniavit
auftor ille i a£ cum Julium interfuiffe dicit
Synodo, decipi potuit nominis fimilitudi-
ne , Cum legeret enim in epiftola S. Leonis
N O T A T I j ä N E S.
cum Gelafii temporibus conveniunt . Gelafii
porro morem fuifle nonnqlla fuis opufqidis.ad-
dere, liquet ex epiftola ad Dardanos, qute in
Quefnelliana aliiique colleftionibus brevior eft ,
aJiqUPt. vero additamentis author invenitur iri
coaice Ayqllaoq , unde ill am Romani edi tores
typis tradidere. Idipfum ergo credimus eve-
nifle hiftoria: Eutychianiftarum ; adeo ut ad-
ditamenta, qu$ fubinde aegeflere, eidem Ge-
lafio tribuenaa fint . Hinc autem quanta fit
auftoritas ejus teftimpnii quo Renatus apud
Delum mortuüs ibidem traaitur , nemo non
videt. Quamquam etiamfi alius a Gelafio ha-
beatpr ejus apditamenti auftor , cum tarnen
Romanus fuerit,* atque *tate Gelafii de Romano
Presbytejo teftimonium dederit, fidem
in hoc prajefipue maximam obtinere debet, £um
prsfertim & Brofpero , & Ephefins pfeudo.
bynodi geftis congruat.
nis naiffum effe Julium qui vices Pontificis
dgeret, npminatumque reperiffet in à&is E-
phefinis Julianum vel Julium , iifdem fun-
gentem vicibus $. Leonis,, facile fuit in earn
opinionem ire, unum eumdemque. effe , ac
proinde de alip e, tribus Legatis intelligen-
dum effe quod, fçriptum reperit de unius;ilr
lorum morte . Non certe de Hilaro , cujus
irequens memoria, m Synodo ,poft Synodum
. Igitur, conclufit ,ilje, de .Renato verum
fuit. A^r tepono ego, de Renato verum
effe non poteft, ad quern nimirum litteras
poft Synodum deditTheodoritus. Cum
enim a fede fua dejeftuseffet fententia pfeu-
co-Synodi, querelas fuas detulit ,tu.m ad S.
Leonem, turn ad ejus Legatos ad Renatum
Presbyterum & Hilarum Diaconum . Ex
quo & duplex, robur conjefturoe noftræ ac-
cedit . Quod epim feripferit ad .Renatum,
arguit erroretn auftoris incerti , qui mor-
tuum ante Synodum feripfit j : quod vqro ad
Julium non iferipfit, aliquatenus prqbat eum
tunc nQn.Juperfuiffe in vivis> ,. ,nep. præfen-
tem Synodo fuiffe. Alioquin eum imprimis
cpnveniebat. adil'?? $ui primas., habuiffet in
Synodo Pontificis vices, ut pereumS.Leor
pis mentem moveret excitaretque ad fufei-
piendam depofiti Epifcopi defenfionem. Quod
enim ad Julianum Coenfem non feripferit,
ratio in promtu eft : is enim in Orientali-
bus partibus remaqens , idoneus -qon erat ,
qui Theodoriti res apud Romanum Pontifi-
cem coram ageret. Jam vero. fi Julius mor-
tuus erat, Julianus, Epifcopus Coenfis is eft
prqcul dubio quem legimusjn aftis Ephe-
iim latrocimi egiffe vices Romani Pontificis
. Qui Breviçulum hiftbriæ Eutychiani-
liarum edendum denuo curarunt , ex hujus
verbis de morte Renati Presbyteri arguunt
epiftolam Theodoriti ad ilium Presbyterum
feriptam non eflê, fed potins ad Hilarum .
A t fupereft etiamnum ejufdem epiftola ad
Hilarum : ac præterea fi quis error in alte-:
rutro auftore ifto agnofcendus eft, .fatius efb
minufque incommodum a Breviculi auftore
commiffum fateri, quam a Theodörito. Quid
enim? An Theodoritus, quid de Renato fai
l um effet, ignoravit? nemo id dixerit.An
librariorum error eft , qui pro Hilaro Re-
natum fuppofuerint ? At non tarn erudita effe
folet operarum ofeitantia, utpro unoLe-
gatorum , alterum feribere cogitaverint. Ad-
de quod in omifibus MSS. excufifque Theodoriti
exemplaribus eadem épigraphe con-
ftanter repentur: nec folent epiftolarum in-
feriptiones ab aliis quam ab auftoribusipfa-
rum componi , cum fte aliis Opufculorum
generibus aliter perfepe fieri contingat. Au-
ftor porro Breviculi ignotus, auftoritas incerta
, fides vacillans, rari codices MSS.'ex-
cufi centum annis juniores. Quid igitur habet
, unde cum Theodorito in hac contro-
verfja contendat?
Si hæc vera fimt , a feriptoribus variis ‘
varie hoc loco erratum. Errarunt qui Julium
Puteolanum & Roma miffum effe , &
Synodo interfuiffe afferuerunt. Errant pari-
ter qui utrumque de Juliano Coenfi coni
' om. II.
tënduntr. Nam miffus qurdenf eft Julius ut
intereffet Synodo fed: non ihterfuit. Non
miffus eft Julianus Coenfis, ^ui fin Oriente
tunc; refidebat',ii& tarnen1 vice::Lfeonis.inter-
fuit , in locum , ur dixi, Juli^ fuffeftus1:
Hinc corrige Ev^riumr fchoiàftfeum Eccl.
Hiftor. lib..i. caj3.10. x7 fib// ifël léxids Qav-
!2tt® drw r\hpm Ativ-s r i mt *ptir'ßijiripx<
Pùpy iwiiricSwoüi Julia9 item Epifcopus ( iidc-
ettt, ) qui Leonis Epijcopi Romani iiicCjl^ vc-
nhat ..Çorrigo: item NieepHorum" lib] Î4,
Hlft. Eccl. cap. 47. srapcoav Pt op,ffc/ol'w
osions irpte/3ièripcti ‘ Pùunc Copied
VM.001M& .lyùp oèv eémf èT'ifl-xÿTroWÏsXiof vrqj.-
qbfis «etterx?pose} jfffuerunc Concilié ,i, Leone
VCteris: Rortu Pàjlore .excepto , cujùs locum
Julius Epifcopus, eo miffus obtimit ;: :CtWïi-
genda!v inquam , littriufque hujuè'’duflörfs
n.rmio: qjtia.'uterqne male Jùlii Putèol’ahî
miffionem a Leone . currï Juliant1 'CbeHfts
ptæfentia.in Synodo confundit1. At non corrigendus
textus^ utlvult 'doaifljmnS;;Henf.'
Valefîus Annotât, m hune Èvagtîi1 ldonm;,
ubi corrapte legt putat m utroque IA«<pro
IM a c : cam certum .fit ,ita feriplîfïe’ aài':
aores, illoSi, diferimen, .qtiod fuprdobfervV
vimus, non attendentes, & curb 'plerifquë'
aliîs,; feriptoribus. rexiftimantes ’euftl; dffuifle
Synodo Leonis ! nominee qui eo cofffilfp mif-
fus fuerat : quod; diferimén nec ab ebdem
Valefio animadverfum; puto.
- Gontrariam opinionem , quæ Jïtliùm m-
terfuiife Synodo coritendit, Renato in De-
lo infula pnus mortno, non fpemendis ar-
gumentis tuentur.- ySri dofli ; Primum eft ,
quod Renati mentio nuiia prorfus' babetur
in aflis EpheGni iatrocinii, ex quo bien-
tio confirmatur, narratio Breviculi de éodein
morte prævento , ut ferihit illius buftor y
antequam Ephefum potuilfet accedtre. Nodus
certe difficilis:. nifi quis dixerit vix ib^
cum ; fùiflê loquendi Legatis in pfetldb Sy-
nodo, præferttm vero Renato: cum & Jii-
lianus pro epifcopali dignitate vocern aYH-
perat, & Hiiarus pro fuo Arcbidiaconi ac
fpeciahs Ecclefiæ R»man£E Legati munére
præcipuas haberet Legationis partes. "Is bfifnä
& prolixiotibus femper verbis Synödum al-
lqquitur ; ipfe folus epiftplam S. Leonis left1
poftulat femel. & iterum ; folus adverfus
latrocinale decretum intercedit.
2. Profperi filentium de Renato, ac ejuf,
dem, de Julio milfo teftimonium urgedt?v.
At miffum Julium,.feu deftirjatnm, ut Pro-
fpert affeélata voce utar, non negamus .
Silet quidem de Renato ; fed æque de Dul-
citio , quem Synodo præfentem fuiffe Jiqifet
ex afiisi.ut 'nihil inde confier poffit.
3. Breviculi Hiftofiæ Neftorianæ , & Eu-
tychianæ gravis & ineluftabilis videtur au-
âoritatis narratio. Ejus enim auftor Romæ,
ut apparet, feripfitquadragefimo circiterpoft
Synodum anno . Neque tarnen deetit for-
fan qui reponat incertam hujus Breviculi
auftoritatem, quia incertus auflor& incer-
tæ etiam fidei fcriptum xpfum cenieri; poteft.
Conflatum enim iiiud videtur ex plu-
ribus pannis, qui aliis & aliis temporibus
X ÿ y y 2 coh-'